schreef:
Het was ongelofelijk hoeveel er veranderd was in een half jaar. Een half jaar geleden wat hij nog niemand. Gevoelloos, eenzaam en ontzettend ongelukkig. Tegenwoordig was dat anders. Het was prettig, maar ongelofelijk. Elke keer dat hij zich gelukkig voelde, bedacht hij zich hoeveel er veranderd was. Elke keer was hij dankbaar voor Lily en voor hoe zijn leven er nu uitzag.
'Je wilt niet dat Nathan het weet,' lachte hij. Hij geloofde dat Lily graag wilde weten waar hij aan dacht, maar ze wilde niet dat Nathan wist wat hij dacht. Dat ging misschien toch een beetje ver. Hij stak zijn tong even naar haar uit en lachte toen Nathan hem beschuldigend aankeek. Nu hij gedronken had, hield hij zich niet meer in. Hij wist wel dat Nathan nieuwsgierig was. Vroeger had hij Nathan heel veel verteld, nu niet meer.
Hij bromde toen ze hem van onder haar wimpers aankeek. Het was niet eerlijk. Hij kon haar plagen, maar uiteindelijk zou ze het altijd van hem winnen. Hij sloeg zijn armen weer over elkaar en focuste zich maar op Nathan. Als hij zich met Lily bezig zou houden, zou hij straks daadwerkelijk wel met meer zitten dan alleen zin. Hij schudde lachend zijn hoofd bij Lily's woorden. Nathan zou het waarschijnlijk niet eens erg vinden.
Zijn blik gleed even naar Lily bij Nathans voorstel. Lily leek er geen moeite mee te hebben, anders had hij er wel een stokje voor gestoken. Ze leek het echter wel leuk te vinden. Hij haalde een hand door zijn haren en keek naar Lily terwijl ze de glaasjes vulde. Ze had al best wel wat gedronken, maar een paar extra shotjes konden vast geen kwaad.
'Maak hem af,' lachte hij. Nathan ging klaar zitten voor de shotjes en hij schudde grijnzend zijn hoofd. Van hen alle had hij waarschijnlijk de hoogste grens, maar ook hij kon de alcohol goed voelen.
'Twee minuten. Aaron mag de tijd bij houden.' Hij knikte en pakte Lily's telefoon van het tafeltje naast de bank. Zijn telefoon was natuurlijk leeg. Hij schudde grijnzend zijn hoofd toen hij haar achtergrond zag, hij begreep nog steeds niet hoe ze daar elke dag naar wilde kijken.
'Nu,' zei hij, waarna hij de timer aanzette en hij de twee bekeek. Nathan had een hoge grens en was gewend veel te drinken, maar hij was al bezopen. Lily dronk minder, maar ze was ook minder bezopen dan Nathan was.
Het was ongelofelijk hoeveel er veranderd was in een half jaar. Een half jaar geleden wat hij nog niemand. Gevoelloos, eenzaam en ontzettend ongelukkig. Tegenwoordig was dat anders. Het was prettig, maar ongelofelijk. Elke keer dat hij zich gelukkig voelde, bedacht hij zich hoeveel er veranderd was. Elke keer was hij dankbaar voor Lily en voor hoe zijn leven er nu uitzag.
'Je wilt niet dat Nathan het weet,' lachte hij. Hij geloofde dat Lily graag wilde weten waar hij aan dacht, maar ze wilde niet dat Nathan wist wat hij dacht. Dat ging misschien toch een beetje ver. Hij stak zijn tong even naar haar uit en lachte toen Nathan hem beschuldigend aankeek. Nu hij gedronken had, hield hij zich niet meer in. Hij wist wel dat Nathan nieuwsgierig was. Vroeger had hij Nathan heel veel verteld, nu niet meer.
Hij bromde toen ze hem van onder haar wimpers aankeek. Het was niet eerlijk. Hij kon haar plagen, maar uiteindelijk zou ze het altijd van hem winnen. Hij sloeg zijn armen weer over elkaar en focuste zich maar op Nathan. Als hij zich met Lily bezig zou houden, zou hij straks daadwerkelijk wel met meer zitten dan alleen zin. Hij schudde lachend zijn hoofd bij Lily's woorden. Nathan zou het waarschijnlijk niet eens erg vinden.
Zijn blik gleed even naar Lily bij Nathans voorstel. Lily leek er geen moeite mee te hebben, anders had hij er wel een stokje voor gestoken. Ze leek het echter wel leuk te vinden. Hij haalde een hand door zijn haren en keek naar Lily terwijl ze de glaasjes vulde. Ze had al best wel wat gedronken, maar een paar extra shotjes konden vast geen kwaad.
'Maak hem af,' lachte hij. Nathan ging klaar zitten voor de shotjes en hij schudde grijnzend zijn hoofd. Van hen alle had hij waarschijnlijk de hoogste grens, maar ook hij kon de alcohol goed voelen.
'Twee minuten. Aaron mag de tijd bij houden.' Hij knikte en pakte Lily's telefoon van het tafeltje naast de bank. Zijn telefoon was natuurlijk leeg. Hij schudde grijnzend zijn hoofd toen hij haar achtergrond zag, hij begreep nog steeds niet hoe ze daar elke dag naar wilde kijken.
'Nu,' zei hij, waarna hij de timer aanzette en hij de twee bekeek. Nathan had een hoge grens en was gewend veel te drinken, maar hij was al bezopen. Lily dronk minder, maar ze was ook minder bezopen dan Nathan was.



0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 

