Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

11 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte toen hij zei dat hij op de plaats was waar hij wou zijn. Ze drukte een zachte kus op zijn lippen. "Same" zei ze zachtjes. Ze zou het niet anders willen, en ook met niemand anders. Ze was blij hoe het nu allemaal liep. Het was duidelijk dat ze wel van elkaar hielden, dat kon een vreemdeling zelfs zeggen. Ivy draaide even de armband met het hartje rond haar pols en wiebelde met haar wenkbrauwen naar Oliver. "Zolang het maar zo blijft" mompelde ze even. Ze was nog steeds een beetje bang dat ze iets zou doen waardoor heel hun plan in duigen zou vallen. Haar afgelopen relaties, waren nu niet bepaald een succes. En ze wou totaal niet dat het mis zou lopen met Oliver. Ze zou niet weten wat te doen. Ze deden zowat alles samen wat ze samen konden doen, en ze zou hem niet kunnen missen in haar leven. Ivy trok een wenkbrauw op. "Ja, waarschijnlijk wel, omdat jij me ook uitlacht om mijn onderbroeken" protesteerde ze met een grijns. "Kom op, ik wil het dolgraag weten, vertel me maar één iets, één iets is niet veel" Ze knikte overtuigd en glimlachte. "Dan begin ik er nooit meer over" beloofde ze hem. Ivy maakte een geluidje toen hij zei dat ze als vriendin ook niet meer informatie zou krijgen. "Wacht maar af Marrek, ik krijg die informatie nog wel uit je" gromde ze dreigend. "En als dat niet lukt, kan ik nog steeds een goeie vriendin van me, die toevallig je gedachten kan lezen, erbij halen" voegde ze er lachend aan toe. Ze gaf hem een tik en schudde ongelovig haar hoofd. "Ik kan niet geloven dat je het me niet wilt vertellen" gromde ze even. Ivy gaf hem een tik toen een serie lachjes uit zijn mond ontsnapte voordat hij verder ging met de kusjes. Ze beet op haar onderlip. "Ik haat je zo erg" gromde ze even. Ze hapte zachtjes naar adem toen hij een perfect plekjes vond en zachtjes zoog aan de huid. Ze hief haar rug even op en schrok toen Suzan een vraag stelde. Ze haalde even diep adem. "Sorry wat? De verbinding is slecht?" Haar stem kwam er aarzelend uit. "Ik vroeg wat Ollie aan het doen is, of slaapt hij al?" Ivy greep haar kans en trok haar benen al vlug naar zich toe. "Weet je wat, ik geef hem wel even" Ze duwde zowat de gsm in zijn gezicht en sprong uit de zetel waar ze haar ondergoed opraapte en Oliver een boze blik toewierp.

Account verwijderd

schreef:
Hij kon niet anders dan hopen dat het zo bleef. Hij deed er zijn best voor, maar er kon altijd iets gebeuren waar ze geen invloed op hadden. Niet dat hij het zo maar op zou geven, hij wilde bij haar blijven en hij zou daar een hoop voor doen, maar er konden altijd dingen gebeuren waar ze geen invloed op hadden. Hij knikte en streelde even zachtjes door haar haar, hopelijk wel. Hij wilde nog trouwen, kinderen krijgen en heel oud worden. Dat wilde hij graag allemaal met haar doen.
'Ik lach je helemaal niet uit. Ik lach je toe.' verdedigde hij zichzelf. Dat was overigens ook echt zo. Hij vond het niet belachelijk, het was schattig. Ivy was gewoon zijn kleine nerd. Bovendien had hij al heel vaak duidelijk gemaakt dat het hem niet uitmaakte wat ze droeg, want uiteindelijk vond hij haar altijd mooi. Dus ook in haar batman ondergoed. Ze mocht ook eens schattig zijn in plaats van sexy.
'Ik ga het je niet vertellen en ik ga er vooral niet aan denken als je vriendin langs komt.' bromde hij. Hoewel hij er waarschijnlijk juist aan ging denken als hij er niet aan wilde denken. Misschien moest hij dan aan belachelijke dingen gaan denken, zodat hij niet aan zijn serieuze gedachten zou denken. Hij trok een gezicht, dat zou drama worden. Misschien moest hij het toch maar gewoon vertellen, want het was misschien niet zo gemakkelijk als een vriendin van haar moest vertellen waar hij precies aan dacht.
Hij schudde zijn hoofd toen ze hem vertelde dat ze hem haatte, maar gaf er geen antwoord op. Haar kussen was zo veel leuker dan haar vertellen dat ze hem niet haatte. Toen ze haar benen naar haar toe trok en ze in de telefoon vertelde dat ze hem wel even zou geven, zuchtte hij dramatisch. Hij deed dit veel liever dan bellen met Suzan. Hij nam de telefoon echter wel aan en keek met een pruillip naar Ivy toen ze overeind kwam en haar ondergoed van de grond raapte. Hij was nog niet klaar.
'Hé Ollie! Zeg mij alsjeblieft dat jullie niet echt zo saai zijn en de hele dag wandelen?' vroeg Suzan hem. Hij lachte zachtjes, Ivy had zich nog redelijk weten te redden.
'Sorry, ik vrees dat ik je niet meer dan dat mag vertellen van Ivy.' zei hij met een grijns. Hij ging plat op zijn rug liggen en gaapte even, waarna hij weer naar Ivy keek.
'Ze klonk wel een beetje vreemd aan de telefoon. Jullie zijn gewoon nog goed samen toch?' hij lachte. Oh hij kon zich wel voorstellen dat ze vreemd klonk aan de telefoon. Dat was zijn schuld, maar dat zou hij Suzan mooi niet vertellen. Hij hief zijn schouders op.
'Klonk Ivy een beetje vreemd, ja? Ik heb niks gemerkt.' loog hij. Hij haalde even een hand door zijn haar. Het was toch jammer dat hij nu met Suzan moest praten, net had hij zich toch een stuk meer geamuseerd dan hij nu deed.

Account verwijderd

schreef:
"Je lacht me toe?" Ze trok een wenkbrauw op en herhaalde zijn woorden met een lach. "Ehe, okey, helemaal" Ze knikte geloofwaardig en gaf hem een por. "En toch zitten ze nog steeds heel erg goed, je zou nog verwonderd zijn" gromde ze. Ivy keek hem grijnzend aan. "Dat staat als mijn volgende puntje op de to-do lijst, MARVEL onderbroeken voor jou kopen" grapte ze. "Je hebt keuze tussen superman, the flash, ..." Ivy dacht even na. "Ik ben aan het twijfelen tussen wolverine en deadpool" grapte ze. Het waren allebei gewoon super awesome superheroes. Nah, ze zou wel zien. Genoeg keuze. Ivy schoot in de lach. "Oh jowel, want ik zorg ervoor dat je eraan gaat denken en dan ga ik je de rest van ons leven pesten" grapte ze. Ze drukte een kus op zijn lippen en woelde door zijn haren. Nah, waarschijnlijk zou ze Chelsey er nooit bij halen, dan zou die haar gedachten ook kunnen lezen, en dat zou misschien niet al te best zijn. Haar gedachten waren haar priveterreun. Ze gniffelde toen hij een gezicht trok. Yep, hij had al door dat het wel moeilijk zou worden. En dat zou het ook worden als hij niets zei. Ivy streek even langs zijn wang en gaf hem een tik tegen zijn neus. Ze maakte een geluidje toen hij een pruillipje trok en stak haar tong uit. Had ze daar haarzelf even uit kunnen redden. Shit, stel je voor dat ze kwam. Ze knikte even toe, hij zei dat hij niet meer mocht vertellen van haar. Dat was ook zo. Stel je voor dat ze wist wat er allemaal gebeurde op vakantie bij hen. Vaarwel serieuze momenten. Ivy maakte een verontwaardigd geluidje. Tuurlijk klonk ze raar, wat een verassing. Ze stal zijn shirt van de grond en trok het aan, waarna ze haar kleren liet liggen, haar tong uitstak naar hem en mottig wegliep. Ivy liep naar de keuken. Ze had zin om iets te eten. Of zin om haarzelf af te leiden, aangezien ze nog steeds die kriebel had in haar buik van daarnet. Ze kon nog steeds niet geloven dat hij dat echt had gedaan. Ze nam een appel en nam er een hapje van, waarna ze nieuwsgierig keek om het hoekje naar Oliver. Ze trok even kort haar wenkbrauw op toen hij haar blik ontmoette.

Account verwijderd

schreef:
Hij knikte. Hij lachte haar inderdaad toe. Uitlachen was niet aardig bedoelt, maar hij bedoelde het wel aardig. Het was niet belachelijk of stom, hoewel hij het wel heel erg komisch vond dat ze zoiets droeg op vakantie. Misschien moesten ze maar vaker op vakantie gaan. Hij schoot in de lach toen ze hem vertelde dat ze nog marvel onderbroeken voor hem ging kopen. Hij zou ze wel dragen als zij dat leuk vond, het was niet alsof iemand anders het ooit zou zien. Hij moest eerlijk bekennen dat hij helemaal niet zoveel wist over superhelden, maar als zij het leuk vond, vond hij dat vast ook wel.
'Nee, je gaat me niet de rest van ons leven pesten.' klaagde hij. Ze zou het vast wel kunnen als ze de juiste gedachten wist. Daar zou zij echter nooit achter komen, want hij zou het nooit vertellen en hij bleef gewoon heel ver weg bij iedereen die zijn gedachten kon lezen. Het was vast makkelijk voor die mensen om een relatie te vinden, ze wisten precies wat iemand over hen dacht. Als hij die gave gehad had, was hij waarschijnlijk ook veel eerder op Ivy afgestapt. Dan had hij waarschijnlijk veel eerder een stap gezet.
'Ik vertelde het net ook al aan Ivy, maar ik wil ook graag op vakantie met Jules. Hoe ziet jullie huisje eruit? Denk je dat dat misschien iets voor ons kan zijn?' vroeg Suzan vrolijk. Hij bekeek Ivy terwijl hij op de bank lag. Ivy zag er altijd sexy uit als ze in zijn shirt rondliep.
'Eh, ja. Ik denk het wel.' antwoordde hij. Hij zuchtte diep toen Suzan een of ander verhaal ophing over Jules en zijn ideeën over vakantie. Dat vond hij nu eigenlijk helemaal niet zo boeiend.
'Suzan, ik ga ophangen. Ik moet nog iets afmaken.' zei hij, voor hij haar weg klikte. Hij legde de telefoon weer op tafel en stak toen zijn armen naar Ivy uit, die om het hoekje naar haar keek. Hij moest ook daadwerkelijk nog iets afmaken. Een glimlach verscheen opnieuw rond zijn lippen.
'Ik was nog niet klaar.' zei hij. Hij wilde wel afmaken waar hij aan begonnen was. Ivy zat niet met hetzelfde probleem als hij als ze uitgelokt werd, maar het gevoel was niet anders voor haar. En dat verdween niet zo maar, helaas. Als het zo maar verdween, had hij waarschijnlijk bijna nooit een probleem en kon hij zich gemakkelijk in publiek vertonen als Ivy besloot hem te pesten.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte om zijn gezicht. Tuurlijk zou Oliver haar nooit uitlachen, of toch niet gemeen bedoeld. Hij was veel te lief daarvoor. Ivy stak haar tong uit. Haar onderbroeken waren een deel van hoe ze was, hoe hilarisch dat ook klonk. Maar ze vond het gewoon enorm fijn dat ze zo op haar gemak kon zijn in oh zo sexy onderbroeken. En Oliver had er gelukkig niets op tegen. He, ze moest niet altijd sexy zijn hoor. Nu was ze gewoon eens in haar comfortabele bui, niets meer. Dat moest ook kunnen in een relatie. Ze zou er heus niet altijd 'on fleek' uitzien. Hij had haar nog nooit ziek gezien. Wel al in een ziekenhuis, jammer genoeg. Ze lachte even en grijnste breed. "Wel, ik vind ze geweldig, punt uit." Gromde ze. Wel, ze had nog geluk dat ze de bijpassende beha niet aanhad, ook al had ze hem stiekem wel meegenomen. Batman zou nooit meer hetzelfde zijn. Ivy lachte even bij haar gedachten en schudde grijnzend haar hoofd. Wat was er mis met haar en haar gedachten? God... Soms was ze ech niet normaal bezig. "Oh jowel, ik ga je wel pesten, en je kan er niets aan doen" voegde ze eraan toe. Ivy stak haar ting uit. Hij moest er maar mee leren te leven. Ivy luisterde even naar wat Oliver allemaal zei en trok een wenkbrauw op naar hem toen hij zijn armen uitstak na het praten met Suzan. Even haar undercoverskills bovenhalen. Ze zou hem eens leren wat er gebeurde als hij zoiets deed, haar zo pestte en tegelijk haar naar hem liet verlangen. Ze fronste even en keek hem serieus boos aan. "En wie zegt dat ik dat wil?" Zei ze een beetje arrogant, waarna ze haar armen over elkaar heen sloeg en hem afwachtend aankeek. Tuurlijk verlangde ze naar hem, het was het enige waar ze momenteel aan kon denken. Eens zien wat Oliver nu zou doen, als ze zogezegd kwaad was op hem. Ze zag even verwarring op zijn gezicht maar bleef mooi in haar rol, terwijl ze op het aanrecht ging zitten en een hap van haar appel nam.

Account verwijderd

schreef:
Het was fijn dat er niks aan de hand was, maar minder fijn dat Suzan het talent had om te bellen op ongelegen momenten. Hij kon het haar niet kwalijk nemen. Hoewel nog niemand ooit bij Suzan en Jules binnengelopen was, misschien moesten ze daar maar eens verandering in brengen. Elise had ze wel een keer gehoord toen ze over de gang gelopen was, wat hem wel amuseerde. Maar meer dan dat was er nog nooit gebeurd. Bij hen waren ze al wel tachtigduizend keer naar binnen gelopen, hoewel er slechts één keer misschien iets te beleven viel. Stom dat hij wel eens vergat de deur op slot te draaien. Hier hoefde dat gelukkig niet.
Hij bekeek Ivy rustig terwijl ze om de hoek naar hem stond te kijken. Hij had altijd al graag naar haar gekeken. Hij fronste even toen ze zich hardop afvroeg of zij dat wel wilde, maar hij besloot toen dat het misschien net iets over de top was om serieus te zijn. Hij duwde zichzelf overeind en stapte over haar kleren heen, waarna hij de koelkast open trok en glas water voor zichzelf inschonk. Hij dronk er een paar slokken van en plaatste het glas toen op het aanrecht, waarna hij bij Ivy ging staan en hij zich tussen haar benen wurmde. Hij bleef altijd sterker dan zij was.
'Ik zeg dat je dat wil.' zei hij met een grijns, waarna hij een kus tegen haar lippen duwde en de toppen van zijn vingers even zacht over haar dijen liet glijden. Vervolgens duwde hij enkele kusjes tegen haar hals. Oh, hij kon wel uren door op deze manier. Het was leuk om haar te pesten. Hij werd er overigens een stuk ongeduldiger van dan zij, of dat leek in elk geval zo. Zij leek geen haast te hebben. Hij hief zijn schouders op, pakte zijn glas en stapte toen weer bij haar weg.
'Maar goed, als je het echt niet wilt, dan niet natuurlijk.' hij dronk nog een slok en liep toen de keuken uit, waarna hij op de bank plofte en aanstalten maakte om de afstandbediening van de tv te pakken. Ivy was een prima actrice, maar hij geloofde niet dat ze daadwerkelijk boos op hem was omdat hij haar telefoongesprek verknald had. Kort keek hij naar Ivy, hij vroeg zichzelf af hoe lang ze haar act vol kon houden.

Account verwijderd

schreef:
Verdomme Suzan met haar stomme telefoontjes, ze zou haar vriendin vermoorden. Ze had weer precies het juiste moment gekozen en nu zat ze in dit probleem. Arghhhh. Ivy hoorde Oliver al naar haar toe stappen voor ze hem ook al werkelijk zag. Ze volgde hem kritisch met haar blik en trok even een wenkbrauw op toen hij een glas water inschonk. Ze maakte even een geluidje toen hij zich tussen haar benen wurmde en een kus tegen haar lippen drukte. Waarom was hij zoveel sterker dan haar? Haar blik gleed naar zijn lichaam. Okey ja, dat was wel duidelijk. He, maar zij was ook geen compleet watje. "Oh wow.." Ze rolde even met haar ogen toen hij zei dat hij zei dat ze dat wel wou. Zijn vingers gleden over haar dijen en Ivy deed wanhopig veel moeite om haar act op te houden. Ze zou niet verliezen, geen sprake van. Ze maakte even een klein geluidje toen hij een paar kusjes op haar hals drukte. Een klein zuchtje ontsnapte uit haar mond toen hij zijn schouders ophaalde en ervandoor ging. "Dan niet" herhaalde ze koppig. Ja, Ivy was enorm koppig, niets aan te doen. Ze liet zichzelf van het aanrecht glijden en fronste even. Ze zag hoe Oliver de afstandsbediening nam en op de bank plofte, waardoor er onbewust een pruillip op haar gezicht gleed. Okey ja, laat maar, ze zou wel verliezen. Verdorie. "You serious?" flapte ze eruit. Ze zag hem grijnzen en rolde lachend met haar ogen. "Waarom ben je zo'n asshole?" lachte ze. Ze kon dit onmogelijk volhouden bij hem, het was Oliver. Ze huppelde half naar hem toe en kroop op zijn schoot, waarna ze even zachtjes schuurde tegen hem. "En toch vind ik het nog steeds oneerlijk dat je het spel zo speelt" gromde ze. "Je kan dat niet doen als ik aan het bellen ben" protesteerde ze, waarna ze het meest zielige gezicht trok dat ze ooit had getrokken. Ze maakte een geluidje.

Account verwijderd

schreef:
Wat een geluk had hij weer dat hij sterker was dan dat zij was, dat gaf hem in elk geval één voordeel. Verder had hij weinig voordelen, hij was een stuk gemakkelijker dan dat Ivy was en Ivy gebruikte haar acteertalent altijd opnieuw om te krijgen wat ze wilde. Maar niet vandaag. Hij wist wel dat ze niet echt boos was. Hij had Ivy nooit gezien als een vrouw die arrogant werd als ze boos was, dus ging hij er vanuit dat het arrogante gewoon geacteerd was. Bovendien, als ze echt boos was, zou ze het waarschijnlijk fijner vinden dat hij op de bank tv ging kijken dan dat ze het vond dat hij aan haar zat in de keuken. Hij had alle tijd, ten slotte was hij niet degene die gepest werd, maar Ivy. Andersom was het ook wel eens gebeurd, maar nu amuseerde het hem wel dat hij geen problemen had terwijl zij dat wel had. Hoewel de problemen voor haar altijd minder groot waren dan voor hem.
Toen ze van het aanrecht afgleed, bekeek hij haar rustig. Misschien zou ze toegeven, misschien ook niet. Bij Ivy wist hij het nooit, de ene keer kon ze het allemaal prima volhouden, de andere keer werd ze ontzettend ongeduldig. Een grijns verscheen op zijn gezicht toen ze hem vroeg of hij serieus was. Zij kon er heel wat van, maar hij ook. Hij zou niet elke keer toegeven aan haar acteerwerk.
'Ik een asshole? Ik dacht dat je me altijd zo lief vond.' lachte hij zachtjes. Hij kon het niet helpen dat hij het leuk vond dat zij eens toegaf, normaal was hij degene die dat deed. Hij bromde even iets toen ze op zijn schoot klom en zachtjes begon te schuren, maar ging er niet verder op in.
'Het was Suzan en het was geen noodgeval, dus eigenlijk kan ik dat wel doen als jij aan het bellen bent.' vertelde hij haar met een grijns. Hij had het heus niet gedaan als het een belangrijk gesprek was of als het iemand was die ze niet zo goed kende of waarvan ze iets wilde hebben. Maar het was Suzan maar, dat zou ze wel overleven. Hij keek even naar haar, waarna hij besloot dat zijn shirt maar uit moest. Hij trok het shirt over haar hoofd en liet het opnieuw op de grond vallen.

Account verwijderd

schreef:
Het was echt verschrikkelijk dat hij haar dit aandeed, maar niet heus. Ze zou het wel overleven, hopelijk. En anders was het een mooie vakantie geweest. Ivy trok even een zielig gezicht en voelde zijn ogen haar volgen. "Nee, nu niet meer" gromde ze even. "Je hebt je reputatie bij me verknoeid" klaagde ze. "En ik dacht nog wel dat je zo'n lieverdje was" gromde ze. Ivy haalde een hand door haar haren en schudde haar hoofd. "Dat kon je niet eens bellen noemen, dat was shit bedenken aan de telefoon" protesteerde ze. Ze had nauwelijks iets zinnigs kunnen uitbrengen. "Volgende keer neem jij op" voegde ze eraan toe. Ivy trok opnieuw een pruillip en gaf hem een por. "En dan verwacht jij dat ik je nooit met een probleem ga opzadelen voordat we ergens naartoe moeten, wel Oliver Marrek, je hebt dit zonet uitgelokt" grapte ze. Ha, het was zijn eigen schuld, hij moest maar niet verwachten dat ze hem nu met rust zou laten. Ze volgde met haar ogen het shirt en schudde grijnzend haar hoofd. "He, ik vond dat shirt nochtans enorm leuk om aan te doen" lachte ze. Ze trok hem zachtjes naar haar toe en drukte een kus op zijn hals. "Wel, ik vind dat jij nu eerst als straf moet vertellen wat er allemaal door je hoofd spookt wat je me niet wilt vertellen" protesteerde ze. Haar vingers gleden naar de knoop van zijn broek die ze al vlug losmaakte en zijn broek bij zijn shirt smeet. Ze schudde haar hoofd toen ze zag dat hij een simpele zwarte boxer aanhad. "Teleurgesteld" grapte ze. "Ik had meer verwacht van jou" plaagde ze hem. Ivy opende deze keer wel haar benen terwijl hij zich er tussen nestelde en haar hals kuste. Ze zocht echter meteen naar zijn lippen. "Eigenlijk zou ik het niet mogen toelaten, nadat je me zo gepest hebt" gromde ze even. Maar nou ja, ze had geen zelfbeheersing. Ivy maakte een geluidje en klemde haar benen om zijn middel heen. "Is dit mijn dank omdat ik een tatoeage heb gezet met een mooie betekenis?" mopperde ze even, waarna al snel weer een glimlach op haar gezicht verscheen. Ze schudde glimlachend haar hoofd en drukte haar lippen op zijn kaaklijnen, waar ze zachtjes aan zoog.

Account verwijderd

schreef:
Misschien had hij inderdaad zijn lieve reputatie verknoeid door haar te pesten terwijl ze aan de telefoon zat. Als dat zo was, maakte hem dat toch niet zo heel erg veel uit. Hij had het wel leuk gevonden, vooral omdat ze daadwerkelijk moeite deed om normaal over te komen tegenover Suzan. Hij twijfelde er niet over dat hij het nog eens zou doen, maar dan als ze aan het bellen was met Jason. Bij die gedachte verscheen er een grijns op zijn gezicht. Als ze het bij Suzan al moeilijk had, zou het bij Jason nog veel erger zijn. Suzan zocht niet direct overal iets achter, maar Jason wel.
'Als je maar niet denkt dat je hetzelfde trucje bij mij kunt uithalen.' lachte hij. Hij deed een stuk minder moeilijk dan Ivy, als ze hem uitlokte tijdens het bellen, zou hij dat gewoon uitspreken en zou hij ophangen. Hij zou niet zeggen dat ze hem op dat moment uitlokte, maar hij zou ook niet geheim houden dat hij op dat moment gewoon te druk was met Ivy. Dat wist ze waarschijnlijk ook wel.
'Maar dat is iets heel anders. Bij mij kun je het zien, bij jou niet.' klaagde hij. Hij zou zich niet meer kunnen vertonen, maar zij wel. Hoewel het zelfs voor haar niet zo fijn was om rond te moeten lopen, kon ze dat wel. Hij vond het niet erg als ze hem pestte, maar wel als ze dat deed voor hij ergens heen moest.
'Oké, omdat ik het je zo moeilijk heb gemaakt.' gaf hij toe, waarna hij zachtjes lachte. Hij zou haar gewoon de dingen vertellen waar ze het hem het minst mee kon plagen. Nou ja, als dat mogelijk was. Hij lachte zachtjes toen ze hem uit zijn broek werkte en hij duwde enkele kusjes tegen haar hals voor ze weer op de bank lagen.
Hij lachte toen ze hem vertelde dat ze het eigenlijk niet toe zou moeten laten, maar ze dat wel deed. Hij vond het niet erg, andersom liet hij het ook gewoon nog altijd toe. Hoewel hij niet echt een keuze had. Hij liet zijn vingers even langs haar benen gaan en knikte toen.
'Als Suzan niet gebeld had, was het wel je dank geweest.' verklaarde hij. Dan had ze niet moeilijk hoeven doen aan de telefoon en had ze ook niet hoeven doen alsof ze boos op hem was. Hij glimlachte even toen ze haar lippen tegen zijn kaaklijn duwde, maar hij zocht al snel weer naar haar lippen.

Account verwijderd

schreef:
"Oh toch wel, en ik zweer hierbij dat ik je het veel moeilijker ga maken dan jij dat bij mij hebt gedaan" gromde ze. "En ik hou me aan mijn beloftes" voegde ze eraan toe. Ze was wel degelijk in staat om het erger te maken voor hem. Ow ja, Ivy de wraakgodin. Ze drukte een kus op zijn lippen en schudde haar hoofd even. "Maar jij zou gewoon zeggen wat we aan het doen zouden zijn he?" lachte ze. Ze kreunde even. "Arghhhh, dit is zo niet eerlijk" hij kon echt onder alle uit komen, zonder enige problemen. De wereld was niet eerlijk. Zeker als Oliver he vriend is. En hij je veel te veel plaagt, wat niet totaal onverdiend is. IVy lachte even. "He, denk je dat het niet opvalt als ik niet meer kan lopen omdat ik vanonder nogal nat ben?" gromde ze. Ze was niet eens bang meer om het te zeggen, het was nu niet alsof hij het nog niet wist. Integendeel, hij besefte het waarschijnlijk maar al te goed. Ze pruillipte even kort naar hem, haar onderlip lichtjes vooruit, als een onschuldig persoon. "Voor mij is het ook niet altijd een pretje hoor" klaagde ze. Tuurlijk was ze er wel sneller vanaf, maar het gevoel ging niet weg. "En tot nu toe heb ik nog niets gedaan, dus niet klagen" berispte ze hem. Ze had hem nog niets aangedaan in feite. Ha, misschien was ze wel lief. Bam. Ivy lachte even en gaf hem een tik. "Kom op, begin maar met vertellen" zei ze vrolijk toen hij toegaf. "Begin bij het begin" spoorde ze hem aan met een grijns. "Laat het eruit, hiu je het niet in" gniffelde ze. Ze was al blij dat hij dat deed, het opbiechten, dat verminderde het vreemde gevoel een klein beetje. Zijn vingers gleden langs haar benen en ze lachte even. "Ja ja, het is goed, ik snap je" klaagde ze. Hmmm, ze had het door. "Ik vermoord Suzan wel, goed?" vroeg ze met een opgetrokken wenkbrauw. Dan zouden ze zeker van hem af aijn."Of ik neem nooit meer de telefoon op omdat ik me er zo ongemakkelijk bij voel" verbeterde ze haarzelf. Ivy maakte een geluidje toen hij zijn lippen weer naar de hare liet glijden en beet weer zachtjes op zijn onderlip. Zoals ze de eerste keer had gedaan. Ivy keek hem grijnzend aan. "Beloof je dat je het terug goedmaakt met me?" Smeekte ze hem zowat.

Account verwijderd

schreef:
'Gaat het in een relatie niet om het vertrouwen van elkaar? Hoe kan ik je ooit nog vertrouwen als je dat soort dingen tegen mij zegt. Nu durf ik niet eens meer ergens heen te gaan.' klaagde hij met een grijns op zijn gezicht. Dat hij haar één keer gepest had, betekende niet dat hij daar de rest van zijn leven voor zou moeten boeten. Hij kon toch moeilijk naar een afspraak gaan als Ivy hem het net daarvoor nog flink moeilijk gemaakt had. Bovendien had hij de intentie om af te maken waar hij aan begonnen was, hij zou haar heus niet zo rond laten lopen.
'Waarschijnlijk.' gaf hij toe. Het kon hem niet zo heel veel schelen. Waarschijnlijk zouden ze hem er wel mee plagen, maar daar kon hij zich niet zo druk over maken, alles beter dan moeite doen om in gesprek te blijven. Hij hing nog liever gewoon op. Hij lachte zachtjes om haar woorden. Ivy leek steeds opener te worden en hij vond het wel leuk, ze leek minder onzeker nu. En hij had vanaf het begin af aan al gezegd dat ze niet onzeker hoefde te zijn.
'Oké, niet fijn, maar je kunt nog wel lopen.' sprak hij haar tegen. Hij drukte een paar kusjes tegen haar buik. Hij kon zich er heus wel iets bij voorstellen, maar toch hadden mannen een groter probleem dan vrouwen hadden. Letterlijk en figuurlijk. Helaas vergat Ivy zijn woorden niet en spoorde ze hem aan alles te vertellen over zijn gedachten. Hij wist niet of het nu direct de slimste zet van hem was om daarover te beginnen. Nu moest hij haar ook nog daadwerkelijk vertellen wat hij dacht.
'Nou. Soms zie je er gewoon heel erg sexy uit en ik kan het niet helpen dat ik dan bedenk waar we op dat moment seks kunnen hebben.' gaf hij toe. En eerlijk was eerlijk, er waren zo veel plaatsen te bedenken. Niet dat ze dat ooit zouden doen, want Ivy was daar misschien toch nog net niet ver genoeg voor, maar hij bedacht het zich wel. Hij kon er niet aan doen.
'Ik neem de telefoon de volgende keer wel op.' beloofde hij haar. Hij knikte toen ze hem vroeg of hij het nog goed zou maken. Natuurlijk zou hij het nog wel op een of andere manier goedmaken, dat kon hij heus wel. Hij drukte enkele kusjes tegen haar hals en lachte toen zachtjes, hij was minder serieus dan hij normaal was. Waarschijnlijk omdat Ivy dat ook een beetje uitlokte.

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte breed en kon amper stoppen met glimlachen toen hij vroeg hoe hij haar ooit nog kon vertrouwen. "Ik ben zeker dat je wel een manier daarvoor vindt schat" Ze drukte haar lippen even kort op de zijne en streek langs zijn wang met haar duim. "En misschien vergeef ik je het ooit wel, met nadruk op misschien" grapte ze. "Nou ja, we shall see" zei ze met speelse blik. Het had wel zo zijn voordelen. Zo kon ze hem pesten wanneer en waar ze maar wou. Mannen werden gewoon zo snel opgewonden. Ivy drukte nog een kusje op zijn hals. Ze lachte even. "Geen ontkenning" gniffelde ze. Haar lippen gleden verder naar het kuiltje in zijn hals waar ze zachtjes aan sabbelde, maar net niet hard genoeg om een plekje te doen ontstaan. Niet dat het hem veel kon schelen. Maar ze lette gewoon graag een beetje op. Ze liet zijn huid pas weer los toen hij iets zei en ze keek hem even aan. "He, je brengt me op ideeën" plaagde ze hem, waarna ze haar handen over zijn lichaam liet glijden en haar meest intieme plekje even kort tegen het zijne te duwen. Onschuldig ontmoette ze zijn blik en liet ze haar handen door zijn haren gaan. "Maar mannen zijn niet de enige met een probleem, dat is wat ik wil zeggen"mompelde ze even. Ze glimlachte toen hij een paar kusjes tegen haar buik drukte en streelde zijn nek even, waarna haar handen zijn rugwervel volgden. Ze vond het fijn dat ze onder hem lag. Het was wel, opwindend. Ze gaf toe, Oliver die wat dominant was, was freaking hot. Ze grijnste breed en trok een geamuseerde wenkbrauw op. "Oh echt?" Ze nam zachtjes zijn oorlel tussen haar lippen en zoog er zachtjes aan om hem weer aan te kijken. "Vertel me meer" Nu mocht hij wel wat meer informatie vertellen. Hij had haar maar al te nieuwsgierig gemaakt momenteel. Haar vingers bleven haken aan de rand van zijn onderbroek en ze keek hem afwachtend aan. "Ik ga niet verder voordat jij me vertelt waarje zou willen dat we het zouden doen, en hoe we naar jou zin zouden doen" De glimlach was van haar gezicht niet weg te krijgen toen ze zachtjes met haar tong langs zijn onderlip ging. Ze liet hem even kort los. "Dus vertel me Marrek, hoe zou je me doen?" Ze liet zijn blik niet los en keek hem even uitdagend aan. Ze grijnste even toen hij zei dat hij de telefoon wel zou opnemen en knikte. "Beter"

Account verwijderd

schreef:
Het viel hem op dat Ivy hem steeds vaker een koosnaampje gaf, het was schattig. Hij noemde haar nooit iets anders dan Ivy, geen enkel woord klonk normaal uit zijn mond. Vond hij zelf dan. Hij had niets tegen de namen, maar hij vond het zo vreemd klinken als hij het zei. Als zij het zei, had hij er dan weer geen problemen mee.
'Ik zorg er wel voor dat je me eens vergeeft.' zei hij, waarna hij even glimlachte. Hij kon haar heus wel zo ver krijgen om hem te vertellen dat ze hem vergaf en daarna zou hij haar aan haar woord houden. Dat kon hij nog wel, het was niet alsof hij Ivy helemaal niks kon doen zonder zelf met een probleem te zitten. Tot noch toe viel het overigens allemaal nog wel mee, maar hij merkte wel op dat Ivy haar best begon te doen en hij daarop reageerde. Het was ook zo simpel voor haar. Hij moest altijd een hoop kusjes geven voor hij ook daadwerkelijk merkte dat ze op hem reageerde. Wat jammer dat vrouwen niet gewoon een lichamelijke reactie hadden die te zien was ongeacht wat ze droegen.
'Maar mannen zijn wel de enige met een zichtbaar probleem. Maar ik kan me niet voorstellen dat je wilt dat ik daarmee in het openbaar rondloop.' zei hij, waarna een grijns op zijn gezicht verscheen. Het was het enige deel van hem dat niemand anders ooit zag, het leek hem toch niet dat ze dat wilde delen met de rest van de wereld. Of de andere vrouwen op het instituut in hun geval.
Hij drukte zacht enkele kusjes tegen haar hals toen ze weer begon te praten. Hij wist wel dat Ivy er stiekem een voorstander voor was om over dit soort dingen te praten voor ze het zouden doen. En eerlijk was eerlijk, hij vond het ook helemaal niet erg. Sterker nog, hij reageerde er vrij sterk op. Niet dat dat wat uitmaakte, momenteel was dat ook juist de bedoeling. Hij keek kort naar haar, waarna hij een kus tegen haar lippen duwde.
'Oh ik zou gaan voor de auto, de douche, het bad, de keuken, de wc's, hotelkamers, de lift, de kleedhokken..' vertelde hij. Met elke plek die hij noemde, drukte hij een kusje tegen haar hals. Oh, hij kon zich zo veel verschillende plaatsen bedenken. Het was maar goed dat Ivy dat op die momenten niet wist. Hij beet zachtjes op haar huid en liet zijn lippen toen naar haar oor glijden.
'En ik zou je opnieuw en opnieuw en opnieuw doen.' fluisterde hij, voor hij zijn lippen weer tegen haar hals duwde.

Account verwijderd

schreef:
"Eens" lachte ze toen hij zei dat hij haar wel zou overhalen en zou zorgen dat ze hem zou vergeven. Geen twijfel mogelijk, hij zou haar zeker overhalen. "Ik denk niet dat dat zo moeilijk gaat zijn" gaf ze toe. Hij kon het vrij gemakkelijk, haar overtuigen. Het was bijna magie te noemen, en waarschijnlijk niet zo enorm gezond dat ze zo smoor op hem was. Maar het was zo. En hij wist het perfect. Ze kon nu eenmaal niet van hem wegblijven, dat was duidelijk. Ivy streelde de welvingen van zijn rug zachtjes en glimlachte toen ze zijn blik opving. Wat hield ze toch van deze man. Hij was alles waarop ze ooit had gehoopt. Ze raakte heel zachtjes zijn hals aan met de toppen van haar vingers en dacht even na. Ze kon zich niet voorstellen dat ze ooit zou stoppen met van hem te houden. En hopelijk gold dat ook voor hem. Want mocht dat niet zo zijn, kon dat wel een probleem vormen. Ze keek hem even glimlachend aan. "Oh nee, zeker niet, niemand anders dan ik mag dat zien" lachte ze. "Nou ja, behalve als jij dat zo graag wilt, wees dan vrij om rond te lopen in je naaktje" grapte ze. Gelukkig was zij geen man, dat zou haar dood zijn. "Ik deel niet" voegde Ivy er glimlachend aan toe. Ivy's been gleed langs zijn lichaam toen hij kusjes op haar hals begon te drukken, haar zwakke plek. Ivy maakte even een geluidje, dat al snel weer werd gesmoord door zijn lippen op de hare. Ze glimlachte en beet kort op haar onderlip toen hij begon te praten. "Dus dat zit er in je gedachten" fluisterde ze even. Haar wimpers trilden even toen hij zijn woorden kracht bij zette met telkens een kus op haar hals. Ze lachte even toen hij zei dat hij haar opnieuw en opnieuw zou doen. "Dat hoop ik maar" grijnste ze. Ivy glimlachte toen ze zijn speelse grijns zag en zuchtte even. "Wat moet ik toch met een vriend die zo geobsedeerd is door seks?" Vroeg ze plagerig.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld