ORPG met Shiri (2) - Forum - Virtual Popstar

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG met Shiri (2)

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Vik keek Nieven even aan, kuste zijn kaak zacht en nestelde zich weer tegen hem aan.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Nieven glimlachte even en haalde diep adem. Hij wilde eigenlijk niet weer in slaap vallen, maar het was lastig om wakker te blijven en deze comfortabele situatie.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Vik glimlachte licht naar Nieven. Kom op, slapen...

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Uiteindelijk won Nievens vermoeidheid het van zijn wil en viel hij toch in slaap, met Vik heerlijk dicht tegen hem aan.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Vik zuchtte glimlachend en viel niet veel later ook weer in slaap.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla liep met Juno aan haar hand en Rosa in haar arm over het plein van het verscholen dorpje heen. Inmiddels was er alweer een jaar verstreken sinds Vik's vloek weer terug was gekomen en ze hadden nog steeds geen oplossing gevonden. Als het zo door zou gaan... Dayla zuchtte zacht.
'Ma-... eh... D-Dayla...? Gaat oom Vik nu dood?' vroeg Juno ineens. Dayla keek even naar beneden en schudde haar hoofd. Juno was nog maar twee en een half jaar, maar kon al hele zinnen spreken. Het had haar echt verbaasd, zeker aangezien Juno een mens was en geen elf.
'We doen er alles aan om dat te voorkomen, maak je maar geen zorgen.'

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar had het voor elkaar gekregen te ontsnappen. Het had lang geduurd, voor hij het vertrouwen van één van Zana's bewakers gewonnen had. Hem verraden was een kwestie van seconden. Hij was bij het dorp geweest waar hij een tijd met Dayla gewoond had... Of wat daarvan over was. Hij had twee graven gevonden bij Mari's huis, iets waar hij absoluut niet van wist wat hij denken moest. Hij had namelijk geen idee wie er lagen en of Dayla bij haar gebleven was. De beer had hij wel gevonden en de gedachte was bij hem opgekomen dat als Dayla nog leefde, dat ze hem meegenomen zou hebben... Hij deed daarom zijn best die gedachte te onderdrukken.
Ondertussen was hij op weg naar waar Nieven en Vik zouden moeten zijn. Waar zijn ouders waren, wist hij ook niet. Hij was de afgelopen anderhalf jaar zo uitgeput, dat het idee van magie gebruiken alleen hem al moe maakte.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Juno leek niet heel erg tevreden met het antwoord van Dayla. 'Jullie proberen het... maar als het nu niet werkt? Gaat oom Vik dan dood?' vroeg hij weer. Dayla wist niet zo goed wat ze moest antwoorden.
'Er is een kans... dat dat gebeurt ja,' zei ze heel eerlijk. 'Maar we hopen van niet, hmm?' Juno knikte zacht en liep in stilte verder aan de hand van Dayla.
'Doet doodgaan pijn?' vroeg Juno ineens verder. Dayla keek hem verbaasd aan, maar schudde toen haar hoofd. 'In principe... verlost het je uit je lijden. Zo kan je het ook zien.'

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar zuchtte zacht. Hij had geaarzeld, maar uiteindelijk had hij de beer toch meegenomen. Gewoon... Omdat het iets was waar herinneringen aan zaten. Herinneringen die hij niet kwijt wilde.
Hoewel hij niks liever wilde dan Nieven en Vik zien op het moment - er stiekem toch vanuit gaande dat Dayla daar inderdaad onder de grond lag-, liep hij langzaam. Al had hij sneller gewild...

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:

Juno dacht even na. 'Maar als doodgaan je uit je leiden verlost... waarom laten jullie oom Vik dan lijden?' vroeg hij verward. Dayla glimlachte zwak stopte met lopen, waarna ze op haar hurken ging zitten en Juno aan keek.
'Soms doet het best pijn, maar... voor de mensen van wie je houdt, is dat het waard,' legde Dayla uit. 'Oom Vik houdt heel veel van oom Nieven en oom Nieven zou heel verdrietig worden als oom Vik dood gaat, dus daarom houdt hij vol, snap je?' Juno keek Dayla even aan en knikte toen.
'Ik denk het...'

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Toen Faelar eindelijk wat in de buurt was, stopte hij even. Het drong ineens tot hem door dat Dayla weg kon zijn. Voor goed verdwenen. En dat wist hij niet zeker tot hij Nieven gesproken had. Met die instelling versnelde hij zijn pas.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla glimlachte en knikte. 'Goed zo,' zei ze zacht. 'Nou kom op, we hoeven nog maar een klein stukje te lopen en dan gaan we iets lekkers eten, oké?' Juno glimlachte enthousiast. 'Yaay!'

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar stopte opnieuw spontaan met lopen toen hij een bekend gezicht zag. En niet het bekende gezicht dat hij verwacht had hier te vinden. Was het wel echt? Was dat echt...?

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Juno stopte met lopen toen hij ineens een vreemde zag. 'M-mama... Er is daar iemand...' stamelde hij waarna hij voor zich uit wees. Eerst wilde Dayla hem verbeteren omdat ze niet wilde dat hij haar "mama" noemde, maar toen ze eenmaal zag wie het was, viel ze helemaal stil en keek ze alleen met grote ogen naar de schim. Nee... dat kon niet...

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar zette voorzichtig een paar stappen in haar richting. Dus toch...? Ze was... Oké?

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld