Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Hij vond het altijd leuk om haar huid aan te raken. Het was alsof hij altijd maar een klein stukje kreeg, tot hij op een gegeven moment alles kreeg en niet meer wist waar hij moest beginnen. Ondertussen wist hij wel waar te beginnen, over het algemeen deed haar hals het altijd wel goed. En haar onderbuik. Verder leek ze minder te reageren, maar hij had nog lang niet alles geprobeerd. Ze hadden ook nog een hoop tijd om van alles uit te vinden, meer dan genoeg tijd. Als ze verder gingen zoals nu hadden ze nog tientallen jaren te gaan. Hij had echter geen tientallen jaren nodig om erachter te komen wat Ivy nu precies leuk vond.
'Is dat zo? Dus als ik besluit dat ik naakt door het instituut wil wandelen, zou jij dat zo maar toestaan? Ik had toch gehoopt dat jij wat meer waarde hechtte aan het exclusief zijn.' merkte hij lachend op. Niet dat hij echt zou doen, hij keek wel mooi uit. Hij kon best ver gaan, maar zo ver was hem toch echt een beetje te gek. Ondanks dat hij er echt heel weinig om gaf wat mensen zouden denken, was dat hem toch te ongemakkelijk.
'Weet je zeker dat je dat hoopt? Want in die twee maanden is het nog niet één keer gebeurd.' merkte hij op. Zelfs hier op vakantie hielden ze het op een bescheiden één keer per dag. Hij zou niet kunnen zeggen dat hij meer gewend was, want dat was hij zeker niet, maar in hun relatie kwam het eigenlijk niet echt voor. Waarschijnlijk omdat hij er ook nooit echt zijn best voor deed en zij altijd zo vermoeid leek. Hij klaagde niet.
Een grijns verscheen rond zijn lippen, het was nu ook weer geen obsessie. Hij drukte een kusjes tegen haar sleutelbeen, waarna hij langzaam een spoor naar onder kuste.
'Geen idee. Misschien werkt veel seks hebben wel.' zei hij bedenkelijk. Hij duwde enkele kusjes tegen haar onderbuik voor hij haar ondergoed voor een tweede keer naar beneden schoof en bij de rest van hun kleding liet vallen. Het was iets gemakkelijker in bed, maar over het algemeen viel het heus wel mee. Hij raakte haar lippen weer en glimlachte toen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte even. "Yep, ik ren wel met je mee" grapte ze. Maar zover zou het nooit komen, en als dat het wel deed, zou ze hem wel ompraten. Naakt lopen door de gangen van het instituut, nah, dat ging haar toch net iets te ver. "Ik hecht wel waarde aan het exclusief zijn, soms" plaagde ze hel. Ze lachte zachtjes en keek hem geamuseerd aan. "Maar als jij dat zo graag wilt, ga je gang" lachte ze. Ze keek hem grijnzend aan. "Oh en ik zorg wel dat geen enkele vrouw je ziet, of mannen die op mannen vallen" verbeterde ze haarzelf. Nog steeds, ze zou hem met niemand delen. Zeker niet met sommige vrouwen op het instituut. Nope nope, ze keken hem nog steeds aan alsof ze een roofdier waren. En dat zou waarschijnlijk nooit veranderen. Behalve als ze een zak kocht om over aijn hoofd te doen. Alhoewel, je had nog steeds de rest van zijn lichaam dat er veel te goddelijk uit zag. Desnoods ging ze wel een 'mijn bezit' bordje. op Oliver. Ivy trok een wenkbrauw op en maakte een protesterend geluidje. "We hebben nog nooit de tijd gehad om het meerdere keren te doen, en we zijn nog maar één volledige dag hier, we hebben nog een heel lange tijd te gaan" Ze keek hem grijnzend aan. "En ik ben te vermoeid vaak en jij maakt geen aanstalten om het nogmaals te doen" Ze wees hem beschuldigend aan en lachte zachtjes. "Ik zou geen moeite hebben hoor ermee" glimlachte ze. "Zolang ik 's ochtends maar wat extra suiker eet" grapte ze. Ze drukte een kus op zijn lippen en lachte even. "Misschien wel ja, laten we het uitproberen" lachte ze. Ivy haalde een hand door haar haren en grijnste toen haar onderbroek voor de tweede keer weer op de grond terechtkwam. "Maken we het nu wel af?" Ze trok een wenkbrauw op en raakte zijn pols even aan met haar lippen. Ivy glimlachte bij de kusjes op haar onderbuik, Oliver wist precies hoe hij haar kon laten genieten, haar zwakke plekjes. Ze maakte een geluidje toen hij aan haar sleutelbeen kwam met zijn lippen en glimlachte lichtjes. Ze raakte zijn lippen zachtjes aan en gleed met haar vingers over zijn rug, zonder ook maar te krabben. "Zie je, ik kan me perfect inhouden"

Account verwijderd

schreef:
Het zou vast een hele hoop blikken opleveren. Hij zou in elk geval niet kunnen zeggen dat hij niet genoeg aandacht kreeg. Dat was overigens nooit het geval, hoewel hij niet expres naar die aandacht zocht. Hij kon niet klagen over de aandacht. Hij kreeg zelfs meer dan hij zelf zou willen. En zeker meer dan Ivy zou willen. Hij maakte zich er minder druk over dan Ivy. Ze kreeg zelf ook genoeg aandacht, maar dat vond hij niet belangrijk. Ten slotte was ze al bij hem.
'En hoe dacht je dat precies te doen dan? Want ik weet wel dat je snel bent, maar weet je hoeveel vrouwen er op het instituut rondlopen?' vroeg hij lachend. Ivy was sneller dan wie dan ook, maar er liepen toch een hoop vrouwen rond en ze kon ze onmogelijk allemaal uit zijn weg plaatsen. Zij werd ook vermoeid. Niet dat hij daadwerkelijk van plan was om het te doen, maar hij vond het wel komisch om erover na te denken. Hij kon zich Ivy's blik al bijna voorstellen. Ze zou het waarschijnlijk uitmaken als hij echt zo'n streek uithaalde.
'Nog jaren en jaren en jaren.' mompelde hij. Ze moesten er maar gewoon voor zorgen dat ze nog meer dan genoeg tijd hadden, want hij had geen zin om over een gebroken hart heen te komen om vervolgens alleen te blijven. Nee, Ivy moest maar gewoon bij hem blijven. Ze moest maar van hem blijven houden.
'Dat is omdat je er altijd heel erg schattig uitziet als je vermoeid bent.' zei hij. Hij keek altijd naar haar als ze vermoeid was, ze kreeg er altijd een beetje rode wangen van en haar ogen stonden vermoeid. Het was lief. Hij mompelde even instemmend toen ze zei dat ze het maar eens uit moesten proberen. Het was geen week meer, daarna moesten ze toch terug naar hun drukke levens, dus oververmoeid zou hij heus niet raken.
'Tenzij Suzan besluit dat ze het toch nog even over onze wandelingen wil hebben.' lachte hij zachtjes. Hij drukte enkele kusjes tegen haar lippen en liet zijn vingers even over haar rug gaan. Hij kon hen niet omdraaien, waarschijnlijk zouden ze van de bank af donderen, dus moest hij meer moeite doen om de sluiting open te krijgen. Het kostte hem echter niet zo heel erg lang en al heel gauw lagen al haar kledingstukken op de grond.
'Hmhm, nu nog wel.' mompelde hij. Ze had hem niet één keer bekrast voordat ze het daadwerkelijk deden. Wat overigens maar goed ook was, want anders zou zijn rug wel heel erg rood worden.

Account verwijderd

schreef:
Ivy keek hem geamuseerd aan en drukte een kus op zijn lippen. "Veel" mompelde ze even. En toch had hij haar gekozen om onmogelijke redenen. Wat nog steeds amper te geloven viel. Ivy schudde grijnzend haar hoofd. "Maar er zijn nog steeds heel wat minder vrouwen in het instituut dan mannen" merkte ze op. Het viel niet te vergeten dat het leven in het instituut een keuze was, niet een verplichting zoals sommigen dachten. En over het algemeen werden mannen gewoon sneller aangetrokken door de job. Ivy had er geen probleem mee. En er waren nog steeds een boel vrouwen die mensen verzorgden in de zorgzalen, en dat waren niet alleen healers of healsters, maar ook gewone verpleegsters en wat normale dokters. Ivy lachte even toen Oliver begon over jaren en raakte zijn lippen aan. "Altijd" mompelde ze even met een glimlach. Voor haar part zouden ze samen oud worden. Ze wou haar lven met hem doorbrengen, dat was al duidelijk. Ze wou niets meer dan dat, maar ook niets minder. Ivy gaf hem een por. "Ehem?" Ze trok een wenkbrauw op. "Ik zie er vermoeid uit, dat is alles" lachte ze. Hoe kon hij haar nu schattig vinden op het ergste moment van de dag? Alhoewel. Zij vond hem ook enorm sexy in de ochtend. Misschien moest ze maar niets meer zeggen nee. Ivy glimlachte bij haar gedachten. Wat waren ze toch een stel. Ze hoorde zijn instemmend gemompel en lachte even toen hij begon over Suzan. "Laten we dan maar wat voortdoen" grapte ze. Nee, ze hadden geen haast. Ivy hief jaar rug wat meer op toen hij wat friemelde aan het qlotje van haar beha om hem open te krijgen. "Lukt het?" Plaagde ze hem even. Ivy trok langzaam zijn boxer af, zoals hij nog met haar had gedaan. Ze drukte haar lippen even verlangend op de zijne en liet ze terug kort los. "Ehe" mompelde ze even verward toen hij zelf wat mompelde. Ze kon niet zuiver nadenken als hij dit met haar deed. Ivy liet haar handen over zijn rug glijden en maakte even een geluidje toen hij haar weer kuste.

Account verwijderd

schreef:
Ze had een punt, er waren inderdaad veel meer mannen dan vrouwen op het instituut. En hij begreep waarom. Vrouwen waren zeker niet zwakker en ze konden prima functioneren op het instituut, maar over het algemeen waren ze er te zorgzaam voor. Ze wilden de vreselijke dingen die zij zagen niet zien. Dat was oké, hij vond het ook niet leuk. Maar hij had de keuze gemaakt het toch te doen. Achteraf was dat helemaal geen slechte keuze, want nu had hij een vriendin en kon hij niet blijer met haar zijn, maar hij had nog liever een leven buiten het instituut. Dat zou ook gebeuren, vroeg of laat. Hij kon alleen maar hopen dat Ivy met hem mee wilde tegen die tijd. Hij knikte even. Hij ging er niet op in, want het was gewoon een feit. Een grijns verscheen op zijn gezicht toen ze hem vertelde dat ze altijd hadden. Hij werd er vrolijk van dat zij net zo positief in hun relatie stond als dat hij deed. Ze leek niet af geschrokken van het feit dat hij kinderen wilde en dat hij wilde trouwen. Ze leek het leuk te vinden. En dat vond hij op zijn beurt weer leuk.
'Je bent erg schattig als je vermoeid bent.' herhaalde hij simpelweg, waarna hij een kusje tegen haar neus duwde. Dat was ze ook, hij zou uren naar haar kunnen kijken als ze hem vermoeid aankeek. Het was lief. Hij vond haar over het algemeen vaak sexy, maar dat waren de tijden waarop hij dat niet vond. Op dat moment was zo vooral mooi en schattig. Op een of andere manier wilde hij altijd voor haar zorgen als ze zo naar hem keek. Hij kon er niets aan doen. Hij lachte zachtjes toen ze hem vertelde dat ze misschien maar wat sneller moesten, maar dat deed hij niet. Ze hadden geen haast, vandaag hoefde het niet heftig. Ze waren de afgelopen twee dagen al vrij heftig geweest. Daar kon hij ook al niets aan doen, hij voelde nog altijd het gemis van de missie.
Kort bekeek hij haar toen er geen kleren meer over waren. Dat deed hij altijd, hij wilde toch altijd even kijken. Dan besefte hij zich voor de miljoenste keer dat Ivy ontzettend mooi was en kreeg hij de neiging om haar hele lichaam te kunnen, van top tot teen. Misschien zou hij dat ook wel eens echt doen. Maar niet op de bank. De kans was te groot dat ze zouden vallen. Hij wilde nog niet beginnen, hij wilde haar nog een klein beetje wanhopiger maken dan ze al was. En dus begon hij langzaam haar lichaam te kussen. Hij kuste slechts waar hij op dat moment bij kon, maar dat was genoeg.

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte even en wiebelde met haar wenkbrauwen toen hij gewoon knikte en haar gelijk gaf. Nou ja, hij kon haar niet zo snel ongelijk geven nee. Het was gewoon zo. Ivy glimlachte en drukte een kus op zijn lippen. "Wat zit jij nu te grijnzen?" Plaagde ze hem even. Ze vond het wel lief, ook al werd hij even blij van hem. Het was gewoon leuk om hem vrolijk te zien en dat maakte haar op haar beurt ook weer goedgehumeurd. Ivy grijnste breed terug en drukte een paar kussen op zijn lip. Ivy maakte een geluidje toen hij haar schattig noemde als ze vermoeid was. "Hmmmhmmmm" mompelde ze alleen maar, waarna ze zijn kusje op haar neus maar al te graag in ontvangst nam. Ivy lachte zachtjes en haalde een hand door de puntjes van zijn haren. "Jij bent ook heel schattig" zei ze zachtjes lachend toen ze zijn blik zag. Ze gaf hem een por. "Nog niet zo schattig als onze hyperactieve hond, maar schattig genoeg" grinnikte ze. Niemand kon Baylor overtreffen van schattigheid, het was gewoon onmogelijk. Ivy fronste even toen er een kussentje uit de zetel viel en drukte een kus op Olivers schouder. Ivy's wangen werden weer rood toen hij alle tijd nam om haar te bekijken en ze schudde even glimlachend haar hoofd. "Can you work with this?" Grapte ze even, waarna ze weer een kus op zijn lippen drukte. Ze lachte even zachtjes en keek hem aan. Ivy maakte een geluidje toen hij een eerste kus op haar hals drukte, waarna er al snel een heleboel anderen volgden. Ze maakte een vloekgeluidje en kreeg even een huivering door haar lichaam. "Wat doe je me aan?" Fluisterde ze even zachtjes. Hij was haar zowat zachtjes, voorzichtjes en ontzettend traag aan het plagen. Arghhh, wat haatte ze hem. Haar ogen ontmoetten de zijne smekend, waarna haar hand over zijn nek gleed zonder ook maar een spoortje achter te laten.

Account verwijderd

schreef:
Er viel een hoop te grijnzen als hij met Ivy was. Niet alleen nu, hoewel hij nu ook een hele goede reden had om te grijnzen, maar ook als ze gewoon een gesprek met elkaar hadden. Vandaag al helemaal, sinds ze een soort van opgebiecht had dat ze bij hem wilde blijven. Het maakte hem vrolijk. De vrouw van wie hij hield en met wie hij samen wilde blijven, wilde ook bij hem blijven. Er was geen betere reden om vrolijk te zijn, toch? Dit was waarschijnlijk een van de belangrijkste dingen in zijn leven, de persoon bij wie hij zou blijven.
'Ik houd gewoon van je.' mompelde hij, waarna hij naar haar glimlachte en een kus tegen haar lippen duwde. Er viel meer dan genoeg te grijnzen, maar uiteindelijk had het allemaal maar één reden, hij hield van haar en hij wilde bij haar zijn. Als dat niet zo geweest was, had hij ook niet zo veel te grijnzen.
'Ik denk ook niet dat ik zo schattig gevonden wil worden als Baylor. Dan blijft er niks meer van mijn mannelijkheid over.' grapte hij. Baylor werd altijd schattig gevonden en het was echt niet zijn doel om net zo te eindigen als Baylor. Hij streelde even door haar haren en lachte zachtjes toen hij opkeek om Ivy weer aan te kunnen kijken. Ze waren bijna twee maanden samen, maar toch werd Ivy elke keer dat hij haar bekeek weer een beetje rood.
'Je zou eens moeten weten.' Ivy zou altijd één van de mooiste vrouwen die hij ooit gezien had blijven. Hij keek graag naar haar omdat hij haar zo mooi vond. Hij drukte zachtjes enkele kusjes tegen haar hals en glimlachte toen ze hem vroeg wat hij haar aan deed. In werkelijkheid vond ze het helemaal niet erg. Toen ze hem smekend aankeek, drukte hij een kus tegen haar lippen. Hij wist dat hij het niet langer moest uitstellen. En dus begon hij. Langzaam, want hij kon het niet laten haar een klein beetje te plagen, maar niet te langzaam. Op de bank was het minder handig, dat had hij al gemerkt, maar het was beter te doen dat hij verwacht had. Het was anders, maar hij kon niet zeggen dat hij het niet leuk vond. Hij kuste haar lippen zacht en liet zijn vingers even langs haar heup en middel glijden. Hij had geluk met haar, dat wist hij wel.

Account verwijderd

schreef:
Ivy kreeg de glimlach op haar gezicht niet weg toen hij mompelde dat hij gewoon maar van haar hield. Voor haar was het helemaal niet zo gewoon dat hij van haar hield. Het was eigenlijk ook voor het eerst dat ze echt merkte dat iemand van haar hield, maar echt liefde 'houden van', niet gewoon vrienden of familie 'houden van'. Ivy raakte even zijn onderlip aan en drukte een zachte kus op zijn lippen, waarna al vlug een andere kus volgde. "Ik hou meer van jou" zei ze met een glimlach om haar mondhoeken. Ze draaide een lok van zijn haren voorzichtig om haar vinger. Ze lachte om zijn woorden en raakte zijn kaaklijn aan. "Misschien heb je wel geen mannelijkheid?" Ze trok een plagerige wenkbrauw op. Oh, hij had meer dan genoeg mannelijkheid, hij moest zich geen zorgen maken daarom. Ze lachte even en schudde haar hoofd. "Ik mis hem" gaf ze toe. "Hoe raar het ook klinkt, het is vreemd om niemand in de ruimte te hebben terwijl we seks hebben" grapte ze even. Ze trokken zich niet echt veel van Baylor aan, maar het was wel anders zonder hem. Maar heus niet beter of slechter hoor. Ze gniffelde even en schudde grijnzend haar hoofd. Waar dacht ze zelfs aan? Oliver had invloed op haar, ze flapte er vaker dingen uit die ze normaal niet zei, ook al deed ze dat ook al in het begin. Ivy glimlachte even en gaf hem een zachte por. Ze glimlachte toen hij zei dat ze eens zou moeten weten. "Hmmmm" mompelde ze alleen maar met een brede grijns om haar mondhoeken. Ze maakte een geluidje toen hij haar hals kuste en gelukkig al snel naar haar lippen dwaalde. Opgelucht slaakte ze een zucht. Natuurlijk was hij niet gestopt met de plagerij. Ivy kreunde even hard toen hij bij haar binnentrad en krulde haar lichaam tegen hem op. Ze maakte een geluidje toen ze merkte dat hij zichzelf enorm inhield en keek hem zielig aan, niet meteen in staat iets uit te brengen. Ze begroef haar nagels in haar handpalmen toen hij wat terugtrok en alleen de top gebruikte. Fuck, ze wou zoveel meer. "Ollie..." Shit, ze wist wat hij wou. Hij wou dat ze erom smeekte. Wel, dan mocht hij wel meer zijn best doen. Ze reikte naar zijn lippen en voelde zijn vingers ondertussen over haar lichaam glijden.

Account verwijderd

schreef:
Zijn eerste liefde was er een die hij nooit zou vergeten. Zijn tweede liefde was er ook een die hij nooit zou kunnen vergeten. Twee liefdes waarvan hij met zekerheid kon zeggen dat ze nooit over zouden gaan. Ivy voelde als een eerste liefde, zo'n liefde waar je nooit meer overheen kwam, hoe hard je het ook probeerde. Hij kon van iemand anders houden, maar in zijn achterhoofd zou ze altijd blijven hangen. Over Adelaide kon hij niet hetzelfde zeggen. Zij was zijn eerste liefde, maar ze was er niet meer. Hij zou haar nooit opnieuw zien, ze zou nooit een optie voor hem zijn. Hij zou haar nooit vergeten, maar hij kon onmogelijk verliefd op haar blijven. Niet zoals hij wel verliefd bleef op Ivy. Een glimlach speelde rond zijn lippen, zoals hij verliefd bleef op Ivy. Hij was dol op haar. Hij was weg van haar. En hij wilde bij haar blijven. Nu, volgende maand en alle jaren die er nog kwamen. Hij wilde trouwen en kinderen krijgen en hij wilde gelukkig zijn. En nu wist hij dat voor haar hetzelfde gold.
'Je gaat me toch niet vertellen dat je je bedacht hebt en toch op vrouwen valt hè?' grapte hij toen ze hem vertelde dat hij geen mannelijkheid had. Hij kuste haar lippen zachtjes en glimlachte toen. Hij kon zich de laatste keer dat hij zich zo oprecht gelukkig voelde al niet meer herinneren. Hoewel het vast niet lang geleden was.
'Je hebt toch geen ding voor seks terwijl mensen toekijken hè?' kreunde hij. Hij was niet onzeker, maar hij keek er nu niet echt naar uit dat mensen meekeken. Hij gaf er niets om om het in het openbaar te doen, maar het ging hem toch net iets te ver om mensen mee te laten kijken.
Hij liet zijn lippen zacht over de hare glijden en liet zijn vingers over haar huid glijden. Hij lachte zachtjes toen ze vrij luidruchtig kreunde en duwde toen opnieuw een kusje tegen haar lippen. Hij was van plan haar te plagen, maar twijfelde nu. Hij wilde eigenlijk gewoon bij haar zijn nu. Hij pakte zachtjes haar handen en duwde een kusje op de nagels die ze in haar eigen handpalmen had staan. Hij had liever dat ze haar nagels in zijn rug zette dan dat ze ze in haar eigen handen duwde. Het moest wel pijnlijk zijn, toch? Hij besloot niet langer te plagen. Hij wilde zijn tijd daar nu niet aan verspillen. Momenteel wilde hij zijn geluksgevoel gewoon vasthouden en wilde hij bij haar zijn.

Account verwijderd

schreef:
Ivy porde even in zijn zij toen hij niets zei. "Wat doe je?" Vroeg Ivy met een opgetrokken wenkbrauw. Je kon gewoon zien aan hem dat zijn gedachten alle richtingen uit gingen en hij maar wat wegdroomde. "Of liever, waar denk je aan?" Verbeterde ze haarzelf. Haar duim ging over de fronslijntjes die nog geen seconde in zijn voorhoofd verschenen en ze lachte zachtjes. "Gaat het wel?" Vroeg ze hem grijnzend. Aan de glimlach op zijn gezicht te zien waren het geen slechte gedachten, dus maakte ze zich geen zorgen. "He, ik wil weten wat je denkt" klaagde ze even. Ivy maakte een grommend geluidje en haalde kort een hand door haar haren. Ze was gewoon enorm nieuwsgierig. Ivy gniffelde even. "Nooit" lachte ze. "Ik ben toch voor het andere team" lachte ze. Ze drukte een paar kussen op zijn lippen en schudde haar hoofd. "Volgens mij zou ik dit hier allemaal niet zo leuk vinden als ik voor het andere team was" gaf ze toe. Ze vond hun relatie veel te leuk en ze genoot van elk moment met hem. "En ik vind het meer dan leuk bij jou" voegde ze er doodserieus aan toe. Ze streelde zijn wang en sloeg een arm om zijn nek heen, waarna ze even zijn nek streelde met haar vingers. "Kan je alsjeblieft altijd van me houden?" Mompelde ze even zachtjes, bijna onhoorbaar. Ze ontmoette zijn blik voor een secobde. Al sinds de eerste week dat ze wist dat ze van hem Ivy po wist ze dat ze nooit zou stoppen met van hem te houden. Ze zou hem nooit vergeten, wat er ook zou gebeuren. Ivy schoot terug in de lach toen hij begon over het toekijken. "Wel...Baylor is geen mens" grapte ze. Se drukte een kus op zijn lippen. "Nee, daar heb ik geen ding voor nee" stelde ze hem grijnzend gerust. Ivy keek hem glimlachend aan toen hij een kusje op haar lippen drukte en smoorde zelf wqt geluidjes door hem terug te kussen. Ze glimlachte toen ze wat verandering opmerkte in zijn manier van plagen en klemde haar benen om hem heen toen hij besloot dat het plagen kon stoppen. Ivy beet schuldig op haar onderlip toen hij de nagelafdrukken opmerkte. Ze had liever dat ze haarzelf wat pijn deed dan dat ze Oliver ook maar een klein beetje stoorde.

Account verwijderd

schreef:
Heel even wilde hij in de lach schieten. Volgens hem was het toch vrij duidelijk wat ze aan het doen waren. Pas daarna besefte hij zich dat ze het waarschijnlijk niet daarover had. Toen ze hem vroeg waar hij aan dacht, verscheen een grijns op zijn gezicht. Ze was wel heel erg nieuwsgierig naar wat hij allemaal dacht. Dat was natuurlijk helemaal niet verkeerd, maar hij vond het wel leuk. Toen ze begon te klagen, begon hij te lachen. Hij dacht eigenlijk nooit over haar gedachten, maar misschien moest hij dat eens vaker doen. Bij hem leek het op te vallen als hij in gedachten verzonk en bij haar was dat ook zo. Hij had alleen nooit gevraagd waar ze precies aan dacht.
'Ik dacht eraan dat je als mijn tweede liefde meer als mijn eerste liefde voelt. Ik denk dat ik voor altijd dol op je ben en dat zelfs als het niet werkt, je altijd ergens achterin mijn hoofd blijft zitten.' gaf hij toe. Mensen kwamen over het algemeen nooit over hun eerste echte liefde heen. Ze zouden hen altijd als optie zien. Zelfs als Ivy bij hem weg zou gaan, zou hij haar nog willen. Dat zou nooit over gaan. Ivy was alles wat hij wilde en meer, hij zou simpelweg niet over haar heen kunnen komen. Zelfs op vakantie leken ze elkaars aanwezigheid constant op te zoeken zonder dat irritaties ontstonden. Hij liet zijn vingers even door haar haar gaan en knikte toen.
'Ik denk het wel.' mompelde hij, waarna hij een kusje tegen haar lippen duwde. Morgen zou hij waarschijnlijk de hele dag aan haar tatoeage zitten. Hij keek er nu al naar uit. Haar tatoeage betekende erg veel voor hem. Het was een soort bevestiging dat ze hetzelfde wilde als hij, dat ze een kans hadden om de rest van hun leven samen door te brengen. Hij lachte zachtjes. Het was maar goed dat ze er geen ding voor had. Hij zou een hoop voor haar doen, maar waarschijnlijk ging dat hem iets te verder. Hij verstrengelde hun vingers kort, maar liet ze al gauw op zijn schouders rusten.
'Mijn schouders en rug zijn tachtig keer leuker.' mompelde hij met een grijns, waarna hij een kus tegen haar hals duwde en het tempo iets opvoerde. Hij vond het ook leuk als ze haar nagels in zijn huid duwde. Zo kon hij zelfs bewijzen dat Ivy het fijn vond.

Account verwijderd

schreef:
Ivy gniffelde even om de blik op Olivers gezicht. Hij zag eruit alsof hij elk moment in de lach kon schieten. Ze vond het fijn om hem zo te zien. Hij was gewoon zo vrolijk en zorgeloos dan. Ze noemde het vakantie-Oliver vanaf nu. Ze raakte zijn mondhoek aan en glimlachte even. "Niet zo denken" lachte ze. Ze schudde grijnzend haar hoofd. Ze wist maar al te goed wat ze aan het doen waren en ze vond het maar al te goed. Ze zou er nooit iets op tegen hebben. En ze zou ook nooit vragen wat ze aan het doen waren als ze het precies wist. Ivy gniffelde om de grijns op zijn gezicht en luisterde naar zijn woorden waardoor ze even kort fronste. Ze hield haar hoofd even schuin en dacht na. Hmmm. "Ja?" Vroeg ze een beetje verward toen hij zei dat ze als zijn eerste liefde voelde. Hij had enorm van Adelaide gehouden, dat was geen geheim. Het was ook geen geheim dat ze dacht dat hij nooit zoveel om haar zou geven zoals hij dat deed bij Adelaide. Ze was niets nieuws voor hem zeg maar. Het was de tweede keer dat hij dit allemaal deed. Ivy gaf hem een por. "Zeg nou niet dat het niet gaat werken, dat brengt ongeluk, klaagde ze even" Ivy trok haar neus op en maakte een zielig gezicht. "Maar ik denk hetzelfde, ik ga je nooit vergeten" Ze raakte zijn lippen aan. "Wat er ook gebeurt" zei ze eerlijk. Hopelijk blezf het ook zo. Ivy glimlachte toen hij zijn vingers door haar haren liet glijden en een zacht kusjes op zijn lippen drukte. Wat hield ze toch van hem. Ze zou deze man niet kunnen missen. Ivymaakte een geluidje toen hij mompelde dat het waarschijnlijk wel zo was. Hopelijk... Ze kreunde zachtjes toen hij hun vingers verstrengelde maar al snel weer naar hun schouders bracht. Ze beet even op haar lip en haar nagels gleden zachtjes over zijn schouder. "Je lokt me uir" kreunde ze zachtjes. Ze kon onmogelijk niets doen als hij haar zo uitsaagde. Ivy hijgde zachtjes toen hij zijn tempo wat opdreef en drukte zichzelf tegen hem aan. Haar vingers gleden nog steeds even voorzichtig over zijn schouder en ze liet haar hoofd even achterover vallen.

Account verwijderd

schreef:
Over het algemeen had hij toch maar weinig controle over wat hij dacht. Het was toch handig geweest als hij daar wel controle over had, want dat scheelde voor hem nogal wat binnenpretjes. Hij kon het niet helpen dat hem af en toe iets te binnen schoot waar hij het toch zeker niet in het openbaar over kon hebben. Vaak ook wel hoor. Hij dacht ook vaak aan hoe lief hij Ivy vond en hoe blij hij was dat hij een relatie met haar had. Dat soort dingen verhulde hij ook niet, dat mocht iedereen weten. Als het ter sprake kwam, zou hij het ook zeker hardop uitspreken. Hij was blij met zijn relatie met haar, waarom zou hij dat niet mogen laten merken?
Hij knikte direct toen ze wat verward leek. Ivy was in principe zijn tweede liefde en zijn eerste liefde mocht dan al wel een hele tijd geleden zijn, maar hij wist nog precies hoe dat voelde. Misschien was dat wel zijn manier van houden van, misschien zou hij altijd op diezelfde manier van iemand houden. Hij twijfelde niet aan zijn liefde en hij was meer dan dol op haar. Zijn relatie met Adelaide was totaal niet te vergelijken met zijn relatie met Ivy, maar bepaalde aspecten waren hetzelfde.
'Als het niet gaat werken, komt dat door jou. Want ik ga het namelijk nooit uitmaken.' grapte hij. Hoewel hij er momenteel ook daadwerkelijk zo over dacht. Als ze zo bleven als nu, zou hij nooit meer bij haar weggaan. Niet tot ze hij vroeg weg te gaan.
'Dat is je geraden. Ik wil niet eindigen als de vriend wiens vriendin geheugenverlies heeft en hem niet meer herkend zoals in al die romantische films van tegenwoordig.' bromde hij. Dat leek hem helemaal niks. Hoewel Ivy eens voor hem gevallen was, betekende dat niet dat ze dat opnieuw zou doen. Wat als ze hem drie keer niks vond? Hij schudde zijn hoofd, stomme gedachte.
'Ik lok niks uit.' lachte hij zachtjes. Hij deed niks anders dan normaal, behalve dan dat hij haar verbood om haar nagels in haar handpalmen te zetten. Hij had liever strepen op zijn rug dan dat zij nagelafdrukken in haar hand had staan. Toen ze haar hoofd even achterover liet vallen, gaf hem dat de perfecte gelegenheid om de stukjes van haar hals te kussen waar hij normaal minder gemakkelijk bij kon. De grijns was niet van zijn gezicht te slaan. Hij liet de toppen van zijn vingers langs haar heup en been op glijden en drukte haar toen wat dichter tegen zich aan. Op een of andere manier kon hij nooit dichtbij genoeg zijn.

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte toen hij knikte en drukte een kus op zijn lippen. Hij was veel te lief voor haar. Het leek alsof hij er zo zeker over was. Okey, dat was zijn vaak ook, maar ze had haar momenten van onzekerheid. Ze wist niet hoe het kwam. En soms voelde ze zich wel schuldig dat ze ook maar een beetje twijfelde aan hun relatie. Ze beet even op haar onderlip en haalde een hand door zijn haren. Het leek alsof ze dan twijfelde aan hem, wat ze niet deed. Ze zou niet twijfelen aan Oliver zoals hij nu was. Hij deed niets verkeerds. Zij integendeel.. Hij was niet zoals haar eerste liefde, haar eerste liefde was niet echt een succes, ze had nog nooit echt van iemand gehouden zoals ze van Oliver deed. Ze kon geen enkele relatie echt vergelijken met die van hen, wat ook niet hoefde. Zolang ze zich beiden gelukkig voelden bij elkaar, wist ze dat ze het goed deden. Right? Ivy maakte een geluidje. "Ehem, ik wil niet dat je de schuld op me afschuift" klaagde ze even. "En trouwens, denk je echt dat je het nooit zou uitmaken met me? Ik kan behoorlijk vervelend zijn" grapte ze. Ze drukte nog een kusje op zijn wang en kriebelde zachtjes zijn schouders met de topjes van haar vingers. Ze wou het nooit uitmaken, of toch niet als hun relatie zo bleef. Ze wou niet dat het ooit zou veranderen tussen hen. Of toch niet in negatieve zin. Ook al dacht ze niet dat het nog beter kon worden dan het nu al was. "Haha, typische romanticus Ollie, had nu nietverwacht dat je dat wist" plaagde ze hem grijnzend toen hij begon over geheugenverlies. Ze schudde grijnzend haar hoofd. Ze had niet verwacht dat hij de notebook kende, zeker door zijn afkeur voor romantische kleffe films. Ze rolde even lachend met haar ogen en maakte een geluidje toen hij zei dat hij nietsuitlokte. Ze kreunde zachtjes bij zijn kusjes en raakte zijn lippen kort weer aan. "Please Ollie.."

Account verwijderd

schreef:
Waarschijnlijk kreeg hij op een dag wel meer dan vijftig kussen tegen zijn lippen gedrukt. Hij zou niet beweren dat hij dat vervelend vond, want dat was niet zo. Hij vond het lief dat Ivy hem zo vaak kuste en hij werd er elke keer weer een beetje vrolijker van. Ze hoefden helemaal niet lang te zijn, een simpele seconde was genoeg. Een kleine glimlach speelde rond zijn lippen toen ze een kus tegen zijn lippen duwde. Een week lang had hij geen kussen mogen ontvangen, een week lang had hij alleen geslapen en een week lang had hij haar niet gezien of gesproken. Deze vakantie was een bijzonder goede manier om daar bovenop te komen, sinds ze nu alle tijd voor elkaar hadden zonder dat ze zich druk hoefden te maken over wat ze allemaal nog moesten doen die dag.
'Dan moet je het maar gewoon nooit uitmaken.' merkte hij met een grijns op. Ze had geen schuld als ze gewoon bij hem bleef. Hij liet zijn vingers zachtjes door haar haren glijden terwijl hij haar gezicht voor de miljoenste keer bekeek. Ivy had een mooi gezicht. Hij keek er graag naar. Ondertussen kon hij bijna dromen hoe Ivy eruit zag en wat emoties met haar gezichtsuitdrukking deden, maar dat betekende niet dat hij minder graag naar keek.
'Je bent nooit vervelend.' sprak hij haar tegen. Ze was erg enthousiast en vrolijk, maar niet vervelend. Zelfs in de ochtend, wanneer hij met zijn ochtendhumeur zat, vond hij haar niet vervelend. Zij was een zonneschijntje in de ochtend, het maakte de ochtend weer ietsje beter.
'Ik weet wel iets.' hij had heus wel eens wat romantische films gezien. Niet dat hij ervan genoten had, maar hij had ze wel gezien. Zijn verloofde had het leuk gevonden en hij was meer dan eens gedwongen met haar mee te kijken. Hoewel ze vaak de film niet eens afkeken omdat ze drukker waren met elkaar dan met de film. Onbewust had hij hun tempo verlaagd. Hij kon ook niet anders, want hij kwam niet uit zijn woorden als hij dat niet deed. Bovendien hadden ze alle tijd, waarom zou hij dan haasten. Hij liet zijn vingers even langs haar sleutelbeen glijden en lachte zachtjes toen Ivy met haar ogen rolde. Hij lokte niet echt iets uit, toch? Hij drukte nog een kusje tegen haar hals en liet zijn lippen toen bij de hare hangen.
'Please wat?' vroeg hij, waarna hij nog een kusje tegen haar lippen duwde. Ze kon hem natuurlijk ook gewoon vertellen wat ze wilde. Ten slotte was deze vakantie ervoor om tijd met elkaar door te brengen, maar ook om nieuwe dingen te proberen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld