Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
De date was niet eens zo moeilijk te regelen geweest. Dit was nog steeds een deel van hun strand, hoewel het waarschijnlijk de rand was. De kaarsen en de kussens had hij van Suzan gekregen en het enige wat hij zelf had moeten doen, was bloemen halen, eten kopen en alles neerzetten. Het viel allemaal wel mee. Hij was blij dat ze het leuk vond, want hij wist niet zeker wat hij gedaan had als ze het niet leuk gevonden had.
'Later hebben we nog alle tijd om niks te doen,' beloofde hij haar. Als ze een huis hadden, hoefden ze niet direct te gaan werken. Ze konden ook gewoon een soort vakantie inlassen. Het was niet alsof ze het geld er niet voor hadden. Ze konden gewoon een half jaar niets doen, zo nu en dan op vakantie gaan en uitrusten van jaren heel hard werken. Hij glimlachte even bij die gedachte. Hij wilde graag met Ivy samenwonen. Echt samenwonen, niet zoals ze nu deden. Nu woonde hij ook een soort van in haar kamer, maar het voelde niet als samenwonen. Hij wilde graag een eigen plek, een eigen huis. Ze konden er doen en laten wat ze zelf wilden. Hij keek er enorm naar uit, wat waarschijnlijk niet de slimste zet was. Hij zou Ivy nooit dwingen weg te gaan en daardoor zou hij waarschijnlijk nog een hele tijd doorbrengen op het instituut, helaas.
'Als in bijna of als in de komende dagen een keer?' vroeg hij met een grijns. Als Ivy hem begon te plagen, was dat over het algemeen omdat ze al een idee had. En hij was te nieuwsgierig om er niet op door te gaan. Het was bijna jammer dat hij niet gewoon de gave had om door kleren heen te kijken. Hij lachte zachtjes door die gedachte, soms dacht hij ook maar vreemde dingen.
'Hebberig en ongeduldig, je bent wel op dreef vanavond,' lachte hij. Hij was ook ongeduldig, maar hij zou zichzelf nu niet direct als hebberig beschouwen. Hoewel, misschien wel als het om Ivy ging. Hij wilde Ivy namelijk helemaal voor zichzelf hebben. Op de relatie manier dan, want hij maakte zich niet druk om vrienden. Ze mocht net zo veel mannelijke vrienden hebben als ze zelf wilde, zo lang het maar niet meer werd dan dat. Hij streelde even langs haar been en bekeek Ivy. Zij keek echter niet naar hem, zij keek naar zijn vingers met een glimlach op haar gezicht. Hij liet zijn blik ook even wegglijden.
'Wil je zwemmen?' Het was waarschijnlijk het vreemdste idee dat tot nu toe bij hem opgekomen was. Het was nog altijd warm en de zee was niet koud. Ze hoefden in principe alleen maar hun kleding uit te trekken en ze waren klaar om te zwemmen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy had geen idee hoe Oliver zo snel hun date had geregeld. Hij was vandaag maar heel even weg geweest, zo ver ze wist. Alhoewel? Ze was ook wel een uur in de douche gestapt. Dus misschien had hij toen zijn kans gegrepen? Waarschijnlijk wel. .Natuurlijk had hij nog hulp gekregen van Suzan, maar het meeste had hij toch wel zelf gedaan. Bijvoorbeeld de prachtige bloemen die hij had gefixt. Ze waren echt geweldig. En de mand vol met haar lievelingseten was ook wel iets. Ivy knikte even. "Ik hoop het" zei ze met een glimlachje. Ze keek hem aan met een bedenkelijke blik. Ze hoopte het op recht, want ze hadden allebei wel vakantie nodig. En ze wou nog zoveel zien van de wereld. Genieten van elk momentje samen met Oliver. Misschien konden ze eerst nog een heel erg lange tijd reizen voordat ze ook effectief werk zochten. Nou ja, als hij dat wou dan toch. Anders konden ze gewoon af en toe eens verlof nemen en dan reizen. Of allebei. Nou ja, het was nu nog niet tijd. Met nadruk op nog niet. Ivy ffrronste even. Fuck, ze wou hem echt niet zolang laten wachten. Ze wou hem niet teleurstelling, en ze wist dat ze dit deed. Ze knabbelde op haar onderlip en lachte om wat hij vroeg. "Geen reactie" plaagde ze hem. Hij moest maar zien. Ivy porde hem zachtjes en gniffelde even om zijn gezichtsuitdrukkking. "Tuurlijk ben ik op dreef, ik ben veel te vrolijk" zei ze vrolijk. Ze haalde een hand door haar haren en keek hem aan. "Ik kan nog wel wat dingen bedenken" grapte ze. Ze kon wel nog even nadenken. Ze streelde zijn armen en lachte toen ze op hetzelfde moment merkte dat hij zijn vingers over haar been liet glijden. Ivy keek hem even verbaasd aan en lachte toen. "Hangt ervan af" plaagde ze hem. "Is het water koud?" vroeg ze met wiebelende wenkbrauwen. Ze stond op en stak haar hand uit naar hem om hem op te trekken. Niet dat ze zoveel kracht had.

Account verwijderd

schreef:
Zo lang ze niet bij hem weg zou gaan, zouden ze allicht genoeg tijd hebben om niks te doen. Hij zou niet bij haar weggaan, dus moest alles goed komen. Misschien moesten ze een tijd gescheiden leven, maar dat had hij er wel voor over. Als ze het echt niet aan zou kunnen om het instituut te verlaten, kon hij nog altijd ergens dichtbij gaan wonen en kon hij langskomen wanneer ze tijd had. Het was alleen jammer dat ze zo weinig verlof kon krijgen, want dat betekende dat ze niet zo vaak samen op vakantie konden. Hij staarde even bedenkelijk naar haar, maar schudde zijn hoofd toen. Het zou heus allemaal wel goed lopen. Ze zou op een dag vast weg willen en dan konden ze gaan bekijken wat ze met hun toekomst wilden. Hij hoopte alleen dat dat wel voor zijn dertigste zou gebeuren. Hij zou niet weten wat hij moest doen als Ivy wilde blijven tot ze oud werd.
'Er zijn nog steeds een paar landen waar ik wel heen wil,' gaf hij toe. Misschien konden ze gewoon een lange reis maken voor ze aan hun echte leven zouden beginnen. Aan de andere kant, misschien ook niet. Hij wilde ook graag kinderen en sinds het er niet naar uit zag dat Ivy binnenkort zou vertrekken, zouden ook kinderen nog een hele tijd duren. Ze zouden tegen die tijd wel kijken.
'Dat is niet eerlijk,' klaagde hij. Hij wenst dat hij haar ook zo kon plagen, maar dat kon hij niet. Het was best jammer, maar zo erg was het nu ook weer niet. Hij lachte toen ze zei dat ze veel te vrolijk was en ze nog wel een paar dingen kon bedenken. Als ze op de ongeduldige en hebberige toer ging, wilde hij misschien niet weten wat hij nog meer was. Hij keek even naar haar op toen ze zelf in de lach schoot. Ze konden nooit van elkaar afblijven. Hij raakte haar altijd op een of andere manier wel aan en andersom was dat ook zo.
'Je weet dat het water niet koud is,' lachte hij. Ze hadden gisteren nog gezwommen. Hij trok even zijn wenkbrauw op toen ze overeind kwam en haar hand naar hem uitstak. Ze had niet genoeg kracht om hem overeind te trekken. Hij pakte desondanks toch haar hand en kwam toen zelf overeind. Hij zou haar heus niet om laten vallen. Hij keek kort naar het water, waarna hij een kus tegen Ivy's lippen duwde en hij de knoopjes van zijn blouse los knoopte. Hij ging niet zwemmen met kleren en al.

Account verwijderd

schreef:
Ivy zat in gedachten verzonken wat voor haar uit te kijken. Ze zou wel weggaan uit het instituut, maar ze was er nog niet klaar voor. Later, dat was zeker. Maar niet nu. En ze zouden wel een boel papierwerk moeten invullen bij Dante, aangezien ze nog een uitkering zouden krijgen en een boel informatie over wat er allemaal zou gebeuren met de dossiers. En er was ook wel een grote kans als ze nog langer bleven dan een jaar, dat ze een gala kregen. Verdorie, ze wou geen gala bij haar vertrek. Het zou er alleen maar voor zorgen dat ze in huilen uit zou barsten als ze ook echt vertrok. Maar het was het waard. Ze moest het instituut opgeven als ze een echt leven wou. Als ze ook echt gelukkig wou worden. Het instituut was haar thuis, de plaats waar ze opgegroeid was, maar niet te plaats waar ze wou oud worden. Ivy keek hem nieuwsgierig aan. "Welke landen?" Ze streelde zijn schouders en haar vingers bleven hangen bij de knoopjes van zijn blouse, waarbij ze eentje openprutste en weer toe deed. Ze wou graag weten waar hij naartoe wou. Ze was gewoon nieuwsgierig. "Warm of koud, modern of klassiek?" Haar vingers gleden langzaam over zijn hals en bleven liggen in zijn nek. Ze drukte een kus op het kuiltje in zijn wang. Ze zou eenmaal weg van het instituut, overal met hem meegaan, waar hij ook naartoe wou. Ze wou gewoon bij hem zijn. Ivy lachte om zijn geklaag en haakte haar vingers om de voorste riemlusjes in zijn broek. Ze wiebelde met haar wenkbrauw. "Ik weet dat dat niet eerlijk is" Een brede glimlach verscheen op haar gezicht en een lach ontsnapte van tussen haar lippen. "Ik weet dat het water niet koud is" gaf ze lachend toe. Ivy keek hem geamuseerd aan toen hij een wenkbrauw optrok en gaf hem een zacht klopje. "He, ik denk heus wel dat het me kan lukken, je omhoog trekken" klaagde ze. Ivy deed de rits van haar top met wat prutsen open en legde die bij de sierkussens voordat ze zich bedacht dat ze nu zeker wel de verrassing had verpest. Damn.

Account verwijderd

schreef:
Op vakantie gaan was leuk, al helemaal met Ivy. Hij genoot van de middagen op het strand en de avonden in bed. Hij genoot van het niet hebben van verplichten en hij hield van de van de constante aanwezigheid van Ivy. Er waren genoeg koppels die zo hun problemen kregen op vakantie, maar zij niet. Ze waren natuurlijk al gewend aan de constante aanwezigheid van elkaar. En hij vond het een stuk leuker om tijd met haar door te brengen als ze geen verplichtingen hadden, want dan hadden ze ook daadwerkelijk tijd voor elkaar. Op het instituut waren ze constant bij elkaar, maar ze hadden geen tijd voor elkaar.
'Nieuw-Zeeland, Hawaï, Australië, Indonesië en Ijsland,' somde hij op. Er waren waarschijnlijk nog wel meer landen die hij wilde bezoeken, maar dat waren de landen die hij snel wilde bezoeken. Als in de komende vijf jaar. Het liefst zou hij overal twee weken blijven en dan naar het volgende land vliegen, maar dat zouden ze waarschijnlijk niet voor elkaar krijgen. Hij glimlachte even toen Ivy een knopje losmaakte en vervolgens weer dicht maakte. Ze leek zo in gedachten verzonken.
'Ligt aan de situatie en klassiek.' Hij hield niet van modern. Op veel vlakken was hij ouderwets. Trouwen wilde hij bijvoorbeeld op de ouderwetse manier doen. Hij was niet op elk vlak ouderwets, maar op enkele wel. Hij zou bijvoorbeeld nooit zeggen dat Ivy niet mocht werken, want dat vond hij onzin. Hij glimlachte toen Ivy een kus tegen zijn wang drukte en hij drukte de laatste knoopjes van zijn blouse open, waarna hij de blouse bij de kussens legde.
'Misschien, maar dat kost moeite en die is niet noodzakelijk,' lachte hij. Hij kon zich hun eerste date nog wel herinneren, toen had ze ook geprobeerd hem overeind te trekken. Natuurlijk had hij haar gewoon terug op het ijs getrokken en dat was ook de eerste keer dat hij haar gekust had. Hij kon zich niet voorstellen dat dat pas twee maanden geleden was, er was zo veel gebeurd in de tussentijd. Hij keek kort op van het water en in eerste instantie keek hij Ivy verbaasd aan. Hij kon zich niet herinneren dat Ivy ooit zoiets gedragen had. Hij had het zich zeer zeker herinnerd.
'Fuck,' bracht hij uit terwijl hij naar haar staarde. Waarschijnlijk moest hij maar niet mee gaan als ze lingerie ging kopen, want dat kon hij duidelijk niet aan. Hier maakte het niet zo veel uit, maar in de winkel was het toch een ander verhaal.

Account verwijderd

schreef:
Ze herhaalde de landen stiekem in haar hoofd en zuchtte. "Damn, kunnen we Ierland eraan toevoegen, dan kan ik tonen waar ik soort van ben opgegroeid voordat ik naar het instituut ben gegaan dan" lachte ze. Ivy gaf hem een por. Ze moest toegeven, Ierland was mooi, enorm rustig. Ze dacht wel dat hij het leuk zou vinden, het was wel iets voor Oliver. En ze moesten niets actief doen. Natuurlijk waren er nog wel leuke dingen te doen. Er waren enorm veel oude kastelen en meren en in de zomer was het super om gewoon wat rond te lopen of te relaxen bij wat meren. "Australië, please...koala's" Dromerig keek ze voor haar uit. Ze has nog nooit een echte koala gezien. Ha, nog iets om op haar lijstje te zetten met dingen waar ze enthousiast om kon worden. Dus suikerspinnen, rollercoasters en koala's. Het klonk allemaal zo goed. Maar ze was dol op Australië. Kon dat op hun to-do list? Ivy haalde een hand door haar haren en keek hem aan. "We gaan er ooit nog naartoe toch?" Ze keek hem hoopvol aan. Ze wou echt heel graag reizen samen met hem, ze kon er bijna van dromen. Waarschijnlijk zouden ze wel nog een paar keer op reis gaan, dat kon toch niets anders. Ze zag geen probleem om het niet te doen. Ivy knikte even en glimlachte. "Klassiek" herhaalde ze zachtjes. Zelf had ze niet echt een voorkeur. Ze was enorm dol op oude plekjes, die niet al te druk waren. Maar ze zou ook wel bekende plekken zoals New York, Los Angeles en Hollywood willen bezoeken, gewoon voor de fun. En ze wou het gewoon iets zien. Maar als ze zou moeten kiezen tussen klassieke en moderne plaatsen, zou ze toch kiezen voor klassiek. Ze hoorde wat meer te relaxen op een vakantie, te ontsnappen uit de drukte. Ze legde zijn blouse wat meer aan de kant, net wat verder van de kaarsen. Ze zou niet willen dat er ongelukken gebeurden. Ze kon maar voorzichtjes zijn, toch? Ivy schudde lachend haar hoofd toen hij zei dat het moeite kostte. "Wie weet kost het me helemaal geen moeite en ben ik stiekem een Derek persoon die stukken beton met mijn blote handen kan verpulveren" Ivy wiebelde grijnzend met haar wenkbrauwen en lachte toen. Ivy trapte voorzichtjes haar rok uit en liet hem in een hoekje vallen. Ze lachte zachtjes toen ze Oliver hoorde vloeken en keek over haar schouder naar hem. "Zie je wel dat er iets beters is dan de jurk" plaagde ze hem. Ze schudde grijnzend haar hoofd en trok een wenkbrauw op.

Account verwijderd

schreef:
'Natuurlijk.' Hij zou graag naar Ierland gaan. Hij wilde nog een hoop plaatsen bezoeken, Ierland paste er makkelijk bij. Ze konden gewoon een hele lange reis maken samen, samen alle plaatsen bezoeken die ze wilden bezoeken. Ze hadden er het geld wel voor. Vooral Ivy. Hij kon zich nog steeds niet voorstellen dat ze daadwerkelijk rijk was, maar hij zag het niet als nadeel. Waarschijnlijk was het zelfs een voordeel. Ergens was hij blij dat ze het hem pas laat verteld had, want nu hoefde hij haar er in elk geval niet van te overtuigen dat hij van haar hield om geld. Dat deed hij niet, het geld kon hem gestolen worden. Geld maakte hem niet gelukkig, maar Ivy wel.
'Zo snel als je wilt.' Ten slotte was zij het die hen bij het instituut hield. Hij zou zo zijn koffers kunnen pakken en maanden op vakantie gaan, om vervolgens ergens een huisje te kopen en daar al zijn tijd door te brengen. Het instituut kon hem gestolen worden. Hij hield van het team, maar hij had een hekel aan de missies. Zijn eerste missie was een ramp geweest en nu keek hij al enorm op tegen de volgende. Wat als hij Ivy zou verliezen? De eerste keer had hij haar al bijna verloren. Hij schudde zijn hoofd, hij dacht er te vaak aan. Het leverde hem stress op en hoewel hij daadwerkelijk zijn best deed om er niet aan te denken, deed hij dat toch vaak. Zelfs op vakantie lag hij er af en toe wakker van, als zij al lang sliep.
'Je bent niet zoals Derek, want niemand heeft twee gaven. Hoewel ik jou je gave ook zelden zie gebruiken,' merkte hij op. Hij gebruikte zijn gave al helemaal weinig. Maar goed, wat had hij nou helemaal aan zijn gave in het dagelijks leven. Zij kon zo veel. Hij had haar gave misbruikt als het zijn gave geweest was. Dat wist zij overigens ook wel, dus was het maar goed dat het zijn gave niet was.
Hij staarde naar Ivy en werd heel even uit zijn gedachten getrokken toen ze iets zei. Iets beters dan de jurk, ja. Ja, er was wel iets beters dan de jurk. Hij knikte even.
'Het is niet eerlijk dat het voor jou zo makkelijk is en voor mij niet,' klaagde hij. Ze hoefde alleen maar uit de kleren te gaan. Hij sloeg zijn armen over elkaar en bromde even. Hij kon het niet laten om naar Ivy te staren, ondanks dat hij het alleen maar erger voor zichzelf maakte. Die jurk had hem al een moeilijke tijd gegeven, maar haar lingerie was waarschijnlijk het toppunt.
'Ik heb altijd gezegd dat ik nooit iets zou doen op de eerste date, maar ik denk dat ik dat even bij wil stellen,' lachte hij zachtjes. Momenteel waren er een hele hoop dingen die hij wilde doen die hij normaal gesproken nooit zou doen op een eerste date.

Account verwijderd

schreef:
De grijns op haar gezicht was niet weg te krijgen toen Oliver ermee instemde om mee te gaan naar Ierland. Ivy had er eigenlijk stiekem wel nood aan. Ze wou de plek terugzien waar ze een heleboel herinneringen aan had. Ze wou haar huis bezoeken, dat zelfs nog niet verkocht was. In het contract stond dat Alistair en Ivy het huis kregen van zodra ze allebei over de achttien waren, en ja, dat waren ze al lang. Ze hadden het er gewoon nooit over gehad. Ivy zou het nooit over haar hart kunnen verkrijgen het ook echt te verkopen aan mensen. Ze wou niet dat er iets zou aan veranderen, aan haar jeugdige kamer met posters van bloemen tot aan het bureau van haar vader, met de vele boekenkasten aan de muren. Het was misschien egoïstisch, maar ze vond het even niet erg. Het bleef hun huis. Er waren een paar dingen verkocht geweest, waaronder het meest geliefde schilderijtje van een winterkoninkje. In feite waren Alistair en zij wat bedrogen door een tante die toen nog leefde. Ze had hen wijsgemaakt dat ze wat onbelangrijke spulletjes moesten verkopen om het weeshuis te betalen, aangezien zij het te druk had. Ivy zou het nooit vergeten. Haar vader en zijn zus hadden nooit een goeie band gehad en Iv had haar maar één keer gezien, op de dag dat ze hun spullen meenam. Als ze nu gewoon dat schilderijtje kon terugkrijgen... Ivy dacht even na. Ivy streelde zachtjes de welvingen van zijn borstkas toen hij zei dat ze zo snel als ze wou konden vertrekken. Dat wist ze. Ze trok een vragend gezicht naar hem op toen hij zijn hoofd even schudde maar liet het erbij. Ivy pruillipte even toen hij begon over het feit dat niemand twee gaven had. "Toch wel, waaronder jij" plaagde ze hem. Ze sloeg haar armen om zijn nek heen. "Puppy overdag, tijger in de avond" grapte ze lachend. Ze drukte een kus op zijn lippen. Ze schudde even haar hoofd. "Ik gebruik niet graag mijn gave voor normale dingen, ik wil niet veranderen door 'mijn kracht" Ze maakte aanhalingstekens in de lucht bij het woord kracht. Ze kende genoeg mensen die dachten dat ze alles konden omdat ze gaven hadden en zo weigerde ze te worden. Dus gebruikte ze het niet te vaak. Ivy glimlachte ondeugend toen hij wat verdwaasd knikte en zette een hand in haar heup. Ivy grinnikte even en leunde tegen een stuk rots aan. "Wel, ik vend het heel erg eerlijk...en leuk" Ze glimlachte plagerig. En hij had geen idee wat hij met haar deed. Ze lachte zachtjes toen ze hem zag staren en trok een pruillipje. "Ik hoop maar dat je de regels eens wijzigt voor mij" Ze keek hem uitdagend aan.

Account verwijderd

schreef:
Eigenlijk wist hij helemaal niet zo veel uit haar verleden. Hij wist dat ze oorspronkelijk uit Ierland kwam, dat ze een broer had en dat allebei haar ouders overleden waren in een ongeluk, maar heel veel meer wist hij niet. Nou ja, haar liefdesleven niet meegerekend. Hij kende de namen van haar exen wel en hij wist ook hoe lang ze een relatie met hen gehad had. Hoewel hij dan ook weer geen idee had van de details. Hij wist niet welke vriend haar eerste was, bijvoorbeeld. Bij hem was het allemaal zo duidelijk, want hij had maar met één vrouw een relatie gehad. Hij had alles met haar gedeeld. Toch had hij niet het gevoel dat dat zijn relatie met Ivy in de weg zat, want met Ivy deed hij ook dingen voor de eerste keer. Er zat een enorm verschil tussen zijn relatie met Adelaide en zijn relatie met Ivy. Het waren twee totaal verschillende vrouwen met totaal verschillende verwachtingen. En toch wilde hij net zo graag met Ivy trouwens als dat hij ooit met Adelaide had willen trouwen. Hij hield op zijn minst net zo veel van Ivy als dat hij ooit van Adelaide had gehouden. Hij streelde zachtjes over haar sleutelbeen en drukte er vervolgens een kusje tegenaan. Je zou wel kunnen zeggen dat hij op sommige vlakken geluk had. Hij vond dat hij geluk had met Ivy. Ze accepteerde hem. Hij had niet verwacht dat iemand hem ooit zou kunnen accepteren voor wie hij was.
'Ik?' vroeg hij enigszins verbaasd toen ze hem vertelde dat hij twee gaven had. Hij had er geen twee, hij kon alleen maar door muren en dergelijke lopen. Het was niet echt boeiend. Hij schoot direct in de lach toen ze hem verklaarde waarom.
'Een tijger ja?' lachte hij. Hij vond het wel komisch. Het amuseerde hem wel. Ze hadden het er nooit echt over. Hij lachte opnieuw. Hij knikte even toen ze hem vertelde waarom ze haar gave niet gebruikte. Ivy hechtte waarde aan een normaal leven. Hij ook, maar hij kon zijn gave ook niet echt veel gebruiken in het dagelijkse leven. Hij keek even naar de grond, maar kon het niet laten weer naar Ivy te kijken. Je kon je niet voorstellen hoeveel moeite hij er mee had om niet naar haar te kijken. Hij was blij dat het donker was en ze zich op een privé strand bevonden, want dat betekende dat niemand hen zou zien en niemand hen zou lastigvallen.
'Zelfs als ik dat niet gewild had, had ik dat toch wel gedaan,' kreunde hij. Ze zag er te goed uit om het maar gewoon te weerstaan, dat kon hij niet. Het was dan ook geen wonder dat hij het al snel niet meer volhield om haar niet aan te raken en hij zijn lippen tegen de hare drukte, om vervolgens zijn vingers langzaam langs haar huid te laten glijden.

Account verwijderd

schreef:
Oliver zat weer in zijn denkmodus, wat best wel grappig was om te zien. Zijn denkgezicht... Ze woelde zachtjes door zijn haren en kwam zachtjes aan de punten van zijn haren. Ze glimlachte even en drukte een zachte kus op zijn lippen, waarna al snel een volgende kus volgde. Ivy gniffelde toen ze zijn lach hoorde en gaf hem een por. Ze knikte lachend. "Yep, een tijger...misschien een leeuw zelfs" grapte ze. Wel, het was niet gelogen, hij was goed in bed. Beter dan goed zelfs. Nou ja, als dat niet zo was, zouden ze het waarschijnlijk niet zo vaak doen. Ivy geloofde oprecht dat het Jason wel aou bevallen als hij het deed met iemand waar hij ook werkelijk van hield, niet als een quick one, zoals elke keer. Ze fronste even. Ivy glimlachte toen hij knikte. Ze was blij dat hij haar snapte, wat natuurlijk wel logisch was. Oliver wou graag een normaal leven, dat kon je wel zien. Ivy lachte zachtjes en keek hem aan. "Jij gebruikt je gave ook niet vaak" merkte ze op. Ze had hem het nkg helemaal niet zien gebruiken in het dagelijkse leven. Niet dat ze zich herinnerde toch. Ivy trok even een wenkbrauw op. Ivy kachte zachtjes toen ze zijn blik af en toe naar haar zag flitsen en lachte om zijn woorden. "Ha, you better" plaagde ze hem. Ze grinnikte toen hij haar aanraajte en zachtjes naar hem toe trok. Ze legde een arm om zijn nek heen en liet zijn lippen even kort los. "Dus ik denk dat je mijn nieuwe aankoop wel apprecieert?" Plaagde ze hem. Ze kocht af en toe wel zo'n setje, maar het was maar niets als er niemand was die het kon bewonderen. Waarom zou ze zoiets aandoen als niemand het zag? Ivy haalde een hand door haar haren en keek hem vrolijk aan. Ze beet zachtjes op zijn onderlip en trok die wat vooruit voordat ze haar lippen weer op de zijne drukte.

Account verwijderd

schreef:
Hij moest zijn haar binnenkort weer knippen, bedacht hij zich toen Ivy door zijn haar woelde. Hij wilde het wel lang houden, maar het moest niet te lang worden. De laatste keer was ook alweer even geleden. Hij beloofde zichzelf de punten eraf te knippen als ze weer thuis waren. Lang was oké, maar te lang irriteerde hem. Ach, voor zo lang ze hier waren, kon hij zijn haren gewoon vastzetten. Ten slotte had Ivy toch toegegeven dat ze een knotje wel leuk vond. Hij klaagde niet.
'Jij denkt wel heel erg goed over mij' lachte hij zachtjes. Hij kon het zelf natuurlijk niet echt beoordelen. Hoewel de krassen die ze meestal achterliet wel genoeg zeiden. Hij vond het niet zo erg, want wanneer zag iemand hem nou zonder shirt? Ivy zag hem zonder shirt, maar zij kon hem niet veroordelen voor de krassen op zijn rug, want ze maakte ze zelf. Tijdens het trainen liep hij al lang niet meer zonder shirt en verder was er geen enkele gelegenheid waarop hij zonder shirt zou lopen. Ja, hier op het strand, maar dat was een uitzonderlijke situatie.
'Dat komt omdat ik geen enkel voordeel uit mijn gave haal,' zei hij. Hij kon er niets mee. Het was niet alsof hij niet zelfstandig een deur open kon maken. En het was ook niet alsof Ivy hem verbood naar haar te kijken in welke situatie dan ook, dus hij had zijn gave gewoon niet nodig. Hij maakte een instemmend geluidje. Meestal besteedde hij niet zo veel aandacht aan haar lingerie, want als hij het zag, was dat op het moment waarop hij het het liefst uit zag. Nu had hij ook nooit eerder opgemerkt dat ze zoiets droeg, want anders was hij er vast en zeker even bij stil blijven staan.
'Dat kun je toch zien?' lachte hij zachtjes, voor hij zijn lippen opnieuw tegen de hare drukte. Hij haakte zijn pinken even aan de rand van het kant en hij liet haar toen kort los, waarna hij ging zitten en haar bovenop zijn schoot trok. Hij drukte zijn lippen opnieuw tegen de hare. Hij had principe niet eens echt antwoord hoeven geven, want het was waarschijnlijk wel duidelijk genoeg dat hij het zeer op prijs stelde.

Account verwijderd

schreef:
"Tuurlijk denk ik goed over je,zou ik dan anders moeten denken?" Lachte ze. Ze wist hoe ze zich voelde, en dat was goed. En dat zou zeker niet zo zijn als hij het slecht deed, dus er was geen twijfel over mogelijk. En hij wist ook wel hoe zij het vond. Krasjes en zuigplekken inbegrepen. Ivy glimlachte. Oliver wist maar al te goed wat zij er van vond. Ha, misschien vond hij het stiekem ook wel leuk als zij het herhaalde. Dat vond zij zeker wel als hij dat deed. Het was gewoon fijn, en ze vond het leuk om hem te plagen. Ze schudde even haar hoofd bij die gedachten en glimlachte. Ivy fronste even. "Ik vind je gave leuk" protesteerde ze. Ze streelde zachtjes zijn hals en fronste toen ze moest denken aan de missie. Als het niet aan Oliver en zijn gave lag, was ze nu ergens begraven bij haar ouders. Liever niet nee. Misschien was Olivers gave inderdaad niet zo praktisch in het alledaagse gebruik, maar ze vond het niet erg. Hij bleeg haar Oliver, met of zonder gave. Het maakte haar niet zo veel uit. Ivy gniffelde even toen hij een instemmend geluidje maakte en lachte om zijn woorden. "Ehe" antwoordde ze vrolijk. Zevoelde zijn vingers even langs de rand glijden van het zwarte kant, waarna hij haar bovenop hem trok. Ivy maakte even een geluidje en drukte een kus op zijn lippen voordat hij haar al snel weer terugzoende. "Misschien moet ik dit maar meer aandoen dan" plaagde ze hem. Dan moesten ze wel eerst nog de tijd vinden om dit te doen. Ze sloeg haar benen langs één kant van zijn lichaam en verstrengelde haar vingers in zijn haren. Ze ontmoette zijn ogen even en glimlachte. "Dankjewel" mompelde ze even zachtjes tussen het kussen door. Ze liet haar vingers weer over zijn schouders glijden, naar zijn rug.

Account verwijderd

schreef:
Tijdsprong

Bijna anderhalf jaar en Ivy was nog niet klaar om weg te gaan. Soms dacht hij dat ze er nooit voor klaar zou zijn, dat ze het gewoon niet kon. Hij begon er zelden over. Hoewel ze ondertussen al bijna anderhalf jaar een relatie hadden, wilde hij haar nog steeds niet pushen om weg te gaan. Soms dacht hij er aan om alleen weg te gaan, maar dat kon hij ook niet. Ondanks zijn eigen verlangen om weg te gaan, plaatste hij Ivy boven hemzelf.
'Je doet het weer.' Hij schudde zijn hoofd even en keek met een frons naar Derek. Derek was nog steeds met Elise. Zij leken geen plannen te hebben. Voor zover hij wist, waren ze niet van plan het instituut te verlaten, kinderen te krijgen of te trouwen. Ooit misschien wel, maar voorlopig leek dat nog niet te gebeuren.
'Ik denk niet dat Ivy ooit echt weg zal willen gaan,' mompelde hij. Hij keek even naar Ivy, zij leek nog altijd met even veel plezier hier te zitten. Ondanks de missies, waar hij overigens een gruwelijke hekel aan had, leek ze het prima te vinden hier. Hij dacht daar anders over, hoewel hij dat haar niet vertelde. Ergens had hij nog steeds hoop dat ze binnenkort zou bedenken dat het tijd was om verder te gaan dan dit. Dat had hij echter de afgelopen zes maanden al gedacht. Hij haalde een hand door zijn haar.
'Misschien heeft ze gewoon een zetje nodig?' Derek glimlachte even bemoedigend. Hij had het zogenaamde zetje wel, maar hij deed er niets mee. De ring lag onaangeraakt in een lade, heel ver weggestopt. Hij wist dat hij met haar wilde trouwen, maar hij twijfelde aan het moment. Hij had altijd gedacht dat ze wel samen hadden gewoond tegen de tijd dat het zo ver was, maar dat was niet zo. En dus twijfelde hij of dat hij het wel moest doen. Hij hield van Ivy, hij hield heel erg veel van Ivy, maar hij zou zijn leven niet hier door kunnen brengen. Hij hief zijn schouders op en gooide het gewicht terug op het rek, waarna hij weer ging zitten. Zijn blik gleed even naar de klok, nog een uur voor ze konden gaan eten. Hij zag Ivy niet meer zo veel tijdens de training, Dante had besloten dat hij meer met nieuwelingen moest trainen. De helft van de week was hij bezig met de nieuweling. Vandaag mocht hij tot zijn grote opluchting met Derek trainen. Meestal keek hij dus op afstand naar Ivy, wat hij ook leuk vond. Hoewel hij stiekem altijd wel uitkeek naar het eten, want alleen maar op afstand bewonderen, was minder leuk dan van dichtbij bewonderen.
'Het komt vast wel een keer.' Hij wist niet of hij het zei om Derek te overtuigen, of zichzelf. Als vanzelf gleed zijn blik weer naar Ivy. Als hij eens de tijd had om naar haar te kijken, deed hij dat graag.

Account verwijderd

schreef:
"Dussssss?" Ivy lachte zachtjes en keek Suzan geamuseerd aan. "Wat dus?" Vroeg ze onschuldig. Suzan rolde met haar ogen terwijl Ivy op het donkerblauwe klimrek klom en van de ene balk naar de andere sprong met haar snelheid. In een paar seconden stond ze weer beneden en hield haar hoofd even schuin met een vragend gezicht. "Wanneer zijn Oliver en jij nu van plan te verhuizen?" Ivy fronste lichtjes en haalde een hand door haar haren. "Ehmmm..." Ongemakkelijk wiebelde ze van haar ene voet naar haar andere. "Iv?!" Suzan sloeg haar armen over elkaar heen en Ivy zuchtte zachtjes. "Ik weet het, ik weet het" Suzan gaf haar een elektrisch schokje waardoor ze even opsprong en over haar arm wreef. "Nee, volgens mij besef je het niet, je kan zo duidelijk zien dat hij echt dolgraag met je ergens wilt gaan wonen, en jij blijft het maar uitstellen" Ivy knabbelde op haar onderlip en haar blik gleed even kort naar Oliver, die bezig was aan het trainen met Derek. Ze zuchtte zachtjes en fronste. Het was wel waar, ze stelde het uit. Maar ze kon het gewoon niet over haar hart krijgen om te verdwijnen uit het instituut. Het was haar leven, en het was zoveel makkelijker om hier te blijven. Ze fronste opnieuw en keek op toen Suzan een geluidje maakte. "Whatever, jullie komen er wel uit" Suzan schonk haar een verontschuldigend glimlachje en Ivy knikte even. "Dankjewel" Zeker dat ze er wel uit zouden komen, toch? Ivy lachte toen Suzan een klein schokje kreeg van haarzelf en stak haar tong uit. "En Jules en jij?" Ivy trok een wenkbrauw op. Tot nu toe was dit Suzans langste relatie ooit geweest, en Ivy vond het geweldig voor haar vriendin. "Wel, Jules en ik hebben geregeld dat we over een jaar een jaar gaan wonen in Finland" Ivy keek haar verwonderd aan en glimlachte breed. "Wow Suze, dat is awesome" complimenteerde ze haar met een grijns. Het was super. Ivy keek om haar heen en ontmoette Olivers blik, waarna ze glimlachte naar hem en vijf vingers uitstak, als teken dat het nog maar vijf minuten was voordat ze pauze hadden. Ze liet haar blik even verder glijden. Hmmm, waar was Ryan eigenlijk?

Account verwijderd

schreef:
Geen van de relaties waren tot noch toe stuk gelopen. Elise en Derek waren nog samen, Jules en Suzan waren nog samen en zelfs Ryan en Raven leken nog altijd goed te gaan. Het laatste stel was ondertussen twee keer uit elkaar gegaan, maar ze kwamen dan toch weer samen. Hij begreep niet helemaal waarom ze die pauzes inlasten, maar hij had ook geen kritiek. Ivy en hij waren niet uit elkaar geweest. Hij knikte toen ze haar hand naar hem opstak ten teken dat ze over vijf minuten pauze zouden hebben. Hij was wel toe aan pauze. Niet dat deze training nu zo zwaar geweest was, maar de afgelopen tijd had hij meer moeite gekregen met het leven hier. Hij was gelukkig met Ivy, maar hij was niet gelukkig met hun manier van leven. De missies leverden hem stress op in zo'n mate dat hij weken van tevoren al moeite kreeg met slapen. Het was waarschijnlijk allemaal anders geweest als zijn verleden niet geweest was zoals het was, maar daar viel niets aan te veranderen. Toen hij eenmaal definitief besloten had dat hij met haar wilde trouwen, was de stress alleen maar toegenomen. De vorige keer dat hij met een vrouw had willen trouwen, had ze het niet meer na kunnen vertellen.
Heel even schrikte hij op toen iets met behoorlijke kracht tegen zijn zij sloeg. Het was niet Derek, want de man stond een meter of twee van hem vandaan. In enkele seconden hadden armen zich om zijn nek geslagen, maar nog voor hij ook maar een beetje zonder lucht kwam te zitten, had hij de vrouw al van zijn rug getrokken en haar tegen de grond gewerkt. Hij schoot direct in de lach.
'Verdomme!' riep ze luid, waardoor hij nog harder begon te lachen. Het trainen met nieuwelingen was niet altijd vervelend. De vrouw die een poging gedaan had hem tegen de grond te werken, was ook een nieuweling. Ze was vastbesloten om eens te winnen, waardoor ze ook onverwachts haar kans greep. Het lukte haar nooit.
'Sorry, Celeste. Misschien over een paar jaar.' Hij trok haar overeind en glimlachte even naar haar, waarna hij haar een klopje op haar schouder gaf.
'Ik ga er vandoor, ik kan niet nog meer tijd zonder mijn vriendin doorbrengen,' zei hij, voor hij Celeste achterliet en hij naar Ivy ging. Bij elke andere vrouw had hij gedacht dat Ivy het erg zou vinden als ze zo bovenop hem sprong, maar niet bij Celeste. Celeste was helemaal niet geïnteresseerd in mannen, haar relatie met Leya bevestigde dat.
Toen hij bij Ivy aankwam, sloeg hij direct allebei zijn armen om haar heen en drukte hij een kus tegen haar lippen, waarna hij haar aankeek.
'Trainen is helemaal niet leuk zonder jou,' klaagde hij.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld