orpg w/ Toosje - Forum - Virtual Popstar

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

orpg w/ Toosje

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
"Binnen 3 weken maar dat is wel in Rome dit jaar dus ik ga binnen 2 weken naar daar moeten gaan daar het terrein verkennen en dan daar trainen. Ik ben daar ook minstens 3 weken maar als je wilt kan ik iets regelen dat je mee kan anders zit ik daar toch maar alleen." Ik ben al blij dat het niet meer over Anton gaat want anders...

Account verwijderd

schreef:
"Ja, ik wil wel gaan supporteren voor je Regel je het?"

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
"Ja ik regel het wel morgen ofzo. Zal met de trainer gaan praten en al en ik zorg er voor dat je op mijn vlucht zit. Ik heb goed nieuws voor jou: je mag volgende week nar huis!" zeg ik. Ben blij dat hij mee gaat dan ben ik niet alleen.

Account verwijderd

schreef:
"Ahh, wat fijn! Mam ook, toch?" Ik moet terug denken aan gisteren, het was zo gruwelijk...

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
"Ja dat is iets anders zij moet nog minstens 3 weken hier in het ziekenhuis blijven, sorry daarvoor." Zeg ik en ik zet me terug naast hem op zijn bed. Ik geef hem een kus en neem zijn hand vast.

Account verwijderd

schreef:
Ik val in slaap. Ik ben verwondert als ik wakker word dat ze nogsteeds naast me zit. Haar gezicht is in een onnatuurlijke vorm, er zit haar iets dwars, maar ik weet niet wat. "He, wat is er?"vraag ik. Ik zie hoe onzeker ze wordt. "Gaat het wel?"vraag ik met een bezorgde stem. Het is even stil... Er druppelt een traan langs haar wang. Ik zie het naar beneden glijden over haar zijdezachte huid en dan, op de grond vallen. Je kan het horen, een zacht getik op de grond. Ik neem haar hand vast. "Je kan me alles vertellen, dat weet je toch?" "Ja, dat weet ik. Maar ik ben gewoon bang, ik ben altijd bang. Het was fout van me, en dat weet ik...Ik heb met Anton gekust... Maar hij dwong me! Ik meen het, het was niet mijn bedoeling om..." Het is even stil. Even heb ik zin om haar gewoon recht in het gezicht te slaan, maar dat kan ik niet...dat mag niet...Ik hou te veel van haar. Ik ga met mijn hand naar haar wang en wrijf haar tranen weg. "Het maakt niet uit."zeg ik, met wat wantrouwen. "Maar ik weet niet of ik je nu nog kan vertrouwen." "Dat snap ik, ik ben je al dankbaar dat je me vergeeft... Ik kan niet zonder je Lars." Ik neem voorzichtig haar handen vast. Ik ga rechtstaan en doe mijn handen rond haar middel. "Ik hou van je, en dat zal ik altijd blijven doen." fluister ik in haar oor.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Ben echt al blij dat Lars me vergeeft maar ik moet wel blijven trainen met Anton hoe moet ik hem dat vragen? "Eumh Lars, ik moet je iets vragen." En ik druk me wat van hem af. "Ik moet blijven trainen voor het WK dus ga moeten blijven trainen met Anton je hebt er toch niks op tegen, ik hoop het toch..." en ik kijk hem twijfelend aan.

Account verwijderd

schreef:
"Euhh ja, je doet maar." Ik kijk weg, naar buiten. Zoekend naar iets dat mijn gedachten een beetje kan verzetten. Maar ik zie een koppel op een bank zitten. Ze zoenen. Ik kijk terug naar Roselie, ze staat een beetje te wiebelen op haar benen. "Wanneer ga je dan terug trainen?" "Euhmm, over tien minuten, als dat kan?" "Oke..." "Ik blijf nog even bij je, oke?"

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Echt ik heb het gevoel dat als Lars Anton ziet hij hem knock-out gaat slagen en dat wil ik natuurlijk ook niet. Ik zet me naast hem en staar naar buiten na een paar minuten sta ik op geef hem een kus maar hij trekt zich weg dus dan laat ik het maar en ben weg me gaan omkleden, want met deze kleren kan ik niet gaan lopen. Anton staat voor mijn huisdeur. "Wacht even binnen ik moet me nog omkleden." als ik mijn kleren aan heb, loop ik naar beneden en zeg dat hij me niet gaat kunnen bijhouden en ik loop weg. Hij komt achter me aan gelopen pakt me bij mijn heupen en trekt me naar achter, dan laat hij me los en nu loopt hij opkop. Ik zet een versnelling in steek hem voorbij en vertraag niet. Nu kan hij me amper niet meer bijhouden, ik loop even trager neem zijn arm vast en trek hem mee "kom op iets sneller, dat is goed voor de conditie! En je doet mij ermee een plezier." "ook met dit?" vraagt hij ik vertraag kijk naar achter en hij geeft me terug een kus en loopt verder. "Anton alsjeblieft niet ik hou van Lars ja begrijp dat dan." *in gedachten met Melanie* "Ja je houd van Lars dat zie ik in je gedachten maar je vind het ergens wel leuk dat Anton je kust." zegt Melanie. "hou je kop." en ik slaag op mijn hoofd. "Is het zo erg dat je daarvoor op je hoofd miet slagen?" vraagt Anton . "Ja en zelfs nog erger." zeg ik heel sarcastisch. Hij moest eens weten, hij heeft me niet eens nog zonder zonnebril gezien en Lars is de enigste waar ik echt mezelf bij kan zijn en dat miet zo blijven, niemand anders moet er niets en mag er niets van weten wat zich er nu werkelijk in mijn hoofd omgaat.

Account verwijderd

schreef:
Ik zit op bed, nadenkend over hoe roselie met anton aan het lopen is. Ik weet wel dat ze hem leuk vind. Dat kan ze nu niet meer voor me verbergen. Ik sluit mijn ogen, al weet ik dat slapen niet gaat lukken. En al zeker niet nu Rose weg is. Ik probeer na te denken en mijn gedachten te verzetten. Het zou het met mam zijn? Waar is mijn vader, zit hij al terug in de gevangenis. Ik weet het niet... "klopklop" "Kom maar binnen" Ik zie mam binnenkomen. "He schatje, is alles goed met jou?" Ik wandel naar haar toe en geef haar een dikke knuffel. Ik voel mijn ogen vochtig worden... "Mam, waar was je al die tijd?" "Dar maakt niet uit, het belangrijkste is, dat we allebei nog leven." "Maar, gaat alles wel goed met je?" "Ja schat..." Ik stelde de vraag, wetende, dat het niet goed ging met mama. Ze is helemaal versuft, ze heeft overal pijn.. Het gaat niet goed...

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:

Na het lopen ga ik naar Lars en als ik wil binnenkomen begin ik al te praten maar dan zie ik dat zijn moeder bij hem is. "Sorry ik zal jullie even laten," zeg ik en ik ga naar buiten daar wacht ik tot zijn mama weg gaat. Als ze buiten komt vraag ik hoe het met haar gaat en ze antwoord op mij "eigenlijk helemaal niet goed maar je moet daar niks van tegen Lars zeggen, maar zeg me hoe de rechtzaak ervoor staat." "Mijn papa is zijn dossier aan het uitpluizen voor te zien dat er geen procedurengouten zijn maar tot nu toe is alles in orde zé gaan wel wachten met een rechtzaak tot jullie allebei uit het ziekenhuis zijn." als ik dat gezegd heb nemen we afscheid en ga ik Lars zijn kamer binnen. "hey is alles goed? Ik heb heel goed nieuws te brengen," zeg ik maar hij kijkt nog steeds weg van mij ik wil de kamer uitgaan maar dan roept hij me ik draai me om wachten op dat hij nog iets gaat zeggen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld