Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Ik wens jullie allemaal een hele fijne en veilige jaarwisseling toe
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG // Ft. TaylorSwift333
Mellifluous
Straatmuzikant



Steven

'Foto?' Vraag ik even maar herinner me het dan weer, de foto met de jongen. 'Uhm, gewoon,' zeg ik glimlachend. Oh nee, het briefje dat mijn moeder me gaf! Ik was het totaal vergeten! Het moest nog in het bos liggen! Ik keek Elaine geschrokken aan, pakte haar hand, en sleurde haar mee, terug naar de plek waar we zonet geweest waren. Ik keek wild om me heen, geen briefje, nergens. Ik zuchtte diep. 'Sorry.' Zeg ik, deels voor het feit dat ik haar voor niets hierheen gesleurd heb, en deels omdat ik het moment verpest heb, ik pers wat lucht in mijn wangen. Dat ik niet moe kon worden, betekende niet dat zij dat niet kon. Ik sla een hand voor mijn voorhoofd, het kan toch niet dat ik het kwijt ben?!
TaylorSwift333
Landelijke ster



Elaine:
Ik schrok even toen hij mijn hand weer vast nam en me ergens heen sleurde. Terug naar de plek van daarstraks, hij zocht iets, het briefje wist ze omdat ze gezien had hoe de vrouw het aan hem gezien had. ''Sorry.'' Zei hij en ik schudde mijn hoofd. ''Is nergens voor nodig.'' Zei ik nu en zuchtte even. Plots viel mijn oog op iets wit dat uitstak vanuit zijn zak. ''Zoek je dit?'' Grinnikte ik en haalde het briefje uit zijn zak en gaf het aan hem. ''Vergeetachtig?'' Vroeg ik nu en grinnikte nog eens, hij was leuk, echt leuk. ''Wie was die vrouw eigenlijk? Familie?'' Vroeg ik nu aangezien ik het had kunnen zien was ze een geest. ''Sorry.'' Zei ik nu aangezien als het iemand van zijn familie was het voor hem waarschijnlijk zeer veel betekende.
Mellifluous
Straatmuzikant



Steven

'Oh mijn hemel,' zeg ik als het briefje gewoon in mijn zak zit. Ik haal hem eruit en kijk ernaar, het is een afbeelding, van een deur, een blauwe deur, niets meer, niets minder,.. Vreemd. 'Wie was die vrouw eigenlijk? Familie?' Vraagt ze, 'sorry.' Vervolgd ze en ik glimlach.
'Geeft niet, en dat was mijn moeder,.. Ze is uhm, overleden, maar ik denk dat je dat zelf wel zag.' Zucht ik en wuif met de afbeelding. 'Ze gaf me dit.'
TaylorSwift333
Landelijke ster



Elaine:
Ik knikte dan en hij liet het briefje zien. Een blauwe deur? Wauw, er zijn zoveel blauwe deuren in dit land dat ik ze niet eens kan tellen. ''Met wat heeft die deur te maken?'' Vroeg ik me luidop af, maar ik had vaag een gevoel dat ik de deur herkende, maar van waar? Dit was raar. Het kan toch moeilijk met zijn coma te maken hebben, of toch? Een rare zucht wind ging door m'n haar heen en bracht me de koude rillingen. Maar het was niet erg.
Mellifluous
Straatmuzikant



Steven

Ik haal mijn schouders op.
'Ik weet het niet.' Zeg ik dan en kijk haar even in de ogen. Ik denk dat ik haar leuk vond, maar ik wist eigenlijk niet zo veel over haar, zou ze een vriendje hebben? Ik geloof het niet...
TaylorSwift333
Landelijke ster



Elaine:
"Dit helpt.''zei ik en probeerde een beetje te glimlachen maar toen hij in mijn ogen keek kon ik weer even niet weg kijken. Wat was dit toch met mij? Ik was verliefd op een jongen die ik nog niet eens zag in zijn eigen lichaam en waar ik nog niet eens echt iets over wist behalve dat z'n moeder dood was en hij in een coma lag. Wauw, echt leuk.... maar hoe kun je hem nu niet leuk vinden?  'Het lijkt me best wel bekend voor te komen, alleen weet ik niet waar van.'' Zei ik om van onderwerp te veranderen.
Mellifluous
Straatmuzikant



Steven

'Seieus? Weet je waar van?' Vraag ik hoop vol maar schud dan mijn hoofd. 'Stomme vraag, natuurlijk niet,' zeg ik en ga weer zitten. Het maakt het er allemaal niet makkelijker op.
'Als ik Menno niet had geholpen, was hij ook dood geweest, net als nu, en leefde ik nog,' dan had ik alleen Elaine nooit leren kennen.
TaylorSwift333
Landelijke ster



Elaine:
Ik ga naast hem zitten als hij gaat zitten. ''Je leeft nog steeds Steven, je mag gewoon niet opgeven.'' Zei ik nu tegen hem en keek even naar hem. Hij had misschien wel gelijk maar het was nu zo en anders waren we nu niet samen in het bos. Dan had ik noot de kans gehad om met hem te praten maar dat ging ik hem natuurlijk niet zeggen.
Mellifluous
Straatmuzikant



Steven

Het voelt anders alsof mijn lichaam wel dood is, het voelt als of ik leeg, ook al is dat natuurlijk niet zo, maar ik ben inderdaad ook niet dood. Wat als ik Elaine niet had leren kennen? Dan had ik dit allemaal alleen moeten doen, dan had ik helemaal niemand.
TaylorSwift333
Landelijke ster



Elaine:
Ik zag hoe hij in gedachten verzonken was, waarschijnlijk aan het piekeren. Ik leg mijn hand dan na even aarzelen op die van hem. ''Wat er ook gebeurd, ik ben hier voor je.'' Zei ik nu zacht omdat ik dacht dat hij het wel kon gebruiken. Ik vond hem leuk dus ik zou er toch sowieso zijn voor hem.
Mellifluous
Straatmuzikant



Steven

'Dankje, echt,' zeg ik en hand haar hand, 'voor alles.' Zeg ik dan. De zon komt achter de wolken vandaan, het is warm voor deze tijd van het jaar. Ik kijk met een schuin oog naar de afbeelding, ik ken het ook ergens van, denk ik.
TaylorSwift333
Landelijke ster



Elaine:
Ik was al blij dat hij zijn hand niet weg trok. ''Graag gedaan.'' Zei ik en bloosde even. Ik vond hem echt wel leuk.  ''Is er nergens in het ziekenhuis een plaats met zo'n blauwe deur?'' Vroeg ik nu terwijl ik nog eens naar het papiertje keek toen hij dat ook deed.
Mellifluous
Straatmuzikant



Steven

'In het ziekenhuis zijn bijna alle deuren blauw, we kunnen kijken maar ik weet niet of we iets gaan vinden,' En toen voelde ik iets raars, alsof iemand me weg terug, ik leunde voorover en ademde zwaar, een wit licht kwam op me af, en toen was het weg. Ik sloot mijn ogen even en ging weer zitten.
'Wow, dat was raar.' Fluisterde ik en keek Elaine aan.
TaylorSwift333
Landelijke ster



Elaine:
Ik keek bezorgd naar Steven toen hij even raar vager werd en dan terug helemaal zicht baar. Hij ademde zwaar. Ik knikte toen hij zei dat het raar was. ''Inderdaad, misschien moet je echt even terug naar het ziekenhuis, dichter bij je lichaam. Dat voelt misschien wel wat beter.'' Zei ik nu en zuchtte. Ik kon wel mee, ik kon wel iets verzinnen om binnen te raken. Ik had ooit acteerlessen gevolgd dus iets bedenken zou niet moeilijk mogen zijn.
Mellifluous
Straatmuzikant



Steven

'Eigenlijk word ik een beetje depressief van naar mijn.. Lichaam te kijken, en al die huilende mensen, ik vind her hier wel fijn.' Zeg ik, eigenlijk vind wil ik gewoon met Elaine blijven, samen, bovendien in het hier rustig, dan kan ik beter nadenken. 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste