Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Delutix

Account verwijderd

schreef:
Sarah
Zijn woorden verwarmden haar hart. Het leek alsof hij duidelijk probeerde te maken dat hij haar nodig had om zich goed te voelen. En alleen haar. Zij beïnvloedde zijn gedrag en zij was degen die ervoor zorgde dat het een grote warboel in zijn hoofd was. In zijn perspectief had ze het nooit bekeken en had hem maar meteen de schuld gegeven dat ze zo maar weg liep. Maar het bleek dat ze beide onzeker waren. Dat ze beide niet wisten wat ze moesten doen en hoe ze zich moesten gedragen naast elkaar.

Langzaam verplaatste ze haar hand naar zijn wang zodat ze hem niet zou onderbreken. Ze wilde het niet, ze wilde blijven luisteren naar de woorden die haar een bijzonder gevoel in haar onderbuik gaven. Waren dit de zo gezegde vlinders die ze voelde? Was ze echt zo stapel op hem?

Haar handen klemden ze om zijn wangen en haar duimen plaatste ze onder zijn kaken waarna ze hem in zijn ogen aankeek en verder luisterde.

Ze zou nooit Amyle willen vervangen. Maar het gaf haar toch een goed gevoel dat Drain vond dat zij het goede in hem was. Alhoewel Sarah er zeker van was dat niet alleen zij ervoor zorgde dat dat deel naar buiten kwam. Hij deed het allemaal zelf doordat hij vond dat er iemand was waar hij om gaf.

'Is dit nou liefde?' de woorden bereikten haar brein een poosje later aangezien het haar nu overduidelijk werd dat niet alleen zij wat voor hem voelde. Het was wederzijds?

Een zucht verliet haar lippen waarna er een glimlach rondom haar lippen verscheen.

"Vergeet nooit dat ik niet ervoor zorg dat het goede deel van je naar voren komt. Je doet dat allemaal zelf maar nu heb je een reden om hem te tonen."

"En ik geloof dat dit liefde is." glimlachte ze en beet heel zacht op haar lip om de drang om hem te kussen te stoppen.

Maar het werkte niet en voordat ze het merkte had ze zijn hoofd wat dichter naar de hare toe getrokken en drukte ze haar lippen gauw op de zijn. Alle gevoelens die door haar lichaam heen raasden verwerkte ze in de kus.

Delutix
Internationale ster

Delutix schreef:
Drain

'Sarah, ik doe dat niet zelf. Ik ben niet goed voor mensen en zeker niet voor jou,' fluisterde hij. Hij wilde wegtrekken, maar ze hield hem tegen, alleen maar door daar te staan. Hij kon zich gewoon niet meer omdraaien. Ze had hem volledig in haar macht, maar hij wist niet meer zeker of dat nou iets slechts was of niet.

Nog geen tien minuten geleden had hij nog ontkend dat zulke dingen niet konden, dat het onzin, bullshit, was. En toch kon hij niet ontkennen dat hij dingen voelde die hij nog nooit had gevoeld.

'En ik geloof dat dit liefde is,' had ze gezegd, waarna ze op aantrekkelijk op haar onderlip beet. Drain keek ernaar en voelde de lust opborrelen en nog iets anders.

Toen ze hem kuste, barstte het gevoel dat hij eerder had gevoeld nog erger los. Het vulde hem met een warmte die hij nog nooit gevoeld had en hij trok haar dichter naar zich toe, zonder zijn lippen van die van haar te halen.

Toen hij haar eindelijk losliet om naar adem te happen, keek hij haar weer aan.

'Ik geloof het ook,' zei hij toen en een glimlach brak door zijn façade heen. Een oprechte glimlach die al lang niet meer tevoorschijn was gekomen.

En het kwam allemaal door haar.

'Ik moet gaan,' zei hij toen, nadat hij nog een kus op haar mond had gedrukt. Hij zag hoe ze even vragend naar hem keek en hij zei de naam van zijn zusje. De pijn hoorde hij zelf in zijn stem, maar hij brak niet meer zo erg als eerst.

Hij dacht dat het kwam door het meisje dat voor hem stond.

'Wil je met me meegaan?' vroeg hij haar toen. Hij had haar nodig als hij het dode lichaam van Amyle weer onder ogen zou moeten komen, maar hij zou het begrijpen als ze het niet zou willen. Dood was immers ook niets leuks.

Account verwijderd

schreef:
Sarah

"Maak jezelf alsjeblieft niet wijs dat je niet goed voor me bent. Je bent goed voor me, soms zelfs veel te goed. Besef dat er mensen zijn die om je geven. En dat ik een van die mensen ben."

Ze vond zijn gedachte verschrikkelijk, hij was goed voor haar. Hij zorgde ervoor dat er vaak een glimlach rondom haar lippen verscheen. Als ze aan hem dacht kreeg ze een bijzondere maar toch fijn gevoel in haar buik.

Ze durfde ergens niet te vragen wat dit betekende, waren ze nu een stel? Of trok ze te snel conclusies? Misschien moesten ze maar eerst even proberen of het überhaupt zou gaan werken tussen de twee voordat ze het gene wat er tussen hen speelde zouden gaan labelen.

Toen hij zei dat hij ook dacht dat dit liefde was werd de glimlach rondom Sarahs lippen alleen maar groter. Ze werd zo gelukkig van een persoon waarmee ze tot nu toe alleen nog maar ruzie mee heeft gemaakt. Sinds hun ontmoetingsdag al. Zou het altijd zo gaan dan? Zouden ze om alles ruzie maken maar uiteindelijk toch beseffen dat ze te veel van elkaar hielden?

Toen hij haar vroeg of ze mee wilde en daarvoor nog een snelle kus op haar lippen drukte keek ze even voor een hele kleine moment verbaasd. Maar al gauw wist ze waar hij heen wilde en knikte ze.

Ze twijfelde ergens maar durfde uiteindelijk toch haar hand in de zijne te plaatsen waarna ze samen richting het ziekenhuis liepen. Ze was Amyle voor een moment vergeten en het leek alsof hij dat ook was.

Was zij degene die ervoor kon zorgen dat hij zich toch goed kon voelen zonder zijn zusje?

Delutix
Internationale ster

Delutix schreef:
Drain

Drain schudde zijn hoofd. Hij kon niet begrijpen dat ze het niet zag, maar was er aan de andere kant ook wel weer blij om, daar kon hij niets aan doen.

Ze knikte en ging met hem mee en toen hij haar hand in die van hem voelde, vlocht hij zijn vingers door die van haar, want dat voelde zo goed. Alles voelde zo ontzettend goed als zij er maar was.

Zodra ze dichterbij het ziekenhuis kwamen, kwam Drain met een ander gevoel te zitten. Hij was nerveus. Hij was nerveus, omdat hij zijn zusje opnieuw zou zien. Dit keer zou ze echter steenkoud zijn en hij wist niet of hij het zo snel al weer aan kon. Hij hoopte dat Sarah met hem mee zou gaan, maar zou kunnen begrijpen als ze dat niet wilde. Waarom zou ze naar een dood meisje willen kijken?

Aan de balie vroeg Drain waar Amyle was, maar hij kreeg het schokkende antwoord -wat eigenlijk niet echt schokkend had moeten zijn- dat ze in het mortuarium lag en dat zijn ouders al langs geweest waren. De vrouw achter de balie kon hem vertellen dat ze er ongeveer twintig minuten geweest waren en vooral om haar naar het mortuarium over te laten dragen.

Drain kon ze wel slaan. Ze waren hier even geweest en waren weer gewoon weggegaan. Zonder te doen alsof het echt iets ergs was. Hij trilde, maar kalmeerde door Sarahs hand die nog altijd in die van hem lag.

Toen ze door de draaideuren waren gelopen naar buiten en voor de deur van het mortuarium stonden, stopte Drain even met lopen en keek haar aan.

'Je mag best hier blijven. Ik zou kunnen begrijpen als je niet mee wilt, dode mensen zijn ook niet echt fijn om te zien,' zei hij en hij beet op zijn lip. Hij wilde zijn gevoelens verbergen, maar hij hoorde zelf ook wel de smekende ondertoon in zijn stem die vroeg of ze hem wilde tegenspreken. Hij haatte het.

Normaal kon hij zijn gevoelens prima verbergen, maar Sarah brak al zijn muren af.

Account verwijderd

schreef:
Sarah volgde hem richting het ziekenhuis terwijl ze genoot van het geweldige gevoel dat slechts een klein gebaar haar al gaf.

Bij het ziekenhuis aangekomen bekroop een naar gevoel Sarah. Ze had nog steeds moeite met het beseffen dat de enige familielid waar Drain nog echt wat omgaf, er niet meer was.. Dit was een reden voor haar om zo min mogelijk ruzie met hem te maken. Ze wilde er voor hem zijn en ze had het liefst dat hij alles wat hij met Amyle deed, dat ook met haar kon doen. Maar ze wilde Amyle niet vervangen, dat zou ze respectloos vinden. Maar ze had graag dat Drain zijn gewoontes niet zou afleren.

Wat haar verbaasde was het feit dat zijn ouders voor twintig minuten aanwezig waren en daarna er weer vandoor gegaan waren. Sarah kreeg de indruk dat het hun maar weinig boeide dat hun dochter zojuist overleden is? Het was voor haar zo ongelofelijk dat ze het niet eens kon geloven.

Haar hand klemde ze strakker om de zijne toen ze merkte dat Drain begon te trillen. Niet te trillen van angst om Amyle te zien maar door de verschrikkelijke kut actie van zijn ouders.

Ze had voorheen nog respect voor hen gehad maar dat vaarde steeds sneller voorbij..

"Adem diep in en uit. Als we terug thuis zijn kan je daar je woede uiten, maar dit is niet de juiste plek." fluisterde ze voordat ze richting het mortuarium liepen.

De vraag verbaasde Sarah ergens wel aangezien het blijkbaar nog niet overduidelijk was dat ze zeker met hem naar binnen zou gaan. Ze wilde hem niet alleen laten en al helemaal niet in zo'n situatie.

Haar duim veegde ze over zijn lip waar hij zojuist op had gebeten. "Natuurlijk kom ik mee."

Delutix
Internationale ster

Delutix schreef:
Drain

Haar woorden zorgden voor kalmte en haar duim zorgde ervoor dat zijn lip een paar graden warmer aanvoelde dan daarvoor en Drain -ondanks alle sores- glimlachte een beetje.

'Dank je,' zei hij oprecht en hij vervlocht hun vingers weer met elkaar, terwijl die maar een minuut gescheiden waren geweest. Het gevoel deed hem goed.Iemand wees hen de weg en al snel stond hij voor haar. Ze was zo bleek. Nog bleker dan ze al was geweest toen hij haar voor het laatst had gezien.

'Ik snap niet waarom, Molentje,' zei hij toen hij dichtbij stond. Hij voelde dat Sarah hem ruimte had willen geven, maar als hij haar ooit nodig had gehad, dan was het nu wel. Hij had haar aan haar hand meegevoerd en ze stonden nu naast Amyle.

'Maar ja. Het moest kennelijk zo zijn,' mompelde hij met pijn en moeite. Hij pakte een laatste keer haar -ontzettend koude- hand, met de andere hand dan de andere waarmee hij die van Sarah nog steeds stevig vastklemde. En toen kuste hij voor het laatst het voorhoofd van zijn kleine zusje. Zijn lieve zusje, het goede van zijn slechte, de yin van zijn yang. En daarna liet hij haar los. Het was slechts nog een omhulsel. Zijzelf zat er niet langer in, dat voelde hij.

'Laten we gaan,' fluisterde hij tegen Sarah, 'ik wil de begrafenis met mijn ouders regelen.' Hij hoorde zijn eigen walging bij het woord ouders.

'Geld hebben ze wel, maar ik ben bang dat ik jouw vrouwelijke charme moet gebruiken om ze zover te krijgen. Ik ga haar niet verbranden.' Toen voegde hij er nog bitter iets aan toe. 'Ze was altijd bang voor vuur.'

Account verwijderd

schreef:
Sarah

En nogmaals merkte Sarah hoe goed het voelde om zo dicht bij hem te zijn. Om hun vingers met elkaar verbonden te voelen en om elkaar te steunen in de tijden van nood.

Het brak Sarah om hem zo te zien, zo gebroken. De jongen waarvan Sarah vond dat hij een klootzak was en geen gevoelens had, was allang verdwenen. Het enige wat ze nu zag was een jongen die het liefst wilde dat zijn zusje haar ogen weer zou openen en alles weer goed kwam. Maar daar was het nu te laat voor.

Sarah probeerde haar hand los uit die van hem te krijgen zodat ze hem de nodige ruimte kon geven. Maar het was duidelijk dat hij dat niet wilde want hij trok haar zo weer terug. Een kleine glimlach verscheen rondom haar lippen bij de gedachte dat hij haar zo dicht mogelijk bij hem wilde hebben.

Het liefst zou Sarah ervoor willen zorgen dat hij geen contact hoefde te hebben met zijn ouders en dat het allemaal door haar geregeld zou worden. Maar ze wist überhaupt niet waar ze moest beginnen, vandaar dat ze die idee maar voor zichzelf hield.

"Ik ben volgens mij niet de meest charmante persoon hier, maar ik zal mijn best doen." vertelde ze hem met een kleine grijns rondom haar lippen.

"Vind je het niet een beter idee om eerst even naar het studentenhuis te gaan om daar even tot rust te komen en alles even goed in je op te nemen? Want het lijkt me niet echt een goed plan om nu meteen met je ouders te gaan praten.." stelde Sarah voor.

Delutix
Internationale ster

Delutix schreef:
Drain

'Je bent wel charmant, je wikkelt zo mensen om je vinger,' zei hij tegen haar en hij gaf een kus op haar voorhoofd, terwijl hij 'exhibit A' mompelde.

'Misschien is dat een iets beter plan,' zei hij terwijl hij knikte. Hij wilde het liefst alles zo snel mogelijk regelen, maar dat zou hij ook thuis kunnen doen en hij wilde inderdaad het liefst nu zijn ouders nog niet onder ogen komen. Dan zou de kans groot zijn dat hij zou flippen en dat wilde hij niet doen, niet waar Sarah bij was. Niet alweer.

Dus zodoende, zaten ze met z'n tweeën een klein halfuurtje later weer in de trein terug, terwijl Drain een sms'je naar Lydia typte over dat ze er aan kwamen. In al die tijd had Drain de hand van Sarah alleen nog maar los gelaten om zijn spullen te pakken en op een gegeven moment had hij hem even losgelaten, maar hij miste het gevoel van haar hand in de zijne, waardoor hij hem weer pakte.

Wat ben ik toch een softie, dacht hij, maar op het moment kon hem dat niet echt heel veel schelen.

Tijdens de reis was Drain erg stil en hij dacht na over dingen die hij met Amyle had gedaan. Het deed hem zowel goed als slecht. De pijn was ondraaglijk geweest als Sarah er niet was geweest, maar aan de andere kant, voelde het alsof Amyle er zo nog was. Wat de pijn nog erger maakte toen hij weer in het hier en nu kwam.

Zodra ze uit de trein waren, liep Drain naar de fiets die hij op het station had laten staan en wenkte dat Sarah achterop moest gaan zitten. Hij fietste vlug naar huis.

'Drain!' Lydia stond bovenaan de trap en kwam naar beneden gerend zodra ze hen zag. Ze sloeg haar armen om zijn nek en hij sloeg zijn armen om haar heen. 'Ik vind het zo erg voor je,' mompelde ze gedempt doordat haar hoofd in zijn schouder was gedrukt. 'Je weet me te vinden, hè?' zei ze ook nog. Iets wat Drain waardeerde. Het was haar manier van zeggen "Ik ben er voor je, je mag altijd tegen me aan zeiken."

Zodra ze hem los had gelaten, liepen ze met z'n drieën de trap op. Boven stond ook David. Hij gaf Drain ook een knuffel. En niet een half hartige bro-hug. Nee, een echte. En het kon Drain helemaal niets schelen dat dat er misschien stom uit zag op dat moment.

'Sorry man,' zei David. En dat was genoeg.

Account verwijderd

schreef:
"Jij bent de enige die ik om mijn vinger wikkel hoor." had ze gezegd als antwoord op zijn uitspraak. En meer hoefde ze ook niet. Drain was de enige persoon die ze wilde op een manier dat niet te beschrijven was. Was het raar om te zeggen dat ze van hem hield? Want dat deed ze zeker. Ze hadden een aantal uren geleden nog ruzie maar het was allemaal weer goed gekomen, toch?

Toen ze thuis aankwamen kreeg Sarah weer wat flahbacks. De keer dat ze helemaal tekeer ging op Drain. Of het moment toen David haar kuste. Herinneringen die ze wilde vergeten.

Het deed haar goed dat Lydia er ook altijd voor Drain zou zijn, voor als Sarah er even niet bij kon zijn bijvoorbeeld. En ook de knuffel die David en Drain elkaar gaven deden haar goed.

"Hey" had ze tegen Lydia gezegd waarna ook Sarah haar een knuffel had gegeven. Ze wist zeker dat Lydia bomvol met vragen zou zitten, maar dat ze gemerkt was dat dit niet de juiste moment was. Waarschijnlijk zou Lydia hier later terug op komen.

Ook had ze David een gewone vriendelijke knuffel kunnen geven zonder dat ze een naar gevoel kreeg in haar maag. Haar brein had ook geaccepteerd dat ze nu met Drain was en dat ze geen gevoelens kon hebben voor anderen.

"Ik ben even naar mijn kamer, tot zo." had ze gezegd met een glimlach waarna ze met haar tas richting haar kamer liep. Ze wilde even van kleding wisselen en wat comfortabele kleding aantrekken.

Net toen ze op het moment stond om haar broek naar beneden te trekken, werd er op de deur geklopt. Waarschijnlijk Lydia die wilde praten. Vandaar dat ze gauw haar broek weer omhoog hees en haar knoop weer vastmaakte en richting de deur liep op hem te openen.

Delutix
Internationale ster

Delutix schreef:
Drain

Sarah liep weg en Drain wilde er eigenlijk meteen achteraan, maar werd tegengehouden door David.

'Wil je...' Hij trok een gezicht, wat betekende dat hij had willen zeggen "wil je erover praten", maar het te wijverig vond. Drain grinnikte.

'Ik ga even naar Sarah,' mompelde Lydia glimlachend en liep toen achter Sarah aan. Je hoorde haar gewoon bijna gefrustreerd "Jongens!" roepen.

'Sukkel,' antwoordde Drain en stompte David tegen zijn schouder. 'Daaf?' zei hij daarna en hij klonk erg serieus, wat maakte dat zijn vriend ook in een klap serieus werd en knikte.

'Kunnen we het vanavond op een zuipen zetten? Met de meiden als ze willen,' vroeg hij en hij probeerde er een grap van te maken, maar hij hoorde dat zijn stem nog steeds heel serieus klonk. Hij wilde niets anders dan nu gewoon even alles vergeten en gewoon drank inslaan, zich lam zuipen en Sarah bij zich hebben.

Nadat hij dat had gedacht, glimlachte hij half. Ja, hij wilde haar dicht bij zich hebben. Hij wilde haar vasthouden. De paar minuten die ze nu weg was, waren alweer te lang voor hem.

David snoof glimlachend.

'Dat kan ik wel voor je doen,' antwoordde hij en Drain knikte.

'Ik ga even naar mijn kamer, zie je zo,' vertelde hij David en liep toen achter de meisjes aan. Hij wisselde vlug van shirt. Hij had eerst een blauwe aangehad op zijn zwarte broek, maar die had hij verwisseld met een legergroene. Het andere shirt gooide hij in de wasmand op de badkamer.

Daarna liep hij naar Sarah's kamer en hoorde hij haar met Lydia praten. Hij wilde ze niet afluisteren, maar hij was te nieuwsgierig en voor hij het wist, stond hij naast de deur naar ze te luisteren.

Account verwijderd

schreef:
"Hey" antwoordde Sarah met een halve glimlach op haar gezicht. Ze liet de deur los waarna ze richting haar bed liep en haar joggingbroek opraapte. Lydia sloot de deur achter zich waarna Sarah haar broek uittrok en de comfortabele joggingbroek aan trok.

"Oké, ik ga hier niet te moeilijk doen en het je gewoon meteen vragen. Wat is er gebeurd in de tijd dat jij bij je vriend bleef en Drain bij zijn zusje in het ziekenhuis was?" vroeg Lydia. Straight to the point zonder eerst nog te vragen of alles wel goed was. Niet dat Sarah wilde dat ze dat deed, maar het was typisch iets voor Lydia had ze gemerkt.

"De jongen die jij mijn vriend noemde was mijn neef.." begon ze.

Lydia had al meerdere keren haar excuses geboden en voelde zich schuldig omdat zij degene was die Lucas labelde als Sarahs vriendje.

Maar Sarah kon het haar niet kwalijk nemen, zij zou waarschijnlijk het zelfde gedaan hebben.

"Maar ik weet het niet zo goed. Ik hou van hem en hij van mij, maar ik ben bang dat hij het erg gaat vinden als ik het officieel maak door hem mijn 'vriend' te noemen.. Misschien vind hij dat wel veel te snel?" ze klonk verward en dat paste ook bij wat ze nu voelde.

"Ik denk dat hij het niet erg zou vinden. Jullie hebben ook nog eens een heftig gezoend dus dan zal hij je vast wel willen labelen als zijn vriendin." Ja, ook van het park had ze verteld. En Sarah kon een lach niet onderdrukken toen Lydia daarover begon.

Nadat ze uitgepraat waren besloten ze om naar de jongens toe te gaan maar toen Sarah de deur opende vond ze Drain die zijn evenwicht verloor en bijna op de grond viel. Stond hij hen af te luisteren? Gauw greep Sarah zijn arm beet, zodat hij niet zou vallen, waarna ze hem gefaked boos aankeek.

"En wat deed jij?"

Delutix
Internationale ster

Delutix schreef:
Drain

'En wat deed jij?' Drain slikte. Busted.

'Uhm, i-ik, eh, was, eh, naar David aan het gaan! Ja, ik ging naar Daaf!' zei Drain en hij wilde zich omdraaien en weglopen, maar werd tegen gehouden door Lydia.

'Jij gaat even helemaal nergens heen, ventje. Jij gaat met mij praten en wel nu,' maakte Lydia duidelijk en Drain zuchtte. David en hij mochten haar dan wel vaak beschermen, maar ze werd ineens een soort mama-beer als het om hen ging. Iets wat zowel lief als vervelend kon zijn.

'Sarah, ga jij vast naar Daaf en vraag je of hij vast gaat doen waar we het net over hadden en dat ik zo achter hem aan kom?' vroeg hij aan haar en hij hoopte oprecht dat ze hem zou redden, maar ze knikte en liep weg, hem aan zijn lot overlatend bij Lydia.

'Drain, hoe is het?' vroeg ze en ze keek hem serieus aan.

'Pri-'

'Niet liegen, prima is de Nederlandse versie van fine en als je je fine voelt, voel je je nooit echt fine. Dus wees eerlijk,' kapte ze hem af en gaf hem een blik die zei dat hij echt eerlijk moest zijn.

'Eerlijk? Li, ik voel me klote. Het voelt alsof een deel van me is afgepakt en er een gat in me zit.' Drain beet op zijn lip om die niet te laten trillen.

'Het spijt me zo voor je, Drain,' zei ze en sloeg haar armen om hem heen. Drain verstopte zijn hoofd in haar haren en sloeg zijn armen ook stevig om haar heen. Ze was klein, maar tegelijk groot genoeg.

'Dank je, Lydia,' zei hij haar en maakte zich los uit hun omhelzing.

'Geen probleem. Je bent ook een broer voor mij, D, dat betekent dat ik je niet laat stikken,' antwoordde ze en glimlachte een beetje.

'Maar nu. Wat is Sarah van je. Ik heb de verhalen gehoord, dus wees duidelijk en wikkel er geen doekjes omheen,' vervolgde ze. Hoewel haar woorden rechtdoorzee waren, glimlachte ze als een idioot.

'Ik weet het niet. Ik geloof dat er echt iets tussen ons is, maar ik wil het niet forceren,' mompelde hij. Wetende dat ze het ander uiteindelijk toch wel uit hem zou peuteren.

'Vraag haar als je vriendin, sukkel,' zei ze, rollend met haar ogen, waarna ze naar de woonkamer liep.

'Maar, Li!' riep hij haar na, maar ze stak grinnikend haar hand op en liep de deur door.

Super.

Account verwijderd

schreef:
Nadat Drain Sarah had gevraagd of ze even naar David wilde gaan zodat hij en Lydia even konden praten, had ze geknikt waarna ze richting de woonkamer liep.

"Hee, Saar, hoe is het?" vroeg David terwijl hij zijn jas stond aan te trekken.

"Ja, wel goed denk ik. Waar ga je heen?" vroeg ze uit nieuwsgierigheid.

"Ik ga even wat drank halen omdat Drain het op zuipen wikde zetten met z'n allen." vertelde hij terwijl hij zijn sjaal om zijn nek begon te wikkelen. Sarah kon niet ontkennen dat hij gevoel voor stijl had. "Als jij en Lydia dat natuurlijk ook willen." voegde hij er gauw achteraan waarna ze knikte.

"Yeah, sure, lijkt me een goed plan." zei Sarah terwijl ze glimlachte en knikte.

Net voordat David naar de voordeur begon te lopen draaide hij zich om.

"Sarah, beloof me dat je er niet voor gaat zorgen dat je weer gekwetst wordt?" het leek bijna alsof hij het haar smeekte.

David was natuurlijk heel goed bevriend met Drain maar Sarah had duidelijk ook een belangrijk plekje in zijn hart wanneer ze knikte.

"Maak je daar maar geen zorgen over, ik ben gelukkig nu." een grotere glimlach kroop op haar gezicht waarna ze David een knuffel gaf. David verliet het huis om naar de supermarkt te gaan en het duurde niet lang voordat Lydia en Drain ook aan kwamen lopen.

Sarah liet zichzelf op de bank vallen en keek de twee aan.

"Waar ging het over?" haar nieuwsgierigheid won.

Delutix
Internationale ster

Delutix schreef:
Drain

'Nergens over,' antwoordde hij en hij boog zich naar Sarah op de bank en gaf haar en kus op haar hoofd. Hij negeerde Lydia die er bij stond alsof ze kittens zag die ze als een malloot wilde gaan aaien.

Not even kidding.

'Ik ga even snel achter David aan,' mompelde hij en liep toen zoals gezegd achter zijn vriend aan.

Een klein halfuurtje later stonden David en Drain weer bij hun huis op de stoep met 3 kratten bier en een paar flessen sterke drank. Drain had niet gelogen toen hij had gezegd dat hij zich lam wilde zuipen.

Zodra ze binnen kwamen, vonden ze de meisjes opgekruld op de bank naar de tv starend, kijkend naar een of andere chickflick die eruit zag alsof Lydia hem uitgekozen had.

'Volgens mij is er een leukere film op net 5,' zei Drain en David zette de zender op, precies op tijd om de titel van de horrorfilm te zien.

'Hell no!' gilde Lydia. Het meisje was af en toe bang voor haar eigen schaduw, laat staan voor een horrorfilm. Maar er was geen kans dat ze een chickflick gingen kijken.

'Geen wijvenfilms, Li,' zei David en hij kietelde haar, waardoor haar harde houding verdween en ze hard moest lachen. Ik glimlachte naar haar. Zo zag ze er heerlijk zorgeloos uit.

'Vind je het goed als we deze kijken?' vroeg Drain aan Sarah en ondertussen gebaarde hij naar David dat hij hem bier moest geven. Bier dat hij bijna weer uitspuugde, omdat het warm was.

'Gadver. Hebben we niet nog ander bier, zodat dit kan koelen?' Lydia schudde haar hoofd, dus Drain pakte maar de wodka fles. Die was wel gekoeld. 'Dan maar deze,' mompelde hij en zette het ding aan zijn lippen, terwijl Lydia en David de flesjes bier in de koelkast gingen leggen.

Account verwijderd

schreef:
Sarah

Uiteindelijk had ze besloten om niet door te dringen met het vragen waar ze het over hadden. Dat ze nu misschien 'iets' had met Drain betekende niet dat ze haar neus in al zijn zaken hoefde te steken. En al zeker niet in degene van hem en zijn vrienden.

Toen Drain aankondigde dat hij David achterna ging naar de supermarkt toe, knikte Sarah.

Het duurde niet erg lang voordat ze ook weer terug waren, maar dat was zeker zo omdat ze heel erg gefocust was op de film die Lydia aan had gezet.

Zelf was ze even bezig in de keuken met wat snacks. Sarah had eerst hevig haar hoofd nee geschud toen Lydia de film 'John Tucker must die' aan had gezegd. Het leek haar een of andere zoetsappige liefdesverhaal. Maar ze had pas gemerkt hoe komisch de film was toen ze hem aan het kijken was.

Nadat Drain en David terug waren twijfelde ze over het feit of ze wel zou gaan drinken. Ergens wist ze dat dit geen goed plan zou zijn aangezien ze echt vervelend is als ze dronken is, maar om nou de pret te verpesten...

Vandaar dat ze wel zou zien hoe ver ze zou gaan, maar ze raadde al dat dit een behoorlijk interessante avond zou gaan worden.

Na vele twijfels verplaatste Sarah zich dichter naar Drain toe waarna ze de fles wodka uit zijn handen pakte. Gauw nam ze er een grote slok van en ze voelde de alcohol in haar keel branden. Ze werd niet erg snel dronken, maar een hele fles wodka naar binnen krijgen zonder bijna te braken zou haar waarschijnlijk niet lukken.

Gauw kwamen David en Lydia terug uit de keuken en een valse grijns speelde rondom Lydia's lippen.

"Laten we doen, durven of de waarheid spelen."

Oh no.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld