Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

20 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Savagery

Account verwijderd

schreef:
David
"Tot morgen.." zei ik vermoeid, het liefst wou ik dat ze met mij mee was gekomen, dat ik elke dag naast haar wakker werd. Maar als zou zo beter voor haar zijn, bij Dylan zou ze veel veiliger zijn en daar draaide het allemaal om, veiligheid. Ik liet Victoria los en volgde haar daarna naar buiten waarna ik wachtte tot ze vertrokken waren. Ik zelf was dus ook klaar met mijn lessen voor vandaag dus ik stapte op mijn motor en reed ook weg, naar huis. Aangekomen thuis zag ik mijn vader op de bank in de woonkamer tv te kijken. "Hey! David, hoe ging het vandaag op school?" vroeg hij met een glimlach, hij kon zich zo goed voor doen als een normale zakenman dus niemand verwachtte ook dat hij een maffiabaas was. "Niet goed, mijn vriendin heeft Marco ontmoet.." gaf ik toe, met mijm vader kon ik het wel over zulke onderwerpen hebben. "En waar is ze nu dan?" vroeg hij verbaasd. "Bij Dylan, hij is te vertrouwen." zei ik waarna ik me zelf naast hem op de bank liet vallen. Marco zou nooit dit huis binnen komen, we waren super goed beveiligd.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Victoria
Aangekomen bij Dylan thuis opent hij zijn voordeur zodat ik meteen naar binnen kan. 'Ik hoop dat Marco ons niet heeft zien rijden.' zegt Dylan waarna hij de deur sluit. 'Vic, dit is serieus oké? Je bent in gevaar dus als er iets met je overkomt, zal David me persoonlijk vermoorden, zodat Marco dat niet meer hoeft te doen. Ik verwacht dat je meewerkt met alles dat ik zeg.' beveelt hij streng. Ik knik en kijk hem aan. 'Wat moet ik nu doen?' vraag ik dan. 'Kom maar.' zegt Dylan me en leid me naar een kamer, vanachter in het huis. 'Dit is het wapengedeelte van het huis. Je mag een wapen uitkiezen en daar gaan oefenen met het richten.' zegt hij en brengt me naar een plaats waar er verschillende poppen staan met allemaal doelen op hun borstkas of hoofd gericht. Ik knik en neem een wapen uit. Het zag er een vrij krachtige uit, maar eentje die ik goed kon verbergen. Een soort van assault rifle in het klein. Ik wandel naar de vlakte waar de poppen staan en richt mijn geweer naar een willekeurige pop. 'Wacht.' zegt Dylan en komt achter me staan. 'Je moet je geweer zo vasthouden.' zegt hij en slaat zijn armen rond me waarna hij mijn handen tegenover het wapen veranderd van plaats. 'Begrepen?' vraagt hij. Ik knik en voel hoe hij me loslaat. Ik richt, met een ooc gesloten juist in het hart. 'Perfect.' grijnst Dylan. 'Dit is een krachtig wapen, met niet zo veel kogels. Dus ik hoop dat je er zuinig mee omgaat. Tijdens de trainingen mag je een makkelijker wapen nemen, zoals de deze.' zegt hij en handigt mij een simpel pistool aan. Ik knik en neem die aan. 'Bedankt.' zeg ik hartelijk. 'Het is mijn plicht.' grijnst hij.

Account verwijderd

schreef:
David
"Mijn beste jongen, als er iets is wat ik voor je kan doen moet je mij dat vertellen, begrepen? Ik wil dat jij gelukkig bent en niet door mij in de problemen belandt met Marco. Marco is gevaarlijk, ik weet dat jij sterk genoeg bent om jezelf te beschermen, maar het meisje zit meer in gevaar dan jij, als je wilt kan ik hulp inschakelen zodat ze beschermt wordt zonder dat zij het in de gaten heeft." stelde mijn vader voor. "Ik weet het niet, ik denk dat Dylan wel op haar kan passen, hij is mijn beste vriend en ik verwacht niet dat Victoria mij zal laten vallen voor hem. Het liefst wil ik eigenlijk dat ze hier komt wonen, bij ons, maar Marco is niet te vertrouwen. En ik wil niet dat het afloopt zoals bij Jane." zei ik met een diepe zucht tegen mijn vader waarna hij met de afstandsbediening het geluid van de tv wat zachter zette en een hand op mijn schouder legde. "Ik beloof je dat het goed zal komen, maar momenteel is het niet het beste idee aangezien Marco blijkbaar je vriendin al ontmoet heeft. Hoe heet ze eigenlijk?" vroeg hij. "Victoria." "Mooie naam heeft ze, maar we dwalen nu van het onderwerp af. Mijn jongen, het gaat goed komen en ik ga er persoonlijk voor zorgen dat Marco uit jullie buurt blijft en Francisco zelf ook!" zei hij om mij gerust te stellen waarna ik knikte en mezelf achterover liet vallen op de bank.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Victoria
Na een aantal uren gericht en geschoten te hebben wandel ik naar de keuken toe, waar Dylan staat te koken. 'Het ruikt hier lekker.' zeg ik glimlachend en ga over hem staan. 'Pasta carbonara, is dat goed?' vraagt hij. Ik knik meteen hartelijk. 'Luister, ik weet dat je bang bent, maar je bent veilig. Desnoods hou je een pistool in je tas, maar je moet zeker beschermt zijn. Ik kan niet àlles samen met jou doen, dat zou te verdacht zijn.' zegt hij. 'Je hebt gelijk, en Dylan, mag ik iets vragen?' vraag ik met trillende benen. 'Tuurlijk.' zegt hij en vestigt zijn aandacht op mij. 'Niemand weet dit, maar ik heb ooit een relatie gehad met de broer van Marco, Francisco, en ik heb laatst nog met hem afgesproken. Is dit een probleem?' vraag ik dan. Dylan's oogleden verwijden. 'Dát is dus hoe Marco erachter is gekomen.' zegt Dylan en vloekt kort. 'Je mag niet meer afspreken met Cisco, nooit meer.' beveelt hij. 'Ik ken hem al jaren, en hij heeft nooit iets verteld over Marco?' vraag ik dan kort terug. 'Ik ben vroeger vaak bij hun thuis geweest en ik Marco was ook verliefd geweest op me. Francisco was toen heel kwaad en heeft Marco danbijna vermoord. Ik denk dat Marco achter me aan gaat om mijn hart te stelen, en zo dus ook David pijn te doen.' slik ik. 'Verdomme, je had dit eerder moeten zeggen Vic.' vloekt Dylan en belt meteen naar David. 'Hij moet op de hoogte zijn.' zegt hij en houd de telefoon tegen zijn oor.

Account verwijderd

schreef:
David
"Jongen, het gaat allemaal goed komen, deze keer gaan we ervoor zorgen dat Victoria en jou niets overkomt. de vader van die twee zijn al jaren op me boos, nog steeds. Misschien kan ik het nog goed maken zodat Marco en Francisco ook niet meer kwaad op jou zijn?" stelde hij voor. "Ik weet het niet pap, momenteel kan ik even niet helder denken, ik denk dat ik maar even boven ga liggen." zei ik tegen hem en stond net op het punt om naar de trap te lopen maar mijn telefoon ging af. Dylan belde me. "Wat is er?" vroeg ik aan hem, hopelijk niets met Victoria want anders zou ik hem persoonlijk komen vermoorden. "Ehm, nou, ja.. Francisco is de ex van Victoria en Marco was dus verliefd op Victoria, die twee broers wouden bijna elkaar gaan vermoorden. En jij hebt Jane ooit van Marco gestolen en nu wilt hij wraak op jou en op Vic. Nu jullie voor elkaar gevallen zijn wilt hij jullie beide pijn doen dus door Francisco kent hij Victoria." legde Dylan me in het kort uit, hij klonk woest. "nee, dit meen je niet, verdomme, ik kom naar jullie toe!" riep ik door de telefoon waarna ik hem gauw sloot en mijn sleutels van mijn brommer pakte maar mijn vader hield me tegen. Ik legde hem alles binnen twee minuten uit en voordat ik gedag zei vertrok ik naar Dylans huis, dit was zó verkeerd. Alles liep verkeerd. Marco wilt wraak op mij en Victoria, ideaal voor hem dat ik en Vic samen waren.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Victoria
'David komt eraan.' zegt Dylan snel en neemt het krachtige wapen van de tafel waarna hij die in mijn tas werpt. 'Dit is erger dan verwacht.' mompelt Dylan en haalt zelf ook een wapen uit zijn lade dje hij weer laad met kogels. 'Vic, ik wil dat alles soepel
verloopt, dus jij blijft vanavond hier slapen. Ik heb geen groot huis zoals je ziet, dus je zal bij mij in bed moeten kruipen. Erg raar, maar goed, we hebben geen andere keus. Als je wilt overleven ga je erg alert moeten zijn. Overal waar je bent moet je op je hoede zijn, Marco kan van alle kanten komen.' legt Dylan uit. 'Marco is woedend op David en omgekeerd, dus ze willen elkaar allebei het ergste pijn doen. En dat kan Marco alleen door David te pijnigen op zijn zwakste plek, zijn vriendinnen.' legt hij verder uit. Hij omhelst me beschermend en laat me dan weer los. 'Het is erg waar je in bent gekomen, maar het is nu te laat. Luister aandachtig oké? Ik wil graag dat David mijn leven bespaard, dus ga ik jou met mijn hele leven beschermen. Echt waar.' zegt hij en glimlacht. Zijn ogen fonkelen. 'Is goed.' knik ik en werp even een blik naar mijn tas, waar het wapen nonchalant in geworpen is. 'Ik moet het wapen ook mee naar school nemen dus?' vraag ik dan. 'Overal, dus ook school.' zegt hij. 'Waar verberg ik het? Wat als het school erachter komt?' vraag ik dan gestresseerd. 'De directeur kent David's vader goed, dus hij weet wat er gaande is.' knikt hij. 'Perfect.' zeg ik en wacht ongeduldig op David. Ik heb hem nodig, nu meteen.

Account verwijderd

schreef:
David
Binnen een half uur was ik aangekomen bij het huis van Dylan, het lag niet erg ver, maar omdat ik met de motor was gegaan duurde het wat langer. Ik liep naar de deur toe en binnen een aantal seconden werd de deur geopend door Dylan en ik keek even om me heen of er iemand was die ons bespioneerde, niemand. Ik liep daarna gauw naar binnen en sloot de deur achter me. Ik zag al gauw Victoria in de keuken staan en liep naar haar toe waarna ik haar meteen in mijn armen nam en een kus op haar voorhoofd drukte. "Alles oké?" vroeg ik en draaide me even naar Dylan om terwijl ik mijn arm om Victoria's middel had geslagen en haar dicht tegen me aan drukte. "Ja, ja, alles oké, maar het is gevaarlijk voor jullie beide. David, hij zal jou nooit vergeven dat jij Jane van hem hebt afgepakt en nadat hij haar had vermoord dat Lisa met jou vreemdging. Oké, daar wist jij niks van, maar het heeft hem toch erg geraakt. En Victoria. Hij zal het jou nooit vergeven dat jij Francisco hebt gekozen boven Marco en nu ook nog eens met zijn aartsvijand een relatie hebt. Beide moeten jullie alert zijn, begrepen?" zei Dylan die zo te zien duidelijk gestrest was doordat hij op Victoria moest passen én ook nog eens mij niet wou verliezen als beste vriend waardoor hij er ook wou voor zorgen dat mij niets over kwam. Ik liet Victoria los en liep naar Dylan toe waarna ik een hand op zijn schouder legde. "Het gaat allemaal goed komen, maak je maar geen zorgen." zei ik met een glimlach tegen me waarna ik me weer naar Victoria toe draaide en mijn lippen op die van haar drukte, in een aantal uren had ik haar al te veel gemist.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Victoria
Ik luisterde aandachtig naar wat Dylan vertelde. Het was een heel complex verhaal, maar zowel David als ik er een grote rol in speelden, kon ik goed volgen. Ik genoot van Davids aandacht, ik had hem enorm gemist, al waren her maar enkele uren. 'Ik moet wel iets bekennen.' zeg ik en kijk naar beneden. Ik wist niet hoe ik dit moes vertellen. 'Ik heb ooit deel genomen aan de bende van Marco. Ongeveer tijdens dezelfde tijd van de dood Jane.' zeg ik met een krakende stem. Ik voelde de tranen brandden. Dit was een gevoelig onderwerp voor David, zo gevoelig dat hij het misschien zou uitmaken met mij. 'Ik moest, gedwongen,, het wapen aan Marco geven zodat hij.. Je weet wel.' zeg ik. Mijn stem vervaagde snel. Ik kon niet geloven dat ik dit had gezegd. 'H-Het spijt me.' zeg ik en bijt op mijn lip om de tranen in de gaan.

Account verwijderd

schreef:
David
Ik liet voorzichtig Victoria's lippen los nadat ik had gemerkt dat ze mij iets wou vertellen, eerder bekennen. "Vertel het maar schatje." zei ik en drukte een kus op haar voorhoofd. Met opgetrokken wenkbrauwen luisterde ik naad Victoria. Zij was een deel van de bende en heeft erbij geholpen om Jane te vermoorden? Dit had ik nooit verwacht, Victoria had dus geholpen om mijn vriendin te vermoorden waar ik zielsveel van hield. "Wat?!" kon ik alleen maad uitbrengen, maar ik schreeuwde niet, het was eerder zachtjes. "David, rustig, Vic kan er niks aan doen. Ze was gedwongen." zei Dylan om mij gerust te stellen maar het liefst ging ik met dingen smijten tegen de muur aan. "Ik ga even naar buiten. Ik heb frisse lucht nodig." zei ik waarna ik naar de deur liep en het huis van Dylan verliet. Dit had ik allemaal niet zien aan komen, het was afschuwelijk om te zien hoe Jane aan het dood bloeden was en Victoria stond toe te kijken? Ongelofelijk. Ik begon een stuk te wandelen en schopte tegen een aantal stenen aan. Ik wou Victoria geen pijn doen maar dit was verschrikkelijk.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Victoria
David kon niet veel woorden naar de buitenwereld brengen en verkoos om naar buiten te gaan. Ik kneep in het binnenste van mijn hand en keek Dylan aan. 'Vic, het maakt niet uit. Je kon er niets aan doen.' sust Dylan me. 'Ik kende haar niet eens, ik kende David ook niet.' stamelde ik. Ik kreeg het helemaal warm. Van schaamte en van angst. 'Ik, ik ga ook even naar buiten.' zei il en wandelde naar buiten. De straat op. 'Victoria.' hoorde ik een bekende stem zeggen. Een al te bekende stem. 'Farancisco.' stamelde ik en keek naar de schaduw die dichterbij kwam. Ik nam enkele stappen achteruit tot ik tegen een ijskoude muur terecht kwam. 'Je hebt jezelf in de problemen gewerkt, liefje.' grijnst hij. 'Noem me niet zo.' bijt ik hem toe. Langzaam komt hij dichterbij en legt zijn handen in mijn hais. 'Een snelle hartslag, dat hoeft toch niet? Je hoeft toch niet bang te zijn?' grijnst hij. 'Laat me los, Francisco.' beveel ik en duw hem achteruit. 'Zo zo, je bent sterker geworden dan de eerste keer dat ik je zag.' vertelde hij verder. Ik verkocht hem even een klop en trok mijn hand snel terug. 'Dat had je niet moeten doen.' bromt hij en neemt enkele stappen dichterbij. Ik trek snel het simpele pistool uit mijn broekzak en richt het naar hem. Hij spreid zijn ogen. 'Ga. Weg.' beveel ik en leg mijn vingers op de trigger.

Account verwijderd

schreef:
David
Na een aantal minuten gewandeld te hebben was ik een beetje afgekoeld. Ik twijfelde, moest ik het uitmaken omdat zij eigenlijk medeplichtig was voor de dood van mijn ex? Maar ik hield nog steeds van Victoria dus ik besloot om nog even goed na te denken, maar ik was toch niet van plan om mijn relatie met Victoria te verpesten door een klootzak genaamd Marco en zijn broer Francisco? Ik besloot om rustig terug te wandelen en even met Victoria te praten, ik wou geen ruzie, alleen rustig praten. Ik wandelde weer rustig terug naar Dylans huis die niet ver weg lag. Aangekomen bij het huis zag ik Victoria met een pistool in haar hand en ik bleef staan en keek met grote ogen naar de moedige Victoria. "He. Vic, stop!" riep ik waarna ik naar de muur rende waar Victoria tegen aan stond. Aangekomen bij de muur legde ik mijn hand bovenop het pistool en keek Francisco aan. "Is er iets?" vroeg ik geërgerd. Ik kon het niet geloven, had Dylan Victoria geleerd om met een wapen om te gaan? Goed van hem. "Ik wil wraak." zei hij en ik duwde hem naar achteren waarna ik voor Victoria ging staan die nog steeds met een pistool in haar handen stond. "Van wie?" vroeg ik. "Jullie beide." riep hij kwaad. "Ook Victoria dus? Maat, dat gaat echt niet gebeuren, wil je ruzie met Victoria, dan krijg je ruzie met mij!" riep ik naar hem waarna ik hem weer naar achteren duwde.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Victoria
Ik was helemaal aan het trillen en bibberen. De kogel afschieten kon in nooit over mijn hart gekregen hebben dus had ik geluk dat David achter me rende en het pistool naar beneden richtte. Ik keek verward naar het pistool, dan naar David en tenslotte naar Francisco. Hij was woedend. Ik legde kalmerend een hand op David's schouder en ging voor hem staan. 'Francisco, scheer je weg, ons verleden samen bespreken we wel een andere keer.' zeg ik met gepierde ogen en zie hoe hij woedend naar David kijkt en dan met een schijnheilig gezicht naar mij. 'Ik zie je dan weer, schatje.' grijnst hij. 'Maak dat je weg bent.' mompel ik en kijk hem achterna. Ik draai me dan om en kijk meteen naar beneden. Ik herinnerde me weer wat ik enkele momenten geleden gezegd had. 'S-sorry David. Ik wou het echt niet doen. Aangezien ik in hun familie was ingenomen, heb ik dus moeten meewerken met hem. Heb ik geleerd hoe je met wapens moet omgaan, heb ik geleerd welke truukjes zijn allemaal gebruiken. Ik ken ze allemaal. Nou, ze hadden dus een grote missie, het vermoorden van J-Jane.' begon ik. Ik kreeg de woorden amper uit mijn mond. 'En aangezien ik genoeg had geleerd, mocht ik mee. Ik wist enkel niet wat me te wachten stond. Ik wist niet dat het om Jane ging. Het enige wat ik wist is dat ik een wapen moest meenemen. En toen het puntje bij paaltje kwam, kon ik nergens mee naartoe. Die beesten van mannen stonden rondom me, afwachten op het wapen. Zelfs ik had een pistool tegen mijn rug gedrukt, zodat ik zeker niets fout zou doen.' vervolgde ik. 'Het, het spijt me zo erg.' zeg ik dan.

Account verwijderd

schreef:
David
Ik merkte dat Victoria mij wou kalmeren wat ook best wel fijn voelde. Voordat Francisco kon vertrekken greep ik hem bij zijn kraag, niemand kon Victoria schatje noemen behalve ik. "Noem haar nog één keer schatje en dan verplaatst mijn vuist zich naar jouw gezicht." snauwde ik kwaad en liet hem daarna los waarna hij zijn kraag weer goed deed en weg liep. "Ik begrijp ke Victoria maar het werd me even te veel. Als eerste wil Marco jou of mij doden om ons beide te zien leiden. Ten tweede verblijf je bij mijn beste vriend en niet bij mij ookal is het hier veel veiliger. Eigenlijk weten Francisco en Marco nu ook waar Dylan woont maar alsnog, hier is het veiliger. En ten derde, ik ben door mijn been geschoten nadat Jane een kogel in haar borstkas kreeg zodat ik haar niet meer kon helpen. Ik heb nog een fcking litteken van die hechtingen over gehouden. Ik hou heel veel van je Victoria, en ik weet dat jij er niks aan kan doen dat het zo gelopen is. Maad het raakt me toch op een of andere manier dat jij aanwezig was bij de dood van mijn ex en niks hebt gedaan. Ik weet het, je zou het niet kunnen, maar alsnog.." zei ik met een diepe zucht en trok Victoria dicht tegen me aan. "Misschien is het beter als we elkaar een tijdje niet spreken en niet zien, zodat we beide kunnen nadenken over dit gedoe.." zei ik met veel moeite, maad ik mistte Jane ook nog heel erg. Ik drukte een kleine kus op haar voorhoofd waarna ik haar weer losliet en haar aankeek, wachtend op een antwoord.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Victoria
David nam Francisco ruw bij de kraag voor hij ons verliet. Ikmag hoe Francisco mijn lichaam nog even bekeek voor hij wegwandelde. Ik draaide me naar David en zag de gefrustreerde blik in zijn ogen. Hij was duidelijk niet blij met wat er gebeurs, niet dat dat een wonder is. Hij luisterde aandachtig naar mijn verhaal en al snel liet hij ook iets weten. David vertelde me dat hij een litteken had achtergehouden aan de hechtingen, wat ik wel begrijp. Een kogel door je been krijgen is niet fijn. Hij kwam op een idee, eentje die ik verschrikkelijk vond, maar ik hield me groot voor hem. 'A-Als dat is wat je wil, dan is er geen probleem. Het belangrijkste is dat ik je af en toe nog zie op school, als dat gebeurd maakt dat het me wat makkelijker.' zeg ik. Ik wou geen tranen tevoorschijn brengen, of ik wou hem niet laten zien dat ik het moeilijk had ermee, want dat zou het voor ons beiden nog erger zijn. Misschien is zijn idee wel het juiste om te doen, misschien. 'Dan is dit het laatste gesprek dat we zullen hebben, waarschijnlijk.' zucht ik en wend mijn blik naar beneden anders zou je zien dat ik me er niet goed bij voelde. 'Dan is dit ons voorlopig afscheid.' slik ik en wend me weer naar boven waarna ik hem een zoen op zijn mond drukte. Ik kon het niet meer tegenhouden, bij dié kus begonnen de tranen te vallen.

Account verwijderd

schreef:
David
Ik zuchtte en luisterde naar Victoria, had ze niet gemerkt dat ik dat niet wou maar het misschien de enige oplossing was zodat we even goed konden na denken? "Vic, luister, ik wil het niet, maar ik wil ook geen ruzie, misschien moeten we gewoon even van elkaar een tijdje niet meer spreken, ons contact verbreken. Ik weet op dit moment totaal niet hoe ik erop moet reageren, ik ben wel boos, niet op jou, maar op Marco en Francisco. Ze hebben jou gedwongen, maar eigenlijk ben ik misschien ook wel een beetje teleurgesteld in jou, terwijl ik weet dat jij er niks aan kon doen. Ik ben in de war Victoria." zei ik met een zucht en haalde een hand door mijn haar, het was zo moeilijk. "Niet het laatste, maar ik denk voor voorlopig.." verbeterde ik haar waarna ik kort haar hand vast hield en met mijn duim rustig over de bovenkant van haar duim wreef. "Ik hou nog wel van je, maar ik ben momenteel in de war, en ik wil geen verkeerde beslissingen nemen." stelde ik haar gerust en liet haar hand los waarna ik mijn handen naar haar wangen verplaatste en rustig met haar mee zoende. Ondertussen voelde ik wat nattigheid op Victoria's wangen waardoor ik haar lippen los liet en voorzichtig de tranen wegveegde. "Niet huilen Vic, het hoeft niet maar ik dacht dat het misschien wel slim zou zijn.." zei ik waarna ik een kus op haar voorhoofd drukte.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld