Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - The deadliest predator

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
William
Als ze zegt dat we nu echt het bed uit moeten maak ik een tegenstemmend geluid, 'Nu wil ik niet meer.' mompel ik en begin voorzichtig kusjes te drukken in haar nek. Ik weet dat we eigenlijk naar het ontbijt moeten maar om eerlijk te zijn blijf ik veel liever hier met haar dan na het ontbijt een dag met een of andere poederdoos door te brengen die geen eens oprecht interesse in mij heeft.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Alessia
Even moest ik lachen omdat hij nu de gene was die niet van bed wilde. Dat begreep ik ook wel weer. Wie wilde er nou een dag met die vrouwen doorbrengen. Er waren vast wel mannen, maar William was anders. Hij was geen verwaande prins, maar gewoon een leuke jonge. Door de kusjes die hij me in mijn drukte gingen mijn haren overeind staan. Mijn handen gleden stiekem onder zijn shirt en streelden over zijn rug. Ontbijt kon inderdaad wel wachten.

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
William
Hoe graag ik ook hier wil blijven met Alessia, weet ik dat we toch echt naar de ontbijt zaal moeten. Mijn vader zou dit niet leuk vinden en waarschijnlijk gewoon iemand voor mij kiezen in plaats van mij te laten kiezen, en ik weet dat het dan de dame met meeste status en geld zal zijn. Met een zucht laat ik Alessia los en stap het bed uit, 'We moeten nu toch echt gaan.' zeg ik zacht 'We hebben nog 5 minuten.' zeg ik als ik een blik naar de klok werp.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Alessia
Even zette ik een ziekig gezichtje op toen hij van me af ging en zei dat we nog maar vijf minuten hadden. "Vooruit dan maar." Ik pakte de jurk die ik gister aan had en liep er mee de badkamer in. Daar friste ik me even op, deed mijn haar en kleedde me daarna aan. Het was hopelijk nog op tijd, maar misschien was het slim dat William eerst die kant op ging en ik gewoon te laat was. Helaas kon ik dan niet naast hem zitten.

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
William
Tergelijke tijd dat Alessia in de badkamer is kleed ik me om, veel moeite om er net uit te zien deed ik niet. Met een zucht haal ik mijn hand door.mijn haar om het er nog wat fatsoenlijk uit te laten zien, veel zin in vandaag had ik niet en ik kan dan ook niet wachten tot ik vanavond weer met Alessia kan zijn. Rustig ga ik op het bed zitten en wacht tot zr klaar is in de badkamer, we hebben iets minder dan vijf minuten om naar beneden te gaan en klaar te zitten.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Alessia
Niet veel later kwam ik de badkamer uit en zag William op het bed zitten. "Ga jij maar eerst." Zei ik en keek hem aan. "Anders valt het wel heel erg op." Even ging ik naast hem op het bed zitten en pakte zijn hand vast. "Ik kan het nog wel veroorloven om te laat te komen, maar voor de prins is dat niet echt beleefd voor de dames." Zachtjes drukte ik een kusje op zijn wang en glimlachte. "Al word dat helaas geen plek naast jou." Fluisterde ik daarna in zijn oor en ging iets naar beneden waar ik een paar kusjes in zijn hals drukte. Ik moest hem de hele dag nu weer missen en dat wilde ik niet.

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
William
Met een kleine zucht plaats ik een klein kusje op haar hand die ik vast heb, daarna draai ik mijn hoofd en plaats mijn lippen kort op die van haar. 'Ik blijf veel liever hier..' mompel ik zacht en kijj haar aan, we weten allebei dat ik echt weg moet nu dus sta ik op maar hou haar hand nog even vast. 'Tot vanavond?' zeg ik zacht en laat dan haar hand los waarna ik een blik op de klok werp. Ik merk dat.ik nog maar een paar minuten heb en draai me dan snel om en loop snel naar beneden. Dit gaat nog een lange dag worden.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Alessia
"Tot vanavond." Ik keek hem na en zuchtte. Hij was nog maar net weg of de eenzaamheid nam weer toe. Ik had nooit gedacht dat ik hier last van zou krijgen. Altijd kon ik me prima redden alleen, maar nu ik hem had was dat anders. De baas had gelijk, liefde maakt je zwak. Meteen kwam ik overeind, wachtte nog even tot er genoeg tijd tussen zat, waarna ik de kamer verliet. Eenmaal beneden kwam ik gelukkig niemand tegen en liep de ontbijtzaal binnen. "Je bent al voor de tweede keer te laat. Neem een voorbeeld aan deze dames." Zei de koning. Braaf knikte ik en ging aan de tafel zitten. Charlotte had natuurlijk de plek naas William al in genomen. In haar blik kon ik de trotsheid lezen. Dat was niet alleen omdat ze naast hem zat, maar nu ook mijn blauwe wang zag. Gelukkig reageerde niemand anders er op.

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
William
Nadat ik de eetzaal was binnen gelopen merkte ik op dat de meeste dames al klaar zaten, rustig ga ik naar mijn plek en zucht zacht als ik zie wie er naast mij zitten. Charlotte en nog een meid waar van ik de naam ben vergeten maar als.ik het.me goed herinner is ze goede vrienden met Charlotte wat nooit een goed teken is. Na een kleine 5 minuten komt Alessia ook de ruimte in en ik grinnik zacht als ze een preek van mijn vader krijgt, die ken ik maar al te goed.Tijdens het onbijt vertellen verschillende dames verhalen tegen me maar ik let niet echt op, mijn blik is gefocusd op Alessia die met de zelfde blik als mij haar onbijt aan het eten is.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Alessia
Rustig was ik aan het ontbijten en merkte dat William regelmatig mijn kant op keek. Af en toe glimlachte ik eens lief terug en ging dan weer verder met eten. Charlotte had het het blijkbaar door, maar dat kon me niet zoveel schelen. Ik zou straks wel even het dorp in. Had ik tenminste ook wat te doen in de tussentijd. Na het ontbijt stond ik op, keek nog even naar William en verliet toen de ontbijtzaal om naar mijn kamer te gaan. Daar verkleedde ik me snel voor Charlotte binnen kon komen en verdween door het raam naar buiten.

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
William
Na het onbijt verdwijnt Alessia redelijk snel, wat ik ergens jammer vind want ik wou eigenlijk nog wat tegen haar zeggen. Niet veel later staat Penelope naast me, vandaag was haar beurt om een dag met mij te besteden, iets waar ik vrij weinig zin in had.

Na weer een vreselijke dag ben ik eindelijk terug bij het kasteel, het was uitgelopen omdat ze maar niet terug wou naar het kasteel. Volgensmij deed ze het om de andere meiden jaloers te maken. Als ik haar heb afgezet bij haar kamer ga ik opzoek naar Alessia, we hadden niet echt afgesproken waar we elkaar zouden ontmoeten dus hoop ik maar dat ik haar tegen het lijf loop.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Alessia
Het avondeten had ik gemist, maar daar kon ik dit keer niks aan doen. De baas had me op gezocht en flink toegetakeld toen ik zei dat de missie nog niet ging zoals ik wilde. Ik had mijn wonden verzorgd en me verkleed zodat niks er van te zien was. Het liefst bleef ik op de kamer, maar dan zou Charlotte me er letterlijk uitschoppen. Ik ging de kamer uit en naar de kasteeltuin. Ik wou graag rust en ik hoopte William niet tegen te komen. Eenmaal in de kasteeltuin liep ik door naar het bos en klom daar met moeite in een van de bomen. De pijn was niet echt te doen, maar ik wou niet te vinden zijn.

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
William
Na lang zoeken in het kasteel kan ik Alessia nog steeds niet vinden, mensen hebben me al verschillende keren gevraagdt wat ik aan het doen ben en of ze me kunnen helpen maar elke keer wuif ik ze weg. Ik begon me soort van ongerust te maken over haar ondanks dat ik weet dat ze zich zelf wel kan beschermen. Ik besluit naar de tuin te gaan, aangezien dat bijna de enige plek is waar ik nog niet heb gekeken. Op een rustig tempo begin ik met lopen richting het kleine bos, er was een grote kans dat ze daar is. 'Alessia?' roep ik zacht maar wel verstaanbaar, ik wil niet dat het hele kasteel weet dat ik hier ben want dan zullen ze vragen gaan stellen waar ik niet op zit te wachten. 'Alessia?'zeg ik nog een keer en kijk ondertussen om me heen.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Alessia
Rustig zat ik op een dikke tak en keek rond. Het was al donker geworden. Gelukkig was er verlichting in de tuin, waardoor ik nog genoeg kon zien. Na een tijdje in gedachten rond gekeken te hebben schrok ik op toen ik mijn naam hoorde. Ik greep naar mijn mes die ik altijd ongezien bij me droeg. Vlak onder me zag ik William staan. Het was nu of nooit. Ik haalde diep adem, klaar om te springen. Ik wilde dit niet, ik kon hem niet vermoorden. Snel kroop ik terug en in elkaar. Ongezien moest ik hier weg komen. Zo snel ik kon klom ik naar een andere boom en zo verder. Mijn hele lichaam deed pijn, maar het kon niet anders. Een eindje verder op klom in naar beneden en liep onschuldig naar William toe. "Riep je me?" Vroeg ik en glimlachte kort.

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
William
Na een tijdje hier rond lopen wil ik de hoop opgeven maar net als ik terug wil gaan hoor ik haar stem, ik draai me om en zie haar staan 'Hey."zeg ik, mijn stemming is gelijk een stuk beter. ik loop naar haar toe en glimlach even voordat ik mijn armen om haar heen sla, 'Ik heb je gemist.' zeg ik zacht terwijl ik haar nog steeds vast heb. Een aantal momenten later laat ik haar toch maar los en bekijk haar even goed, 'Hoelang ben je hier al?'vraag ik en hou haar hand voorzichtig vast die redelijk koud aanvoelt.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld