Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

19 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte even en schudde haar hoofd, "Je moest ook niet neutraal naar mij kijken" gniffelde ze. "Ik vind het nog steeds vreemd om te bedenken dat de rest van het team het wel zag, en wij niet" Ze frinste even. "Viel het zo op dan?" Lachte ze. Zij vond van niet, maar blijkbaar wel? "Arghh, ik snap het echt niet" Ze maakte een gefrustreerd geluidje en haalde een hand door haar haren. Ivy stak haar tong naar hem uit toen hij haar een arm ding noemde. "Nu ga je te ver Oliver Marrek, eerst noemde je me een schattig ding, een lief ding en nu een arm ding...straks krijgt de rest van het team nog een slecht beeld over me..." Protesteerde ze lachend. Oliver had nog steeds zo'n goed beeld over haar, terwijl ze heus geen engeltje was. Verre van, zij had ook zo haar zonden. En dat wist hij heus wel. Ivy grinnikte even. "Oh nee, jij moet ziveel meer doen om het goed te maken" daagde ze hem lachend uit. "Zo snel ben je niet van me af hoor" Ze glimlachte. Wel, ze had weer eens iets nieuws om tegen hem te gebruiken, en hij zou het wel niet erg vinden als ze hem er af en toe aan herinnerde. Ze glimlachte bij zijn onschuldigheid en keek hem vrolijk aan. "Ik bedoel dat je wel meer gewend bent dan alleen mijn shirt uit te trekken" plaagde ze hem. Ze lachte zachtjes om zijn gezichtsuitdrukking. Ze vond de kusjes op haar rug enorm fijn, dat kon ze onmogelijk ontkennen. Ze beet even op haar onderlip toen hij haar rug net masseerde op een pijnlijk plekje. Arwh... Ze fronste even. Ze had nog nooit eerder zo'n last gehad van haar eigen lichaam, en ze snapte niet waarom. Ze had niets anders gedaan en ze had bijna nooit spierpijn, dus waarom zou ze in godsnaam last hebben van haar rug? Ivy lachte toen hij zei dat hij niet van kleren hield. "Wel, ik ook niet" hintte ze met een speelse glimlach. Ze gaapte lichtjes. "Ik doe enorm mijn best om niet in slaap te vallen maar ik weet niet of ik dat volhou als je zo door doet" gaf ze glimlachend toe. Ze sloot even haar ogen genietend.

Account verwijderd

schreef:
'Ik kon ook niet neutraal naar jou kijken. Daardoor kon ik je alleen niet meer inschatten, want misschien beeldde ik me alles wel in omdat ik het graag wilde zien,' zei hij, waarna hij wat haren achter haar oren streek. Er waren genoeg mensen die zich signalen inbeeldden omdat ze ze graag wilde zien. Hij schoot in de lach. De rest van het team had het al vroeg geweten. Ze hadden zelfs gedacht dat ze die eerste avond al bij elkaar zouden slapen.
'Ik denk dat het wel opviel, ja.' Hij had het ook niet echt verborgen. Hij keek gewoon openlijk naar haar en hij maakte er ook geen geheim van dat hij heel graag bij haar was. Hoewel zij dat destijds nog als iets vriendschappelijks hadden gezien, was het voor de rest al lang duidelijk. Het amuseerde hem wel. Normaal gesproken vielen hem dat soort dingen op, maar deze keer had hij volledig in het donker gestaan.
Hij drukte een kus tegen haar lippen nadat ze haar tong naar hem uitgestoken had en glimlachte. Ivy was lief en schattig. Nou ja, meestal dan. In bed was ze meestal minder schattig, maar nog altijd lief.
'Het team zal nooit een slecht beeld van je hebben,' merkte hij op. Hij was de nieuweling, hoewel hij nu toch alweer bijna twee jaar op het instituut was. De rest kenden elkaar al veel langer dan hij hen kende. Als ze een slecht beeld van Ivy hadden, was dat nu al lang uitgekomen.
'Dus wat moet ik nog precies doen om het goed te maken?' vroeg hij lachend. Je zou zeggen dat hij het na anderhalf jaar wel goedgemaakt had, maar dat was dus niet het geval. Natuurlijk in werkelijkheid wel, maar Ivy plaagde hem maar al te graag.
'Oh. Ja, op een of andere manier blijft het nooit bij een shirt hè?' Als hij iets uittrok, was het nooit alleen haar shirt. Ze leek het nooit erg te vinden. Hij glimlachte opnieuw. Hij fronste even toen hij voelde hoe Ivy's lichaam een beetje samentrok. Hij was helemaal niet hardhandig, dus daar kon het niet aan liggen.
'Als je daar geen last meer van wil hebben, moet je nu even door de pijn heen,' waarschuwde hij haar. Haar rug was gespannen, dat had hij al lang gemerkt, maar deze spier was aardig verkrampt. Hij ging nog zachter te werk dan hij al gedaan had. Er zat een aardige knoop in.
'Misschien moeten we eens een uitstapje naar de sauna maken. Je rug heeft rust nodig,' zei hij, waarna hij even over haar gehele rug streelde en vervolgens weer verder ging met het masseren. Hij geloofde niet dat het echt iets ernstigs was, maar hij geloofde wel dat ze haar rug overbelast had.
'Als jij belooft mee te gaan naar de sauna, beloof ik dat ik straks even zonder shirt zal lopen,' stelde hij voor. In deze kamer, natuurlijk. Hij zou heus niet zonder shirt door het instituut wandelen. Hij knikte even en mompelde instemmend. Hij vond het niet zo erg als ze in slaap zou vallen, dan had ze in elk geval wat rust.

Account verwijderd

schreef:
"Ah zo" lachte Ivy waarna ze knikte. "Wel, wat je graag zag was ook zo" Ze schudde haar hoofd even grijnzend. Tuurlijk voelde ze zich aqngetrokken tot hem, anders zou ze nooit de signalen geven. Ze wou nooit expres iemand kwetsen, ze kon het gewoon niet. Ze beet even op haar onderlip. Ze wist nog dat Oliver haar eens een flirt had genoemd, en ze bleef erbij dat ze dat niet was. Ze was gewokn vriendelijk, niets meer. En die man aan de kassa zag waarschijnlijk niets in haar, niet dat ze dat wel wou ofzo. Ivy lachte even toen hij bekende dat het inderdaad opviel. Nou ja, waarschijnlijk had iedereen het wel geweten in het volledige instituut, dat zou haar niet eens wat verbazen. Ze deed haar best om haar lach in te houden toen Oliver haar een kus gaf. "Ah, dus als ik mijn tong naar je uitsteek, krijg ik een kus terug, dat is weer eens wat nieuws dat ik weet" grapte ze. Ze trok hem even lichtjes naar haar toe, waarna ze nog een kus drukte op zijn lippen en glimlachte. Ivy fronste even. "Denkje? Voordat jij hierheen kwam was ik nochtans blijkbaar de vrouw die niemand kreeg" Ze schudde haar hoofd bij de woorden. Het was waar, na Joel had ze met niemand nog een relatie gehad, tot Ollie dan. Maar toen Jason haar vertelde dat alle mannen niet genoeg moed konden bijeenrapen om naar haar toe te stappen omdat ze nooit interesse toonde, verbaasd haar dat wel. Ze was er nooit echt bewust van geweest. Ivy dacht even vrolijk na. "Wel, laten we beginnen met een dag verlof, morgen of overmorgen" Ze keek hem hoopvol aan. Ze zou hem niet met rust laten als hij niet toegaf. Zij zou niet weer een dagje vrij kunnen nemen, maar dat betekende niet dat Oliver niet van een vrije dag kon genieten toch? Ze knikte bij zijn woorden en glimlachte. "Nooit, het blijft nooit alleen bij een shirt" gaf ze grijnzend toe. "Maar ik vind het totaal niet erg hoor" voegde ze eraan toe. Hekemaal niet. Ivy maakte een geluidje toen hij begin over haar rugpijn. "Okey.." Mompelde ze even met een frons op haar gezicht. "Ik weet niet wat het is, maar de laatste tijd voelt mijn rug gewoon aan alsof ik op een rots ben beland" zuchtte ze. Normaal gezien klaagde ze nooit, maar deze keer had ze wel echt last. Ze fronste even toen hij zei dat ze nog eens naar de sauna moesten gaan en schudde haar hoofd. "Geen tijd, ik moet nog trainen en deze week zijn er weer veel nieuwe mensen die ik moet rondleiden..." Begon ze te protesteren. Ze stopte toen hij zei dat hij wel zonder shirt zou rondlopen dan. "Ehe, je hebt mijn aandacht, maar ik moet heus niet mee naar de sauna om jou uit je shirt te krijgen hoor" plaagde ze hem. Ze had wel wat andere manieren.

Account verwijderd

schreef:
Wat hij graag zag was inderdaad zo. Hij wilde de signalen zo graag, dat hij begon te denken dat ze niet echt daar waren. Hij leek zelfs de signalen van de rest van het team over het hoofd te zien. Stom, want hij had al zoveel eerder een relatie met haar kunnen hebben.
'Wat ik graag zag, zie ik nog steeds,' merkte hij op. Hij vond het leuk dat ze bloosde als hij haar complimenteerde en hij vond het leuk dat ze nog steeds haar best voor hem deed. Ondanks dat ze nu al aardig lang samen waren, waren ze elkaar helemaal niet voor lief gaan nemen. Hij deed nog steeds zijn best haar gelukkig te maken en hij wist dat dat andersom ook zo was.
'Het maakt waarschijnlijk niet uit wat je doet. Je krijgt altijd een kus terug.' Hij kon het gewoon niet laten. Alles wat hem op enige wijze deed herinneren aan haar of haar lippen, zorgden ervoor dat hij haar wilde kussen. Wat een geluk had hij dat hij dat ook gewoon mocht doen. Hij had wel eens haar training verstoord om haar een kus te vragen, maar over het algemeen liet hij haar met rust tijdens haar trainingen.
'Dat is alleen maar omdat geen van de mannen de moed had om je mee uit te vragen,' merkte hij met een grijns op. Zelfs hij had niet de moed gehad om haar mee uit te vragen en daar had hij nog nooit last van gehad. Ivy was te mooi. Te lief. Te overweldigend. Hij had wat tijd nodig gehad om aan haar verschijning te wennen. Elke keer dat ze een kamer of de trainingszaal binnenliep, overweldigde ze hem weer.
'Is dat zo? Dus als ik vind dat je helemaal niets hoeft te dragen nu, vind je dat niet erg?' Hij lachte even en drukte een kus tegen haar wang.
'Ik neem geen verlof als jij geen verlof neemt.' Hij was wel koppig. Hij had niets aan een vrije dag zonder haar. Dat wilde hij niet. Hij werkte weer verder naar boven, richting haar schouders. Het zou je verbazen hoeveel spieren hij inmiddels al aangeraakt had. Ivy klaagde normaal nooit, dus hij nam haar klachten wel degelijk serieus.
'Dan neem ik je rondleidingen wel over. Je moet rusten, Iv. Je pijn gaat niet weg als je maar door blijft rennen.' Hij masseerde haar schouders. Ze moest gewoon een hele poos niet trainen. Misschien moest hij aan de genezers vragen of zij dat aan Dante konden voorschrijven. Hij fronste even. Dat was helemaal geen slecht plan. Hij gromde even toen ze hem vertelde dat ze dat niet hoefde te doen om hem uit zijn shirt te krijgen.
'Ga nu gewoon mee naar de sauna. Het is goed voor je rug en goed voor mijn rust,' zei hij. Hij wist ook wel dat ze hem met gemak uit zijn shirt kon werken, maar dat was niet zijn doel. Zijn shirt kon hem weinig schelen, maar haar rug wel.

Account verwijderd

schreef:
Ivy haalde even een hand door zijn haren toen hij dat zei. "Ehe, en je zult ze ook altijd zien, die signalen" Ze drukte een zachte kus op zijn lippen en keek hem aan. Ivy beet grijnzend op haar onderlip en sloeg haar armen vrolijk om zijn nek. "Nou ja, zolang je zo'n complimenten blijft geven zoals je dat altijd deot, blijf je ze zien" Ze was gewoon enorm gevoelig voor wat hij allemaal zei tegen haar. Het was haar zwakke plek. En hij, hij was ook één van haar zwakke plekken. "Ha, goed zo, want die kussen van je, ze maken me maar al te gek" lachte Ivy. Ze was gek van hem, punt uit. Ivy raakte zijn onderlip even kort aan met haar duim en keek hem aan. Ivy strekte even haar benen in het bed en sloeg zachtjes met de palmen van haar handen op de zachte lakens. Ivy maakte een geluidje toen hij zei dat niemand de moed had om haar mee uit te vragen. "Awh, kom op, dat is echt niet eerlijk" klaagde ze. "Ik weet wel dat ik intimiderend ben, maar waarom ik? Waarom niet Suze?" gromde ze. "Wat is er mis met me?" Ze trok een kussen tegen haar hoofd en maakte een grommend geluidje. Ivy keek echter weer lachend op toen hij vroeg of ze het erg vond als hij vond dat ze nu ook niets moest dragen. "Oh nee, ik zoud dat nooit erg vinden..maar dan moet jij ook wel wat uittrekken hoor" lachte ze. Ze maakten nog altijd deals, zoals hun eerste deal die ze ooit hadden gemaakt. Zwemlessen tegen Baylor, de beste deal van haar leven. Ze glimlachte even toen ze eraan dacht en drukte een kusje terug op zijn wang.Ivy schudde haar hoofd. Hierdoor kwamen de meeste discussies tussen hen beiden. Ze waren allebei wel koppig. "Kom op Ollie, je weet dat dat onmogelijk is" gromde ze. "Jij zou hetzelfde zeggen tegen mij als ik ook wallen onder mijn ogen had" protesteerde ze. Ze voelde zijn handen al vlug weer naar haar schouders glijden en beet kort op haar onderlip. "Maar jij moet mensen trainen die dag, en ik wil niet dat je extra werk hebt, ik ga later wel eens" mompelde ze met een frons op haar gezicht. "Ik heb gewoon veel te veel te doen" voegde ze er beslist aan toe. "En ik wil niemand teleurstellen, tot nu toe gaat het toch nog goed met de trainingen, ik moet gewoon mijn normale routine doen en dan gaat het wel over" Ze voelde even zijn vingers over haar sleutelbeenderen glijden en zuchtte zachtjes. "Okey okey, ik zie wel" gaf ze toe. Ze was nog niet zeker ervan, maar ze zou wel zien. Ze hadde nog genoeg tijd. Ivy gaapte lichtjes en legde haar hoofd weer plat, waarna ze dan toch maar weer recht ging zitten en haar shirt aandeed. Haar beha lag weer eens op de grond, en ze was veel te lui om hem op te rapen. Trouwens, ze schaamde zich niet bij Oliver.

Account verwijderd

schreef:
Een grijns speelde rond zijn lippen. Hoewel ze duidelijk maakte dat ze niet klaar was om samen met hem te vertrekken, was ze wel duidelijk over hun toekomst. Ze had het altijd over voor altijd en ze sprak op een hoopvolle manier over de toekomst. Zoals het er nu naar uitzag, hadden ze ook een toekomst samen. Als het aan hem lag in elk geval. Wat haar betreft misschien wat minder. Hij wist het niet zo goed. Dat ze niet met hem wilde samenwonen, verwarde hem. Was ze niet zeker genoeg over hun relatie.
'Ik blijf altijd complimenten geven.' Het was niet alsof Ivy ineens minder mooi of minder charmant zou zijn. De complimenten kwamen als vanzelf. Hij glimlachte toen ze hem vertelde dat zijn kussen haar gek maakte, maar hij ging er verder niet echt op in. Wat moest hij zeggen? Ze waren anderhalf jaar samen, ondertussen wist hij wel wat ze wel en niet fijn vond.
'Jij bent gewoon mooier geboren dan het gemiddelde mens. Daar kun je niets aan doen,' lachte hij. Het was geen leugen, Ivy was mooi. Mooier dan andere mensen die hij kende en gekend had. Ivy was het mooist van allemaal. Haar gezicht was mooi, haar lichaam was mooi en haar innerlijk was ook mooi. Hij was overal dol op.
'Ik ga niet strippen. Als je wilt dat er iets uit gaat, mag je dat zelf doen,' zei hij met een grijns. Het was leuker als zij het deed. Hij was een man, was het überhaupt mogelijk dat hij er iets op tegen had? Als het om Ivy ging dan, want hij zou er niet zo blij mee zijn als een andere vrouw het deed. Niet alleen omdat hem dat een hoop problemen op zou leveren met Ivy, maar ook omdat het nooit zo leuk kon zijn als met Ivy. Niemand overtrof Ivy.
Hij keek even naar Ivy toen ze begon te protesteren. Hij had niets anders verwacht. Ivy was koppig. Hij streelde even door haar haren en schudde zijn hoofd.
'Iv, ik zeg hetzelfde tegen jou met je rug en toch wilde geen verlof nemen. Jij bent net zo koppig als dat ik ben. Daarnaast kan ik heus wel een paar mensen rondleiden als dat betekent dat jij meer rust hebt en gaat het niet over als je geen rust neemt. Als jij het weigert, ga ik naar Dante om verlof voor jou te vragen,' zei hij. Hij zou verlof vragen voor haar en zij zou verlof vragen voor hem, wat waren ze ook een stel. Hij raakte even haar wang aan. Hij was niet van plan een discussie te hebben over haar rug en zijn vermoeidheid.
Inmiddels was hij een stuk geoefender in zijn zielige blikken. Toen ze overeind kwam en haar shirt over haar hoofd trok, keek hij wat zielig naar Ivy.
'Waarom trek je nu je shirt weer aan?' vroeg hij, waarna hij nog eens extra zielig keek. Hij was niet zo goed als Ivy, maar in elk geval zag hij er niet meer uit als een kat die verdronken werd.

Account verwijderd

schreef:
Ivy keek hem aan en glimlachte terug. Welke gedachten had hij nu weer? Ze kon het niet laten om hem een tik te geven tegen zijn wang. Ze luisterde naar wat hij zei en tuitte haar lippen wat bedenkelijk. "Ah ja? Ook als ik oud en grumpy ben?" Ze keek hem nieuwsgierig aan. Benieuwd wat hij daarop zou antwoorden. Iedereen werd ouder, daar was niets aan te doen. Alhoewel? Ze wist dat er begaafde mensen waren met het eeuwige leven. Er werd zowaar jacht op hen gemaakt en het instituut beschermde ze. Meestal waren dat soort mensen maar 12-17 jaar oud en dan werden ze niet meer ouder. Ze waren dus bijna machteloos tegenover de rest van de wereld. Het instituut zorgde ervoor dat niemand hen in handen kreeg voor experimenten, of andere slechte zaken. Ivy schoot in de lach toen hij zei dat ze mooier was geboren dan andere mensen. "Oh kom op, je hebt mijn babyfoto's gezien, ik lijk op een freaking alien met die grote blauwe ogen, in fact, ik mis er eentje, heb je er één bewaard?" Ze trok een wenkbrauw op. Ze was bijna zeker dat hij er één had gestolen uit de oh zo grote doos met foto's en filmpjes uit haar jeugd. Oliver had ze bijna allemaal bekeken en ze hadden wel nog vaak in de slappe lach gezeten. Nou, ze moest toegeven, jonge zij was veel te energiek en enthousiast. Ivy schoot in de lach toen hij zei dat hij niet zou strippen. "Damn, en ik hoopte nog wel op een magic mike momentje, ik moet zeggen Oliver, ik ben enorm teleurgesteld nu" Ze trok een pruillip en glimlachte speels. "Kom op, voor mij?" Ze glimlachte haar tanden bloot. Ivy voelde zijn vingers al snelweer door haar haren glijden en schudde haar hoofd. "Argh, ik weet dat ik zo koppig ben als jou Ollie" gromde ze. Ze keek hem pruillipend aan. "Maar mijn rug wordt wel vanzelf beter" Ze hield haar handen even onschuldig in de lucht en dacht na. "Okey, beloof je dat jij ook verlof neemt? Dan doe ik dat ook" gaf ze uiteindelijk toe. Maar hij moest het dan ook wel doen. Ivy maakte een geluidje toen hij zijn meest zielige blik opzette en schudde grijnzend haar hoofd. "Oh nee, Ollie, ik had je nooit die blik moeten aanleren, je maakt er al even veel misbruik van als ik doe" kreunde ze. Ze gaf hem een kus. "Wel, jij trok jouw shirt ook niet af" plaagde ze hem. Ze prutste even aan de zoom van haar shirt om die recht te krijgen.

Account verwijderd

schreef:
Het was niet alsof hij het kon laten om een kusje tegen haar lippen te drukken op het moment dat zij ze tuitte. Het was te verleidelijk. Hij trok een verontschuldigend gezicht. Meestal deed hij het al voor hij er echt bij nagedacht had. Het was een soort automatisme geworden voor hem.
'Ik denk niet dat jij ooit grumpy zal zijn, maar ik zal je nog steeds complimenteren als je oud bent. Je wordt vast ook een mooi oudje.' Hij hield niet alleen van haar uiterlijk. Haar innerlijk zorgde er waarschijnlijk ook voor dat hij haar nog aantrekkelijker vond. Ze was lief en charmant en vriendelijk. Hij hield niet alleen van haar omdat ze ontzettend mooi was, maar ook omdat ze mensen goed behandelde. Dat vond hij belangrijk.
Hij streelde opnieuw door haar haren en drukte een kusje tegen haar slaap. Misschien moest hij de deur eens dichtdoen. Niet omdat ze iets heftigs deden, maar waarschijnlijk zou Jason er toch grapjes over blijven maken als hij binnen kwam lopen terwijl een deel van haar outfit op de grond lag. Hij was nog volledig gekleed, daar kon hij in elk geval niet over grappen.
'Ik vind dat je een mooie baby was. Energiek en ontzettend onhandig, maar wel mooi.' Hij pakte even zijn portemonnee van zijn bureau en opende het ding, waarna hij haar de foto liet zien. Hij had twee foto's van Ivy in zijn portemonnee. Of ja, één van de twee was met hem samen. De ander was van Ivy als baby. Hij vond haar lief als baby. En hij hield van kinderen, dus was het alleen maar leuker om Ivy als kind bij zich te dragen. Hij had nog niet zo lang een portemonnee, maar alle losse briefjes werden te onhandig.
'Alleen als jij eerst gaat,' grapte hij. Hij dacht niet dat ze het echt zou doen en waarschijnlijk zouden ze er niet eens meer aan denken als zij eerst ging. Hij niet in elk geval. Hij glimlachte even en drukte een kus tegen haar lippen. Hij zou het ook niet erg vinden als ze het wel echt zou doen.
'Natuurlijk wordt je rug vanzelf weer beter, maar dan moet je wel genoeg rust hebben.' Hij was niet van plan op te geven tot ze ermee ingestemd had meer rust te nemen. Hij vond het helemaal niet fijn als Ivy met pijn rondliep. Hij glimlachte triomfantelijk toen Ivy voorstelde toch maar allebei verlof te nemen. Hij knikte direct. Als zij het zou doen, zou hij het ook doen. Hij schoot in de lach toen Ivy klaagde over zijn zielige blik. Ze had het hem inderdaad niet moeten leren, want nu maakte hij er misbruik van. Net als zij overigens. Hij hief zijn schouders op, kwam overeind en draaide de deur op slot, waarna hij langzaam zijn shirt over zijn hoofd trok en deze op de grond liet vallen.
'Oké, maar nu wel,' merkte hij op. Hij drukte nog een kus tegen haar lippen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte om zijn veronderschuldigende gezicht. Awh, hij zag eruit als een klein jongentje dat net stiekem snoep had genomen uit één van de snoepbakken in de winkel. Ze gaf hem een stoot met haar heup en drukte een kus terug op haar wang. 'Behave" waarschuwde ze hem lachend. "Wel, ik denk dat jij ook een mooi oudje wordt" zei ze vastbesloten. Ze gaf hem een glimlach en verstrengelde haar vingers door zijn haren. Nog iets dat ze gemeen hadden, ze kwamen graag en vaak aan elkaar haar. Ivy hlimlachte bij het kusje tegen haar slaap. Ze luisterde naar wat hij haar allemaal vertelde en lachte. "Ehe" Ze gniffelde even. Ze was inderdaad veel te onhandig maar het feit dat hij haar een mooie baby vond, was enorm lief. "Wel, ik vind jou nog steeds schatriger op de foto's die Lora me heeft getoond" bekende ze. Zijn moeder had haar eens alle fotoboeken gegeven en ze had er met plezier in gekeken. Ze gaf hem een por toen ze zijn portefeuille zag en maakte een geluidje. "Dus daar is die foto, Ollie!" Protesteerde ze lachend. Ze rolde grijnzend met haar ogen en stal zijn portefeuille uit zijn handen waarna ze keek naar de foto's op zijn identiteitskaart en andete pasjes. Sommigen waren best wel al oud, maar toch gaf een nostalgisch gevoel om naar te kijken. Ze lachte om wat hij zei en liet haar handen even kort onder zojn shirt glijden. Typisch dat hij weer zoiets zei. Het was nog steeds Oliver.'Awhhh, ik wil alleen rusten als jij bij me ligt" flapte ze eruit. Ze maakte een grommend geluidje. "Je weet dar ik niet goed slaap als jij er bent, die nachttraining met je kiddo's was daarvan het bewijs" Onlangs had Oliver nog een verplichte nachttraining moeten geven aan zijn 'leerlingen'. Het wzs traditie en iedereen moest altijd voorbereid zijn als er zoiets gebeurde. Maar het kwam erop neer dat Ivy heel de nacht was wakkergebleven in een koud bed met een boek, tot hij weer terugkwam om 6 uur in de ochtend. Ivy lachte om zijn tevreden blik. Tenminste 1 van hen was tevreden. Ze trok een wenkbrauw op toen hij de deur op slot deed en zijn shirt uittrok. "Veel beter, maar ik ben toch nog niet helemaal overtuigd hoor"

Account verwijderd

schreef:
Hij rolde lachend met zijn ogen toen hem verteld werd dat hij zich moest gedragen. Over het algemeen gedroeg hij zich altijd wel. Oké, soms zei hij dingen die hij eigenlijk niet in het openbaar hoorde te zeggen, maar hij zorgde er wel altijd voor dat alleen Ivy het hoorde. Ivy was nogal gesteld op hun privacy en om eerlijk te zijn was hij dat ook wel een beetje. Dat nam niet weg dat het hem amuseerde om zo nu en dan opmerkingen te maken.
'Misschien word ik wel kaal,' lachte hij. Nu had hij genoeg haar, maar het was goed mogelijk dat hij dat later niet meer had. Het zou in elk geval nog wel een poos blijven. Zijn vader had het al heel lang niet meer lang, maar zijn haar was nog niet grijs geweest toen hij vertrokken was. Nu wel, maar hij had nog steeds genoeg haar op zijn hoofd staan. Het zou vast allemaal wel meevallen.
'Dat mag.' Hij vond haar schattiger en zij hem, dat was niet echt verrassend. Hij vond de enorme blauwe ogen en de lichte haren wel lief. Hij hoopte dat hun kinderen in elk geval haar ogen meekregen. Haar ogen waren enorm geweest, het was schattig. Hij liet Ivy zijn portemonnee jatten en hij keek even verontschuldigend naar haar. Hij vond de foto wel lief. Je zag een kleine Ivy richting de camera kruipen. Mensen zouden waarschijnlijk denken dat het zijn kind was, maar dat vond hij niet erg. Ooit zou hij de foto wel vervangen door zijn echte kind.
'Ik weet het. Maar ik doe mijn best om er zo veel mogelijk te zijn,' zei hij. De training kon hij zich zeker nog herinneren. Hij had midden in de nacht op moeten staan en hen allemaal uit bed moeten trommelen. Hij had het alarm op hun kamers af laten gaan en ze naar de trainingszaal laten snellen. Daar stond ze dan weer een training te wachten. Hij was al vermoeid geweest toen hij op had moeten staan die nacht, maar hij was helemaal doodop geweest toen hij weer teruggekomen was. Hij had Ivy wakker aangetroffen in bed, maar hij had niet veel zinnigs gezegd. Met al zijn overgebleven energie had hij zich omgekleed, was hij het bed in gestrompeld en had hij Ivy vastgehouden, waarna hij al snel in slaap sukkelde.
Hij pruillipte even toen ze hem vertelde dat ze nog niet overtuigd was. Hij vond haar shirt gewoon zo onnodig. Hij fronste even, waarna een glimlach op zijn gezicht verscheen. Hij zou niets anders uittrekken, maar hij kon nog wel proberen haar ervan te overtuigen het zelf te doen. Hij drukte een kus tegen haar wang en duwde zijn lippen vervolgens zachtjes tegen haar hals, waarna zachtjes aan het stukje huid zoog. Hij vond die egale kleur toch niet leuk, het was veel leuker als ze onder de plekjes zat.

Account verwijderd

schreef:
Ivy gniffelde toen ze hem lachend met zijn ogen zag rollen en gaf hem een stoot. Zo erg vond ze niet dat hij dat zei, en hij wist het perfect, anders zou hij al zijn gestopt met zo'n dingen te zeggen. Hij deed nooit iets waarvan hij wiqt dat ze het helemaal niet leuk vond. Hij hield altijd rekening met haar, en zij met hem. Ze waren niet één van die koppels die gewoon hun eigen weg op gingen. Ze wilden samen een leven opbouwen, niet individueel. "Jij wordt niet kaal Oliver, anders vermoord ik je" gro'de ze. Ze prutste aan zijn haar. "Ik ben veel te dol op je haar" gaf ze toe. Zijn vader was alleszins niet kaal, dus dat was wel een goed teken. En Ivy's haar dat een beetje witter was, het zou waarschijnlijk niet enorm erg opvallen. Ivy lachte toen hij zei dat ze hem schattiger mocht vinden. "Wat een eer" grinnikte ze. "Nooit gedacht dat ik toestemming moest hebben om jou schattig te vinden" Ze lachte zachtjes. Ivy luisterde naar wat hij zei en knikte. "Ik weet het" zei ze met een glimlachje. Daarvoor was ze dus ook bang. Wat nu als Oliver een erorm drukke job zou hebben als ze verhuisden en bijna geen tijd meer had voor de rest van hun mogelijke gezinnetje. Wat als ze uit elkaar groeiden? Ze wou hun toekomstige kinderen een goeie toekomst geven met beide ouders. Ze wou tijd aan hen besteden. En met Oliver. Anders deed ze het niet. Ivy lachte toen hij weer pruillipte en bewonderde stiekem toch even zijn lichaam. De trainingen hadden zeker niets verkeerds gedaan met zijn spieren. Wah, hij zou haar nog eens overhalen met dat uiterlijk. Haar ogen gleden weer naar zijn gezicht. Anders zou ze het nog lang kunnen volhouden. Ze lachte geamuseerd toen hij fronste maar keek hem even sceptisch aan toen hij enorm grijnste. "Ow ow" fluisterde ze met een lichte grijns. "Dat gezicht maak je altijd als je een idee hebt" lachte ze. Ivy maakte een geluidje toen hij haar wat plat diwde op het bed en lachte even toen hij haar een kus op haar wang gaf. "Dit is lang geleden" zei ze vrolijk. Ze liet even haar hoofd wat naar achteren vallen toen hij zachtjes aan haar hals zoog. "Oh damn, nu gaat ons record verbroken zijn" grapte ze met een klein kreuntje. Ze streelde zijn rug even en liet haar vingers toen liggen op zijn schouders.

Account verwijderd

schreef:
Het was zo gemakkelijk om Ivy te complimenteren. Er waren zoveel momenten waarop hij zich bedacht hoeveel geluk hij eigenlijk met haar had. Er waren zoveel momenten waarop hij zich bedacht hoe mooi Ivy eigenlijk was. Ivy was mooi als ze sliep en wakker werd, ze was mooi als ze net uit de douche stapte, ze was mooi als ze weer eens koppig deed en haar best deed op haar make-up en kleren. Hij vond niet dat ze echt haar best hoefde te doen, maar soms deed ze het toch. Hij vond het niet erg, maar hij vond haar ook mooi zonder de kleren en make-up.
'Dus eigenlijk houd je alleen maar van mijn haar?' Hij schoot in de lach en schudde zijn hoofd. Hij wist dat Ivy dol was op zijn haar, dat had ze nooit ontkend. Ze zat er regelmatig aan en als het niet zat zoals ze wilde dat het zat, veranderde ze het. Hij wist nog dat hij er een stukje af had moeten laten knippen en ze erbij gezeten had om te checken of het nog wel de goede lengte had. Ivy was nogal gesteld op zijn haar.
'Toch wel,' zei hij. Er was niemand die hem schattig noemde, op Ivy na dan. En Suzan deed het soms, maar dat was alleen omdat hij iets zei tegen Ivy wat ze schattig vond. Bij Suzan ging het om zijn daden en woorden, niet om zijn innerlijk of uiterlijk.
'Ik kan er over twee maanden mee stoppen, als je wilt.' Over twee maanden had hij het een half jaar volgehouden, dan kon hij ermee stoppen. Als Ivy vond dat hij niet meer genoeg tijd voor haar had, zou hij ook stoppen. Hij gaf lang niet zo veel om het instituut als dat hij om Ivy gaf. Hij deed daadwerkelijk zijn best niet te lachen toen hij zag dat Ivy stiekem blikken op zijn lichaam wierp. Hij vond het niet erg, maar wel komisch. Hij was altijd heel erg duidelijk over wat hij van haar lichaam vond, andersom was dat iets minder. Ook dat vond hij niet erg. Hij wist niet welk hoofd hij trok als hij een idee had, maar hij kon zich voorstellen dat hij inderdaad een bepaald gezicht trok als hij een idee had.
'Ik vond dat record toch al niet leuk,' merkte hij op, waarna hij aan een ander stukje huid begon. Hij had veel liever de blauwe plekjes dan een egale huid. Hij liet haar hals heel even voor wat het was en keek toen naar haar op.
'Je gaat het wel zeggen als je last van je rug krijgt hè?' Hij was niet van plan haar pijn te doen. Als ze niet kon liggen door de pijn, zou hij heus niet doorzetten.

Account verwijderd

schreef:
"Ja eigenlijk wel" zei ze op serieuze toon. Ze lachte en gaf hem een por. "Nee tuurlijk hou ik niet alleen van je haar gekkerd, dat weet je heus wel" glimlachte ze. Ze gaf hem een kus. "Ik hou van elke deeltje van je, innerlijk en uiterlijk, en daarbij hoort ook je haar" zei ze vrolijk. "Het is gewoon enorm leuk, je weet nog toen ik ben meegeweest naar de kapper en bijna een inzinking kreeg toen hij de schaar in je haar zette he?" lachte ze. Zij herinnerde het zich maar al te goed. Ivy schudde haar hoofd even toen hij zei dat ze inderdaad toestemming moest krijgen om hem schattig te noemen. "Awh wat jammer, ik blijf het gewoon doen, je kan me lekker niets maken" lachte ze. Hij zou haar niet tegenhouden. Ze stak haar tong uit naar hem en fronste toen hij zei dat hij wel kon stoppen over twee maanden als ze dat wou. Ze schudde haar hoofd en glimlachte lichtjes. "Celeste zou me vermoorden en ik weet dat je dat nog wel graag doet, de nieuwelingen trainen, ik wil niet dat je stopt met dat alleen maar omdat ik me soms wat alleen voel" Ze glimlachte even en drukte een kus op zijn wang. "Don't worry, ik kan perfect voor mezelf zorgen" Ze keek hem aan. "Maar wel lief dat je je zo bekommert om me" gaf ze toe. Ze maakte een geluidje toen hij duidelijk moeite moest doen om zijn lach in te houden. "He, niet lachen" Al snel schot ze zelf in de lach."Ah zo" mompelde ze even. Ze maakte een geluidje toen hij een ander stukje huid eigen maakte.Ze fronste toen hij haar even losliet en knikte. "Ehe" zei ze met een klein glimlachje. "En jij zegt het wel als je te moe bent he?" vroeg ze met een opgetrokken wenkbrauw en een grijns. Ze pulkte even aan de band van zijn short en drukte haar lippen even tegen de zijne.

Account verwijderd

schreef:
Natuurlijk wist hij dat ze niet alleen van zijn haar hield. Hoewel ze er wel veel van hield. Ze zat er te vaak aan en ze had het er te vaak over om het te haten. Het was maar goed dat ze er geen hekel aan had, want hij was niet van plan het kort te knippen. Hij glimlachte toen ze vertelde dat ze van elk deel van hem hield. Hetzelfde gold voor haar. Hij was overal dol op.
'Ik denk niet dat ik dat ooit nog ga vergeten. Ik weet zeker dat de kapper dacht dat je obsessief was,' lachte hij. Het was komisch geweest. Waarschijnlijk kwam het niet zo vaak voor dat relaties mee gingen om te beoordelen of dat het wel goed geknipt werd. Waarschijnlijk had de kapper zich behoorlijk onder druk gezet gevoeld toen Ivy elke knip volgde. Hij was blij dat hij niet in de kappers schoenen gestaan had.
'Maar nu heb ik je al toestemming gegeven.' Hij vond het niet erg als zij het deed. Hij vond het sowieso niet erg als iemand dat deed. Het zou misschien zijn reputatie als ex-bendelid een beetje schaden, maar daar had hij geen problemen mee. Hij had liever dat ze hem zagen als iemand die schattig was dan een crimineel. Want dat was hij wel geweest. Hij streelde even door haar haren toen ze begon te praten.
'Maar ik wil niet dat je je alleen voelt,' klaagde hij. Hij vond het niet fijn als ze het idee had dat ze alleen was. Dat was ze namelijk niet.
'Ik weet wel dat je voor jezelf kan zorgen, Iv. Ik besteed alleen liever tijd met jou dan met de nieuwelingen en ik zou hen nooit boven jou verkiezen. Als je het gevoel hebt dat het onze relatie in de weg staat, dan stop ik ermee.' Hij was vastbesloten om niets voor zijn relatie te laten gaan. Geen onnozele dingen. De nieuwelingen waren leuk, maar niet belangrijk vergeleken met Ivy.
Hij schudde zijn hoofd toen ze hem vertelde dat hij niet mocht lachen, maar de grijns verdween niet van zijn gezicht. Hij bekeek haar gezicht even en lachte toen toch. Hij kon het niet helpen.
'Ik ben niet te moe,' knikte hij. Het was middag. In de ochtend was hij vaak moe en na de training in de avond was hij vaak doodop, maar nu viel het nog mee. Hij was wel vermoeid, maar niet zó vermoeid. Hij streelde even langs haar wang toen ze een kus tegen zijn lippen duwde. Hij kuste haar nog enkele keren tegen haar lippen en liet haar lippen toen gaan, waarna hij zichzelf een beetje naar onder duwde en zijn lippen tegen haar buik duwde. Hij drukte enkele kusjes tegen haar huid.
'Ben je al overtuigd?' vroeg hij, waarna hij nog een paar kusjes tegen haar buik duwde.

Account verwijderd

schreef:
"Aha, kan best wel zijn, en he, ik weet dat het erg was, maar ik vind het belangrijk dat je er even goed uitziet als je altijd doet" gromde ze. "En ik laat niet één of andere malloot daar iets aan veranderen" protesteerde ze. Ze wou het gewoon goed hebben, zelfs bij haarzelf was ze wat minder perfectionistisch, dat moest ze wel toegeven. Maar op haarzelf moest ze niet elke dag kijken, en op Ollie wel, al de tijd. Ivy lachte toen hij zei dat hij haar al toestemming had gegeven. "Owh ja?" Ze keek hem vrolijk aan. "Goed zo" Ze drukte een kus op zijn lippen en keek hem geamuseerd aan toen hij haar haren streelde. "He, en dan zeg jij dat ik geobsedeerd ben met jouw haar, wat ik niet ontken tho" gaf ze vrolijk toe. Ze maakte een lachend geluidje. Oh god, wat was ze erg. Ze stal een kusje toen hij zei dat hij niet wou dat ze zich alleen voelde. "Tuurlijk wil je dat niet" mompelde ze even. Ze drukte nog een kus op zijn lippen en glimlachte lichtjes bij zijn volgende woorden. "Wel, nee, ik kan het wel overleven, je moet je echt niet druk maken over dat ik dat zou denken, ik kan enorm veel verdragen" gaf ze toe met een glimlachje. Ze keek naar haar vingers en tekende figuurtjes met haar vingers op zijn schouderss, waarna ze weer zijn blik ontmoette. "Er is geen probleem" voegde ze eeraan toe. Ze mompelde zielig zijn naam toen hij lachte en gaf hem nog een por. Ivy genoot van elke kus die hij op haar lippen drukte en glimlachte toen hij zijn lippen naar haar buik liet glijden. "Misschien..." lachte ze zachtjes. "Okey ja, eigenlijk was ik al lang overtuigd, al vanaf dat je je shirt uittrok" plaagde ze hem. "Maar ik lig nu best wel goed" gaf ze vrolijk toe. Ze glimlachte toen hij even ophield met kusjes op haar huid te duwen om haar aan te kijken. Haar ogen gleden even naar de klok en ze fronste. "Ollie, weet je, volgens mij hebben we weer eens lang in de douche gestaan" merkte ze op met een fronsje. Ze hadden niet meer zoveel tijd vrij voor het avondeten.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld