Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Ik vond laatst bij ons op zolder je astronauten helm
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
11 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
School of Magic Inschrijven Gestopt
Anoniem
YouTube-ster



Daniel:

De groep werd een beetje stil en keek me argwanend aan. 'Dat is die jongen.' Hoor ik één van hen fluisteren. Ik zucht en loop naar de deur heen, het groepje gaat snel aan de kant. Zodra ik voor mijn kamer sta komen de bewakers er ook al aan. 'Waar moet je heen?' Ik haal mijn schouders op, 'Ik heb, net zoals vorig jaar, een open rooster. Ik kan met mijn klas meedoen of mijn eigen lessen uitzoeken. Dus ik denk dat ik maar met mijn klas mee ga doen, we hebben eerst geneeskunde in 426.' 
Dauntless
Wereldberoemd



Toen Gabriël gedaan had met douchen zag hij de jongen die gisteren bewaakt werd, maar hij was al weer weg nog voor hij iets tegen hem had kunnen zeggen. Hij ging nog snel zijn rugzak op zijn kamer halen en keek toen op zijn rooster. 'geneeskunde' las hij Terwijlhij naar de eetzaal ging om zijn ontbijt te halen.
Anoniem
YouTube-ster



-Ik doe nu ook het stukje van Rosalia, dit heb ik afgesproken met Vanessaxxxjes die even een tijdje weg is-

Daniel:

Ik werd tot de deur van het lokaal begeleid en liep het lokaal in. Er was eigenlijk nog bijna niemand en ik plofte op de stoel bij het raam neer. Ik moest altijd vooraan zitten zodat ze een beetje op me konden letten. Een docente kwam binnenlopen met allemaal potten waar planten in zaten, sommigen levend en sommigen dood. Ook droeg ze een zwarte raaf op haar schouders die kraste zodra hij mij zag, en me met geniepige oogjes aan zat te kijken. 'Ah, Daniel! Klaar voor een nieuw jaar? Dit jaar moet je wel meer je best doen hoor!' Ik knikte.

Rosalia:

Ik keek naar de grote klok die in de bibliotheek hing en stond met een zucht op, ik moest nu maar wel naar de les toe. Snel propte ik nog wat boeken in mijn boekentas en stond op. Ik sjokte een beetje naar lokaal 426, ik had er wel zin in maar was er niet helemaal bij met mijn gedachten. Ik zat in mijn hoofd nog steeds naar de dingen die ik net allemaal gelezen had.
Anoniem
Straatmuzikant



Elizabeth

Ik liep naar de les toe. Het eerste uur was in lokaal 426 geneeskunde. Ik zag dat Daniel er al zat.Ik ging naast hem zitten. De docent zij dat ik dat beter niet kon doen maar ik luisterde niet. Z kon er niets tegen in berengen want ik haalde altijd goede cijfers. Ik pakte mijn boeken en wachte tot de les begon.

Anoniem
YouTube-ster



Daniel:

Ik keek even naar Elizabeth en haalde mijn schouders op. De klas stroomde vol maar ik lette niet echt op gezichten, ik zag later wel wie er in mijn klas zaten. De docente zette voor iedereen een plantje neer en gaf ons meteen de opdracht. 'Ik wil jullie allemaal leren kennen natuurlijk, ik geef jullie allemaal eerst een dood plantje, met je krachten moet je proberen het plantje zo levend mogelijk, of zo mooi mogelijk te maken. Daarna geef ik jullie elk een levend plantje, en deze moeten jullie zo veel mogelijk schade toebrengen met jullie gave. Zo leer je elkaar een beetje beter kennen, maar jezelf ook. Je werk alleen, maar praten is toegestaan!' 
Anoniem
Straatmuzikant



Elizabeth

Ik keek naar het plantje. Ik gaapte. Ik had dit vorig jaar al gedaan. Ze begint elk jaar met dezelfde opdracht. Ik pakte een bordje met water en een paar kruiden. Ik vermengde het met elkaar. Ik liet het water opstijgen en sprak een betoverng uit. Het plantje kwam meteen weer tot leven. En begon een levendige gloed uit te stralen. Ik keek de klas rond en zag dat veel mensen moeite hadden met het plantje tot leven brengen. Ik zuchte dit ging nog en lang jaar worden.
Anoniem
YouTube-ster



Daniel:

Ik raakte met mijn vinger het dode plantje aan, en wonder bij wonder viel het hele plantje als as uit elkaar, er was niets meer van over. Zelfs dingen die al dood waren kon ik dood laten gaan, leuk om te weten. 

Rosalia:

Omdat mijn kracht genezing is zou dit een makkelijke opdracht moeten zijn, maar platen waren altijd moeilijker dan mensen. Met heel veel moeite kreeg ik de bladeren weer groen en zag het plantje er weer vrolijk uit. Ik zuchtte, ik was nu al moe. 
Anoniem
Straatmuzikant



Elizabeth

Ik zie dat Daniel zijn plantje vermoord. Stiekem moet ik lachen want het ziet er eigenlijk heel grappig uit. Ik vraag zacht: moet ik je helpen?
Dauntless
Wereldberoemd



Gabriël was achter de jongen van gisteren en een vriendin van Rosalie gaan zitten. Hij bekeek de twee plantjes, het levende hhuifde hij enkel maar aan te raken en het plantje was een hoopje als geworden, het dode plantje was een ander probleem. Het had geenzenuwstelsel dat hij kon controleren dus met zijn kracht zou hij er niets aan kunnen doen,Zenitel maar meer vernietiging toebrengen.
Anoniem
Straatmuzikant



Elizabeth

Nu het plantje vernietigen. Dat was nog simpeler. Ik pakte weer een schaal water en maakt daar een grote slang van. Ik zorgde ervoor dat de slang de vorm van mijn hand aan nam. Ik pakte het plantje met de waterarm vast. En kneep het fijn. Daarna overladen ik het plantje met een grote straal water en toen was het plantje dood. De docente had alles gezien en ik kreeg wat een verassing een 10. Nou ja als alles zo makkelijk is dan is het niet moeilijk meer. Alleen de praktijk ging moelijk worden maar dat zie ik wel.
Dauntless
Wereldberoemd



Gabriël dacht na over hoe hij het plantje weer tot leven kon wekken en had toen een geweldige ingeving. Hij kon Dan geen planten besturen, want deze hadden geen zenuwen, maar mensen hadden deze wel en zenuwen werden bestuurd door kleine elektrische impulsen. Rosalie kon dingen genezen dus hij sloot zijn ogen en concentreerde zich op haar zenuwen. Haar handenkwamen langzaam omhoog en richtte zichbop zijn plantje dat niet veel later begon te groeien.
Anoniem
Straatmuzikant



Elizabeth

Ik keek de klas rond. Iedereen was nog bezig. Ik zag dat Rosalia een plantje voor iemand anders aan het genezen was. Het maakte mij niet uit. Ik zou de laatste zijn die ging klikken. Maar in deze klas zitten er een paar... 
Anoniem
YouTube-ster



Daniel:

Het levende plantje was het makkelijks, eigenlijk was alles makkelijk. Ik zag een paar mensen nieuwsgierig naar mij kijken om te zien wat ik zou doen. Hoewel ik mijn 'gave' niet kun uitzetten, kon ik het wel sterker maken. Ik schoof een beetje bij Elizabeth weg, zette hem sterker en hield mijn hand boven het plantje. De balderen vatte vlam, het leek bijna alsof de plant aan het krijsen was, maar dat klonk alleen maar zo omdat de lucht in de plantjes werden vernietigd over verdreven. De bladeren vielen weer als as uit elkaar, alleen dit keer gebeurde ook hetzelfde met de aarde in het potje. Ik zette mijn kracht weer op normaal, want lager kon niet, en schoof het, nu lege, potje van me af. 

Rosalia:

Het genezen ging nog wel, en ik hielp even een paar mensen, maar het vernietigen lukte me niet. Ik zuchtte en bedacht me opeens dat één van mijn gave's ook het gene genoemd 'uitrusting' is. Ik kon op dit moment alleen maar kleine wapens en kleding oproepen en verwisselen, maar ik had genoeg aan een mes om het plantje te doden toch? Ik hield mijn handpalm open naar boven gericht en er verscheen een mes. Snel ging ik langs de stengels van de plant, totdat ik hem helemaal had afgesneden en het plantje dus dood ging. Ik liet het mes weer verdwijnen en keek tevreden naar het resultaat. 
Anoniem
Straatmuzikant



Elizabeth

Ik keek naar Daniel toen hij het plantje vernietigde. Ik kon alleen maar denken welk monster doet iemand zoiets aan. Niemand verdient z'n leven. Daniel helemaal niet. Hij is een onwijs leuke jongen als je hem een beetje kent. Ik had ook gezien hoe kinderen in de klas hem aankeken en kon het niet geloven dat ze zoiets deden. Het maakte mij echt heel boos. Dus ik bedacht een klein onschuldig grapje. De docente liep gelukkig even weg om een paar nieuwe plantjes te halen. En meteen kwam er een groepje jongens bij ons staan. En begonnen Daniel uit te jouwen . Dat hadden ze beter niet kunnen doen. Ik liet een grote water straal van achter op ze af komen en toen hij hoog genoeg was. Maakte ik hem breder en liet hem recht op de jongens vallen.
Anoniem
YouTube-ster



Daniel:

Ik haalde een wenkbrauw op en stond langzaam op. Ik liep achter de tafeltjes langs naar de jongens, die nu zeiknat waren. 'Tjonge, wat een hartelijk welkom, waar heb ik dat aan verdient?' Ik stak mijn hand uit en de jongens deinsden achteruit. 'Ruil eerst die grote mond maar eens in voor een stel ballen en kom dan maar weer terug.' Zei ik droog terwijl ik weer naar mijn tafeltje liep. Mijn oog viel weer op die ene jongen, ik wist zijn naam en gave niet, maar iets gaf mij het gevoel dat hij ook niet iemand was wiens hand je wou schudden. Ik besloot een klein praatje met hem aan te gaan, als hij dat wou tenminste. 'Nou zie ik je alweer, mijn naam is Daniel, en die van jou?' Ik ging zitten en draaide me een beetje naar hem om. 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste