Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

[RPG] The Wheel Of Time - VOL!

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ik knikte naar Anna. Ik ging naar beneden , er zeker van dat Anna me volgde. Ik deed de voordeur open , haakte het briefje aan de band die rond de nek van Elfje zat en keek even naar Elfje. ''Breng dit naar de geleiders.'' Fluisterde ik tegen Elfje, ik was er van overtuigd dat ze me verstond. Ik zag de uil ook aan komen vliegen en toen Elfje vertrok , vertrok de uil ook. Ik keek even om naar Anna. ''Hopen dat het werkt.'' Zei ik nu en keek nog even terug in de richting waar Elfje en de uil verdwenen waren. Ik hoop dat ze hen vonden.

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
"Het lukt vast wel." Zei ik. Ik draaide me om, en wilde terug naar boven lopen, maar ik werd tegengehouden door Lisanne en Myrthe. "Wat nu weer?" Vroeg ik. "Wat is dat toch met dat geheimzinnige gedoe van jullie?" Vroeg Myrthe. "Dat gaat jullie niks aan." Met die woorden liep ik naar boven.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Toen Anna werd tegengehouden en hen antwoorde ging ze weer weg. Ik ging voor Lisanne en Myrthe staan. ''Als jullie echt goede zussen waren wisten jullie wanneer jullie je ergens buiten moeten houden. Dingen die niet voor jou bestemd zijn, hou je daar buiten begrepen.'' Zei ik nogal geïrriteerd. Lisanne keek me eerst ongelovig aan maar dat veranderde snel. ''Oké.'' Zei ze nu en ik knikte. ''Niet dus.'' Zei Myrthe en nu keek ik naar haar. Meteen vloog een windvlaag door haar gezicht. ''Wat deed je nu?'' Vroeg ze en meteen herstelde ik me. ''Laat dat een waarschuwing zijn.'' Zei ik en draaide me van hen weg en volgde Anna. Blijkbaar waren mijn emoties belangrijk voor mijn krachten.

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Gabe knikte even 'Ja.. dat snap ik, maar ik denk dat ze hulp nodig heeft.' zei hij toch. Hij keek even naar Jordan en toen naar Dan. "Ik ken haar eigenlijk ook niet.' gaf hij toe en hij haalde z'n schouders op. Hij keek naar Jordan 'Maar ik wil je wel helpen. En volgens mij zijn er meer die je willen helpen." Hij zette z'n tas neer en maakte aanstalten om te vertrekken, om Lyrenne alsnog te gaan helpen tot hij iets tegen de deur hoorde bonken, heel zacht. Hij keek vragend op naar de deur en toen naar Dan. "Wat was dat?"

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
Ik ging op mijn bed zitten, en ging even lezen. Totdat Selina binnenkwam. "Wat nu verder. Ik bedoel maar. We moeten toch iets doen." Ik ratelde maar door, en na een tijdje haalde ik pas weer adem. Ik hoorde Lisanne en Myrthe mopperen. "Wat is er met hen aan de hand?" Vroeg Elise verbaasd. Ik haalde mijn schouders op. "Geen idee." Zei ik zacht.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
''Weet ik ook niet.'' Antwoorde ik tegen Elise toen Anna uitgerateld was nadat ik haar kamer op gekomen was. ''Ik zou nog niet eens weten hoe we moeten weten of iedereen het briefje gelezen heeft. Ik hoop maar dat ze het lezen. Normaal gezien zou Elfje hen nu toch al gevonden moeten hebben.'' Zei ik nu en hoopte maar zo dat het waar was.

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
"Dat mag ik hopen." Zei ik zacht. Met mijn neus nog steeds in het boek wat ik aan het lezen was. Na een tijdje keek ik Selina aan. "Wat moeten we nu erer doe?" vroeg ik. Ik probeerde na te denken wat niet erg lukte. Ik zuchtte en keek Selina aan.

Anoniem
Landelijke ster

HowlingMagic schreef:
Damon wou eerst nog iets ervan zeggen totdat er een bonk op de deur hem onderbrak. ''Ik weet het niet. Ik heb vandaag geen bezoekers.'' In zijn linkerhand had hij een dolk voor de zekerheid en opende de deur. Als hij de deur opende werden zijn ogen wijder. ''Syrenne!'' Meteen liet hij de dolk vallen en legde hij rustig zijn arm onder haar schouders en de ander onder haar knieën. ''Wat dacht je wel? De held uithangen?'' Zei hij tegen haar.
Meteen legde hij haar op een houtentafel en keek hij hoe erg ze er aan toe was. Haar wond stopte niet met bloeden en hoe konden ze de pijl verwijderen? Normaal zouden mensen in paniek schieten, maar Damon bleef kalm en rustig. ''Heeft iemand verstand van geneeskunde?'' Keek hij nog naar de twee, maar wenkte zich af. ''Dit is erg slecht...''

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Gabe hielp hem direct om haar op te tillen en op de tafel te leggen. 'Ik kan even kijken.' zei hij. In het weeshuis was hem veel bijgebracht door de nonnen. Daarbij had hij altijd de verantwoordelijkheid gehad over de jongere kinderen. Hij keek naar Syrenne en fronste. 'Heb je een laken, wat kapot mag?' vroeg hij. 'En ik moet een kom met water.' Hij zuchtte diep, hij wist niet of ze het zou redden, haar toestand was erg kritiek. De pijl moest verwijderd worden, de wond eigenlijk ontsmet, maar dat zou hij later doen. Het beste was om de pijl te verwijderen en de wond te verbinden. Hij boog zich over haar heen en keek naar de wond. 'Ik denk niet dat de pijl een orgaan geraakt heeft, dus misschien moeten we hem laten zitten tot op het laatste moment.'

Anoniem
Landelijke ster

HowlingMagic schreef:
Damon probeerde zijn best om niet uit te barsten nadat hij hoorde over haar kritieke toestand. Alles wat hij kon doen was de dingen doen die hij op gaf. ''Hier gebruik dit.'' Het was een stuk stof dat hij meestal gebruikte om een speciale wapen erin te wikkelen, maar dit was nou eenmaal binnen handbereik. Damon rende als een gek naar achteren om een kom met water te halen. ''Ik weet dat ik hier geen verstand van heb, maar zou ik een warm ijzer maken om zo de wond af te sluiten.'' Hij wist dit doordat hij het eens had gezien bij een medicijnman, maar wist niet of het zou kunnen in deze situatie.
''Heb je een paar kruiden nodig?'' Hij trok een doek van een kast af dat allerlei kruiden onthulde. Het was niet echt van hem, maar van een vriend van hem. Hij mocht het gelukkig altijd gebruiken in wat voor situatie dan ook.
Damon legde een hand op de jongens schouder. ''Dank je dat je dit voor ons doet.'' Misschien leek het voor hem niet veel, maar Syrenne was een vriend die Damon niet kon verliezen en zeker niet in deze tijd.

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Gabe keek peinzend naar de wond. 'Ik heb wellicht ook een mes nodig.' zei hij zacht. Hij zag een soort mes liggen en sneed een stuk van het stof weg zodat de wond zichtbaar werd. Hij dacht even na en pakte wat kruiden die hij nodig had. Terwijl hij een van de potjes opende liep hij terug naar de tafel. Hij scheurde een reep stof van de doek af en drenkte die in water. 'Ok, je moet me helpen.' zei hij en hij keek Dan rustig aan. 'Ik wil dat je haar vast houd terwijl ik de pijl er uit trek. Ik kan hem ook laten zitten maar gezien ik niemand weet hier in de buurt die haar zou kunnen helen kan de wond wel gaan infecteren tegen de tijd dat we iemand vinden.' Hij keek naar de pijl. 'Hou haar vast zodat ik hem er recht en snel uit kan trekken. Daarna moet ik het zo snel mogelijk verbinden denk ik.'

Cynthia
Straatmuzikant

Cynthia schreef:
Jordan keek geschokt naar Syrenne, ze had haar leven gewaagd om Jordan te beschermen, althans, zo voelde het voor Jordan. 'Als ik kan helpen moet je het zeggen.' Zei ze zachtjes tegen Gabe die bezig was met de wond. Ze had nooit enorm goed tegen bloed gekund, maar als ze Syrenne kon redden door te helpen, zou ze dat doen. Syrenne had haar immers gered van de mannen.

Anoniem
Landelijke ster

HowlingMagic schreef:
Damon knikte terwijl hij Syrenne stevig vasthield. ''Doe wat je moet doen.'' Hij wist dat hij geen keuze had en moest het wel. ''Zou ze het redden?'' Vroeg hij meteen. Hij werd bezorgd om haar. Niet dat ze niet sterk is, maar na zoveel bloedverlies is het wel schrikwekkend. Het geur van metaal drong hem binnen en toch bleef hij de gehele tijd denken waarom het bloed niet ging stollen. Zelfs het bloed op haar oude cape gaf nog steeds af. ''Het is vergif...'' Meteen drong het hem eindelijk door. ''Het is slangengif. Natuurlijk! Het is een mengsel van weefselvernietigende stoffen! De bloedplaatjes in haar bloed werken niet doordat het steeds vernietigd wordt. Als de pijl eruit is gehaald moeten we een papje van fijngekauwde laurier bladeren op de wond smeren.'' Nu wist Damon waarom het bekend voor kwam. Dit soort vergif was hetzelfde vergif dat hij vroeger kreeg en dan nog zeggen dat hij geen verstand ervan had.

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Gabe keek op naar Dan, hij nam direct aan dat het waar was wat hij zei. Hij knikte snel. 'Ok, hou haar vast, ik trek de pijl er uit, dan zal ik de wond proberen schoon te maken. Terwijl ik dat doe moet jij zorgen voor de laurierbladeren. Als we snel zijn heeft ze nog een kans.' zei hij, en er klonk verder geen emotie door in zijn stem. Naast dat hij geen emotionele band had met haar was hij sowieso goed in het uitzetten van z'n emoties. Eigenlijk deed hij niks anders, al leek hij altijd vrolijk en behulpzaam, niemand wist verder iets over hem.
Hij wachtte tot Dan haar vast had en haalde met een vaste hand en een snelle beweging de pijl uit haar wond. Als het goed is had hij verder geen beschadiging gemaakt, en zou het nu beter moeten zijn, al begon er wel meer bloed uit de wond te stromen. Hij pakte wat kruiden en begon die te mengen met water en in een kommetje, omdat hij dit zou moeten gebruiken om de wond te ontsmetten en schoon te maken. Hij keek even opzij naar Jordan. 'Als je wat repen van die stof wil scheuren?'

Anoniem
Landelijke ster

HowlingMagic schreef:
Nadat de pijl eruit was getrokken zocht Dan meteen naar laurierbladeren. Toen hij het vond kauwde hij erop om zo de stoffen dat in de bladeren zaten eruit te komen voor een betere effect. Ja, iemands spuug met bladeren op je lichaam smeren later klonk niet al te fijn, maar hij had geen keus ook al riskeerde hij dat hij geslagen werd door Syrenne, maar wat Dan ook erg aansprak was dat de jongen wie zichzelf nog steeds niet had voorgesteld extreem kalm was.

Syrenne liep door een donkere lange gang waar het erg vochtig en koud was. Er hing hier een kilte dat erg zwaar was. Langzaam liep ze op bloten voeten verder nieuwsgierig wat er aan de andere kant was. Ze hoorde allerlei waterdruppels vallen en een stem die naar haar riep. De stem echode door de gang en ze kon niet echt vaststellen van welke kant het kwam. Snel rende ze door de gang op zoek naar een uitgang. Na alle duisternis zag ze een witte puntje dat steeds groter werd toen ze er naar toe rende. In een keer stond ze in een witte ruimte? Een eindeloze plek wat alleen wit was. Ze draaide zich om om terug te lopen, maar de doorgang was verdwenen. Het enige wat er was is een spiegel met haar spiegelbeeld erin. Ze keek naar zichzelf en maakte een beweging, maar haar spiegelbeeld bewoog niet.
Rustig stak Syrenne haar hand uit en raakte ze ze spiegel aan die in duizenden splinters barsten en verspreidde door de gehele ruimte. Het enige wat voor haar stond was ze zelf die naar Syrenne sprak. ''Mislukte mens.'' Syrenne kon haar ogen niet geloven. ''Je bent bang en gebroken, maar tegelijk boos en verdrietig.'' Syrenne wou niet luisteren, maar kon haar eigen stem niet afschermen. ''Luister naar de waarheid. Je bent allang gebroken,maar drink je zorgen weg. Wat ga je doen als je recht voor je broer sta? Hem vermoorden?''Haar andere zelf had gelijk. Wat gaat ze doen? Ze was inderdaad van plan om hem te vermoorden na alles wat hij gedaan heeft. Hij had moeder pijn gedaan en kon hem dat niet vergeven.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld