Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O) A wrong place at the wrong time..

Account verwijderd

schreef:
Victoria had geknikt, daarmee laten zien dat ze het begreep. Ze draaide zich om, waarna haar handen zijn tas open ritsten. Ze haalde een willekeurige shirt uit de tas, die ze vervolgens dichtritste. Algauw had ze de katoenen stof tegen haar wond aangedrukt, geprobeerd om de bloeding te stillen. Haar eigen shirt zat ondertussen onder het bloed, maar dat maakte haar weinig uit. Niemand zou haar zien, dus ze maakte zich er niet druk om hoe ze eruitzag. De donkere t-shirt nam het bloed op die uit haar wond stroomde. Door de hoeveelheid bloed dat ze had verloren had ze niet veel energie overgehouden. Ook had ze al een lange tijd niet meer geslapen en dat zorgde er ook voor dat ze moeizaam was geworden. Toch wilde ze niet slapen en wilde ze alles meekrijgen. Er werd niet veel gezegd, waardoor ze automatisch begon na te denken. Enkele uren geleden wilde ze vluchten en nu zat ze weer in een willekeurige auto naast hem. Mensen zouden haar voor gek verklaren. Toch had hij haar leven gered en waren ze uiteindelijk op de vlucht voor de wraakzuchtige Aubin. Ze had niet veel te vertellen tegen hem, aangezien ze zich enigszins schaamde dat hij haar weer uit een gevaarlijke situatie moest redden. Het liet blijken dat ze zich niet kon redden. Nog steeds wist ze niet hoe hij wist dat ze hulp nodig had, maar dat vroeg ze niet. Nog steeds was ze geïrriteerd om de ruzie die in het hotel was ontstaan. Lichtflitsen kwamen in haar gezichtsveld, vervolgens gevolgd door harde geluiden van onweer. Geschrokken tilde ze haar hoofd op van het raam. Het was volledig donker en enkel lichtflitsen verlichtten de donkere weg. Zuchtend legde ze haar hoofd tegen de hoofdleuning, waarna ze haar hoofd richting Aiden draaide. 'Yes, I'm ok', antwoordde ze op zijn vraag. Ze tilde haar hoofd op van de hoofdleuning bij het horen van de woorden die uit zijn mond ontsnapten. 'Are you crazy? I'm not going to hurt you', vertelde ze. Haar armen had ze voor haar borst gekruist, de donkere snelweg bekeken.
Het onweer was nog steeds niet gestild wanneer hij de auto op een willekeurige parkeerplaats parkeerde. Haar moeheid was nog steeds aanwezig wanneer hij zijn pols aanbood. Langzaam omringde haar hand zich rondom zijn getatoeëerde onderarm wanneer ze het bloed op haar tong liet vallen. Algauw liet ze zijn arm los bij het proeven van de smaak van zijn bloed. Hoewel het niet bepaald goed smaakte, het zorgde er wel voor dat haar wond zich heelde. Het shirt had ze van haar nek gehaald, daarvoor het overgebleven bloed weggeveegd. 'It doesn't matter for me, I can sleep in the car so we can drive away any time if it's not save', vertelde ze schouderophalend. 'I'll wait for you if you want to find someone where you can feed on', zei ze. Zuchtend leunde ze tegen de rugleuning aan, de verlaten motel bekijkend. Zijn opmerking deed haar naar hem kijken. 'So why didn't you do that?', vroeg ze hem. Ze was nieuwsgierig naar zijn antwoord, hoewel ze niet zeker wist of ze die überhaupt zou krijgen. 'Can ik borrow some money from you?', vroeg ze hem. Haar ogen had ze gericht op de snoepautomaat die dichtbij het motel stond. Ze had honger en dat was het enige eten wat op het terrein te vinden was.

Loui
YouTube-ster

Loui schreef:
Aiden genoot van zijn langzaam brandende sigaret, het brandende gevoel van de rook in zijn longen deed hem goed. Het gedonder van het onweer buiten de auto kalmeerde hem, het was als een soort afleiding. "Okay, but we need to change the car.. with one do you like?", antwoorden Aiden. Zijn blikken gingen naar enkele andere geparkeerde auto's, verlaten door hun eigenaren om een nacht in het motel door te brengen. De parkeerplaats was donker, enkel verlicht door de verlichting van het motel. "I don't know.. I've never been so close to a human since I turned. Honest, I think I'll just like being around you", antwoordde hij. Zijn ogen staarde de blondine aan, wachtend tot ze hem zou antwoordde. Een luid geluid op de pakeerplaats lijdde hem af, gevolgd door zijn gestaar. Gedempt licht sprong aan binnen in een van de auto's, het gedaante van een man werd zichtbaar. "That's the one", zij Aiden. Zijn ogen verkleurde bij het idee aan vers bloed, nog nooit had hij zich zo kunnen inhouden. "Please, stay in the car. There's money in my bag.. Take whatever you need", zij Aiden. Zijn sigaret stopte hij tussen Victoria haar vingers, haar zo te laten weten dat het nu haar eigendom was. De auto deur opende hij, vervolgens uitgestapt om zich een weg naar de man te maken. De man bevond zich in een oude zwarte Mercedes, muziek vulde zijn oren bij elke stap dat hij dichter bij kwam. Aderen kwamen duidelijk tevoorschijn terwijl zijn tanden groeien, klaar om zijn honger eindelijk te kunnen stillen. De zwarte autodeur trok hij open, gevolgd door een angstige blik van de man. "Y.. You.. Your face!", uitte de man zijn angst. Echter had Aiden zijn woorden negeert, zijn tanden bevonden al in zijn nek. Het verse bloed maakte zijn lichaam wild, het was hetgeen waar hij uren lang naar had verlangt. Elke druppel bloed zorgde ervoor dat Aiden zijn kracht weer optimaal terug kreeg, zich zo weer te laten voelen als voor de verbane. Minder dan een minuut kostte het hem om zo het leven van zijn prooi te beëindigen, zijn lichaam vervolgens verlaten op de grond achter gelaten terwijl hij in zijn nieuwe auto weg reed. Voor Victoria stopte hij, het raampje open gedraaid om zich verstaanbaar te maken. "Get all of your stuff, we're leaving!", zij hij. Zijn mondhoeken veegde hij schoon, zo zijn laatste resten bloed laten verdwijnen.

@Nathaliia

Account verwijderd

schreef:
De rook van het sigaret verspreide zich door de auto. Victoria's ogen waren gefocust op de overige auto's die op de parkeerplaats geparkeerd waren. 'I don't know, it doesn't matter to me', vertelde ze. Hij zou diegene zijn die de auto zou besturen, dus hij moest zelf een keuze maken welke hij liever wilde besturen. Haar blik had ze op hem gefocust, gefronst bij het horen van zijn antwoord. Het was vreemd om zoiets uit zijn mond te horen komen, maar ze klaagde niet. Haar lippen vervormden zich automatisch tot een glimlach, niet wetend waarom ze waarde hechte aan zijn woorden. Algauw was Aiden diegene die het oogcontact verbrak. Ze volgde zijn blik, die gefocust was op een man die de deur opende van een oude Mercedes. Zo te zien had Aiden al een keuze gemaakt wat betreft de auto en het slachtoffer. Ze zei niks, wetend dat zij misschien zijn slachtoffer kon worden wanneer hij een lange tijd niet meer gedronken zou hebben. Langzaam had ze geknikt, zijn sigaret aangepakt. Ze had honger. Hoewel Aiden haar had verteld om in de auto te blijven, koos ze er toch voor om snel naar één van de automaten te gaan. Het was tenslotte een korte stuk. Ze draaide zich om, vervolgens de tas open geritst om geld eruit te pakken. Op een snelle tempo stapte ze uit de auto, vervolgens op dezelfde tempo naar het automaat gelopen. De sigaret had ze ergens in een plas laten vallen, aangezien ze geen behoefte had aan nicotine. Ze had al snel twee repen als voedsel en een fles Coca Cola om haar dorst mee te stillen. De stem van de man kon ze duidelijk horen, maar die negeerde ze. Ze nam ook geen moeite om in hun richting te kijken, wetend hoe het eruitzag. Algauw liep ze weer terug richting de auto, waarna Aiden de auto langs haar stopte. Ze had geknikt, naar de auto gelopen om vervolgens al hun spullen te pakken. Snel liep ze naar de oude Mercedes, de deur geopend om vervolgens in de passagiersstoel te zitten. De deur had ze achter zich gesloten, waarna ze de tas op de achterbank gooide. 'Thank you, for the money', vertelde ze. Haar handen scheurden de verpakking van één reep, waarna ze een hap nam van het voedsel. 'What's your next plan?', vroeg ze hem, terwijl ze hem aankeek.

Loui
YouTube-ster

Loui schreef:
Zodra Victoria was ingestapt had Aiden de auto van de parkeerplaats afgereden, enkele borden erna terug gevolgd richting de snelweg. "We're on our way to my friend Martez.. For the deal, remember? He lives just outside Mexico-City, about a seven-hour drive from here", antwoordde hij. Victoria aangestaard om de manier hoe ze haar voedsel at, bedenkend dat ze hem had genegeerd om toch de auto te verlaten. "You're stubborn Victoria.. If you wanted to eat we could find a restaurant or something", lachtte Aiden terwijl hij zich terug op de weg had gefocust. De auto bevond zich ondertussen terug op de donkere snelweg, nog steeds enkel verlicht door de lichtflitsen. Het gedonder van het onweer had Aiden haast onhoorbaar gemaakt door het volume van de radio te verhogen, zo de beats van de muziek mee getikt op zijn stuur. "Do you still have the gun?", vroeg hij. Zijn blink weer terug naar de blondine gekeken om oog contact met haar te maken, zijn stem verhoogde hij om zichzelf duidelijk te maken. "If you're smart you take it from now on always with you.. So you will be able to protect yourself from other vampires, and me. Victoria, I don't know when I will loose myself again.. But if I do you don't have to be afraid that I'll kill you", vulde hij aan. Zijn ogen terug gefocust op de weg, onduidelijk door de flitsen. Nog veel kilometers had hij te maken voordat ze zouden arriveren bij Martez, in zijn villa zouden ze een paar dagen kunnen verblijven om alle zaken te regelen. Zijn hand haalde een pakje sigaretten uit zijn broekzak, vervolgens zijn laatste sigaret aangestoken. Het rook inhaleerde hij door zijn longen, vervolgens uitgeblazen om de auto met rook te vullen. Victoria was inmiddels in een diepe slaap belandt, alleen haar rustige hartslag was nog te horen. De muziek had Aiden hoger gezet om zich er niet teveel van af te leiden, bij Martez zou hij genoeg te drinken krijgen.

@Nathaliia

Account verwijderd

schreef:
Langzaam had Victoria geknikt, daarmee laten zien dat ze zich de deal herinnerde. Haar honger werd gestild door de reep die ze algauw had doorgeslikt. Ook al wist ze dat Aiden haar verboden had om uit de auto te stappen, deed ze het toch. Ze wist dat ze geen tijd hadden om bij een restaurant te stoppen. Ze wilde ook zo snel mogelijk weg uit dit gebied, aangezien ze wist dat het hier niet meer veilig was. Mexico leek onveilig gebied te zijn voor beiden personen. Voor Aiden, omdat hij veel vijanden heeft gemaakt en voor haar, omdat ze wordt gezien als een lokaas om Aiden te lokken. Tot nu toe had ze geluk gehad dat hij in de buurt is wanneer ze zijn hulp nodig had. Ze zou nu meerdere keren dood moeten zijn, enkel doordat ze zich in de verkeerde handen heeft bevonden. Aiden's lach haalde haar uit haar gedachten, waardoor ze hem aankeek. 'It's dangerous to stop by a restaurant. I don't mind to eat those chocolate bars', vertelde ze. De repen namen haar honger af, waardoor ze het niet erg vond om daarmee gevuld te worden. Haar hoofd had ze van hem weggedraaid, waarna ze in een slaappositie ging liggen. Haar ogen had ze gericht op de weg, de bliksemflitsen bekeken vanuit de auto. Hoewel ze niet bepaald een liefhebber was van onweer, zorgde het ervoor dat ze er rustiger van werd. De regendruppels die op de auto vielen hielpen daarbij. Voor even had ze naar de getatoeëerde jongen gekeken, haar wenkbrauwen opgehaald bij het horen van zijn vraag. Hoewel ze ertegen was om een pistool bij zich te dragen, deed ze het toch. Ze zocht de pistool in zijn tas, waarna ze die beetpakte en het achter haar broek stopte. Ook al voelde ze zich er niet prettig bij, het zorgde er wel voor dat ze zichzelf zou kunnen beschermen. Ze zei er niks meer over, waarna ze in slaappositie ging liggen en algauw in slaap viel.

Zonnestralen zorgden ervoor dat ze wakker werd. De zon begon langzamerhand op te komen, waardoor de weg verlicht werd. Het natuurgebied was duidelijk verlicht. De schaduwen zorgden voor een nóg mooier effecten, waardoor de verschillende planten er beter uitzagen. Het leek erop dat er geen auto's op de weg waren, wat te merken was aan de snelheid waarop de auto zich voortbewoog. Langzamerhand keek ze om zich heen in de auto, waarna ze Aiden zag. Een sigaret hing zoals gewoonlijk aan zijn mond. 'Where are we?', vroeg ze, zich afgevraagd of ze dichtbij de bestemming zijn. Voor even wreef ze in haar ogen, waarna ze zich strekte tot hoeverre het kon. Ze bedacht zich dat hij waarschijnlijk de hele nacht aan het rijden was. 'Aren't you tired? I can drive, if you want', stelde ze voor.

Loui
YouTube-ster

Loui schreef:
-TsEen schilderij met blauwe doorkruisende lijnen, zelfs enkele rode punten was het geen dat Aiden zijn aandacht had getrokken. Minuten lang had hij ernaar gekeken en zich afgevraagd waarom iemand zo iets afschuwelijks zou ophangen. Hij bevond zich in de woonkamer van de vila waar hij en Victoria enkele uren geleden waren gearriveerd. Onrustig keek hij verder door de enorme woonkamer waar Victoria zich naast hem bevond, een paar meter verder was Martez. Zijn tanden bevonden zich in de nek van een jonge vrouw waar slordige druppels bloed naar beneden drupte, zijn handen hielden haar stevig vast zodat het meisje gevangen zat in zijn greep.'Would you like to have a lil’ taste of her blood? She’s amazing.' had Martez schorre stem de kamer gevuld, haar erna los gelaten waardoor Aiden zijn lijf had geschreeuwd om de rode vloeistof van de latina. 'We will discust the business tomorrow, I have got some new drugs you definitely wanna tryout.' Vulde Martez aan. De honger had Aiden al secondes lang overgenomen, zijn tanden in haar nek laten zetten. Het meisje had geen beweging gemaakt om tegen te stribbelen aangezien Martez haar al had gedwongen, pijn zou ze zeker voelen in de laatste seconden van haar jongen leven. Het verse bloed had Aiden goed gedaan, zijn lichaam had hij sterker voelen worden met de minuut. Vervolgens had hij de latina los gelaten, de doffe klap was het geen dat hem had ontwaakt uit zijn trans. Het levenloze lichaam had Aiden even bekeken, erna er overheen gestapt om het te negeren. Hij had plaats aan de tafel naast hem genomen, waar Martez zich inmiddels ook bevond. Victoria had hij even aangekeken, oogcontact gemaakt om haar in de gaten te houden. Een paar packies had Martez op tafel gegooid, vervolgens een daar van aan Aiden doorgegeven. 'It’s like cocaine but stronger, for vampires like us. It will take away the hunger,' vertelde hij. Geen enkele twijfel was er door Aiden zijn gedachten gegaan, ervoor gezorgd dat hij het packie al had opengevouwen. Een pasje had hij uit zijn zak gehaald om een strakke lijn op zijn telefoon te leggen, vervolgens verdwenen in zijn neus met het gebruik van een opgerold geldbriefje. Aiden leunde achter over in zijn stoel terwijl hij wachtte tot de coke in zijn systeem was opgenomen, langzaam voelde hij dat zijn eeuwige honger afnam waar een helder gevoel voor in de plaats was gekomen. Aiden had nog nooit zoon goede werking van drugs gevoeld. 'Damn, this is fucking amazing Martez.' zij Aiden, vervolgens hem aangekeken. 'I know, Aiden.” Antwoordde Martez, vervolgens Victoria aangekeken.'Would you like something to drink? I have some amazing whiskey in the kitchen,” vroeg hij. Aiden had haar inmiddels ook aangekeken, afwachtend op haar antwoord.

“Don’t be boring Victoria,”

Vulgar
YouTube-ster

Vulgar schreef:
Het was al een tijdje dat de twee aangekomen waren bij de villa. De autorit duurde té lang voor haar doen, maar ze was wel blij dat ze uiteindelijk waren aangekomen. Gelukkig had ze de meeste uren die ze in de auto hebben gezeten gewoon gemist, aangezien ze toen had geslapen. Nu was ze helemaal niet moe en zou het nog lang duren voordat ze echt moe zou worden. Ze verveelde zich en het beeld die ze voor zich had zorgde ervoor dat ze misselijk werd. Haar ogen volgden de twee mannen die in een gesprek waren met elkaar. Het leek erop dat ze elkaar al langer kenden waardoor ze ook goed met elkaar konden praten. Al een langere tijd was ze stil, geen zin gehad om in het gesprek tussen de twee personen te mengen. Haar ogen waren gefocust op Aiden wanneer hij richting het Mexicaanse meisje liep. Ondertussen was het meisje zo veel bloed kwijt geraakt, dat haar lichaam bleker was geworden, waardoor ze haar getinte kleur kwijt raakte. Ze voelde zich schuldig tegenover haar, wetend dat Aiden haar zonder twijfel tot de laatste druppel bloed zou leegdrinken. Wanneer hij ook het meisje overnam keek ze weg, aangezien ze niet wilde aanzien hoe het laatste leven uit haar werd gezogen. In plaats daarvan keek ze om zich heen, de grote huiskamer bewonderend. Het was groot en de bleke muren waren opgevuld met verschillende schilderijen. Er stonden weinig meubels in de ruimte, wat ervoor zorgde dat de huiskamer nóg groter leek. Algauw keek ze op wanneer ze het levenloze lichaam op de tegels hoorde vallen. Haar ogen ontmoetten die van Aiden, maar algauw keek ze weer weg. Algauw was haar blik gericht op de kleine packies, waarin een witte poeder inzat. Ze keek weer op naar Aiden, gekeken of hij de drug inderdaad zou innemen. Teleurgesteld bekeek ze hem wanneer hij de cocaïne in zijn lichaam opsnoof. Ze kon het hem moeilijk verbieden, maar ergens vond ze het toch jammer dat hij gebruik maakte van zo'n gevaarlijke drug. Niet dat het hem veel aan zou doen, aangezien zijn lichaam haast toch tegen alles kon. Haar ogen had ze gericht op zijn vriend, getwijfeld of ze zijn aanbod aan moest nemen. Bij het horen van Aiden's woorden raakte ze geïrriteerd. 'Sure', zei ze enkel kortaf. Met een knik stond hij op, richting de keuken gelopen om de Whiskey te halen. Algauw richtte ze haar blik op haar ontvoerder. 'What do you mean "don't be boring", huh?', vroeg ze geïrriteerd. Haar ogen richtte ze op de tafel waar de witte poeder verspreid was. 'Why are you using this shit, you know it's not good for you, right?', zei ze.

'I don't want you to get addicted to this.'

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld