Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~ How many nights does it take to count*

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Het leek er op dat de sfeer al iets lichter geworden was in de auto, waar Keda erg tevreden mee was. Het leek er op dat ondanks de omstandigheden de twee het alsnog goed konden maken en elkaar konden helpen om elkaar beter te laten voelen. Al was de vraag die Misha stelde wel weer wat minder maar het was dus een vraag die beide in hun gedachten hadden afgevraagd. Denkend haalde Keda zijn schouders op. “I don’t know.. you can tell her the truth if you want but if you want to tell her something else that is fine with me too.” Beide waren niet echt geweldige opties, het liefst Keda natuurlijk gewoon de beste versie van Misha thuis gebracht, al helemaal als het de eerste keer was dat zijn moeder de jongen zou zien maar helaas ging dat nu niet zomaar. “If you explain her what happened she wouldn’t blame you or anything like that if that is what you’re scared of.” Het was natuurlijk raar, dit was niet alleen de eerste keer dat zijn moeder Misha zou zien maar ook andersom natuurlijk. “I want you to do whatever you feel most comfortable with.”
De opmerking van Misha leek een beetje laat binnen te komen bij Keda. Met samengeknepen ogen van verwarring keek de jongen naar Misha, hij bleef een paar seconden stil maar doorbrak deze stilte zelf. “Wha-” Eigenlijk was de jongen van plan om verduidelijking te vragen maar dit was al niet meer nodig wanneer het kwartje eindelijk leek te vallen bij Keda. “Ooh, I see what you mean.” Lachte de jongen, de ‘ooh’ nogal verlengt volgehouden om aan te duiden het hij het dan eindelijk begrepen had. “Oh.” In tegenstelling tot de vorige ‘ooh’ was deze toch wel wat korter. Al was de opmerking eerder wel binnengekomen bij Keda het was pas nu dat de jongen zich echt realiseerde waar Misha op doelde met wat hij gezegd had. Keda kreeg lichtjes blosjes op zijn wangen maar het was niet alsof hij Misha lang de kans gaf om deze te zien want kort hierna legde Keda beide zijn handen op de wangen van Misha en daarna duurde het niet lang voordat Keda zijn lippen op die van Misha gedrukt had. Wat Misha probeerde was erg schattig maar laat het maar over aan Keda om het hele moment te verpesten door er een goeie paar seconden over te doen voor hij pas doorhad was Misha aan het doen was. Natuurlijk kon Keda niet ontkennen dat het snel ging maar dat maakte hem eigenlijk niks uit, Misha maakte hem blij, heel erg blij en voor nu was dat genoeg. Na een paar seconden trok Keda weer terug maar niet al te ver, zijn gezicht was nog steeds erg dicht bij die van Misha. Glimlachend keek Keda in de ogen van Misha waarna hij zijn ogen even over het gezicht van de jongen liet glijden. Keda was gewoon even sprakeloos, hij had geen idee wat hij nu moest zeggen, Keda was gewoon blij en hij wist niet wat hij moest zeggen om deze blijdschap uit te drukken met woorden. “Are you sure?” Was het enige wat Keda fluisterend kon uitbrengen terwijl hij nog steeds elk detail van Misha zijn gezicht aan het bekijken was. Ergens was Keda bang dat Misha misschien niet zeker was, de jongen was net uit de kast, misschien wou hij liever eerst expermimenteren met deze nieuwe gevonde vrijheid in plaats van meteen vast geketend te worden aan Keda.
“Yes it was, but it’s fine.” Lachte Keda. Hoe raar de opmerking ook geweest was, het had wel geholpen aan de sfeer in de auto. Keda kon ook wel zeggen tegen Misha waar hij op het moment na rook maar dat besloot Keda toch maar niet te doen. De jongen rook nogal naar zweet maar dat was ook niet raar, hij droeg tenslotte nog steeds de kleren waarin hij vandaag gesport had. Vooral wanneer Keda dichtbij was met zijn hoofd kon hij de geur goed ruiken, niet dat het hem wat uitmaakte of dat hij ervan walgde maar de geur was wel duidelijk aanwezig. Het leek Keda daarom ook maar een beter idee om niks terug te zeggen over de geur van Misha.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Het antwoord wat Keda hem gaf was niet waar hij op gehoopt had. Hij had op meer duidelijk gehoopt maar hij begreep wel dat dat wellicht niet mogelijk was. Hij wist echter niet zeker wat ze nu aan zijn moeder moesten vertellen. Moesten ze dan maar gewoon de waarheid aan haar vertellen? Haar wellicht gelijk een slechte indruk van Misha geven? Of moesten ze haar een leugen vertellen? Ook een slechte eerste indruk, al zou zij dat natuurlijk niet gelijk weten. "I don't know. I really, really want your mother to like me? And showing up with a bump on my head, a black eye and in my sports outfits really isn't giving her the best first impression. I wouldn't want to lie to her to make me seem better or anything but what if she wouldn't want you to see me anymore if she knows the truth? What if she's afraid that they will bully you too because you hang out with me or something?" Misha was zich waarschijnlijk veel te veel zorgen aan het maken. De waarheid duurde altijd het langste en dat was waarschijnlijk ook de verstandigste keuze. Maar hij was gewoon zo bang dat zijn moeder Misha niks zou vinden. Hij wilde echt niet dat dit verpest werd door de acties van zijn vrienden. Dan zou hij zich echt heel klote gaan voelen.
Misha kon het niet laten om te lachen door het trage begrip van de jongen. Het leek toch best even te duren voor het echt tot hem binnen drong wat Misha nou precies bedoeld had. Voor Misha was het best grappig maar toch ook behoorlijk zenuwslopend. Het maakte hem nerveus, straks ging hij nee zeggen. Straks wilde hij niks met Misha en was dit alleen voor de lol voor hem. Straks gebruikte hij Misha gewoon in zijn zwa- Alle twijfel gedachtes vielen in een instant weg toen Keda zijn lippen die van Misha raakte. Het duurde niet lang voor hun lippen alweer gescheiden waren. Keda bleef echter wel dicht bij wat Misha behoorlijk fijn vond. Hij glimlachte breed bij Keda zijn vraag en knikte kleintjes. "I've never been more sure of anything in my life," zei hij bijna fluisterend. Misschien was het wat extra, maar Misha was dan ook wel een echte drama queen, het hoorde bij hem.
Misha grinnikte nog zachtjes na. Het was een rare opmerking geweest. En Misha was ook vrij zeker dat hij zelf niet heel lekker rook maar daar kon hij vrij weinig aan doen. Zweten was een natuurlijk iets en hij had geen kleding om zich terug in om te kleden. Daarnaast had hij wel deo opgespoten, maar dat dekte natuurlijk absoluut niet alle geuren. "Are you okay to drive again? Or do you want me to drive?" vroeg hij vervolgens.

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Keda krijg een kleine glimlach van medelijden op zijn gezicht bij het horen van de zorgen van Misha. Het was begrijpelijk waar de jongen vandaan kwam, hij had al een moeilijke dag achter de rug en nu was het moment van de dag waar de twee eigenlijk plezier met elkaar moesten hebben ook nog eens moeilijker gemaakt door wat de reactie van Keda zijn moeder zou zijn op Misha. Normaal gesproken zou zijn moeder blij zijn om Misha te zien, wetende dat haar zoon een nieuwe vriend had, al was het nu eigenlijk al vriendje, maar zelfs Keda wist niet zo goed wat zijn moeder zou vinden van hoe Misha er nu bij liep. Al ging hij er wel van uit dat zijn moeder begrip zou hebben voor de situatie, als Misha deze eerlijk zou uitleggen natuurlijk. Het was natuurlijk wel iets wat Misha overkomen was, het was zijn verhaal en dus zijn keuze of hij het zou vertellen aan de de moeder van Keda of niet. “Look, my mom won’t forbid me to hang out with you in case I get bullied… today is the second time in a week I am going to hang out with someone, my mom will probably be happy I finally have someone to chill with.” Het was niks voor zijn moeder om Keda te verbieden om met iemand om te gaan, al helemaal niet als ze wist dat die persoon ook nog eens gepest werd. “Honestly, my mom will probably feel bad for you if she hears about your situation.” Het was zo simpel als dat eigenlijk, als Misha eerlijk was zou Keda’s moeder alleen maar meeleven met Misha en blij zijn voor hem dat hij nu Keda had en andersom. “But again, it is up to you. If you don’t feel comfortable telling her, I understand.” Keda wou het duidelijk maken dat hoe dan ook, welke keuze Misha ook zou maken, Keda zou er voor hem zijn. “If you want you can also first see her and when she asks what happened I’ll just tell her we’ll explain after you’re freshened up a bit, that way you can meet her, let her sink in and make your decision based on that.” Eigenlijk vond Keda dat nogal een slim idee van hemzelf. Zo kon Misha beslissen wat hij wou doen na het ontmoeten van zijn moeder.
De woorden van Misha zorgde voor een warm gevoel dat zich verspreidde door Keda zijn hele lichaam. Het liefst zou hij die woorden opnieuw en opnieuw horen, wetende dat hij bedoelde dat de twee officieel samen waren. “Good.” Glimlachte Keda klein, een beter antwoord kon hij nu gewoon echt niet verzinnen. Keda was op dit moment gewoon overladen met blijdschap. Nog even begon hij Misha weer zachtjes te zoenen, voor zijn gevoel was dat wel iets wat Keda nonstop kon doen en het liefst wou hij ook niet stoppen. Dit was natuurlijk niet mogelijk dus na even weer hebben kunnen te genieten van dit moment met Misha trok Ieda zich opnieuw weer terug. Ditmaal helemaal terug in plaats van met zijn gezicht bij die van Misha te blijven. In stilte staarde Keda naar Misha, hij nam deze paar seconden om Misha gewoon even helemaal in zich op te nemen. “So I can officially call you my boyfriend now?” Keda wou het toch even voor de zekerheid vragen, zeker weten dat hij het goed begrepen had.
Het leek er op dat Keda weer zou gaan rijden. Althans, Misha bood wel aan om zelf te rijden maar Keda wou prima zelf wel rijden. “I think I’ll be fine.” Keda sloeg de sleutel een halve slag wat er voor zorgde dat de auto weer startte. Even nam Keda diep adem, misschien een beetje dramatisch om te doen maar voor zijn gevoel wel even nodig. Kort nadat de auto gestart was begon Keda weer te rijden. Deze keer was de sfeer al wel wat beter wat hopelijk voor Keda betekende dat hij zich beter op de weg kon focussen en dus ook beter zou rijden.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Ergens stelde het Misha wel gerust om te horen over Keda zijn moeder. Dat ze Keda niet zou verbieden met Misha om te gaan, dat ze begrip zou hebben voor de situatie en maar gewoon blij zou zijn dat Keda een vriend had, of nou ja, nu vriendje. De laatste optie die Keda hem gaf vond Misha eigenlijk wel een heel goed idee. Het liet hem ook wat zekerder voelen over de situatie. Dan kon hij zijn moeder eerst gewoon ontmoeten voor hij koos wat hij zou vertellen. Al was hij bijna wel zeker dat hij gewoon de waarheid zou vertellen. Wellicht wel op een beetje een verdraaide manier zodat hij niet erg sneu of zielig leek. Hij wilde ook niet overkomen als een jongen die of medelijden nodig had, of niet sterk genoeg was om voor zichzelf op te komen. Hij kon prima voor zichzelf opkomen maar hij was gewoon met sommige dingen erg naïef en dat was zijn grote valkuil in dit soort scenario's. Zoals hij had gehoopt dat de klap in zijn gezicht een ongeluk was geweest. Ergens was het wel weer beter dat hij wat naïef was, anders had hij die jongen namelijk tien keer harder terug geslagen. Dan was er geen muur die zijn agressie tegenhield. Nu had hij nog de gedachte van dat het per ongeluk was en dus een reden om niet meteen boos te worden. "I like that," knikte hij voorzichtig. "I think we could do that? Unless she wants to hear the full story immediately of course, I would just tell her the truth I think. Honesty is the best policy and I don't want your mom to eventually find out and think of me as a liar because that's probably such a worse first impression to give than this." Hij was vrij zeker over zijn besluit en zou daar ook zeker bij blijven. Hij had geen zin om te liegen en een slechtere indruk achter te laten. Dan maar gewoon eerlijk zijn.
De kus was fijn voor zolang het duurde. Misha genoot van Keda zijn lippen en hij zou uren lang zo met hem kunnen zoenen, maar helaas was dat niet mogelijk en waren er dingen die ze moesten doen. Misha werd wel steeds benieuwder naar Keda zijn huis, zijn moeder en zijn huisdieren. Hij kon ook niet wachten om alles te zien. Zeker het huis sinds Keda hem de dag ervoor had verteld dat het erg knus was en Misha hield daar van. Keda had gezegd dat hij zich gelijk thuis zou voelen dus Misha hoopte dat het huis ook op leefde tot die verwachtingen, al ging hij er niet van uit dat Keda leugens zou vertellen over zijn eigen huis.
Een brede glimlach kwam op het gezicht van Misha te staan bij Keda zijn vraag. Toch kon hij het niet laten om er niet gelijk serieus op te reageren, maar hij durfde wel te zeggen dat hij Keda goed genoeg kende nu om te weten dat de jongen zo iets niet heel erg zou vinden. "Did you just assume my gender?" vroeg hij met een opgetrokken wenkbrauw terwijl hij zijn best deed een strak gezicht te houden. Wat absoluut niet werkte. Al snel moest hij namelijk even lachen door zichzelf. "I'm kidding, yes, you can now officially call me your boyfriend," grinnikte Misha zachtjes. Hij vond het fijn hoe hij over het algemeen wel gewoon zichzelf kon zijn rond Keda.
"Okay but if you won't just yell something and I'll take the wheel," grinnikte Misha zachtjes. Hij ging er niet van uit dat zo iets zou gebeuren sinds de kans klein was dat het dan goed zou gaan, maar de gedachte er aan was best grappig.

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Aandachtig luisterde Keda naar de gedachten van Misha, hoe de jongen de situatie in gedachten had. Ergens was Keda blij dat het er op leek dat Misha gewoon de waarheid wou vertellen, dat zou ook alles makkelijker maken voor hemzelf eigenlijk. Dit betekende dat hij niet hoefde te liegen tegen zijn eigen moeder en voor het geval zijn moeder er later weer over zou vragen kon Keda geen details verkeerd krijgen omdat hij zich niet kon herinneren hoe ze de leugen verteld hadden. Daarnaast was het idee van liegen tegen zijn moeder er simpelweg gewoon niet die Keda aanstond, Keda en zijn moeder hadden zo goede band dat wat er ook was, de jongen kon altijd de waarheid vertellen aan haar en dit deed hij dan ook wel. “Whatever you do, I’ll be here for you and my mom really won’t hate you if you talk to her about what happened.” Hopelijk hielp dat Misha wat comfortabeler te maken met welke keuze de jongen ook zou maken. “But she might become very protective and caring of you, even if she only knows you for a minute or two.” Zijn moeder was gewoon iemand die graag voor mensen zorgde en aangezien zijn moeder wist dat Keda zelf veel om Misha gaf zou dat alleen maar meer motivatie voor de vrouw zijn om ook om de jongen te geven.
Voor een paar seconde was Keda nogal lichtelijk geschrokken van de reactie die Misha hem gegeven had, hij dacht dat de jongen een grap maakte maar zijn gezichtsuitdrukking was nogal serieus waardoor hij dus niet zeker wist hoe serieus de jongen was, normaal had Keda gewoon mee gelachen. Gelukkig voor Keda verraadde de jongen zichzelf al snel door zelf in lachen uit te breken, hierdoor wist Keda dat ook hij met de jongen mee kon lachen. “I could hear you say that over and over again.” Zei Keda zachtjes, gewoon blij dat de twee dus samen waren.
Het was dus officieel, Keda had weer een relatie, zijn tweede en hij kon niet blijer zijn nu. Hij had het gevoel alsof niks hem meer kon tegenhouden, al helemaal niet met Misha aan zijn zijde. Dit was een paar minuten geleden wel anders, compleet het tegenovergestelde eigenlijk, toen had hij het gevoel alsof zijn hele wereld om hem heen aan het instorten was. De twee gevoelens waren dus nogal een contrast van elkaar maar het verschil moest er maar wezen. Even bracht Keda zijn blik van de weg naar Misha, het was nu gewoon moeilijk voor hem om niet constant naar hem te willen kijken, hij wou Misha gewoon constant bewonderen.
“Will do.” Zei Keda vol zekerheid, ervan uitgaande dat het niet nodig zou zijn. “We have 5 minutes left, so if you want to put on some music, we could probably listen to one and a half song.” Het had misschien geen nut meer maar voor als Misha nog even naar wat muziek wou luisteren dan zou Keda geen probleem hebben als er nog even wat muziek opgedaan werd.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Keda leek Misha steeds weer gerust te stellen. Hij wist gewoon wat hij moest zeggen en Misha kon zich geen beter persoon voorstellen dan Keda. De jongen leek gewoon altijd het juiste te zeggen, tegen Misha tenminste. Het deed Misha goed, liet hem weer wat fijner en comfortabel voelen. Hij voelde zich was minder gespannen over de situatie, hoewel hij het nog steeds erg spannend vond om Keda zijn moeder te ontmoeten. "Thank you, Keda," zei hij met een zwakke glimlach. Hoe Keda over zijn moeder praatte zei wel dat hij erg veel van haar hield, ze hadden waarschijnlijk ook een goede band wat Misha wel begreep sinds ze met z'n tweeën waren. "She sounds amazing, and a bit like you. Though you've probably got it from her." In de dingen die Keda vertelde over zijn moeder kon Misha de jongen wel vinden. Het zorgzame en het bezorgde dat had Keda zeker weten ook heel erg. Misha vond het alleen maar schattig hoewel hij soms ook wel een beetje het gevoel had dat het misschien niet zo goed was voor Keda, zich zorgen maken om Misha. Het was nooit super handig als je je erge zorgen maakte om iemand die gewoon erg zorgwekkende dingen deed en zei maar deze niet meende. Misha zei een hoop zonder er ook maar even over na te denken. Hij deed ook een hoop dingen zonder er over na te denken. Hij dacht gewoon weinig na. Misschien was dat niet zo heel handig van hem maar het was gewoon hoe hij was en daar kon hij weinig aan doen.
Misha merkte aan Keda dat hij eerst niet echt wist hoe hij moest reageren tot Misha zijn serieuze gezicht brak. Was zijn grap dan toch iets te dicht bij de werkelijkheid? Hij vroeg zich af of Keda echt dacht dat Misha zich niet identificeerde als een man. Als hij dat dacht zou Misha wel willen weten waarom al kon hij zelf ook best wat redenen opnoemen over waarom Keda dit zou denken. "I'm going to have to put you in my bio now though. Don't ask me why it's just a must." Misha wist zelf niet eens waarom dit iets was dat nodig was maar het was gewoon nodig vond hij. Keda in zijn bio om hun relatie officieel te maken. "Unless you want to keep it private of course, but I think we already failed at that when we kissed infront of almost our entire year." Het laatste kwam er een beetje grinnikend uit. Maar het was dan ook best grappig om zich af te vragen of Keda dit privé wilde houden terwijl bijna iedereen die hen kende op school het nu wel wist.
Ze waren weer aan het rijden en Misha genoot wel van de rit. Hij vond het best fijn dat ze nu een minder dramatische weg tegemoet hadden. Hij betwijfelde namelijk dat er nu nog iets zou gebeuren om deze situatie nog dramatischer te maken. Hij keek even op bij Keda zijn woorden en dacht na. "Hmm, maybe next time," glimlachte hij zwakjes. "Do you mind if I open the window a bit and spray on some deodorant? I kind of smell like shit," lachte hij toen zachtjes. Hij had als het goed is wel deodorant en een geurtje in zijn tas zitten, waarom hij hier niet eerder aan gedacht had wist hij ook niet zo goed. Maar beter laat dan nooit.

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Het was fijn voor Keda om te horen dat de jongen al erg positief was over zijn moeder, al was dat ook niet moeilijk als Keda alleen maar positief zou praten over zijn moeder. Het was vast ook wel duidelijk geworden voor Misha dat zijn moeder een erg belangrijke rol had in zijn leven. Tot Keda Misha had was ze eigenlijk ook voor de langste tijd de enige persoon geweest waar Keda zoveel van hield en zo erg vertrouwde maar nu had hij ook Misha waar hij niet normaal veel om gaf. Als Keda gevraagd zou worden wie de twee meest belangrijke personen waren in zijn leven dan was dat zonder enige twijfel zijn moeder en Misha, daar hoefde de jongen dan geen seconde over na te denken. “I am only half as amazing as her..” Glimlachte Keda. “The more I think about it.. I might actually only be a quarter of how awesome she is.” Keda verbeterde zichzelf. Zelfs met een kwart vond hij dat hij zichzelf misschien toch wel iets te hoog schatte maar dat was misschien meer een mix van bescheidenheid en de liefde voor zijn moeder. Al was dat het niet alleen, zijn moeder had er alles aangedaan om haar zoon veilig te houden van de man waar ze zoveel van hield, daar was Keda haar eeuwig dankbaar voor. Zodra zijn moeder wist dat het tijd was om te gaan had ze ervoor gezorgd dat ze eerst bij de opa en oma konden verblijven met elkaar tot ze een eigen huis konden vinden. Keda kon zichzelf nooit zien op hetzelfde niveau als zijn moeder.
Ergens vond Keda het wel raar dat Misha nog niet wist hoe het zat met de vader van hem. Ondertussen had Misha al zoveel verteld en was al zo open geweest naar Keda en op zich was Keda ook wel open geweest maar hij had nog niks gezegd over wat er gebeurd was met zijn vader behalve dan dat Keda niet samen met hem woonde. Het was niet een geheim voor Misha, Keda wou het hem prima uitleggen maar het was nou niet echt iets wat hij zomaar zou opbrengen in een gesprek. Uiteindelijk zou hij hem het wel vertellen, als het juiste moment er was.
“Are you kidding me? Keep it private?” Keda keek even lachend naar Misha, dat de jongen zoiets zou voorstellen. “Look at what kind of treasure I got, like I would want to hide it from everyone that you’re mine.” Keda was gek als hij niet een soort van wou opscheppen over het feit dat Misha Novak, de knappe jock van school zijn vriendje was. Natuurlijk was Misha nu een ex-jock aangezien hij niet meer in het team zat en zijn vrienden hadden hem een soort van verstoot maar dat weerhield Keda er niet van om alsnog trots te zijn op wie zijn vriendje was.
Zo snel mogelijk knikte Keda zijn hoofd bij het horen van de vraag van Misha. Niet dat de zweetgeur erg storend was maar Keda vond het zeker niet erg als Misha even iets van deodorant op zou willen doen. “Go ahead.” Volgde Keda zijn knikken op.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Misha kon duidelijk aan Keda merken dat de jongen erg veel van zijn moeder hield. Hij keek zelfs op naar haar en dat vond Misha wel erg mooi eigenlijk. Hij wist nog toen hij eens bij zijn oma was en zij zijn zussen vertelde dat ze nooit een man moesten nemen die zijn moeder slecht behandelde want een man die zijn moeder niet goed en met respect behandelde zou zijn vrouw ook niet zo kunnen behandelen. Natuurlijk had dit wel ook uitzonderingen, als de moeder bijvoorbeeld een lul was. Maar meestal gold het wel. Daarom vond Misha het wel goed om te weten dat Keda zijn moeder heel erg leek te respecteren en ook heel erg goed over haar sprak. Hij vroeg zich af of dat betekende dat hij later ook goed over Misha zou spreken achter zijn rug om. "But you're already so awesome, the she must be incredible. Better than Obama even." Misha had Obama altijd al wel een fijne president gevonden, zelfs al was hij nu weg. Hij was immers de reden dat de kosten voor de gezondheidszorg een stuk omlaag gingen met Obamacare, maar ook dat homohuwelijke nu in alle staten legaal was, zelfs in de staat waar Misha en Keda woonde, Texas, wat wellicht wel de meest homofobische staat in heel Amerika was. Misha was wel blij om zeker te zijn dat hij later kon trouwen, ook al werd het door velen nog niet geaccepteerd. Misha hoopte ook dat door Trump zijn president zijnde niet ineens deze wetten werden terug getrokken, dat ze plots niet meer mochten trouwen omdat hij daar wellicht tegen was. Misha was best bang geworden toen de man president werd. Ze hadden een gestoorde, seksistische 70 jarige kleuter aan de macht gezet en Misha had zijn land nooit dommer gevonden. Zijn familie was er letterlijk over na aan het denken om naar het buitenland te verhuizen maar dat was ook niet al te makkelijk. Emigreren bracht ook zijn problemen namelijk.
Misha moest zacht grinniken toen Keda dat zei, blosjes ontstonden ook op zijn wangen. "You're a dork," grinnikte hij zachtjes. "But youre my dork. And I sure as hell am going to show you off," grinnikte Misha toen. Hij was vrij zeker dat als hij Keda kon laten zien aan zijn online vrienden dat zij erg jaloers zouden zijn op Misha. Hij had immers echt een schat binnengehaald. Misha was ook best trots op zichzelf daardoor. Hij zou altijd een foto met Keda op instagram kunnen gooien als Keda daar toestemming voor zou geven, dan zouden zijn online vrienden het kunnen zien en zou Misha er waarschijnlijk gelijk honderden berichten over binnen krijgen.
Misha grinnikte zachtjes toen Keda vrijwel gelijk na zijn woorden knikte. Hij wist niet dat hij zo erg stonk. Misha draaide toen rustig het raampje over en spoot wat deo bij zichzelf op. Hij was best blij dat mannen deo zo een sterke geur had. Hij spoot hierna zijn parfum op waardoor de zweetgeur nog minder op zou vallen. Hierna deed hij het raampje rustig weer dicht. "Do I smell better?"

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Ergens raakte Keda bezorgd dat Misha nu een erg positief beeld kreeg over zijn moeder, een die volgens Keda terecht was maar straks wanneer Misha de vrouw ontmoette dacht hij er heel anders over. Wat als Misha zijn moeder toch anders zag als de geweldige vrouw die Keda zelf voor hem zag. Voor nu probeerde hij deze angst weg te drukken aangezien het gewoon afwachten was tot ze bij hem thuis zouden zijn en tot Misha zijn moeder ontmoet had en zelfs dan was het misschien wel wachten tot de twee een beetje met elkaar konden praten, wat misschien niet vandaag was. Dat lag ook nog aan wat Misha wou, of hij de hele tijd met Keda op de slaapkamer wou zitten of dat hij beneden wou zitten, het zou Keda niet veel uitmaken maar op zijn slaapkamer zouden de twee natuurlijk wel veel meer privacy hebben. Misschien konden ze even bij zijn moeder blijven waarna ze naar boven zouden vertrekken voor de rest van de dag, wel nadat Misha wat anders aangetrokken had natuurlijk en wat opgefrist was. “She is the most incredible woman I know.” Dat was absoluut niet gelogen, Keda kende echt geen betere vrouw dan zijn moeder. De vrouw gaf zoveel om anderen, ze hield gewoon zoveel van mensen. Keda had zoveel geluk door zijn moeder als zijn moeder te hebben en nu had hij ook nog eens Misha in zijn leven. Het voelde voor Keda alsof hij de meest geweldige mensen in zijn leven had.
Keda had een beetje moeite met inzien hoe Misha degene was die zou pronken met wie zijn vriendje was, voor zijn gevoel was hij degene die kon paraderen met wat voor geweldige persoon hij nu samen was. “And this dork is incredibly happy to be yours.” Voor een paar seconden keek Keda opzij naar Misha met een grote glimlach opnieuw op zijn gezicht en ook legde hij zijn hand weer even op de jongen zijn bovenbeen maar na een paar seconden bracht hij deze weer terug naar het stuur.
De sterke geur van beide de deo en de parfum die Misha gebruikt had vulde al snel de hele auto, ondanks het raam open stond leek er toch nog was van de geur binnen te hangen maar dat vond Keda niet erg. Het rook wel lekker, eigenlijk precies dezelfde geur als gister toen Misha met zijn hoofd zo dicht bij Misha hing, vlak voor ze hun eerste kus samen hadden. Doordat de geur in de auto rondhing bracht het hem ook even terug naar dat moment. “So much better.” Al was het dus niet alleen de geur zelf waarom het zo lekker rook maar ook de herinnering die Keda ervan kreeg.
Het was ongeveer 5 minuten geweest en eindelijk kwam Keda aan bij zijn huis. De auto van zijn moeder stond op de oprit en Keda kon zijn auto er dus net achter kwijt zodat de twee auto’s achter elkaar op de oprit paste. “We’re home.” Zei Keda voordat uit hij uit zijn auto stapte, hij pakte zijn tas van de achterbank en wachtte geduldig op Misha zodat ze samen naar de voordeur konden lopen. Voor hij de de sleutels van de voordeur uit het voorvak van zijn tas haalde en de voordeur ook echt opendeed kneep Keda in de hand van Misha. “Don’t be nervous, I’m here.” Het kon niet makkelijk zijn voor Misha om de moeder van Keda te ontmoeten en al helemaal niet als hij er ook nog niet eens op zijn beste uitzag. Zelf was Keda ook wel lichtelijk bang om de ouders van Misha te ontmoeten, hij had al wel een zus van hem ontmoet maar dat was voor er überhaupt sprake was van dat de twee romantische interesse in elkaar hadden, niet openlijk althans.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Meestal als Misha die zin uit iemand zijn mond hoorde komen ging het over Beyoncé of een meisje waar een van zijn ex-vrienden toen een relatie mee hadden. Nooit eigenlijk over iemand zijn eigen moeder. Misha vond het wel wat hebben. Hij wist niet of zijn moeder de meest geweldige vrouw was die hij ooit had ontmoet, maar ze was zeker een van de vier, en dat was dan omdat hij drie zussen had die op hun eigen manier ook allemaal echt geweldig waren. Misha hield veel van zijn moeder en zussen, en zijn vader natuurlijk. Hij was een erg gezinsgericht persoon. Eigenlijk was hij gewoon een groot familie persoon. Hij wist nog goed dat toen Misha in de het tweede jaar van de middelbare school zat dat zijn neefje gepest werd dat hij samen met zijn vrienden een dag school oversloeg om naar de school van zijn neefje toe te gaan en het tegen zijn pesters op te nemen. Misha zijn vrienden wisten hoe belangrijk familie voor hem was dus als Misha dan hen om een gunst vroeg voor zijn familie deden zij dit ook met liefde. In zo een situatie waren die jongens er wel echt voor hem. Misha vond het lastig om daar aan terug te denken, maar toch kon hij het niet helpen. "It really shows that you love her," glimlachte hij toen. Hij werd er gewoon blij van om de liefde van Keda naar zijn moeder te zien, het was gewoon zo lief.
Misha geloofde dat er in een relatie de nemer en een gever waren. De gever was de mindere in de relatie, het persoon in de relatie die eigenlijk alles in zich moesten geven om het daten van de ander ook maar een beetje waard te zijn. De nemer was de betere in de relatie die de ander maar nam, maar nog veel meer mensen zou kunnen nemen. In Misha zijn ogen was Keda zeker weten de nemer. Hij was vrij zeker dat als ze in een minder homofobische staat leefde heel veel jongens achter Keda aan zouden zitten. Hij zou dan wellicht niet eens Keda gehad kunnen hebben. Misha mocht echt in zijn handjes krijgen dat hij Keda mocht hebben als zijn vriendje. Hij was gelukkig en moest zich dat ook zeker realiseren, hij kon niet ondankbaar zijn want dan zou hij Keda waarschijnlijk verliezen. "This dork is also very happy to have a dork as his dorkfriend."
Een kleine glimlach speelde even op Misha zijn gezicht bij Keda zijn woorden. Hij stonk dus wel echt heel erg als het al zo veel beter was na wat deo en parfum. Het was Misha zijn vaste combinatie. Een deodorant waarvan zijn vader ooit per ongeluk 200 flessen had besteld in plaats van 2 en zijn vaste parfum waar hij elk jaar op vakantie zo een 3 flesjes van haalde. Hij had er een hoop maar hij droeg het dan ook elke dag. En hij wilde niet hebben dat als dat winkeltje ineens niet meer die flesjes zou hebben dat hij gelijk moest stoppen met het gebruiken. Nu als hij er achter kwam had hij genoeg parfum om uit te zoeken waar hij het weer kon kopen voor het op was.
Ze waren na even toen aangekomen bij het huis van Keda en zijn moeder en zelfs van buiten zag het er al een stuk huiselijker uit dan Misha's roze huis. Hij glimlachte zwakjes door Keda zijn woorden en stapte toen ook uit de auto, zijn tas met zich mee nemend. Hij sloot de auto deur en bekeek het huis grondig. Hoewel het niet zo groot was als de huizen in Misha zijn buurt was het zeker een erg mooi huis. Misha vond het goed bij Keda passen. Misha glimlachte even dankbaar naar Keda. "Thank you," fluisterde hij haast. Hij was hem wel echt dankbaar.

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Dat Misha hem bedankte begreep Keda niet helemaal, het zou toch vanzelfsprekend zijn en als iets vanzelfsprekend was dan zou de jongen hem toch niet hoeven te bedanken. Misschien keek Keda er anders tegenaan maar hoe dan ook vond hij het feit dat Misha hem überhaupt bedankte gewoon te schattig voor woorden. Niet alleen in dit moment maar het was iets wat Keda veel gemerkt had, het was al wel vaker voorgekomen dat Misha hem bedankte voor iets kleins of gewoon omdat Keda duidelijk maakte dat hij er was voor de jongen. Elke keer leek het wel schattiger te zijn dan de vorige keer. “No problem, hun.” Na deze woorden haalde Keda zijn sleutels uit het voorvak van zijn rugzak en hiermee opende hij de voordeur. Het eerste wat te zien was was een smalle gang met twee deuren, een trap naar boven en een kapstok vol met jassen. Ondanks ze maar met twee personen hing de kapstok toch aardig vol. Beide hij en zijn moeder hadden gewoon altijd al hun jassen aan de kapstok, hun winterjassen hingen er ook in de zomer. Hij wist wel dat andere mensen door het jaar heen soms hun jassen van andere seizoenen ergens anders opbergt maar dus niet Keda en zijn moeder. In het spaans riep Keda even door het huis dat hij thuis was samen met Misha, al snel hoorde hij zijn moeder reageren vanaf de keuken. Nog even keek Keda om naar Misha voor hij de deur van de gang uitliep, hiermee kwam je meteen aan in de woonkamer die verbonden was aan de eetkamer, welke dan weer verbonden stond met de keuken. De woonkamer had zoals altijd de gewoonlijke troep, een paar schoenen van Keda die op de grond lagen, een deken die over de bank hing, twee lege glazen op tafel en een heleboel kleine pruttel dingetjes die er waren om het huis te sieren maar ze konden de boel net zo goed meer rommelig laten lijken. “Excuse the all the clutter.” Verontschuldigde Keda zich toch maar. Een paar seconden nadat de jongens de woonkamer ingekomen waren liep er een vrouw naar binnen. Ze had hoge hakken aan, lange haren en haar make-up gedaan. Waar Keda nogal de verlegen nerd was, was zijn moeder compleet anders, ze hield van de aandacht en was ook vaak druk bezig met haarzelf en hoe ze er uitzag. De twee waren eigenlijk nogal tegenpolen.
“Mom, this is Missha, the guy I told you about.” Misha keerde zich tot Misha. “Misha, this is my mother, Theresa.” Keda wist niet echt hoe hij de twee het beste aan elkaar kon voorstellen dus deze manier leek hem het beste. Meteen kwam zijn moeder dichterbij gelopen, haar armen wijd liep ze op Misha af, haar handen plaatste ze uiteindelijk op de jongen zijn bovenarmen. Met een kleine glimlach keek Keda naar Misha, hopend dat hij het niet erg vond dat zijn moeder meteen voor fysiek contact ging. “It’s nice to meet you, I’ve already heard so much about you.” Het accent van zijn moeder was nogal duidelijk te horen. De blik van Keda bleef op Misha hangen, afwachtend tot zijn moeder de jongen echt in haar genomen had en dus zag hoe de jongen eruit zag op het moment. “Oh my god, what happened to you, mi chiquillo?” Natuurlijk moest ze hem meteen haar jongen noemen, of überhaupt een koosnaam geven. Op dit moment besloot Keda maar in te stappen. “Mom, maybe he wants to freshen up a bit? Then after that we could sit down and he could tell you what happened.” Afwachtend keek Keda naar Misha. Het leek Keda best begrijpelijk dat Misha misschien eerst even wat anders aan wou doen, dan konden de twee elkaar daarna wel beter leren kennen.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Een glimlach speelde op Misha zijn gezicht toen Keda zijn woorden gezegd had. Zeker het koosnaampje zorgde voor een brede glimlach. Het zorgde voor een warm gevoel in Misha zijn borst. Hij kon zich niet bevatten waar hij iemand als Keda aan verdiend had. Misha had zichzelf nooit echt als een goed persoon gezien, natuurlijk pestte hij niemand, deed hij niemand met op zet pijn of wat dan ook. Maar het was ook niet alsof hij hele goede dingen deed voor anderen. Natuurlijk gaf hij geld aan zwervers en broodjes aan kinderen die geen eten van huis mee konden nemen. Maar het was niet alsof hij constant vrijwilligers werk deed en de wereld echt een veel betere plek maakte. Hij wilde vroeger wel zo een dokter worden die dan naar arme landen ging om daar mensen te helpen, kinderen te verzorgen. Maar al snel bleek dat Misha daar nooit slim genoeg voor zou zijn. Hij was alles behalve slim op zulke manieren. Toch werkte Misha in zijn vrije uren vaak bij de dierenarts bij hun in de buurt. Hij hielp daar als assistent met alle dieren omdat dieren om de een of andere reden altijd rustig waren rond Misha. Hij kon goed met ze om gaan en hen rustig houden als de echte arts hechtingen maakte, hen prikjes gaf of wat dan ook. Misha kreeg er niet betaald voor mij hij vond het gewoon super leuk om te doen, het geld maakte hem niks uit.
Misha volgde Keda stilletjes naar binnen, het zien van de binnenkant gaf hem al gelijk een huiselijk gevoel. Hij werd omarmt door een soort warmte die hij zelfs bij zijn eigen huis niet voelde. Hij kon het niet laten om er breed door te glimlachen. Hij keek even op toen Keda plots in een compleet andere taal iets riep, zich toen herinnerend dat hij had gezegd dat zijn moeder Spaans sprak. Misschien had Misha toch wat beter moeten opletten tijdens zijn Spaanse lessen. Misha volgde Keda vervolgens de woonkamer in toen de jongen weer begon te lopen. "No need to apologize," zei hij met een kleine glimlach.
Misha zijn blik ging van Keda naar de vrouw die binnen kwam lopen. Hoewel ze qua uiterlijke kenmerken toch best wel op Keda leek, zag ze er toch uit alsof ze iets meer extrovert was in tegenstelling tot Keda die wat meet introvert was. Hoewel de twee dus best verschillend leken kon Misha zich wel voorstellen dat de twee erg goed bij elkaar paste als moeder en zoon duo. Hij vond het best schattig.
Voor Misha zijn extra beleefde houding kon aan nemen om de vrouw een hand te geven werd hij al bij zijn schouders vast gepakt. Er was een korte flits in waar hij dacht dat hij er gelijk al uit geduwd zou worden, maar deze gedachtes verlieten alweer snel zij hoofd toen de vrouw begon te praten. Misha kon het niet helpen om te glimlachen, mede door het accent, maar ook omdat haar woorden er op duidde dat Keda veel over Misha had gepraat. "It's very nice to meet you as well ma'am," zei hij met een toch lichtelijk nerveuze glimlach. Nog voor Misha toen kon antwoorden stapte Keda gelukkig al in. Hij wist niet goed hoe hij het anders had moeten zeggen en was dus blij dat Keda het zei. "Only if you don't mind, of course," zei Misha toen gelijk, als ze het wel erg vond kon hij nu ook gewoon alles vertellen.

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Keda had zijn blik op Misha gericht, hij zag de manier waarop de jongen nerveuze glimlach op zijn gezicht had bij het aanspreken van zijn moeder. “You don’t have to call me ma’am.” Had zijn moeder gezegd. De reden was wel duidelijk voor Keda, dat was zo formeel voor haar en dan voelde ze zich zo oud, iets wat ze dus absoluut niet wou. Het was dan ook niet voor niks dat ze zich toch redelijk jong kleedde voor haar leeftijd, ze hield gewoon niet van het idee dat ze door haar leeftijd zich ouder moest gedragen of dat ze zich suffer moest kleden. Zijn moeder was simpelweg een extravert, door en door. Keda vond de nerveuze glimlach van Misha schattig, natuurlijk zou het fijner zijn voor de jongen als hij zich compleet op zijn gemak voelde maar het feit dat hij toch lichtelijk nerveus was vond Keda wel iets hebben. Hij het meteen het gevoel van dat hij de jongen weer bij zijn hand wou pakken, hij wou Misha weer vertellen hoe er niks was om zo nerveus over te zijn maar toch besloot Keda dit in te houden en gewoon even toe te kijken naar de jongen. Met een paar seconden zouden ze hopelijk even samen boven zijn en hopelijk kon Misha zich wat meer op zijn gemak voelde als hij uit zijn sportkleding was. Dat was natuurlijk als zijn moeder de twee toestemming zou geven om even na boven te gaan, zoals Misha zelf ook al aangaf. Al ging Keda er niet van uit dat ze erg veel bezwaar zou hebben dat Misha zich even zou omkleden. “No, of course I don’t mind.” Meteen zette haalde de moeder van Keda haar handen van de jongen, hoogstwaarschijnlijk zodat hij naar boven kon gaan. “Thanks mom, we’ll be down in a second.” Keda stapte af op Misha en pakte zijn hand vast zodat hij hem mee kon trekken naar boven. “Could you maybe make some tea for when we get downstairs? That is if you want some tea too of course.” Het tweede gedeelte van de zin was meer voor Misha bedoeld. Theresa kon natuurlijk wel thee zetten maar als Misha hier geen zin in had dan was een kopje voor hem niet nodig.
Na zijn moeder om thee gevraagd te hebben trok Keda de jongen met zich mee de gang in waarna de trap op. Eenmaal bovenaan de trap kwamen ze in een kleine overloop met 4 deuren. Keda liep door de deur die meteen rechts van de trap was, hierdoor kwamen ze namelijk zijn kamer in. Persoonlijk was Keda best gek op zijn kamer, het was zo typische kamer die je op tumblr of pinterest zou zien. De kleur van zijn muren waren een soort olijfgroen, zijn vloer was van hout. Zijn bed stond in de hoek, daarboven een plank die aan de muur vast zat gevuld met planten en fairy lights. Dan had je in een andere hoek een kast gevuld met boeken, bovenop de kast stond een platenspeler en een doos met meerdere platen er in, tegen zijn kast aan stond zijn gitaar, dan waren er natuurlijk ook nog zijn ratten die in een hok zaten die de lengte in ging en uiteindelijk was er nog zijn kledingkast al zat deze meer in de muur achter een schuifdeur. Daarnaast lagen er natuurlijk ook nog een heleboel kleren op de grond, hier en daar stonden wat lege plastic flesjes, ook lagen er 2 of 3 lege verpakkingen in zijn kamer verspreid en dan uiteindelijk heel veel schriften en uitgescheurde blaadjes waar in en op geschreven was. “So, this is my room.” Grinnikte Keda een beetje nerveus, bang dat Misha zijn kamer maar raar of niks vond. De kans dat dit het geval was was best klein maar toch was Keda een beetje nerveus.
Voorzichtig liet Keda de hand van Misha los en liep naar de schuifdeuren in de muur zodat hij deze natuurlijk kon openschuiven om zijn kledingkast te onthullen. “These are my clothes so.. I don’t know what you want to wear but you can take a look.” Met een kleine glimlach draaide Keda zich tot de jongen. “Sorry if there is nothing that is really your style but it’s better than nothing, I guess.” Mompelde Keda op een beetje een nonchalante toon. De twee jongens waren aardig verschillend van elkaar dus het zou eigenlijk niet zo raar zijn als er niks tussen zat wat Misha echt leuk zou vinden.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Nadat ze om de thee hadden gevraagd ging Misha met Keda mee naar boven. "Your mom seems nice," zei hij eenmaal boven met een zwakke glimlach. Zelfs na zo een kort moment had hij al een aardig beeld kunnen krijgen van de vrouw en ze leek hem oprecht een geweldig persoon, zelfs nu al. Misschien hadden de verhalen die Keda had verteld ook te maken met het beeld dat hij van haar had gecreëerd maar Misha kon zich niet voorstellen dat ze minder geweldig zou zijn dan Keda verteld had.
Stilletjes volgde hij de jongen de kamer binnen waar hij gelijk om zich heen kijk. De kamer leek op zo een soort exacte kamer die hij zo van een foto op tumblr zou zien. Het gaf gelijk een hele fijne vibe van zich af en Misha voelde zich ook meteen wel op zijn gemak in de kamer. De esthetiek die de kamer aan gaf was ook nog eens geweldig, Misha hield er van. Ergens achter in zijn hoofd kon hij het al voor zich zien hoe hij in het bed zou liggen met Keda in zijn armen. Of andersom, Misha in Keda zijn armen. Gewoon saampjes en heilzaam met z'n tweeën. De gedachte liet Misha even breed glimlachen. "It's gorgeous, did you do all of this yourself?" vroeg Misha terwijl hij zijn ogen uitkeek door de kamer. Gelijk zag hij ook de ratten waardoor hij nog breder glimlachte. Hij kon het gewoon niet helpen. Alles hier liet hem gewoon glimlachen, en Keda waarschijnlijk wel het meeste.
Misha keek op naar Keda toen hij zijn hand ineens los liet en naar de twee schuifdeuren toe liep. Hij keek toe hoe deze werden open geschoven en hoe er een kledingkast tevoorschijn kwam. Het was een beetje hoe Misha het zich voorgesteld had. Een beetje hetzelfde als Keda zijn kamer. Aan de ene kant best netjes maar toch wel wat rommelig. Het paste ook wel een beetje bij Keda zijn persoonlijkheid vond Misha. De jongen was best netjes maar had toch wat rommelige kantjes en Misha hield van die rommelige kantjes. "Oh please Keda, your clothes are cool. Probably cooler than mine," zei Misha glimlachend en hij ging naast de jongen staan. Hij drukte even snel een kus op zijn wang waarna hij vrijwel gelijk breed glimlachte. "Maybe I'll look cool now too," grinnikte hij zachtjes. Misha nam een kijkje in de kast en vond al snel gewoon een trui en een broek waarvan hij vrij zeker was dat hij er wel in zou passen. "Would you mind if I fit these? I can wash them at my house tonight and give them back tomorrow," zei Misha met een kleine glimlach naar Keda, al was dat wellicht een leugen en zou hij de broek terug geven maar de trui gewoon morgen weer aan doen, en dan niet wassen tot dat de geur van Keda er uit was en hij stonk naar Misha. Dan zou hij hem kunnen wassen en terug kunnen geven aan Keda, alleen om hem later waarschijnlijk weer terug te stelen. Maar dat hoefde Keda nog niet te weten. Truien stelen was gewoon een van de weinige dingen waar Misha een expert in was. Hij deed het zo voor je ogen zonder dat je het echt door had en grip zou hebben op de situatie. Hij was sluw, maar slim, met truien stelen tenminste.

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Het deed Keda niet normaal goed om te horen dat de jongen al een goed beeld leek te hebben over zijn moeder, zelfs na de vrouw gezien en gesproken te hebben. “That’s because she is.” Antwoordde Keda glimlachend. “But I’m happy to know you think so too.” Natuurlijk zou zijn moeder ook al haar meningen geven over Misha zodra de jongen terug thuis was. Hopelijk waren deze wel positief, hoe lief zijn moeder ook kon zijn, ze kon ook niet normaal eerlijk zijn en dus gewoon kunnen zeggen wat ze wou zonder ook maar enige schaamte. Dit was natuurlijk wel met goede bedoelingen, ze wou gewoon het beste voor haar zoon en als dat in haar mening niet Misha was dan was er geen twijfel mogelijk dat ze dat duidelijk zou maken.
Zoals gehoopt had Misha niks slechts te zeggen over zijn kamer. “Thank you.” Ook al was Keda zelf erg trots over zijn kamer, het was natuurlijk toch leuk om te horen dat Misha zijn kamer ook mooi vond. “Mostly but my grandpa helped where he could, but you know.. he is my grandpa so..” De man had wel zijn best gedaan en had toch aardig geholpen met dingen zoals zijn bed en kast in elkaar te zetten maar de man was natuurlijk aardig oud en kon dus niet al te veel helpen. Voor de rest had Misha niet echt iemand gehad die hem kon helpen. Hij kon moeilijk zijn vader een bericht sturen om te vragen om hulp, zelfs als hij dat gewild zou hebben van die man. Keda had zelf de muren geverfd maar dat was eigenlijk het makkelijkste van allemaal, toen moesten alle onderdelen van de meubels nog naar boven en ook in elkaar gezet worden, de schuifdeuren moesten geplaatst worden en de lamp moest ook goed geïnstalleerd worden natuurlijk. Het was aardig wat werk geweest maar dat maakte het eindresultaat alleen maar mooier. Achteraf had Keda misschien ook wel iemand kunnen inhuren om zijn kamer in elkaar te zetten maar dan voelde het misschien ook wel minder eigen, nu als Keda in zijn kamer kwam was het toch telkens weer dat hij zich even trots kon voelen over al het werk dat hij gedaan had, dan kon hij weer even trots zijn op zichzelf.
“Yeah right, like the nerd has a good taste in fashion.” Eigenlijk vond Keda zijn eigen kleren wel leuk, daarom kocht hij ze natuurlijk ook maar hij moest wel toegeven dat het soms een beetje suf was, of in ieder geval wel voor zijn gevoel. Dat kon natuurlijk gewoon tussen zijn oren zitten maar dat lag natuurlijk gewoon aan smaak. De kus die Misha op zijn wang drukte zorgde er gewoon voor dat Keda zichzelf bijna letterlijk voelde smelten. Elke aanraking tussen de twee leek Keda dat gevoel wel te geven, het was al haast bij het zien van Misha dat Keda zichzelf al bijna helemaal zwak voelde worden.
Nadat Misha een set kleren uit zijn kast getrokken had keek Keda even toe naar wat hij in zijn handen had. “All good.” Eigenlijk mocht Misha alles wel uit zijn kast pakken, er zou niks in zijn kast liggen waar Keda geen toestemming voor gegeven zou hebben. “The bathroom is the door at the other side of the hallway.” Dan kon de jongen daar heen gaan om de kleren te passen als hij een beetje privacy wou van Keda.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld