Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

18 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Het voelde niet eens vreemd om haar weer aan te kunnen raken. Het was als vanouds. Hij had haar zo vaak aangeraakt en nu was dat weer zoals het eerst was. Hij voelde zich helemaal niet alsof hij twee maanden niet bij haar geweest was. Hij liet zijn vingers langs haar arm glijden en bestudeerde Ivy. Hij wist niet of dat het een goed idee was, maar ze konden het proberen. Ze konden gewoon iets anders bedenken als het niet werkte. Een frons verscheen op zijn gezicht toen ze hem een vraag stelde.
'Ik denk niet dat ik er iets aan kan doen. Het spijt me dat je er zo veel geld aan moet uitgeven. Als ik haar nooit ontmoet had, was er niets aan de hand geweest,' mompelde hij. Hij tekende figuurtjes op haar arm. Hij vond het niet fijn dat ze zo veel geld aan hun geluk moest uitgeven. Hoewel hij ook gelukkig met haar zou zijn als ze dakloos waren, vond hij het toch naar.
'Maar ik denk niet dat je dan ook nog geld uit zou moeten geven aan het huis.' Hij wist niet precies hoeveel geld ze had, maar hij vond het naar dat ze zo veel geld uit moest geven. Een zucht gleed over zijn lippen. Het was allemaal goed geweest als hij Claire nooit ontmoet had.
'Ik wil niet dat we er zo stiekem over moeten doen,' kreunde hij. Hij wist echter dat ze geen keuze hadden. De kans dat ze stil waren, was te klein. Ze waren nooit stil. Hij drukte een kus tegen haar wang. Het was het waard, maar hij had liever gehad dat ze het wel konden tonen. Nu moest hij doen alsof hij ongelukkig was, terwijl hij dat niet was. Het was maar goed dat hij wat geleerd had van Ivy.
'Zou het verschil maken als ik het over een paar maanden pas vroeg?' vroeg hij schouderophalend. Nu of over een paar maanden, het maakte geen klap uit. Het zou nog steeds hetzelfde huwelijk zijn, alleen wat later.
'Ja, Iv. Ik ben heel zeker dat ik met je wil trouwen. Ik heb die ring al maanden.' Hij drukte een kusje tegen haar lippen en pakte toen het doosje weer van het nachtkastje, waarna hij de ring uit het doosje haalde en hij haar hand pakte. Hij drukte een kusje tegen haar hand en duwde de ring toen om haar vinger. Hij had een ring van haar gejat zodat hij de goede maat zou hebben.
'Je kunt zeggen dat je het van Sean gekregen hebt of zo.' Ze konden natuurlijk ook niet vertellen dat ze zouden gaan trouwen. Dat zouden ze wel doen als Claire weg was. Ze konden het Derek wel vertellen. En Alistair als ze hem het hele verhaal vertelden. Hij drukte nog een kusje tegen haar lippen en glimlachte toen. Hij was gelukkig. Ivy wilde bij hem komen wonen en ze wilde ook met hem trouwen. Ze stonden aan het begin van hun leven samen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte toen zijn vingers over haar armen gleden en ze schudde haar hoofd. "Zeg niet dat het je spijt Ollie, ik vind het helemaal niet erg" protesteerde ze. Ze drukte een kus op zijn lippen. "Ik doe het graag" voegde ze eraan toe. Ze wist dat als hij zou weten wat ze Dante had gegeven, hij zich schuldig zou voelen, dus dat deed ze expres niet. "Het maakt me helemaal niets uit hoeveel ik moet uitgeven" mompelde ze even. Ze schudde haar hoofd toen hij zei dat als hij haar nooit had ontmoet, dat er niets aan de hand was geweest. "Als je mij niet had ontmoet, was er ook niets aan de hand geweest" protesteerde ze even met een glimlachje. Het was nu eenmaal gebeurd, en Ivy had er vrede mee genomen. Wow, dat was best wel ironisch, als ze erover nadacht. Hetgene met wat ze nog geen vrede had genomen was dat ze zich zo had laten bespelen. Ze kreunde even toen hij zei dat ze dan geen geld meer moesten uitgeven aan het huis. "Ollie" protesteerde ze met een zielig gezicht. "Misschien moeten we maar een gezamelijke rekening openen" opperde ze met een opgetrokken wenkbrauw. Haar zou het niet storen. Hij mocht haar geld gebruiken, en ze wist dat ze ook zijn geld mocht gebruiken. Ivy streelde zijn arm en haalde haar schouders op. "Ik ook niet, maar nog even volhouden" zei ze zachtjes. Ze hadden niet echt een keuze. Ivy glimlachte bij de kus op haar wang en schudde haar hoofd even bij zijn woorden. "Nee?" opperde ze voorzichtjes. Ze lachte toen hij nog een kusje op haar lippen drukte. "Okey Ollie" zei ze met een grijns. "En ik wil ook heel graag met jou trouwen" zei ze waarna ze nog een paar kussen op zijn schouders drukte en weer naar zijn lippen gleed.Ivy bloosde toen hij haar hand nam en de ring om haar vinger schoof. "Hij is zo mooi" zei ze dromerig, met een brede glimlach op haar gezicht. "Ik wist wel dat je een stiekem gevoel had voor stijl" plaagde ze hem. Ze hield de hand voor haar. "Hoe sta ik ermee?" vroeg ze grijnzend. Ze fronste toen hij zei dat ze kon zeggen dat ze hem van Sean had gekregen. Ze wou niet liegen om haar verlovingsring. Heel voorzichtjes haalde ze de ring van haar vinger en opende het slotje van haar ketting, waarna ze de ring bij het diamantje ging van haar moeder. "Zo" zei Ivy met een glimlach. Zo zou niemand weten dat ze hem droeg, alleen maar Oliver. Ze raakte zijn borstkas even aan. "Ik houd van je"

Account verwijderd

schreef:
'Jij niet, maar ik wel,' mompelde hij. Hij vond het naar dat Ivy har geld had moeten afstaan om Claire weg te werken. Ze had het geërfd van haar ouders en nu moest ze de helft wegdoen voor hem en de rest van het team. Hij bromde even toen ze zei dat ze het graag deed. Het was niet eerlijk dat ze zo veel moesten doen om gelukkig te zijn. Het ging nooit vanzelf in zijn leven. Ee diepe zucht gleed over zijn lippen.
'Ik wil gewoon niet dat je het geld van je ouders moet uitgeven aan iemand zoals Claire,' mopperde hij. Hij wilde dat ze gebruikte voor haarzelf, voor dingen waar zij gelukkiger van werd. Hij schudde zijn hoofd en streelde over haar nek en schouder.
'Als ik jou niet ontmoet had, was ik waarschijnlijk nog steeds alleen en ongelukkig.' Ivy had hem alleen maar goeds gebracht. Op hun pauze na, had ze hem alleen maar gelukkig gemaakt. Hij had in een behoorlijke dip gezeten na Adelaide, hij wist vrij zeker dat hij daar niet uitgekomen was zonder Ivy. Hij was naar het instituut gegaan, maar hij was niet zo lang gebleven als hij Ivy niet gehad had. Hij zou waarschijnlijk ergens zijn gaan wonen en was daar alleen en ongelukkig geworden.
'Misschien moeten we dat maar doen als we hier weg zijn.' Ze konden vanuit hier toch geen rekening openen en bovendien hadden ze er hier toch niets aan doen. Ze zouden het wel doen als ze eenmaal samen waren gaan wonen. Dan hoorde het wel. Hij vond het niet erg, ze mocht aan zijn geld zitten.
'Weet je hoe moeilijk het is om niet aan je te zitten? En nu moet ik ook nog doen alsof ik het niet wil,' klaagde hij. Hij keek er niet naar uit om het geheim te houden voor de rest. Hij vond het niet erg om naar een hotel te gaan zodat de rest geen last van hen had, maar hij vond het wel erg dat hij niet normaal kon doen tegen haar. De afgelopen tijd hadden ze elkaars aanwezigheid voornamelijk genegeerd. Een grijns speelde rond zijn lippen toen ze zei dat ze graag met hem wilde trouwen.
'Ik heb een goede docente,' lachte hij. Ze had hem wel wat dingen bijgeleerd over mode. En stiekem had hij het ook gewoon aan de verkoopster gevraagd. Hij drukte een kus tegen haar lippen. Ze zouden gaan trouwen.
'Mooi, zoals altijd,' merkte hij op. Hij vond haar altijd mooi, dat wist ze ook wel. Hij volgde haar vingers toen ze met de ring in de weer ging en hij knikte even. Aan haar ketting hing hij ook prima. Ze zou hem wel kunnen dragen als de rest het wist.
'Ik ook van jou.' Hij drukte nog een kus tegen haar lippen. Het was zo gemakkelijk om van Ivy te houden. Hij hield al zo lang van Ivy, dat hij niet eens meer anders wist.

Account verwijderd

schreef:
Ivy kon het niet laten om hem te knuffelen toen hij zei dat hij het wel erg vond. "Ollie, ik geef het geld niet uit aan Claire, ik geef het uit aan ons" zei ze terwijl ze een boel kussen op zijn nek en hals drukte. "Maak je er geen zorgen over" beloofde ze hem. Ze streelde zijn haren en grijnste. "En trouwens, heb ik je al verteld over het grote auto verkoop ding?" Ze trok een wenkbrauw op en keek hem enorm zielig aan. "Ik heb hem verkocht, de gele ferrari" zei Ivy met een pruillip. "En nog wel aan Erins broer, Josh, hij is dol op auto's en eenmaal hij die had gezien, smeekte hij zo enorm dat ik het niet kon weigeren" zuchtte ze. Ze lachte om Olivers gezicht. "Ah nou ja, het was nu niet bepaald daarom, maar waarom zou een mens drie auto's nodig hebben?" mopperde ze. ivy gaf hem nog een por toen hij haar aankeek. "Ja ja, ik weet dat ik er nog twee heb, de kever en de mercedes, maar ik kan echt niet kiezen" voegde ze eraan toe, waarna ze nadacht. "Nou ja, het is misschien wel makkelijker om seks te hebben in de mercedes" grapte ze. Ze schudde haar hoofd toen hij zei dat hij nog steeds alleen en ongelukkig zou zijn. "Ollie, iedereen is dol op je, hoe kan je nu zoiets zeggen?" Ze legde haar handen op zijn wangen en keek hem aan. "Okey, geen gepraat meer over het verleden, ons doel is een gelukkig heden" Ze knikte om haar woorden wat extra te benadrukken. Ze gaapte even lichtjes en ging terug plat gaan liggen op haar zij, waarna ze zijn zij even liefkoosde. "Hmmhmm" mompelde ze half luisterend. Ze lachte toen hij zei dat het moeilijk was om niet aan haar te zitten. "Wel, misschien wordt het dan nog wel beter als je je al die tijd moet inhouden" plaagde ze hem. Oh nee, zij zou ook wel afzien, dat was ze zeker. Ivy wiebelde met haar wenkbrauwen toen hij zei dat hij een goede docente had. "Dat je dat maar weet" plaagde ze hem. Ze lachte toen hij zei dat ze er mooi uitzag, zoals altijd. "Goed antwoord, dat verdient een kusje" Ze gaf hem een vlinderkusje en prutste even aan de ketting. "Je hebt geen idee hoe graag ik hem nu al wil dragen" mopperde ze. Ze wou echt graag tonen dat ze verloofd was met de meest geweldige man die er was, ze wou het niet verbergen door één iemand. Ugh. Ivy hield hem even vast en keek op toen zijn gsm afging. "Mag ik?" Ze nam zijn telefoon van het nachtkastje en maakte een teleurgesteld geluidje. "Over 10 minuutjes zijn ze hier" gromde ze.

Account verwijderd

schreef:
Hij sloeg zijn armen om haar heen toen ze hem knuffelde. Hij vond het gewoon niet fijn dat ze zo veel moest uitgeven aan hen. Het was wel lief, maar hij wist zeker dat het veel geld was. Hij wist dat Ivy bijna kon zwemmen in het geld. Bijna dan. Hij wist geen precieze aantallen en hij hoefde ook helemaal geen precieze aantallen te weten. Hij gaf er gewoon niets om. Ze werkten allebei in het instituut en ze hadden genoeg geld, ook als ze straks weg gingen. Hij schudde zijn hoofd toen ze hem vroeg of hij al wist over het autoding. Hij wist vrij weinig van haar leven tijdens hun pauze. Hij lachte even. Ivy had drie auto's gehad en ze reed zelden, dus eigenlijk waren er twee zwaar overbodig. Hij had geen auto en hij had daar geen last van.
'De kleur was toch niets voor jou,' lachte hij zachtjes. Het geel had hij ook niet mooi gevonden. Hij had er ook nooit in gereden, maar hij had hem wel eens gezien als ze een auto op gingen halen. Het was zijn ding niet, dat gele. Hij dacht kort na en een grijns verscheen op zijn gezicht.
'Ik denk dat je de Mercedes moet houden,' merkte hij op. De kever was inderdaad wat klein. Hij kon zich niet herinneren dat ze het ooit in de auto gedaan hadden, maar hij stond momenteel voor vrijwel alles open. Hij had haar gemist en het kon hem niets meer schelen, buiten ging hem niet eens te ver. Zo lang niemand hen zag, maakte het hem geen klap uit.
Hij knikte instemmend. Ze moesten over hun toekomst denken. Een gelukkige toekomst. Hij streelde haar rug toen ze op haar zij ging liggen. Hij hief een wenkbrauw op.
'Wat wordt dan beter?' vroeg hij. Want zijn gemis zou er zeker niet beter op worden. Hij gaapte en drukte een kus tegen haar wenkbrauw toen ze daarmee wiebelde. Hij raakte haar ketting kort aan en knikte toen. Hij wilde ook graag dat ze het zou dragen, maar het was misschien niet de slimste zet. Tenzij ze zou liegen. Hij knikte opnieuw. Hij was blij dat Derek hem inderdaad een bericht gestuurd had.
'Ik kom vanavond naar hier en als je tussendoor een plan hebt, moet je maar even een bericht sturen of zo.' Hij gebaarde even naar zijn telefoon. Hij zou zijn geluid wel weer op stil zetten en hij zou ervoor zorgen dat niemand het zou zien.

Account verwijderd

schreef:
Ivy drukte een kusje op zijn borstkas toen hij zijn arm om haar heen sloeg. Ze hield er nog steeds evenveel van als hij zijn armen om haar heen sloeg. Ze was zijn lichaam al gewend, maar ze hield nog steeds van zijn warmte en liefkozingen. Ze grinnikte toen hij zei dat de kleur niet bij haar paste. "Wat had je verwacht, een roze?" plaagde ze hem. Maar haar zwarte Mercedes was ook wel leuk. Hij was stijlvol maar nog steeds geen opvallende Ferrari. Wat ook niet zo nodig was. Ze schoot in de lach toen hij zei dat ze de Mercedes moest houden. "Okey, de Mercedes wordt het dan" grapte ze. Ze was dol op het kleine autootje, maar het was zo onhandig om alle bagage in te zetten, en Oliver zou zijn hoofd nogal vaak stoten, in tegenstelling tot haar, zij was te klein" Ivy glimlachte toen hij enorm grijnste. "Je bent verschrikkelijk" Ze drukte een kus op zijn lippen en genoot van het strelen op haar rug; Ze gaf hem een por. "Ehem ehem" kuchte ze subtiel. De seks natuurlijk. En ze moest nog steeds werken aan haar subtiele hints. Het was al twee keer gebeurd dat hij haar enorm had gemist, en die twee keren werden gevolgd door een week vol seks. En ze zou er niets op zeggen. Ivy gniffelde toen hij een kus op haar wenkbrauw drukte en ze knikte even. "Okey, geen probleem, stil zijn he?" Ze streelde zijn kaaklijn en stapte met tegenzin uit bed, waarna ze zijn shirt uittrok en op bed naar hem smeet. Ze trok vlug weer haar eigen haar en rushte naar de badkamer waar ze haar haar fixte en ervoor zorgde dat ze er niet uitzag als een miserabel mens. Ze gluurde om de deur. "Zie ik er nog steeds 'net gefucked" uit?" grapte ze. Ze keek hem geamuseerd aan en lachte toen ze zag dat zijn broek nog steeds enorm ver lag. "Te lui om uit bed te stappen?" plaagde ze hem. Ze nam de broek van de grond en gaf hem aan hem. "Here you go"

Account verwijderd

schreef:
Het zou hem zwaar vallen om afstand van haar te houden. Net nu ze weer samen waren, moest hij afstand van haar houden. De rest zou het echter niet mogen weten. Alleen Derek. Hij mocht niet aan haar zitten en hij mocht ook niet te veel naar haar kijken. Het goede nieuws was dat hij ook al wel naar haar gekeken had voor vandaag, dus het zou de rest niet opvallen als hij het zo nu en dan toch deed. Hij moest er alleen voor zorgen dat er geen enorme grijns op zijn gezicht bleef staan.
'Nee, wit misschien. Of lichtblauw.' Dat vond hij kleuren voor haar. Hij vond het gele niet zo geweldig, maar hij vond het ook niet erg. Het was haar auto en dus haar keuze. Zij moest erin rijden. Misschien moesten ze nog een auto aanschaffen als ze samen gingen wonen. Hoewel drie auto's ook overdreven was met z'n tweeën.
'Verschrikkelijk, maar wel leuk,' merkte hij op. Hij wist wel dat ze het niet erg vond dat hij zo dacht. Hij fronste even toen ze begon te kuchen en vervolgens schoot hij in de lach. Oh, dat. Hij schudde zijn hoofd.
'Nee, doe me dat niet aan. We gaan gewoon naar een hotel,' kreunde hij. Hij zou het niet aankunnen om nog een paar dagen te wachten. Hij wilde niet wachten tot ze weer thuis waren, dat duurde hem veel te lang. Hij knikte en keek haar toen na. Hij vond het jammer dat ze weg moest, maar het was noodzakelijk. Hij draaide zich op zijn zij en hij gaapte. Wat wilde hij graag slapen.
Ivy keek al snel weer om de hoek en hij schoot direct in de lach.
'Ja, maar dat is omdat ik het weet. Je moet wel wat minder vrolijk kijken, want je was niet meer vrolijk en enthousiast,' zei hij. Hij vond het naar, maar het was niet anders. Ze was een prima acteur, ze kon het wel. Hij knikte. Hij wilde niet uit bed komen. Hij zuchtte diep en duwde zichzelf toen overeind. Hij wreef even in zijn ogen. In elk geval hoefde hij niet te spelen alsof hij ontiegelijk vermoeid was.
'Ik mis je nu al,' klaagde hij. Hij raakte kort haar hand aan en kwam toen uit bed, waarna hij zijn kleren weer aantrok en hij zijn haar bij elkaar bond. Zijn haar zag er waarschijnlijk ook niet uit zoals een uur geleden. Hij keek kort in de spiegel die in zijn kamer hing en hief toen zijn schouders op, waarschijnlijk zag hij eruit zoals hij er altijd uitzag.
'Je gaat zo wel kijken of er iets in de buurt is, toch?' vroeg hij, waarna hij een kus tegen haar wang duwde en hij zijn bed fatsoeneerde. Alles lag compleet in de war. Hij kon gewoon een onrustige slaper zijn, maar ondertussen wist iedereen wel dat hij dat niet was.

Account verwijderd

schreef:
Het zou moeilijk zijn om te liegen tegen het volledige team. Ivy had nog nooit eerder zo gelogen tegen de rest van haar team, haar familie als het ware. Nou ja, behalve Claire dan, die hoorde er nu niet echt bij. Gelukkig maar, want ze zou zodra wel weg gestuurd worden door Dante. Ivy zuchtte even lichtjes. Er was één iemand die ze het wel kon vertellen, en dat was Alistair. Ze wist niet of Oliver het nu al zou vertellen aan Derek, maar zij kon het alleszins nog niet vertellen aan Alistair. Er mocht niemand anders bijzijn, behalve Oliver dan. Alistair zou het aan niemand anders vertellen, hij had geen banden meer met het instituut. Nou ja, behalve dat Ivy daar zat. Erin zou het ook wel mogen weten, maar daar zou het voortaan wel blijven. Ivy trok even een gezicht. "Ik wil geen lichtblauwe Ferrari" klaagde ze. Ze vond het geel wel mooi hoor, maar hij was misschien inderdaad wat te flits. Als ze thuiswaren zou ze de kever waarschijnlijk ook verkopen. Ze hoefde maar één auto, en misschien kon Oliver er dan ook nog één kopen. Alhoewel, hij kon de hare ook enorm vaak gebruiken, aangezien Ivy meer liep dan dat ze de auto nam. Ivy lachte toen hij zei dat hij verschrikkelijk was, maar wel leuk. "Maar wel leuk" beaambde ze met een grijns. Ze vond het fijn om weer vrolijk te zijn. Oliver had zo'n grote invloed op haar. Ivy lachte toen ze de uitdrukking op zijn gezicht zag. "Hmmmhmmm, misschien" plaagde ze hrm. Okey, ze zouden zeker naar een hotel gaan, want zij had ook wel een groot verlangen naar hem. Zij kon het echter beter verbergen dan Oliver. Ivy grinnikte even en maqkte een geluidje toen hij zei dat ze niet meer zo vrolijk en enthousiast was. "Viel het zo erg op?" Mopperde ze. Ze had er toen gewoon geen zin meer in. Was het zo erg? Okey ja, misschien wel. Ivy hield haar hoofd glimlachend schuin tien hij zei dat hij haar nu al miste. Ze sloeg haar armen om zijn nek heen en keek hem aan. "Nog een paar dagen volhouden" zei ze zachtjes. Ze vond het niet leuk nee, maar ze moesten er gewoon door. Ze knikte en hielp met zijn bed mooi te leggen. "Yep, als ze thuis zijn ga ik wel rond gaan kijken en dan vertel ik je vanavond wel wat ik heb gevonden" beloofde ze. Ze keek hem bestuderend aan. "Het is vreemd om te weten dat we nu verloofd zijn" glimlachte ze. "Vreemd, maar heel leuk"

Account verwijderd

schreef:
'Ik denk dat je sowieso geen Ferrari meer wilt. Wat moeten we nu met een Mercedes, Ferrari en kever?' vroeg hij lachend. Ze zouden standaard een auto teveel hebben, zelfs als ze allebei overal heen gingen met de auto. Het was zonde om drie verschillende auto's te hebben. Ze konden de kever en Mercedes houden. Of ze zouden een auto wegdoen en er een ander voor terug kopen. Ze zouden het wel zien. Hij trok zijn shirt recht en blies een loshangende pluk haar uit zijn gezicht. Er ontsnapten altijd plukken haar uit zijn elastiekje.
Hij dacht er niet eens meer aan dat Ivy hem gedumpt had. Hij dacht er niet eens meer over na. Hij was zo blij dat ze weer bij hem was, dat hij niet dacht aan wat er gebeurd wat. Ze was niet zo lief meer voor hem geweest. Ze hadden een hoop ruzie gemaakt, ze hadden elkaar genegeerd en ze waren bij elkaar uit de buurt gebleven. Toch kon het hem even niets schelen. Hij had Ivy terug gewild en nu had hij haar terug.
'Waarom moet je me nu altijd plagen,' klaagde hij. Zij was veel beter in het verbergen van haar verlangens dan hij. Niet altijd voordelig, maar het was zoals het was. Ze plaagde hem er vaak mee, maar daar maakte hij zich niet zo druk om.
'Zou het niet leuk zijn als jij het voor één keer eens niet verborg?' vroeg hij met een grijns, waarna hij een kusje tegen haar lippen duwde. Het zou vast zeer plezierig zijn als zij ermee begon. Hij knikte.
'Het viel op, ja.' Ivy kwam te laat en ze was er vaak niet helemaal bij. Het was alsof dingen haar ontgingen. Hij trainde niet vaak met het team, dus bij hem was dat minder. Hij bromde toen ze zei dat ze het nog een paar dagen moesten volhouden. Het was niet anders, dat wist hij ook wel. Hij knikte. Een hotel was niet zo erg. Ze konden met smoesjes weggaan.
'Wil je een lange of een korte verloving?' vroeg hij. Hij bestudeerde haar gezicht. Het was alweer lang geleden dat hij Ivy voor het laatst van zo dichtbij gezien had. Hij drukte een kus tegen haar voorhoofd en tilde haar toen van de vloer, waarna hij haar in de gang weer op de grond zette en hij de deur van zijn kamer achter zich sloot.
'Tot vanavond,' mompelde hij. Hij hoorde de voordeur open gaan en drukte een kus tegen haar lippen, waarna hij naar de woonkamer liep en op de bank plofte. Hij hoefde niet te acteren, hij was nog steeds heel erg vermoeid. Hij moest er alleen voor zorgen dat hij niet naar Ivy keek.

Account verwijderd

schreef:
Ivy maakte een protesterend geluidje. "Ehmmm, we kunnen Baylor muteren en zorgen dat hij de eerste hond is die kan rijden met een auto?" Grapte ze speels. "Dan mag jij de Kever, Baylor de Ferrari en ik de Mercedes hebben" grapte ze. Ze streek even met haar hand over het kraagje van zijn shirt dat nog een beetje slordig zat en lachte toen hij een lok haar wegblies. "He, dat is mijn ding" grapte ze. Ivy had ook de gewoonte om haar uit haar gezicht te blazen, niet dat het veel hielp. Ze schoot in de lach toen hij zei data hij haar altijd plaagde. "Wel, ik vind dat ik je nu wel mag plagen, na die twee maanden moet je wel uitgerust zijn toch?" Ze schudde haar hoofd lachend. "Misschien voor jou ja, maar niet voor mij" Ze drukte een kusje terug. Hij zou er wel van genieten, maar zij zou zich wel verlegen voelen. "Misschien later een keer" beloofde ze hem. Ze zou het wel eens niet verbergen voor hem. Ivy maakte een kreunend geluidje toen hij knikte. "Verdorie" vloekte ze. Ze had niet gewild dat het opviel, ze haatte het om te veel aandacht te krijgen. Maar zeer waarschijnlijk had heel het instituut het weer gezien. Ze dacht even na en haalde lichtjes haar schouders op. "Voor mij maakt dat niet uit, wat wil jij?" Ze slaakte bijna een verlieffde zucht toen hij een kus tegen haar voorhoofd drukte. Hij was zo lief. Hoe had ze ooit kunnen overleven zonder hem. Ze lachte toen hij haar van de grond tilde en terug op de grond zette in de gang. "Dat mag je nog eens doen als we de eerste stappen zetten in ons nieuwe huis" Ze genoot van zijn lippen, wetende dat het nog even zou duren voor ze nog een kus kreeg. "Tot vanavond Ollie" Ze streelde even vluchtig zijn wang en nam een boek uit haar kamer waarna ze vlug op haar buik ging liggen. Het team wist dat Oliver en Ivy niet alleen in een kamer konden zijn, dus zou het maar wat vreemd zijn als ze allebei in de woonkamer zaten. "Guys?" Ze hoorde Jason even wat mompelen van: "hebben ze elkaar nog niet vermoord?" En stiekem verscheen er een glimlachje op haar gezicht. Ze waren hier toch nog niet. Ivy beet op haar onderlip en gluurde om de deur, met een vermoeide blik. "Ja?" vroeg ze met een zuchtje. Ze haalde een hand door haar haren.

Account verwijderd

schreef:
Hij schudde lachend zijn hoofd. Ivy had een enorme fantasie. Hij vroeg zich af of hij überhaupt kon rijden in het kleine autootje, maar daar konden ze later wel naar kijken. De kever was klein en hij was dat niet. Hij was ook geen reus, dus misschien paste het net. Derek zou er allicht niet in passen.
'Maar bij jou helpt het niet en bij mij wel,' lachte hij. Hij had niet zo'n steil haar als zij had, dus zijn haren gleden niet zo makkelijk terug. Nu droeg hij zijn haar vast, dus nu mocht het niet echt baten, maar normaal hielp het wel. Hij streelde haar wang en fronste even.
'Na twee maanden moet je juist lief voor me zijn,' merkte hij lachend op. Hij drukte een kus tegen haar wang. Hij was het wel gewend dat ze hem plaagde met van alles en nog wat, het was nu eenmaal hoe ze was. Hij knikte. Het zou vast zeer amusant zijn als ze besloot het eens niet te verbergen. Voor hem dan, want zij zou er waarschijnlijk verlegen van worden. Schattig.
'We hebben al honderden keren seks gehad, maar je bent nog steeds verlegen,' lachte hij. Je zou zeggen dat ze dat wel een keertje kwijtraakte, maar dat was niet zo. Ze was nog steeds een beetje verlegen soms. Hij streelde even door haar haar. Het was opgevallen, maar het was niet alsof iedereen erop gelet had.
'Kort,' gaf hij toe. Hij wilde ook niet morgen trouwen, maar hij had geen zin om een jaar te wachten. Een paar maanden misschien. Maar dat zouden ze nog wel bekijken. Hij knikte toen ze zei dat hij dit nog eens moest doen als ze naar hun nieuwe huis gingen. Kort keek hij nog naar haar voor naar de woonkamer liep. Hij kon niet geloven dat ze weer bij hem was.
'Hoe was de observatie?' vroeg hij. Derek plofte naast hem op de bank en gaapte, waarna hij kort vertelde over de wijk. Het was niet eens een speciale wijk, waarschijnlijk een loos alarm. Ze zouden wel verder zoeken, maar alles leek rustig en ongevaarlijk. Hij knikte even. Hij had niet echt opgelet bij de vergadering en hij wist ook niet echt waar ze naar zochten. Hij zou gewoon doen wat Ryan hem opdroeg.
'Waarom is dat reizen toch altijd zo achterlijk vermoeiend?' klaagde Derek. Hij herkende zijn gevoel wel. Hij was de afgelopen twee maanden al ontzettend vermoeid. Hij sloot zijn ogen en sloeg zijn armen over elkaar. Ryan zou hen vast snel vertellen wat het plan was.

Account verwijderd

schreef:
Ivy maakte een protesterend geluidje en gaf hem een por. "Argh, niet eerlijk" protesteerde ze. Ze gromde kort en haalde een hand door haar haren, dat meteen tussen haar vingers gleed. Het goede nieuws was wel dat ze bijna nooit knobbels had, het slechte nieuws dat het af en toe wel voor haar gezicht gleed. Wat toch nog wel handig was. Ze kon zich erachter verstoppen als ze bloosde. Ivy pruillipte zielig. "Wil je nu zeggen dat ik niet lief ben Ollie?" klaagde ze. Ze duwde hem opzij met haar heup toen hij haar probeerde een kus te geven op haar wang en glimlachte. Ze protesteerde toen hij zei dat ze nog steeds verlegen, was, terwijl ze al honderd keren seks hadden gehad. "Ehem, kom op, zo verlegen ben ik niet..en je moet maar verlegen worden als iemand zoals jij hier je zo plaagt en je hals aan het verpesten is" Ze vlocht haar vingers door de zijne en drukte een kus op zijn wang. "Dan wordt het kort" besloot ze met een grijns. "Al moet je me toch wel tijd geven om dingen uit te zoeken" voegde ze eraan toe. "Ha, misschien doe ik wel een broek aan om jou te pesten" grapte ze. Ze wisten allebei wel dat Ivy toch nog in een jurk zou stappen, ze was er gewoon dol op. En ze moesten nog de taart uitkiezen, muziek, plaats, uitnodigingen.. Ivy maakte bijna een geluidje toen ze eraan dacht. Shit, zoveel werk, maar het was het zo waard. Ivy liep met haar boek in haar ene hand de woonkamer in en ging op een sofa gaan zitten terwijl ze even zuchtte. Ze schudde haar hoofd toen Derek vroeg waarom missies altijd zo vermoeiend waren. Suzan ging naast haar zitten en raakte haar arm aan. "Hoe ging het met jullie twee?" fluisterde ze zachtjes. Ivy haalde haar schouders op. "Niet echt gepraat" loog ze, waarna ze even verveeld bladerde in haar boek.

Account verwijderd

schreef:
Ze wist wel dat hij dol was op haar haar. Hij zat er regelmatig aan en hij zou het nog vaker doen als hij daar de kans toe kreeg. Daar zou hij de komende tijd echter niet de kans toe krijgen, want tijdens de missie kon niemand iets weten. Dat was nog een hele opgave. Hij kon niet bij haar in de buurt zitten, hij kon haar niet aanraken en hij kon niet eens lachen naar haar. De afgelopen tijd hadden ze geen ruzie gemaakt, maar het verliep nog steeds stroef. Op het gala hadden ze even een goed moment gehad, maar daarna was dat ook voorbij. Daarna hadden ze elkaar nog steeds niet opgezocht. Pas vandaag had ze hem opgezocht en dat was direct op een hoop uitgelopen. Hij had er echter geen spijt van. Hij wilde graag met haar trouwen, dat was nooit veranderd. Ondanks alles wat er tussen hen gebeurd was, hield hij nog steeds van haar. Bovendien kon hij het haar toch niet kwalijk nemen. Hij wist precies hoe het was om gebruikt te worden door Claire.
'Lief, maar nu moet je extra lief zijn,' lachte hij. Hij was twee maanden niet bij haar geweest, maar ze was nog steeds lief. Nu dan. Niet toen Claire haar gebruikte.
'Ik heb je hals helemaal niet verpest. En je doet alsof ik een of andere god ben of zo.' Hij schudde zijn hoofd lachend en raakte haar hals kort aan. Hij was voorzichtig, hij zorgde er heus wel voor dat niemand zag wat ze hadden gedaan. Als Ivy stopte met vrolijk zijn, was er helemaal geen verschil.
'Je weet dat ik je altijd alle tijd geef die je nodig hebt.' Hij schudde zijn hoofd toen ze zei dat ze een broek zou dragen. Dat ging ze niet doen. Ze was dol op jurken en ze zou geen tweede kans krijgen om een trouwjurk te dragen.
Kort keek hij op toen Ivy zich bij hen voegde, maar zijn blik was kort en hij keek direct daarna weer naar Derek. Hij hoorde Ivy liegen. Ivy was geen leugenaar, hij wist dat ze het er waarschijnlijk moeilijk mee had. Hij zou willen dat ze anders konden doen. Toen Claire zich ook bij hen voegde, kwam hij overeind. Hij wilde niet in dezelfde ruimte als Claire zitten. Voor Derek gold hetzelfde. Claire ging zitten en hij en Derek liepen weg, waarna ze naar Derek's kamer liepen en hij op zijn bureaustoel plofte.
'Niemand in het team vind haar aardig. Ik begrijp niet waarom Dante haar niet gewoon overplaatst naar een ander team,' gromde Derek. Hij hief zijn schouders op, Claire had Dante ook gebruikt. Ze zouden haar proberen weg te sturen en hij hoopte ten zeerste dat het zou lukken. Hoe naar hij het ook vond dat Ivy haar geld eraan uit moest geven. Hij keek even naar zijn telefoon, sinds Derek ook met zijn telefoon bezig was. Waarschijnlijk aan het communiceren met Elise. Het leek hem zwaar om een relatie te hebben met iemand uit een ander team. Je werd zo vaak gescheiden door de missies.

Account verwijderd

schreef:
Ivy raakte zijn schouder kort aan en steunde met haar hoofd er op.Ze gaapte lichtjes. Ze werd inderdaad wel vermoeid van zonder Oliver te zijn, en nu voelde ze zich al vrolijker, maar als hij naast haar zou slapen zou het zoveel beter gaan. Dat hoopte ze toch. Ze was bang hoe Oliver zou reageren als hij merkte dat ze weer haar gebruikelijke nachtmerries had teruggekregen. Sinds Claire met haar gedachten had geknoeid, werd ze vaker wakker, en waren haar nachtmerries enger. Ze huilde niet meer, maar ze was vermoeid en voelde zich steeds opnieuw verdrietig in die momenten. Ivy gaf hem een por. "He, dan moet jij ook wel extra, extra lief zijn he" protesteerde ze. Ze lachte toen hij zei dat hij één of andere god was, of dat was toch wat zij van hem dacht. Ze keek hem aan en grijnste breed. "Dat ben je ook, mijn eigen persoonlijke, fake surfgod" plaagde ze hem. Hij was nog steeds even gebruind. Ivy knikte even toen hij zei dat hij haar alle tijd gaf die ze nodig had. "Sorry" Ze beet op haar onderlip. Het deed haar denken aan hoe ze hem had laten wachten, niet zo'n fijne herinnering. Ze kuchte kort en haalde een hand door haar haren. Suzan leunde vermoeid op Ivy's schouder, terwijl die aan het lezen was. Haar blik ontmoette die van Oliver en vlug wendde ze die af, bang dat ze anders gigantisch zou grijnzen. Ze kon een zucht niet onderdrukken toen Claire zich bij hen voegde en wat intypte op haar telefoon. "Gaat het al wat beter Ivy?" Claire was de enige die haar geen Iv noemde, en dat betekende al veel. Alleen mensen die ze mocht mochten haar Ivy noemen. En dat vond ze niet erg. "Rug doet nog pijn, maar ik heb al een paar pijnstillers op" gaf ze toe. Claire knikte even en haar lip bibberde kort. "Zorg maar dat je er niet te veel op hebt, we willen natuurlijk helemaal niet dat er iets gebeurd" Ivy keek kwaad naar de vrouw. Ze wisten allebei wat ze zei. Waarom had ze haar ogen er niet uitgekrabd op het gala? Ze balde haar ene hand tot een vuist en dwong zichzelf er niet op te reageren. "Dankjewel voor je bezorgdheid" zei ze met een uitdrukkingsloos gezicht terug. Ivy gaapte lichtjes en knikte toen Ryan naar binnen kwam. "He" zei die terwijl hij wat invulde op een briefje. "De wijk is veilig, maar toch zijn er wel een paar verradelijke plekje, morgen gaan Derek, Oliver en Ivy naar de garage en onderzoeken daar een beetje, gewoon kijken of er iets aan de hand is, Jason en Claire gaan naar de plaatselijke kruidenier en ik en Suzan gaan wel gewoon wat eten kopen in kijken of we nog dingen nodig hebben" Ivy juichte in haar hoofd. Beter kon gewoon niet verdorie! Ze hield echter haar stemmetje in haar hoofd, ze mocht niets riskeren. Suzan kreunde even, waardoor ze een strenge blik kreeg van Ryan.

Account verwijderd

schreef:
Hij kon simpelweg niet in dezelfde ruimte als Claire zijn. Het was anders dan met Ivy, met wie hij ook een tijd lang niet in dezelfde ruimte had kunnen zijn. Bij Claire voelde hij walging, bij Ivy slechts gemis. Dat voelde hij nu nog steeds, maar het was een ander gemis nu. Nu waren ze samen, ze waren verloofd. Ze konden het aan niemand vertellen, maar ze wisten het zelf. Hij keek kort naar Derek, die naar zijn telefoon grijnsde. Hij schudde zijn hoofd even en keek weer naar zijn eigen telefoon. Hij zou niks naar Ivy te sturen, dat zou hij alleen doen als het nodig was. Suzan zat dichtbij Ivy en Suzan zou haar mond niet kunnen houden.
'Hoe gaat het met Elise?' vroeg hij. Derek keek op van zijn telefoon en begon met zijn hoofd te knikken. De twee hadden geen pauze gehad. Hun relatie was minder duidelijk dan die van Ivy en hem geweest was, maar het was duidelijk dat ze samen waren. Ze deden gewoon wat minder samen.
'Goed. We denken erover om samen te gaan wonen.' Hij stak zijn duim op, dat was een goed teken. Samenwonen was altijd een goed teken. Het betekende dat ze zich aan elkaar wilden binden. Net zoals hij zich aan Ivy wilde binden.
'Dus wanneer wil je me precies vertellen dat je seks hebt gehad met Ivy?' vroeg Derek met opgetrokken wenkbrauw. Hij keek verward naar Derek. Hij kende Derek goed, maar hij was enigszins verbaasd dat dit uit zijn mond kwam. Derek lachte om zijn uitdrukking.
'Ik ben je beste vriend, ik zie dat soort dingen.' Hij lachte even en schudde zijn hoofd. Derek was inderdaad zijn beste vriend. Ze hadden een hoop besproken en ze kenden elkaar door en door. Hij hield zijn hoofd iets schuin en knikte toen. Derek had gelijk.
'Het is een lang verhaal,' gaf hij toe. Hij zou het de man nog uitleggen, maar niet nu. Het was een lang verhaal en hij was ontzettend vermoeid. Het liefst zou hij nu eten en daarna in bed duiken, maar dat was waarschijnlijk niet het beste plan. Hij wreef even in zijn ogen en gaapte toen. Waardoor de grijns op Derek's gezicht iets breder werd. Hij wist wel wat Derek dacht.
'Je kunt het de rest niet vertellen. Niet zo lang Claire hier nog rondloopt.' Derek knikte direct. De man had nog niemand iets verteld en hij vertrouwde hem ook, maar hij moest het toch gewoon zeker weten.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld