Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

18 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Hij had kunnen verwachten dat Ivy onzeker werd en Derek zou vragen of hij kwaad op haar was. Dat was echt iets voor Ivy. Derek was natuurlijk niet boos geweest, hoewel hij ook niet had verwacht dat hij wist dat ze er niets aan kon doen. Hij had er niet aan gedacht dat Claire haar beïnvloed had. Het was allemaal volkomen logisch voor hem geweest. Hij had een foto van Claire in zijn portemonnee, natuurlijk had ze gedacht dat hij vreemdging. Het was niet logisch dat ze hem niet vertrouwde, maar daar had hij niet verder over nagedacht. Hij was te druk met zichzelf om daarover na te denken.
'En welk antwoord zou ik dan krijgen?' vroeg hij geamuseerd. Hij wist wel ongeveer wat hij kon verwachten, maar dat betekende niet dat hij het niet precies wilde weten. Hij hield van woorden. Ivy hield minder van woorden. Hij drukte zichzelf beter uit in woorden dan zij deed.
Derek plaagde Ivy en hij lachte erom. Hij zou haar altijd schattig blijven noemen, maar anderen deden dat niet zo regelmatig. Voor hem was ze ook schattig. Meestal dan. Hij raakte haar wang even aan en glimlachte toen ze begon te klagen.
De man leek niet overtuigd. Ook niet toen Ivy zich verontschuldigde en de buis al lang op de grond lag. Hij kon zich er iets bij voorstellen. Hij zou zich ook niet op zijn gemak voelen als iemand met een metalen buis op hem stond te wachten.
'Met onze huidige situatie? Ik zie hem er wel voor aan,' gaf hij toe. Dante kende de toekomst, hij wist hoe het zou worden en dit was waarschijnlijk zijn manier van ingrijpen. Hij keek weer naar de man en glimlachte even vriendelijk. De man schudde zijn hoofd en liep toen vluchtig langs hen op, waarna hij een auto ontgrendelde en hij in de auto stapte. Hij lachte even toen hij hoorde dat de man de deuren op slot deed.
'Dat was een succes,' merkte hij met een grijns op. Hij bond zijn haren vast en legde de metalen buis terug op zijn plaats. Hij keek even geamuseerd naar Ivy en stapte toen de ruimte in waar de man vandaan was gekomen. Het was een trappenhuis. Normaal voor een parkeergarage.
'Ik denk niet dat we hier iets gaan vinden,' merkte hij op.

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte breed toen hij vroeg wel k antwoord hij zou krijgen en drukte een speelse kus op zijn lippen. "Laat ik dat maar zeggen in het hotel" besliste ze met een glimlach om haar lippen. Ze keek even vanuit haar ooghoeken naar Derek die lachend zijn hoofd schudde. Dat moest vervelend zijn voor hem, hen cinstant zien te knuffelen en kussen terwijl Elise nog zat in een ander team en op een andere missie was, want dat was ze oook. Ze was een week geleden vertrokken en ze moest nu nog maar drie dagen daar blijven. Ivy was er zeker van dat alles goed zou lopen. Ze glimlachte toen Oliver haar wang aanraakte en drukte een kusje op de palm van zijn hand. "Deze keer lik ik niet" lachte ze. Ze trok een gezicht toen de man zo snel mogelijk van hem wegliep en zich zowat in een auto opsloot, waarna hij met piepende banden, vlak voor hun voeten. Ivy trok een gezicht en gaf Oliver een stomp toen die zei dat dat een succes was. Ze knikte toen hij zei dat het wel kon dat Dante het had verborgen gehouden voor hen, dat hij van de situatie afwist en hij hen gewoon naar hier had gestuurd. "Maar waarom zou hij dat doen...nu zitten we een week was met Jeweetwelwie" klaagde ze. Ze stak haar tong uit naar Oliver toen die geamuseerd naar haar keek en liep met hem mee. Ze zuchtte toen hij zei dat ze niets zouden gaan vinden. "Oh jawel hoor, kijk, overal drugs" mompelde ze. Ze haalde een hand door haar haren toen hij haar vragend aankeek. "Ik wil gewoon nog niet naar het instituut" mompelde ze eerlijk. Ze beet op haar onderlip en keek naar wat formulieren die de man had laten liggen, van auto's die hij onlangs had aangekocht. "Denk je dat hij nog een kever nodig heeft?"

Account verwijderd

schreef:
Een grijns verscheen op zijn gezicht toen ze zei dat ze dat in het hotel wel zou vertellen. Dat betekende in elk geval dat Derek het niet hoefde te weten. Hij keek wel uit naar het hotel. Niet alleen omdat hij wist wat dat betekende, maar ook omdat ze daar gewoon konden praten. Ze hoefden niet op te letten. Niemand zou hen horen en niemand zou komen kijken als ze lang weg bleven. Nee, ze hadden alle tijd van de wereld. Hier kon hij het met Ivy niet hebben over hun tijd gescheiden en het was ook geen goed plan om dat te doen in een van hun kamers. Het zou een poos duren en de kans dat Suzan of Jason de kamer in zou stormen, was veel te groot.
De man reed met piepende banden weg, vlak voor hun voeten. Hij schudde zijn hoofd even. Hij begreep de angst van de man wel. Een vrouw met een metalen buis, een man die twee keer zo groot was als een normaal mens en hij. Voor hemzelf had hij niets dat beangstigend was, hoewel het feit dat hij een man was waarschijnlijk ook wel genoeg was.
'Ik kan me wel een reden bedenken,' merkte hij op. Hij wist niet of hetzelfde gebeurd was tussen Ivy en hem als ze niet op deze missie gegaan waren. Misschien was hij dan wel vertrokken voor ze de moed verzameld had. Dante had voor alles een reden en hij betwijfelde niet dat hij hier ook een reden voor had.
Een frons verscheen op zijn gezicht toen Ivy begon over drugs. Er lagen nergens drugs. Hij keek een beetje vragend naar haar, maar ze verklaarde haar woorden al snel. Ze wilde nog niet naar het instituut. Betekende dat dat ze misschien toch nog niet weg wilde?
'Ik dwing je nergens toe.' Hij glimlachte even naar haar en wierp nog een vlugge blik door het trappenhuis. Het was rustig, maar of het nu gevaarlijk was?
'Als hij dat al nodig had gehad, weet ik vrij zeker dat hij hem nu niet meer van je wil kopen,' zei Derek met een grijns. Ze hadden de man aardig laten schrikken. Misschien moesten ze de volgende keer wat minder vijandig zijn. Of nou ja, Ivy. Ze hadden Derek, het was niet alsof hen iets zou overkomen met Derek erbij. Ivy was sneller dan een kogel en hij was helemaal onaanraakbaar, dus ze hoefden niet bang te zijn.

Account verwijderd

schreef:
Ze gaf hem een speelse tik tegen zijn achterwerk toen hij enorm grijnste. "Sttt" mompelde ze lachend. Ze drukte een kus op zijn wang en lachte. Derek was er nog steeds, ook zouden ze dat maar al te graag eens negeren. Het was voor het eerst dat ze weer samen naar buiten gingen, als koppel. Nog iets dat Ivy enorm had gemist. Het hand in hand lopen met Oliver in de straten, de speelse grapjes en plagerijen. Gewoon Olivers charme. Ivy kreunde even toen ze Oliver zijn hoofd zag schudden toen de man wegreed. "Kom op, ik weet dat die stalen buis intimiderend was, maar ik wed dat hij jullie nog intimiderender vond" klaagde ze met een zielig gezicht. Ze wist maar al te goed dat het haar schuld was. Ze knikte toen hij zei dat er wel een reden was waarna ze haar vingers alweer vlug in zijn hand liet vallen. Ze zou er gebruik van maken, de tijd die ze nu hadden. En ze hield ervan om zijn hand vast te houden. "Denkje dat hij dat állemaal heeft gezien?" Ivy maakte een lachend geluidje en Derek kuchte. "Please, kunnen jullie dat niet daar bespreken, zo ver mogelijk weg van mij?" Grapte de man, waardoor Ivy haar ene hand ophield. "Okey, ik hou me wel in" gniffelde ze. Ze schudde haar hoofd toen ze Olivers blik zag bij haar woorden. "Maak je geen zorgen, ik ben nog niet van gedachten veranderd" beloofde ze hem zachtjes. Ze wist dat hij erover twijfeld,e of ze wel mee zou gaan, en dat snapte ze wel. Ze had de beslissing nu wel heel vlug gemaakt, terwijl dat eerst enorm moeizaam ging. Maar hij zou het wel weten als ze samen in een zetel zaten in hun huis, hun huis. "Dat weet ik" glimlachte ze terug, ivy gromde toen Derek zei dat de man nu zeker niet meer de kever zou willen kopen. "Pas maar op, anders vind je vanavond wel een kever in jouw bed, en niet een kever zoals die van mij" dreigde ze. "Ik was gewoon op mijn hoede okey?" Mopperde ze terwijl ze Olivers armen vastnam er erin kroop.

Account verwijderd

schreef:
Hij schoot in de lach toen ze hem een tik gaf. Het was fijn om weer zo samen te zijn. Hij voelde zich zorgeloos en vrolijk, dat had hij al twee maanden niet meer ervaren. Het was een goed idee geweest om het Derek te vertellen, want dat maakt het voor hen mogelijk om hier samen te zijn. Hoewel ze er misschien net iets minder serieus van werden en ze misschien iets over het hoofd zagen. Daar hadden ze Derek echter voor.
'Natuurlijk, want wij zijn mannen. Hoewel die stalen buis meer schade aan kan richten dan ik,' lachte hij. Derek zou meer schade aan kunnen richten, maar hij niet. Ivy ook niet. Met die stalen buis kon ze echter een hoop. Hij glimlachte even, zijn agressieve Ivy. Zijn agressieve Ivy die wel heel graag affectie toonde momenteel. Hij vond het niet erg en kneep even kort in haar hand, waarna hij een kusje tegen de rug van haar hand duwde.
Ivy en Derek amuseerden hem, waardoor hij in de lach schoot. Ivy lokte het een beetje uit. Hoewel ze niet duidelijk zei dat ze hem gemist had, maakte ze het toch wel duidelijk door haar opmerkingen. Het was lief.
'Dat zullen we wel in het hotel bespreken,' lachte hij. Derek hoefde de details niet te horen. Ze hadden heus nog wel enig fatsoen. Hij knikte toen ze zachtjes zei dat ze niet van gedachten veranderd was. Hij vond het moeilijk om te geloven dat ze nu zo makkelijk met hem meeging, maar hij hoopte gewoon op het beste. Hij hoopte dat ze inderdaad met hem meeging en dat ze gelukkig met hem kon worden. Hij wilde dat ze samen gelukkig konden worden. Hij wilde trouwen, kinderen krijgen en oud worden. Dat kon alleen als ze gelukkig waren samen.
'Iv , je gaat geen kever in zijn bed gooien, anders kom ik vanavond niet bij je slapen,' grapte hij. Derek stak zijn tong uit naar Ivy en hij keek even naar Ivy die in zijn armen kroop. Hij omhelsde haar en duwde een kus tegen haar hoofd. Ze wist niet half hoe blij hij was dat ze weer bij hem was.
'Weet ik, Iv. Dat is ook goed.' Hij streelde door haar haren en keek naar Derek, die met een grijns naar hen keek. Hij was vast een stuk leuker om mee om te gaan nu Ivy weer bij hem was. Eerlijk was eerlijk, hij was behoorlijk gehumeurd geweest.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte toen hij lachte en stak haar tong naar hem uit waarna ze grijnzend met haar wenkbrauwen wiebelde. "Cuterd" grapte ze. Ivy gaapte kort en maakte een protesterend geluidje. "Mannen zien er niet perse dreigender uit dan vrouwen" gromde ze. Ze gaf hem een stoot. "En als je dat denkt, mag je vanavond niet meer bij me slapen" grapte ze. Ivy grijnste breed en liet haar ogen glijden naar de stalen buis in de hoek. Ze glimlachte toen hij een kusje tegen de rug van haar hand drukte en ze trok een wenkbrauw op toen hij om Derek en hara begon te lachen. "We bespreken dat in het hotel" gaf ze toe met een lach. Ze konden nog een lijst maken met dingen die ze moesten doen en zeggen in het hotel. Ze drukte een kus toen hij knikte. "Dat je dat maar weet" mompelde ze. Ze wou heus niet dat hij twijfelde. Ivy trok een pruillip toen Oliver zei dat hij niet bij haar kwam slapen als ze een kever in zijn bed gooide en keek hem met haar zieligste ogen aan. "Ollie..?" Ze wist dat hij al heel lang die blik nog niet had gezien, dus dat betekende dat het meer effect zou hebben. Ze sperde haar blauwe ogen lichtjes open en haar onderlip stak wat naar voren terwijl ze hem zielig aankeek. "Please?" Ze kroop in zijn armen en glimlachte toen hij een kus tegen haar hoofd drukte. Ze verborg haar gezicht in zijn jacket en keek kort naar hem op. "Okey, ik beloof dat ik ver weg blijf van stalen buizen de volgende keer" grapte ze. Ivy wiebelde even in zijn armen en draaide zich om naar Derek. "Der, weet jij wat er aan de hand is met Jase?" vroeg ze met een frons op haar gezicht. Ze kon het niet laten, ze moest het echt weten. Derek schudde zijn hoofd. "Hebben jullie het ook gemerkt? Hij doet enorm vreemd" gaf Derek toe. Ivy beet op haar onderlip en keek hem aan. "Okey" antwoordde ze met een frons. Ze streelde de ritsluitsing van Olivers jacket en prutste met de rits zelf.

Account verwijderd

schreef:
Ivy was de enige die hem ooit schattig noemde. Geen enkele andere vrouw had dat ooit gezegd, op Adelaide na. Het was alsof vrouwen anders over hem gingen denken zodra hij een relatie met hen had. Waarschijnlijk was hij anders had hij een relatie had, liever. Hij was altijd vriendelijk, maar hij moest bekennen dat hij meer deed voor de vrouw met wie hij een relatie had. Hij vond de vrouw waarmee hij een relatie had gewoon leuker dan andere vrouwen, dus was hij bereid meer te doen.
'In sommige situaties.' Hij hief zijn schouders op. Als je als vrouw alleen door het donker liep, was je dan banger voor een man of een vrouw als er iemand achter je ging lopen? Elke vrouw zou unaniem voor de man kiezen. Dat was nu eenmaal hoe het werkte.
'Maar vrouwen zijn ook intimiderend. Mag ik nu weer in je bed slapen?' vroeg hij met een glimlach. Ivy kon ook behoorlijk wat dingen aanrichten, maar voor haar was hij niet bang. Hij was ooit wel een beetje geïntimideerd door haar, maar dat was om hele andere redenen.
Ivy keek weer zielig naar hem en hij kreunde even gepijnigd. Was het nu zo moeilijk om geen kever in Derek's bed te leggen? Hij schudde zijn hoofd even en lachte toen. Waarschijnlijk was Derek niet eens bang van kevers. Hij streelde even over haar wang en glimlachte. Hij knikte toen ze zei dat ze van de stalen buizen af zou blijven. Dat was misschien maar het beste.
Iedereen dacht hetzelfde, Jason deed raar. Jason had nog nooit zo raar gedaan. Hij fronste even en dacht na. Wat kon er nu helemaal mis zijn? Het was Jason, het was niet alsof hij problemen kon hebben in zijn relatie, want hij deed niet aan relaties. Hij hoopte dat de man het vanzelf zou vertellen, want dan konden ze er in elk geval iets aan doen, nu konden ze niks.
'Dus wat willen jullie gaan doen? We zijn duidelijk klaar hier,' merkte hij op. Ze konden wel hier blijven staan, maar wat voor nut zou dat hebben?

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte breed toen ze zijn gezicht zag bij het woord 'cuterd'. "Stiekem, heel stiekem vind je het wel fijn als ik zeg dat je schattig bent" grapte ze. Ze streelde de punten van zijn haren en glimlachte breed. Ivy pruillipte toen hij zei in sommige situaties maar grijnste breed bij haar gedachten. Oh, ze wist waar vrouwen gevaarlijker in waren. Ze had wel een beetje inspiratie. Ze kon ook wel schade aanrichten. Ivy lachte toen hij zei dat vrouwen ook intimiderend waren. "Misschien wel, misschien niet" plaagde ze hem. Ze prikte met haar vinger in zijn wang en bleef zielig naar hem kijken toen hij even gepijnigd kreunde. Ze drukte een paar kusjes op zijn lippen glimlachte breed. Ze wist nu al dat hij haar niet zou tegenhouden, misschien kon ze hem zelfs overhalen om haar te helpen als ze ooit zou beslissen om dat te doen Ze glimlachte toen hij haar wang streelde en drukt. Ze wou helpen met Jasons problemen, maar ze wou ook niet te veel aandringen, aangezien ze er niets mee te maken had. Ze wou geen kwaad doen. Ivy haalde kort haar schouders op. "Kunnen we iets gaan eten of drinken?" vroeg ze met een opgetrokken wenkbrauw. Ze moesten dan zo wel even wat gaan meldden bij Ryan, of er speciale dingen waren gebeurd, maar anders waren ze vrij. Ze trok heel zachtjes Oliver mee en Derek knikte. "Misschien kunnen we wel wat drinken, is het niet al lang geleden dat je nog koffie hebt gedronken, Iv?" Ivy glunderde bijna bij het woord koffie en stond op de punten van haar tenen. "Oewh, ja, please?" grijnste ze. De koffie op het instituut trok op niets en ze had nooit zin om te gaan naar een koffiebar op haar eentje. "I need coffee" kreunde ze bijna. Ze liet Olivers hand kort los om haar jack af te doen en in de kofferbak van Dereks auto te leggen.

Account verwijderd

schreef:
'Het betekent dat ik iets goed doe,' zei hij schouderophalend. Hij vond het niet vervelend als ze hem schattig noemde, hij vond het wel lief. Hij vond Ivy lief. Als ze hem schattig noemde, betekende dat dat hij dingen deed die ze lief vond. Wat een goed teken was, want hij wilde heel graag goed voor haar zijn. Ondanks alles wat er gebeurd was, wilde hij nog steeds goed voor haar zijn. Zijn ouders hadden hem goed opgevoed en hij was zijn puberteit doorgegaan met een vriendin, hij wist niet beter.
Hij schudde ze zijn hoofd toen ze hem een beetje plaagde. Hij wist zeker dat vrouwen intimiderend konden zijn, hij had het zelf ervaren. Maanden had het hem gekost om zijn gevoelens voor Ivy te uiten. Uiteindelijk had hij het nog op een stomme manier gedaan ook, want ze had hem veel te hard kunnen afwijzen. Gelukkig had ze dat niet gedaan en waren ze vanaf dat moment onafscheidelijk geweest.
'Eerst eten en dan naar Ryan? Mijn eetlust is weer bedorven als ik Claire zie,' mopperde hij. Nu was hij een beetje afgeleid, misschien kon hij dan nu beter eten. Hij zat niet met Claire aan tafel en Ivy en Derek waren een goede afleiding. Het zou vast goed zijn voor zijn lichaam als hij eens wel goed at. Hij volgde het gesprek tussen Derek en Ivy en lachte even toen Ivy kreunde dat ze koffie nodig had.
'Drink niet te veel, oké? Ik vind je leuk als je hyperactief bent, maar ik ben te moe om daarmee te kunnen dealen vandaag,' gaf hij toe. Hij zag Ivy al door de hotelkamer springen. Hij vond haar lief, maar momenteel kon hij een drukke Ivy nog niet echt aan.
Derek startte de auto en hij gaapte, waarna hij zijn ogen sloot. Hij had zeker dubbel zo veel geslapen als normaal, maar zijn vermoeidheid verdween niet zo makkelijk. Een zucht gleed over zijn lippen en hij opende zijn ogen weer, waarna hij een kus tegen Ivy's wang duwde en hij naar buiten keek. Eerst moesten ze nog een plaats vinden waar ze iets konden drinken en eten. Derek keek rustig rond. Het was rustig, dus hij werd niet opgejaagd door andere auto's achter hem. Hij gaapte opnieuw.
'Dat ziet er oké uit,' zei hij, toen hij een café zag waar een paar mensen op het terras zaten.

Account verwijderd

schreef:
"En dat doe je, geloof me maar op mijn woord, je doet wel meer dan 'iets' goed Ollie" protesteerde ze. 'Iets' goed doen klonk nog zo klein, Oliver deed zoveel goed, en hij moest zichzelf niet onderschatten. Ze glimlachte naar hem. Als hij niet goed was voor haar, was ze nooit met hem geweest, die tijd was ze voorbij. Joel was niet goed voor haar geweest, en dat zou ze niet nog eens laten gebeuren. Ivy sloeg haar armen ongemakkelijk over elkaar toen ze Claire's naam hoorde. Het had gewoon zo'n effect op haar. Vanaf dat ze de naam van de vrouw hoorde, had ze al bijna huiveringen en beet ze op haar onderlip. Oliver en zij uit elkaar, de nachtmerries, de discussies in het team, iemand, één iemand was verantwoordelijk daarvoor en ze wisten allebei wie. Ze had hun relatief rustige leven eens goed opgeschud en voor veel drama gezorgd, waardoor Ivy nog steeds spijt had van een boel beslissingen. "Eerst eten dan" knikte ze. Ze moest toegeven, ze wou ook wel eens wat meer eten, ze had zich veel te erg ingehouden de laatste twee maanden. "Oh kom op, ik ben toch nog nooit veel te hyperactief geweest?" Vroeg ze met een opgetrokken wenkbrauw. Ze sloot de kofferbak weer en glimlachte toen ze een kus tegen haar wang kreeg gedrukt. "He, vanavond probeer ik je niet meer wakker te maken, okey?" Beloofde ze bezorgd. Ze vond het helemaal niet fijn om Oliver zo vermoeid rond te zien lopen. Zelf dwong ze zichzelf om wakker te blijven, en Oliver zorgde wel voor wel voor wat meer energie voor haar, hij was haar koffie. Klonk dat raar? Ze stapte weer uit de auto toen Derek parkeerde. Ze knikte bij het cafe dat Oliver uitkoos en keek om haar heen. "Niemand kan ons hier toch zien he? Van het instituut bedoel ik?" Ivy aarzelde. Het zou zo vervelend zijn mocht iemand nu langsrijden en het zo te weten komen. Derek schudde zijn hoofd als teken dat ze zich geen zorgen hoefde te maken. "Okey" Ivy kon er niets aan doen dat haar gezicht een beetje betrok. Telkens dat ze dacht aan het team, moest ze denken aan het feit dat ze tegen hen moest liegen.

Account verwijderd

schreef:
Het was lief dat Ivy vond dat hij goed voor haar was. Hij wilde graag goed voor haar zijn. Zij was ook goed voor hem, ze haalde het beste in hem naar boven. Hoewel bepaalde dingen altijd aanwezig bleven, was hij op zijn best als hij Ivy aan zijn zijde had. Ze stimuleerde hem om nog beter te zijn. Dat was waarom hij van haar hield, ze maakte hem een beter persoon. Hij was geen goed mens geweest, maar nu dacht hij regelmatig dat hij wel goed was, ondanks alles wat dat van hem eiste. Het instituut maakte hem niet gelukkig, maar hij kon in elk geval niet meer zeggen dat hij fout bezig was.
Ivy vond het niet leuk om het over Claire te hebben. In het begin had ze nog zo positief over haar gedacht, maar dat was nu helemaal verdwenen. Hij vond het mooi dat Ivy iemand niet veroordeelde, maar in Claire's geval was dat wel nodig geweest. Niet iedereen was zoals hij. Er waren een hoop verdorven zielen op de aarde.
'Je bent ook nooit te hyperactief, maar ik ben te moe om iets te ondernemen. Ik wil liever de hele middag in bed liggen,' gaf hij toe. Als ze een hoop koffie gedronken had, was ze vaak ook ondernemend. Als hij koffie dronk, had hij misschien net genoeg energie om met Baylor te wandelen. Oké, dat was overdreven, maar hij wilde gewoon even lui zijn nu dat kon.
'Dat zegt hij alleen maar om je in zijn bed krijgen,' grapte Derek. Hij schudde even lachend zijn hoofd en rekte zich uit. Als hij graag wilde dat Ivy in zijn bed kroop, zou hij dat waarschijnlijk alleen maar hoeven te vragen.
'Je gaat me vanavond gewoon wakker maken als je je niet goed voelt,' sprak hij haar tegen. Het kon hem niet schelen dat hij daardoor iets minder sliep. Vannacht waren ze er ook maar een half uurtje mee bezig geweest, dat halve uur kon hij heus wel missen. Al helemaal voor Ivy.
Het was vast geen luxe café, maar hij vond alles oké als hij iets kon eten. Hij keek even naar Ivy toen ze hen vroeg of niemand hen zou kunnen zien. Ze zaten nog steeds een eind van het huis af, dus ze waren veilig. Voor de zekerheid zouden ze binnen kunnen zitten. Hij haalde een hand door zijn haren en liep toen met de twee naar binnen. Het zag er best gezellig uit. Een serveerster begroette hen vriendelijk, waarna Derek een plaats uitkoos en ging zitten.
'Dus wat zijn de plannen voor vanmiddag? Als jullie besluiten samen iets te gaan doen, moeten we misschien een verhaal bedenken,' zei Derek. Hij had gelijk, hun verhalen moesten overeen komen en ze mochten geen aandacht trekken.

Account verwijderd

schreef:
Ivy knikte toen hij zei dat hij liever de hele middag in bed zou blijven liggen. Dat snapte ze wel, het moest best al een hele lange, lange tijd geleden zijn geweest dat hij had geslapen in de middag en een dutje had gedaan. Zeker niet met zijn drukke schema's op het instituut. Ivy lachte om Oliver en haalde haar schouders op. "Hij moet dat niet eens zeggen om mij in bed te krijgen, ik ben doodop" gaf ze toe. Oliver kon haar heel erg gemakkelijk overhalen, hij moest niet eens zijn best doen. Ze haalde een hand door haar haren en beet op haar onderlip. Ze volgde met haar ogen zijn bewegingen toen hij zich uitrekte en ze maakte een geluidje toen hij zei dat ze hem gewoon wakker zou maken als ze zich niet goed voelde. "Maar ik wil dat jij je goed voelt, en dat kan je alleen als je niet moe bent" mompelde ze met een bezorgde blik. Ze wou graag ervoor zorgen dat hij goed sliep, dat hij gezond was. Dat was toch wel het minste wat ze kon doen. Ivy ging gaan zitten op een stoel en nam de menukaart. "Wat willen jullie? Ik denk dat ik gewoon een koffie neem en een stuk appeltaart" gaf ze toe met een grijns. Hmmm, appeltaart, ze was er dol op. Ze keek vragend naar Oliver toen Derek vroeg wat de plannen waren voor vanmiddag. "Wel, ehm, dat hotel klonk wel goed" gaf ze eerlijk toe. Ze wou graag een kamer huren en gewoon heel de middag uitslapen bij Oliver, net zoals hij wou. Derek vroeg om twee stukken slagroomtaart en één e-claire, de man at wel voor hen alledrie. Hij had het wel nodig, met zijn gave. Ivy glimlachte breed toen ze haar koffie kreeg en goot er wat suiker bij, waarna ze rustig roerde met haar lepeltje en een slok nam, waarbij ze haar ogen kort sloot en genoot van de smaak. Dat deed deugd. "Hmmm" mompelde ze kort en ze glimlachte opnieuw.

Account verwijderd

schreef:
Ze sprak hem niet tegen, dus dat betekende dat het plan gemaakt was. Hoewel hij ook graag dingen met haar ondernam, was dat momenteel niet zo'n geweldig plan. Hij zou het wel volhouden, maar het was de vraag of ze ook echt iets aan hem had. Ten slotte waren mensen gewoon anders als ze moe waren. Hij werd er niet per se vervelend van, maar hij werd wel rustig en stil van vermoeid zijn.
Hij glimlachte even toen ze opmerkte dat hij het niet eens hoefde te zeggen om haar in zijn bed te krijgen. Het was niet waar Derek het over had, maar dat vond hij wel lief. Soms was ze nog wel een beetje onschuldig. Tot ze nog maar deels gekleed waren, dan verloor ze die onschuldigheid wel. Eerlijk was eerlijk, dat vond hij wel leuk aan haar. Ze was niet passief en dat vond hij wel leuk.
'Iv, dat half uurtje maakt echt geen verschil meer. Ik heb afgelopen nacht dubbel zo lang geslapen als ik de afgelopen twee maanden gedaan heb. Maak me nu maar gewoon wakker als er iets is,' besliste hij. Hij wilde niet dat ze het zelf uit moest zoeken als ze angstig wakker werd. Het was niet fijn om het alleen te moeten doen en hij wist daar meer dan genoeg van.
'En ik slaap helemaal niet meer als je me niet wakker maakt,' gaf hij toe. Als hij wist dat ze nachtmerries had en ze hem niet wakker maakte, zou hij niet meer slapen. Hij wist dat ze prima voor haarzelf kon zorgen, maar hij wist ook dat ze hem nodig had als ze wakker schrok. Hoewel ze waarschijnlijk zou beweren dat dat helemaal niet waar was.
Hij bekeek de menukaart kort. Er was een hoop taart, maar dat was niet genoeg voor hem. Hij moest eten nu Claire er niet was om hem misselijk te maken. Dat deed hij dan ook. Hij ging voor een hamburger met frietjes en een salade, wetende dat hij de komende paar dagen toch weer weinig zou eten.
'Oké, dan gaan we naar het hotel. Ik kan wel zeggen dat ik ga hardlopen, dat heb ik al maanden niet meer gedaan en ik heb het idee dat het wel nodig is,' stelde hij voor. Als hij ging hardlopen, was hij altijd lang weg. Hij nam altijd pauzes en wandelde hele stukken. Hij zou er wel aan vast plakken dat hij nog een beetje door de wijk wilde kijken.
De koffie, taart en zijn eten kwamen niet lang na hun bestelling. Er zaten wat mensen, maar het was niet druk. Waarschijnlijk had de keuken tot hem niet eens iets te doen gehad. Hij glimlachte even vriendelijk en begon aan zijn eten. Zijn eetlust was enorm als Claire er even niet was. Hij zuchtte opgelucht en lachte toen hij Ivy hoorde genieten van haar koffie.
'We moeten vaker koffie drinken als we terug zijn.' Ze zouden samen wonen, ze konden zelf beslissen wanneer ze koffie gingen halen. Ze konden een eigen koffieapparaat kopen, een goed apparaat. Ivy kon koffie hebben wanneer ze wilde.

Account verwijderd

schreef:
Ivy gaapte kort en wreef door haar ogen onder haar zonnebril. Ze voelde zich wel wat uitgeput, inderdaad. Het was alsof haar spieren eindelijk, na al die jaren de spierpijn kregen die ze hoorde te krijgen maar nooit kreeg. Wel, haar rug was tenminste gestopt met zijn rare trucs. Ivy keek hem boos aan toen hij zei dat dat halfuurtje niet uitmaakte en ze beet kort op haar onderlip terwijl ze haar armen over elkaar sloeg en haar wenkbrauwen vormden zich tot een gefrustreerde frons. Ze zou wel lang twijfelen tot ze hem wakker maakte. Ze vond het gewoon echt niet fijn om hem wakker te maken als het niet dringend was. En aangezien ze de nachtmerries elke nacht had, zou hij waarschijnlijk haar beu zijn na een paar dagen. Ze was gewoon angstig... En ja, ze had Oliver nodig, maar ze wou niet te veel van hem vragen. Ze knikte kort toen hij zei dat hij dan niet meer sliep als ze hem niet wakker zou maken en zuchtte kort. "Okey, ik maak je wakker, maar alleen als het te erg is" zei ze zachtjes. Dat was de deal, ze weigerde hem elke dag opnieuw wakker te maken, dat ging gewoon niet. "Dan ga ik wel naar de dokter voor mijn rug?" Stelde ze voor. Het was logisch, na 'zo'n pijn de dag ervoor' hoorde ze gewoon naar de dokter te gaan. Derek knikte. "Klinkt goed, dan zeg ik dat tegen de rest" Ivy glimlachte en knikte, waarna ze een kus op Olivers wang drukte. Ze was een beetje vermoeid aan het worden, zelfs met de koffie. Dat was nog een nadeel van het nachtmerrieshebben. Zodra ze eraan dacht, maakte het haar verdrietig. Ze voelde zich gewoon machteloos. "He, hoe heette die vriendin van je weer? Die samen met je was op het gala?" Vroeg ze met een frons. Haar naam lag op Ivy's lippen, maar ze kon er nu net niet op komen. "Oh ja, please" zuchtte ze met een grijns, waarna ze een stuk van haar appeltaart opat. Juist ja, ze had enorme honger, hoe kon ze dat zijn vergeten. Subtiel gleed haar hand naar het bord van Derek, waar ze de eclaire stal. Ze glimlachte breed toen Oliver het opmerkte.

Account verwijderd

schreef:
'Kijk niet zo boos. We weten allebei dat jij precies hetzelfde zou doen als ik degene was die wakker werd elke nacht,' merkte hij op. Als hij elke nacht wakker werd door nachtmerries, zou zij ook willen dat hij haar wakker maakte. Hij zou het waarschijnlijk niet eens erg vinden, hij wist hoe miserabel hij zich vaak voelde als hij een nachtmerrie gehad had. Het was maar goed dat hij ze niet langer had. Hij drukte een kus tegen haar lippen en hij duwde met zijn duimen zacht haar mondhoeken omhoog, waardoor ze gedwongen naar hem moest glimlachen.
'Ik houd van je, ik wil niet dat je elke nacht wakker ligt.' Hij liet zijn vingers even langs haar gezicht glijden en glimlachte toen. Zijn aanwezigheid zou haar niet helpen als hij alleen maar lag te slapen. Misschien hielp het haar ook niet als hij wel wakker was, maar ze konden het allicht proberen.
'Iv, maak me nu gewoon wakker. Jou kennende maak je me dan nooit wakker, want je vindt altijd dat het nog erger kan,' mopperde hij. Hij wist zeker dat ze hem vrijwel nooit wakker zou maken, ondanks dat ze zich slecht voelde. Het was toch niet eerlijk als zij maar een halve nachtrust kreeg omdat hij zo nodig moest slapen? Hij schudde zijn hoofd even. Als het nodig was om elke nacht wakker te worden, dan was dat maar nodig.
Hun idee was niet slecht. Ze hadden goede redenen om te gaan en het zou niemand opvallen dat ze tegelijk weg waren. Eén van hen moest gewoon eerder terugkomen dan de ander en niemand zou het door hebben. Hij bestudeerde Ivy.
'Lexa,' antwoordde hij. Hij sprak Lexa regelmatig, ze was de enige vrouw wiens berichten hij wel opende. De rest negeerde hij gewoon. Ivy was de enige die hem ooit berichten stuurde, dus over het algemeen hield zijn telefoon het dagen vol.
Hij schoot in de lach toen Ivy van Derek stal. Derek keek hem even vreemd aan, maar ging vervolgens gewoon weer door met zijn taart. Hij at de hamburger op, waarna hij aan de frietjes begon en hij zo nu en dan wat salade tussendoor at. Hij moest toch inslaan voor de komende paar dagen.
'Je weet dat je mee mag eten als je honger hebt hè?' vroeg hij aan Ivy. Hij had meer dan genoeg te eten en als ze honger had, kon ze gerust zijn friet pikken.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld