ORPG - I'm Number ..... - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - I'm Number .....

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
"Je cepaan waar is hij of zij" vroeg Clyde al vreesde zowel hij als Ruben het ergste, want al hij of zij nog leefde had hij Sam toch al veel eerder moeten zijn komen zoeken. "Clyde dit betekent toch dat de beschermingsspreuk verbroken is, niet nu we zo dicht bij elkaar zijn, maar onze erfgaven zijn helemaal nog niet ontwikkeld?" zei Ruben plots lichtjes in paniek want nu konden de mogs hen niet alleen in volgorde maar ook gewoon zomaar om het even wie van hen doden.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Maya:

Ik keek hem aan en zocht naar mijn mobiel. "Hij is thuis, denk ik." zei ik als ik mijn mobiel had gevonden. "Moet ik hem bellen?" vroeg ik toen en had zijn nummer al zo gepakt dat ik zo kon bellen. "Mijn echte naam is trouwens Maya." zei ik en keek de twee weer aan. Toen hij begon op een spreuk, trok ik een wenkbrauw op. Spreuk? Daar had ik nog niets over gehoord. "Welke spreuk?" vroeg ik en kwam iets over eind. Maar dan voelde ik weer een steek door mijn lichaam trekken en liet mij terug vallen op de bank.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
"Wel het is niet echt een spreuk, maar kijk we kunnen enkel in volgorde vermoordt worden toch. Dit kon alleen totdat twee loriërs elkaar ontmoette of echt superdicht bij elkaar waren en blijkbaar zijn wij dus die twee loriërs" zei Ruben die duidelijk lichtjes in paniek was. "Je kunt je cepaan het beste bellen dan kunnen we samen overleggen hoe we deze situatie het beste aanpakken" vertelde Clyde haar, die opvallende kalm leek te blijven onder dit alles.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Maya:

Ik knikte en belde gelijk. Niet veel later drukte ik mijn mobiel uit en keek hun aan. "Hij komt er aan." zei ik en ging iets anders liggen. Nog steeds voelde ik mijn niet al te best en sloot mijn ogen. "Alles draait" mompelde ik en opende mijn ogen iets zodat ik ze nog wel kon zien. Maar al snel werden mijn ogen groot als ik merkte dat er een paar dingen aan het zweven was. Ik schudde mijn hoofd en meteen vielen die dingen terug op hun plaats, sommige kletterde van een tafel of iets af en brak op de grond. "Sorry." zei ik meteen en sloeg mijn ogen neer. Meteen ging ik goed na denken en slikte. "Speed, night vision, temepratuur, elemental. zei ik en keek de jongen aan.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Ruben begreep niet meteen wat hij tegen haar zei, maar besefte toen dat het haar erfgaven waren. "Ow momenteel zijn mijn zintuigen alleen versterkt, buiten mijn ogen dan, ik ben namelijk blind, maar kan toch een soort van zien door trillingen te voelen, soms werkt het zelfs beter dan normaal zicht" zei hij en glimlachte. Eigenlijk luchtte het hem wel op om dit eens tegen iemand anders te zeggen dan tegen Clyde. Ongeveer tien minuten later ging de bel Clyde ging opendoen en kwam met een andere man de woonkamer in. Ruben zag niet hoe hij eruitzag maar toen hij Maya's naam zei klonk hij erg bezorgd.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Maya:

Ik knikte toen hij dat zei, maar schrok toen ik het woord, blind, hoorde. "Nee, dat is ..." ik bleef stil en sloeg mijn ogen neer. De tijd was het stil, tot de deur bel ging en ik uit mijn gedachten schrok. Dan hoorde ik de stem van Ron en stond gelijk op, maar was vergeten dat mijn benen nog niet redelijk aan voelde en viel met een harde klap op de grond. Een pijn schoot door mij heen en kneep mijn ogen dicht. Een kreun kwam over mijn lippen als ik merkte dat ik met mijn elleboog tegen mijn middenrif aan was gekomen en kreeg even geen lucht binnen.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Ruben rende naar haar toen, nam haar op en legde haar weer in de zetel. "Alles ok, je moet echt nog even rusten, misschien heeft je cepaan iets helends mee" zei hij hoopvol terwijl hij voelde hoe haar cepaan de woonkamer in kwam. "Maya is alles ok" zei deze bezorgd al klonk er wel een lichte toon van woede in zijn stem, alsof hij eenmaal ze terug naar huis gingen en preek op haar te wachten zou staan.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Maya:

Als de man mij anders neer had gezet, kreeg ik weer iets lucht naar binnen en knikte toen hij dat zei. Hij had gelijk, ik moest nog wachten. Maar als ik Ron zijn stem hoorde, kroop ik iets in elkaar en knikte. "Ja, alleen mijn benen, ze voelen raar." zei ik toen en probeerde hem weer aan te kijken, maar al snel keek ik weer weg. De houding die hij had aangenomen, kende ik al te goed en kon zo een draai om mijn ogen verwachten. "Ik wil echt niet, maar er bleef een soort energie rond mij hangen als ik bij hem ben." mompelde ik tegen Ron.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Ruben fronste. "Zeg je nu dat het mijn schuld is dat je niet kan lopen?" vroeg hij lichtjes verbaasd. "Want ik zou niet weten hoe ik dat voor elkaar speelde of hoe ik het ongedaan moet maken" voegde hij er aan toe. Clyde en Ron waren met elkaar in gesprek geraakt. Ze kenden elkaar al was het niet echt een blij weerzien aangezien ze nu ze elkaar gevonden hadden ook de rest moesten gaan zoeken en zo snel mogelijk hun erfgaven moesten ontdekken.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Maya:

Gelijk keek ik op toen hij dat zei en schudde hevig mijn hoofd. "Nee, nee zo bedoel ik het niet." zei ik en haalde diep adem. "Doordat ik niet kan lopen is mijn eigen schuld, maar vanaf het begin dat we elkaar tegen zijn gekomen voelde ik een energiekracht tussen ons hangen. Het voelde gewoon fijn." zei ik en sloeg mijn ogen neer. Hierbij moest ik even lachen en keek Ruben aan. "Een energie die ik al zo lang niet meer gevoeld heb toen we naar de aarde gingen. Alsof we elkaar al een keer eerder ontmoet hebben voor dit alles."

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld