Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 
Dauntless schreef:
"Ook een goede morgen" zei Gabriël lichtjes sarcastisch terwijl hij door ging met poetsen. Hij keek van het bloed naar haar. "Het is jou bloed natuurlijk. Ben je dan nu al vergeten wat er gisteren is gebeurd toen ik mijn revolver tegen mijn hoofd hield. Het stroomde uit je neus en nu moet ik het opkuisen. Ben je er echt honderd procent zeker van dat je geen verdovende middelen of zo gebruikt, dat je dat al zo snel vergeten bent."
Hij staarde tevreden naar het eindresultaat. De loods zag eruit als een slaapplaats voor een dakloze wat vrij veel voorkomend was in deze buurt.
"Ok ik heb enorm veel honger en wil geen seconde langer in dit rattenhol blijven." Hij opende de ingang van de loods en toen ze beiden buiten waren sloot hij zijn schuilplaats grondig af. Hij wandelde de haven door op weg naar het metro station. Hij hield geen rekening met Emma, keek niet achterom of ze nog kon volgen. Hopelijk had ze wel door dat hij haar gezelschap niet op prijs stelde. Hij stopte even bij een klein winkeltje om een croissant en een beker koffie te kopen. Ook al had hij geld genoeg hij vroeg niet of Emma iets moest hebben. Ze was onsterfelijk dan zou ze ook wel niet omkomen van de honger.
Hij nam de metro naar het centrum van de stad waar hij zich door de stroom van inwoners en toeristen liet meevoeren naar een groot modern appartementsgebouw. De portier wenste hem een goede morgen en liet hem naar binnen. De lift bracht hen naar de op één na hoogste verdieping en opende in een chique loft. "Veel beter dan die oude loods vind je ook niet?"
"Ook een goede morgen" zei Gabriël lichtjes sarcastisch terwijl hij door ging met poetsen. Hij keek van het bloed naar haar. "Het is jou bloed natuurlijk. Ben je dan nu al vergeten wat er gisteren is gebeurd toen ik mijn revolver tegen mijn hoofd hield. Het stroomde uit je neus en nu moet ik het opkuisen. Ben je er echt honderd procent zeker van dat je geen verdovende middelen of zo gebruikt, dat je dat al zo snel vergeten bent."
Hij staarde tevreden naar het eindresultaat. De loods zag eruit als een slaapplaats voor een dakloze wat vrij veel voorkomend was in deze buurt.
"Ok ik heb enorm veel honger en wil geen seconde langer in dit rattenhol blijven." Hij opende de ingang van de loods en toen ze beiden buiten waren sloot hij zijn schuilplaats grondig af. Hij wandelde de haven door op weg naar het metro station. Hij hield geen rekening met Emma, keek niet achterom of ze nog kon volgen. Hopelijk had ze wel door dat hij haar gezelschap niet op prijs stelde. Hij stopte even bij een klein winkeltje om een croissant en een beker koffie te kopen. Ook al had hij geld genoeg hij vroeg niet of Emma iets moest hebben. Ze was onsterfelijk dan zou ze ook wel niet omkomen van de honger.
Hij nam de metro naar het centrum van de stad waar hij zich door de stroom van inwoners en toeristen liet meevoeren naar een groot modern appartementsgebouw. De portier wenste hem een goede morgen en liet hem naar binnen. De lift bracht hen naar de op één na hoogste verdieping en opende in een chique loft. "Veel beter dan die oude loods vind je ook niet?"
18