The secret angel/w. KillianJones - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

The secret angel/w. KillianJones

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Aidan merkte uiteraard dat ze iets achterhield, maar hij ging er niet op in. Ze zou zelf wel iets vragen als de tijd rijp was, en hij wilde haar niet dwingen. Hij liep zwijgend door en glimlachte enkel naar haar. Na een paar minuten zei hij; 'Je hoeft me niet te vertellen wat je wilde vragen, maar weet wel dat je altijd alles bij me kwijt kan he.' zei hij langzaam. 'Ik weet dat ik je pas net ken, maar ik wil gewoon dat je weet dat ik te vertrouwen ben. En dat ik je zal helpen als ik dat eventueel zou kunnen bij problemen die je hebt.' hij keek haar rustig in de ogen en glimlachte.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Elaine vroeg zich werkelijk af wat haar tegen hield. Ze kreeg het gevoel alsof het door het lot bepaald werd dat ze hem tegen kwam en hem ook in vertrouwen zou nemen want ze voelde dat ze dat ging doen. Maar wanneer wist ze niet. ''Ik weet dat ik je kan vertrouwen.'' Zei ze zonder na te denken maar het was te laat om die woorden terug te nemen. Zou hij nu vermoeden dat ze al meer weet over hen? Dat ze dingen op voorhand wist? ''Ik weet gewoon zelf niet wat er is.'' Zei ze en ook dat was er uit voor ze het wist. Nu zou ze echt op haar tong moeten bijten, figuurlijk, anders werd het te veel in 1 keer. Maar het leek gewoon alsof ze niet kon liegen tegen hem. Hij had iets speciaals om zich heen, iets dat ze niet kon verklaren. Het trok haar aan als een magneet en zorgde ervoor dat ze de waarheid niet kon ontkennen, wat die waarheid dan ook mocht zijn.

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Aidan glimlachte even, hij merkte wel dat er een hoop was waar ze mee worstelde in haar gedachte. Hij liet haar even denken, want hij wilde haar de tijd en ruimte geven dit zelf te verwerken en te ontdekken. Ze voelde waarschijnlijk zelf ook wel de aanwezigheid van iets groots, en dan had je altijd haar gave nog. 'Dat geeft niet, dat hoeft ook niet.' hij liep rustig door. "ik denk dat de meeste mensen op de wereld vaak zelf niet weten wat er aan de hand is hoor.' zei hij geruststellend en tegelijkertijd een beetje grappend. Hij liep mee naar het einde van het pad waar er zich een tweesprong vormde, en hij wist dat zij de andere kant op moest. 'Nou..' begon hij maar.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Elaine zag dat ze op de tweesprong kwamen. Hij moest waarschijnlijk de andere kant op. Zij moest dus de andere kant op dan hem. ''Zie ik je nog?'' Vroeg ze plots zonder na te denken maar ook dat kon ze nu niet meer terug nemen. Ze keek even naar hem en probeerde wat te glimlachen. Ze vond het jammer dat ze al weg moest eigenlijk. Ze wachtte dan maar op een antwoord voor ze verder ging , het pad op naar haar huis. Ze dacht dat ze nu wel een gek zeurend kind leek. Maar iets in haar wilde dat wel en voelde aan de andere kant ook iets anders dat zei dat ze dat nog ging nodig hebben.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld