Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Love where you have to fight together

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Vincent
Als ik naar buiten staar voel ik me alweer moe worden. Ik ga liggen en probeer mezelf wakker te houden. Langzaam val ik in een onrustige slaap. Als ik wakker word is Bella weg. Ik had toch niet veel met haar. Ik haatte haar niet maar ik mocht haar ook niet zo. We hadden amper contact. Ik pak mijn laptop en lees mijn skype berichten. Ik kreeg een bericht van Jonas dat ze in mentor les zaten en dat iedereen in mijn klas me wauw zien. Ineens belt Jonas me. Ik wauw ophangen maar ik drukte per ongeluk op het verkeerde knopje. Ik zag Jonas lachend zitten. 'Hey iedereen, ik skype met Vince'. Iedereen staat op en rent naar Jonas zijn laptop. Ze schreeuwen door elkaar en het beeld hapert. De lerares kwam ook aangelopen maar ze was niet kwaad. 'Iedereen stil, we horen hem niet. Hoe gaat het Vincent'? Ik keek iedereen aan en zei 'het gaat super goed. Ik voel me niet moe en de bloedneuzen zijn voor een groot deel over'. Iedereen keek opgewekt. 'Mooi zo. Mogen we binnenkort ook langs komen' vroeg Jonas. 'Weet ik niet. Ik ga wel vragen. Maar ik moet nu gaan, doei' en ik hing op. Ik voelde me schuldig. Het ging juist ontzettend slecht met me. Ik had regelmatig bloedneuzen en ik voelde me totaal niet goed. Ik stond op om even afleiding te gaan zoeken. Ik liep naar de speelruimte. Ik ging zitten en zag een gitaar staan. Mijn vader had me een liedje op geleerd. Ik pak de gitaar en begin te spelen. 'Wow mooi, je kan het echt heel goed Vincent'.Aan de stem te horen wist ik dat het Tom was. Ik draai me om en zie inderdaad Tom staan. 'Dank je'. We praten even tot hij weg moet. Tom zag er bleker en vermoeiend uit vond ik. Ik liep terug naar mijn kamer. Als ik naar Emma kijk, zit ze op haar bed aan één of ander apparaat vast. Ik loop achteruit en knal tegen een kast omhoog. Ik voel een klap op mijn hoofd en een schrift valt voor mijn voeten. Net naast me valt een schaar die op de kast lag. Ik wrijf op mijn hoofd en leg de spullen terug. 'Wat is er met jou gebeurt'? 'Dit zijn mijn medicijnen'. Ik kijk haar aan en loop terug naar mijn bed. Een vage flits schiet in mijn gedachtes voorbij.Ik zag mijn moeder ziek op een bed liggen met ook zo'n apparaat ding. Ik kijk naar buiten en zucht. Een paar jaar geleden lag zij daar en nu lig ik er.

CuteFlower
Playback-ster

CuteFlower schreef:
hh

Account verwijderd

schreef:
Bella:

Ik ga rechtop zitten en pak mijn mobiel.
Ik open whatsapp en lees mijn berichtjes. De woorden schieten voorbij. 'waar ben je?' 'Wat is er met je?' "wrrm reageer je niet' 'wrrm ben je niet op school?' Ik besef me dat niemand weet dat ik in het ziekenhuis lig. Ik leg mijn mobiel aan de kant en pak mijn laptop. Snel zet ik mijn skype op offline. Ik open de mail en begin te typen.
'Lieve klas,
Sorry dat ik niks van me heb laten weten, ik zal alles uitleggen.
Op de dag dat ik voor het laatst op school was was ik van de trap gevallen. Ik dacht dat mijn been was gebroken daarom ging ik naar het ziekenhuis. Met mijn been viel het mee maar de dokter had helaas wel iets anders ontdekt. Ik heb leukemie, en dat is dus kanker.
Daardoor lig ik dus hier, in het ziekenhuis. Ik mag niet naar buiten, er mag niet eens een raam open. Ook mag ik geen bezoek, alleen mijn moeder dan en andere kinderen met leukemie. Waarom ik geen bezoek mag? Nou stel als 1 van mijn vriendinnen nu naar mij toe zou komen terwijl ze eigenlijk een beetje verkouden is. Ik kan dan veel sneller ook verkouden worden, dat is dan nog niet zo erg maar ik krijg het gelijk een stuk erger. Dat is dus niet leuk want daardoor kan ik nog zieker worden...
Ik zit aan een infuus, daardoor krijg ik mijn medicijnen. Ik ben moe en niet alleen nu nee bijna de hele dag. Daarom slaap ik ook veel. Ik ga bijna eten dus ik ga.
Veel liefs Bella.'
Ik verstuur de mail, leg mijn laptop weg en wacht tot de zuster komt.

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Vincent
Tranen vullen mijn ogen maar ik besluit sterk te wezen. Ik knipperde en de tranen vielen over mijn wang. Ik veegde ze weg en ging rechter zitten. Ik kon niet wachten om hier weg te mogen. Rennen in de frisse buitenlucht, chillen met mijn vrienden en elke ochtend mijn vader zien hoe hij lachend een eitje stond te bakken. Ik zuchtte en hoorde dat de zuster Bella mee nam. Ik draaide me niet eens om, of iets dergelijks om te laten zien dat het me iets kon schelen. Toen ze weg was pakte ik mijn gitaar. Ik ging zitten en bedacht een liedje. Ik kon niet 1,2,3 een leuk liedje bedenken daarom begon ik zelf een liedje te schrijven. 'Ik zit hier alleen. Met niemand om me heen. And I fight, fight alone. Nobody feel what I feel.' Toen hoorde ik iemand achter mij. Ik draai me om en zie Tom er staan. Tom was ook overal. 'Hey. Ik hoorde wat je zong, en ik vond het wel erg mooi en zo diep'. 'Ja dank je'. Ik keek alsof op mijn horloge en zei 'zo laat, sorry je moet gaan de dokter komt zo'. Tom knikte en ging weg. Ik ging met mijn rug op mijn bed liggen en zuchtte. Toen kwam Bella weer binnen. Ik stond op en liep weg. Ik had geen zin om te praten, of iets dergelijks. Ik ging ergens zitten en keek om me heen. Na een kwartier liep ik verveeld weer terug naar mijn kamer. Ik ging op mijn bed zitten met mijn rug gekeerd tegen Bella. 'Waarom doe je zo'? hoorde ik ineens achter me.

Account verwijderd

schreef:
Bella:

Na een tijdje komt de zuster, "Bella, wil je even meekomen?" vraagt ze. Ik knik en sta op. Ik loop achter de zuster aan, we komen in het zelfde kamertje als gisteren. Ze doet weer handschoentjes aan. "Ga maar liggen" zegt ze. Ik ga braaf op de tafel liggen. Ik weet niet wat ze allemaal doet maar ze is snel klaar. "Nou Bella, ga maar snel naar je kamer het eten komt zo" zegt ze. Ik zeg de zuster gedag en loop naar mijn kamer. Als ik door de gang loop kom ik een meisje tegen van mijn leeftijd, ze is spierwit. Een paar meter van mij af blijft ze stil staan, ze begint rare geluidjes te maken en haar ogen beginnen rond te draaien.
Ze grijpt naar haar keel. "Zuster!!" schreeuw ik door de gang. Ik begin op het meisje haar rug te kloppen. "Zuster!!" roep ik nog een keer. Ik klop nog 1 keer hard op haar rug. Dan vliegt er iets uit haar mond. Het meisje begint te huilen. Ik omhels haar, "Rustig maar, het is goed" zeg ik sussend. "Je hebt mn leven gered" zegt ze snikkend. "Gaat het weer?" vraag ik. Ze knikt. Ik loop met haar mee naar haar kamer. "Hoe heet je eigenlijk?" vraag ik onderweg. "Magan, en jij?" "Bella, heb jij ook leukemie?" Ze knikt. Dan komen we een zuster tegen. "Schreeuwden jullie nou net?" vraagt ze boos. "Ja, Megan stikte" zeg ik. "Bella heeft me gered" zegt Magan. De zuster kijkt ons met grote ogen aan. "Oh nou sorry voor de vergissing" zegt ze. Ik lach, ik hoop je nog eens te zien" zeg ik tegen Magan. Magan knikt, "Echt onwijs bedankt dat je me leven hebt gered" ze geeft me een knuffel. Ik zeg haar gedag en loop naar mijn eigen kamer. Ik ging op bed zitten, net toen ik mijn mond open wou doen om iets tegen Vincent te zeggen liep hij boos de kamer uit. Ik keek hem boos na, wat is er toch met hem? waarom doet hij zo boos tegen mij? Ik haat Vincent nu echt. Als hij de kamer weer boos inloopt en met zijn rug naar me toe ging zitten kon ik het niet meer hebben. "Waarom doe je zo?" vraag ik op boze toon.

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Vincent
Ik antwoord niet en zucht. Ze begreep me toch niet. 'Laat me maar gewoon' zei ik kortaf en besloot om weer weg te gaan. Bella zei niks en staarde voor zich uit. Ik besloot toch maar om te blijven, zo kwam mijn eten en ik had best wel trek. Ik bleef wachten tot de zuster met wat eten langs kwam. Ik at wat en liet wat staan. 'Moet je dat niet opeten Vincent' vroeg de zuster. 'Nee heb geen honger meer'. Ik ging liggen tot ik een hand op mijn schouder voel. 'Kom je mee Vincent, we hebben nog een hoop te doen' zei de zuster. 'Nog een hoop te doen'? vroeg ik. Ze knikte en ik liep met haar mee. We liepen naar een kamer en ik ging liggen. 'Ga maar lekker slapen' en de zuster gaf me een spuitje. Ik voelde mijn ogen zwaarder worden en viel in slaap. Toen ik wakker werd lag ik op mijn eigen kamer en zat er een apparaat aan me vast. Mijn arm deed pijn en ik keek ernaar. Een plekje was erg opgezwollen en dik. Ik zuchtte en keek naar het plafond. 'Je bent wakker Vincent, tijd voor je medicijnen' zei de zuster die net binnen kwam. Ik zuchtte en zag een schoteltje met vier pilletjes. Ik ging moeizaam zitten en pakte er 1. Ik nam hem in en slikte hem weg met een glas water. Zo ging ik door tot ik ze alle vier op had. Ik ging liggen en zuchtte zacht. 'Morgen krijg je er vijf en zo bouwen we het op'. 'Vijf' zuchtte ik en keek haar aan. Ze knikte. 'Tot morgen vroeg' en ze deed het licht uit. Ik ging liggen en mijn ogen werden zwaarder tot ik in slaap viel.

Account verwijderd

schreef:
Bella:

Ik staar voor me uit, ik eet mijn eten op en ga slapen. De volgende ochtend word ik wakker door geklop op de deur. "Pap!" hoor ik Vincent zeggen. Ik trek mijn deken over mijn hoofd. De tranen rollen over mijn wangen, zijn ouders komen wel.
Als zijn vader weg is veeg ik mijn wangen af en kom te voorschijn. Ik pak mijn mobiel en open whatsapp. Ik staar met grote ogen naar het beeldscherm. Dan laat ik mijn mobiel vallen. Ik pak de foto van mijn moeder in het fotolijstje en gooi het naar de muur. Ik sta op en wil de kamer uit rennen. "Wat is er?" vraagt Vincent, hij kijkt me verschrikt aan. Ik zat door me knien en barst in huilen uit. Vincent komt naast me zitten en aait me over mijn rug. Ik verberg mijn gezicht in mijn handen. "Bella, wat is er?" vraagt hij opnieuw. Ik kan niks zeggen... Het voelt alsof mijn hele leven instort. Als ik weer een beetje op adem ben gekomen doe ik mijn hoofd omhoog. Ik kijk in het bezorgde gezicht van Vincent. "Wat is er?" vraagt hij nog een keer. Ik zucht "Mama heeft een nieuwe vriend en daardoor kan ze voorlopig niet langskomen" Zeg ik snikkend. "Een nieuwe vriend? waar is je vader dan" vraagt hij. Ik zucht, "Hij is dood" zeg ik. Ik leg hem het verhaal uit en dat ik een jaar voor mezelf en voor mijn moeder heb gezorgd. Vincent geeft me troostend een knuffel. Net op dat moment komt er een zuster binnen. Ze kijkt ons met grote ogen aan. "Ik hou jullie in de gaten" zegt ze.

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Vincent
Toen ik wakker werd en de eerste zonnestralen mijn gezIcht raakte zag ik mijn vader in de deuropening staan. "Pap"schreeuwde ik en ik probeer met mijn infuus zo snel mogelijk te rennen. Ik omhels hem en probeer mijn tranen te verbergen in zijn shirt. "Hey Vincent hoe gaat het"? "Goed hoor"loog ik. "Het spijt me Vincent ik mocht niet lang blijven en ik moet naar mijn werk. Wees sterk beloof me dat" en hij drukt iets in mijn handen. Het was een ketting. Ik doe hem om en omhels hem nog even. Ik laat hem los en loop naar mijn bed. Als Bella begint te huilen ga ik naast haat zitten en aai ik haar. Als ik vraag wat er is vertelt er het hele verhaal en luister ik aandachtig. Ik vond het sneu voor haar en troostte haar en ik gaf haar een knuffel. Op dat moment komt er een zuster binnen en zegt "ik houd jullie in de gaten". Als de zuster weg is beginnen we te lachen. " Ik hou jullie in de gaten" zeg ik met het stemmetje van de zuster. Bella lachte en veegde haar tranen weg. Ze lachte en ik zei "ik ga even door het ziekenhuis wandelen". Ik liep mijn kamer uit en liep door de gang. "Hey Vincent" hoorde ik ineens. Ik deed een paar stappen terug. Ik zag Tom lijkbleek op zijn bed liggen. "Hey Tom gaat het wel"? vroeg ik zacht. Hij knikte. "Ja hoor". Ik ging bij hem zitten en glimlachte. "Ik heb een lied voor je geschreven". "We fight, fight together. No we are"nt alone." "Heel mooi Vincent, dank je". "Graag gedaan". "Je moet denk ik gaan de dokter komt zo weer ". Ik knik en voordat ik de deur uitstap zeg ik "doei Tom tot morgen". Hij knikt en ik loop zijn kamer uit opweg naar mijn eigen kamer.

Account verwijderd

schreef:
Bella:

We beginnen te lachen als de zuster weg is, ik veeg mijn tranen weg. Vincent gaat even wandelen door het ziekenhuis. Ik kleed me om en loop de gang op, ik loop naar Magan haar kamer. Ik klop op de deur, "kom maar binnen" hoor ik Magan zeggen. Ik doe de deur open, "hee" zeg ik. "Heey Bella!" zegt Magan. Ze staat op en geeft me een knuffel. "Ik heb wat voor je" zegt Magan.
Ik kijk haar verbaast aan, ze pakt wat uit het laatje van het nachtkastje. "Omdat jij mijn leven hebt gered" zeg ze. Ik pak het kadootje van haar aan en maak het open. "Oooh dankjewel!" zeg ik blij als ik de doos merci en een tijdschrift uit het pakpapier heb gehaald. Er komt een zuster binnen die zegt dat ik naar mijn eigen kamer moet gaan, ik zucht en zeg Magan gedag.
Ik ga op mijn bed liggen en denk aan mijn moeder, mijn moeder en haar nieuwe vriend. Daarom kon ze dus niet langskomen, daarom was ze zomaar weg. Tranen lopen over mijn wangen. Dan hoor ik mensen over de gang rennen. Ik kijk wat er aan de hand is. Ze rennen de gang uit. Ik besluit even te gaan kijken wat er aan de hand is. Als ik de gang uit ben zie ik dat er een paar zusters de kamer van Magan ik lopen. Ik loop naar de kamer toe. Ik zie allemaal doktoren bij Magan staan. "Bella! jij mag hier nu niet komen! ga terug naar je kamer!" zegt een zuster boos tegen mij. "Oke maar ik wil eerst weten wat er aan de hand is eerder ga ik niet weg" zeg ik vel. De zuster kijkt me boos aan "Magan heeft een virus opgelopen haar hart kan het nauwelijks aan" zegt de zuster. Ik kijk haar met grote ogen aan. "Gaat ze dood?" vraag ik. "We doen er alles aan om haar in leven te houden zegt de zuster. Ik knik en loop naar mijn kamer. Als we s'avonds het eten krijgen gaat de zuster op mijn bed zitten. "Bella we hebben erg slecht nieuws" zegt ze. Ik kijk haar met grote ogen aan. "I..is ze .dood?" vraag ik de zuster bijt op haar lip. Mijn ogen vullen zich met tranen. "Sorry Bella, het spijt me" zegt ze. Ik barst nu echt in huilen uit. De zuster probeert me te troosten. "Ik wil even alleen zijn" zeg ik door mijn tranen heen. De zuster geeft me een aai over mijn hoofd en loopt de kamer uit. Ik ga met mijn gezicht in mijn kussen liggen huilen.

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Vincent
Onderweg naar mijn kamer loop ik door de hal. Ik zie een brandcard dat vele doktoren wegbrengen. Ik doe een blik op de brancard en sta hoofdschuddend en met tranen in mijn ogen in de gang. 'Jonas' schreeuw ik en probeer er achteraan te rennen. 'Jongeman,je kan niet bij hem kijken. Later mag je waarschijnlijk bij hem op bezoek'. Ik kijk de doktor kwaad aan en loop naar buiten. Ik ga zitten en vragen tollen door mijn hoofd. Wat deed hij op de brancard? Waarom dat er een grote wond op zijn voorhoofd? Ik wist 1 ding, dat ik er allemaal geen antwoord op wist. Ik zucht en kijk voor me uit. Ik loop weer naar binnen en sta om de hoek van mijn kamer. Ik hoor Bella snikken met haar handen voor haar ogen. Zo zacht mogelijk draai ik me om en loop weg. Het allerlaatste waar ik zin in had, was dat ik iemand anders zijn pijn op mijn bord kreeg. Ik loop wat door het ziekenhuis en na een tijd zie ik mijn doktor. 'Doktor? Kunt u me vertellen waar Jonas Waterman ligt'? 'Hij ligt op die kamer daar, de derde deur' en hij wijst naar een deur. 'Dank u wel' en ik loop met een snel loopje naar de deur. Ik doe hem open en zie Jonas op een bed liggen. De gordijnen waren gesloten en alle lichten waren uit. Ik pak een stoel en ga naast zijn bed zitten. Hij zat aan vele apparaten vast en zijn been zat in de gips. Hij had ook iets om zijn nek, maar wat het was geen idee. 'Ik weet dat we altijd bij elkaar zijn, maar dit is gestoord' probeerde ik lachend te zeggen. Jonas reageerde niet maar ik wist wat hij zou zeggen. Ik stond op en liep zijn kamer uit. Ik loop naar mijn kamer en zie dat Bella weg was. Ik ga zitten en knal zacht met mijn achterhoofd tegen de muur. Ik was geen steek wijzer geworden. 'Daar ben je. Waar was je? Ik zocht je de hele tijd' zei Bella kwaad. 'Ik liep gewoon door het ziekenhuis' zei ik kortaf en keek naar buiten. Ik hoorde haar zuchten en ik pakte mijn laptop. Honderd berichten op skype. Blijkbaar zat ik in 1 of andere groep. Het ging over Jonas en wat er gebeurt was. Ik begon te lezen en scrolde steeds verder en verder tot ik alle oude en nieuwe berichtjes had gelezen. Blijkbaar was Jonas overreden door een auto die hem niet zag. Hij had een hersenschudding, een gebroken been en zijn ruggenwervel was kapot.Ik leg mijn laptop weg, en pak een bal. Ik loop naar buiten en trap de bal kei hard tegen de muur. Ik was boos, niet op Jonas en ik wist eigenlijk niet goed op wie wel. Ik trap de bal een paar keer weg en dan word mijn woede omgezet naar verdriet en pijn. Ik ga zitten op een bankje en laat een paar tranen over mijn wangen stromen. Ik veeg ze weg en loop naar binnen. Ik ga naar mijn kamer en check mijn telefoon.

Account verwijderd

schreef:
Bella:

Na een uur huilen draai ik me om, ik voel me rot. Ik zie dat Vincent er nog steeds niet is. Ik sta verdrietig op en loop door het ziekenhuis op zoek naar Vincent. Als ik langs de kamer van Magan loop voel ik een steek in mijn buik. Ik loop naar de knutselkamer. Geen Vincent. Ik loop terug naar mijn kamer. Als ik net 2 seconden op mijn bed lig komt er een zuster binnen lopen. "Tijd voor je medicijnen" zegt ze. De medicijnen gaan via het infuus naar binnen. Ik ga liggen en denk aan Magan, aan Vincent en aan mama. Dan komt Vincent de kamer inlopen. "Daar ben je! waar was je?" zeg ik kwaad van de bezorgdheid. "Ik liep gewoon door het ziekenhuis" zei hij. Ik zuchte en ging liggen. Niet veel later viel ik in slaap. s'Nachts word ik wakker van een ongelovige misselijkheid. Ik pak het teiltje wat op mijn nachtkastje staat en ga rechtop zitten. Ik gaf over, ik drukte op de knop. De zuster kwam al snel aan lopen.. "He Bella, wat is er?" vraagt ze. "Ik ben zo misselijk" zeg ik. De zuster knikt. ze gaat naast me zitten. "Dat komt door de chemo" zegt ze. "Probeer maar wat te slapen" zegt ze. Ik ga weer liggen en sluit mijn ogen. Later val ik weer in slaap. De volgende ochtend word ik wakker ik pak het teiltje en geef over. De tranen lopen over mijn ogen, ik wil niet meer ziek zijn. Ik wil beter zijn thuis bij mijn moeder. Op school bij mijn vriendinnen...

- sorry klein stukje moest gaan

Account verwijderd

schreef:
hh

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Vincent
Op mijn telefoon waren niet zo ontzettend veel berichtjes.Sommige waren van mijn vader die vroeg hoe het ging. Ik haalde die adem en typte dat het goed ging. Ik ging liggen en staarde naar het plafond. Toen kwam de zuster met wat eten binnen en ik at wat. 'Vincent, je krijgt vandaag geen medicijnen, je krijgt ze morgen avond. Maar wel hele zware medicijnen'. Ik zuchtte zacht en knikte. Ik ging liggen en dacht na. Ik stond op, kleedde me om en poetste mijn tanden. Ik ging liggen en sloeg een deken over me heen, na een tijd viel ik in slaap. De volgende morgen had ik redelijk geslapen. Ik werd soms wakker door Bella. De kamer was nog donker en ik stond op en deed de gordijnen een stukje open. Ik ging douchen en liet de warme stralen over mijn huid heen stromen. Na het douchen droogde ik me af en kleedde ik me aan. Ik liep mijn kamer uit en zocht de kamer van Jonas op. Ik klopte op de deur en toen ik een zacht stemmetje hoorde zeggen 'kom binnen' liep ik naar binnen. Ik zag Jonas bleek op zijn bed liggen en hij probeerde te glimlachen. 'Hey Jonas. Hoe gaat het'? 'Wie ben jij'? 'Ik ben het Vincent, je beste vriend' zei ik met een snik in mijn stem. Toen voelde ik een hand op mijn schouder. Ik draaide me om en keek een oudere man aan met een doktersjas. 'Kan ik je eventjes spreken op de gang'. Ik knikte en keek met tranen in mijn ogen naar Jonas. Ik stapte de kamer uit gevolgd door de dokter. 'Hoe heet je'? 'Ik heet Vincent'. 'He Vincent, ik ben doktor van der Boom. Jonas kan je niet meer herinneren want hij heeft een hersenschudding opgelopen door de klap. Hij weet amper wie zijn familie is. Na een tijdje weet hij het allemaal wel weer, maar het kan zo zijn dat het een te zware klap is geweest dat hij niks meer weet van vroeger en wie wie is.' Ik keek de doktor verdrietig aan en snikte zacht. 'Dank u wel voor de informatie'. Ik draaide me om en liep weg.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld