Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Envy

Account verwijderd

schreef:
"Ik was net nog aan het roken terwijl dat één van mijn verslavingen is, dus wat denk je?" lachte ik waarna ik weer mijn telefoon hoorde af gaan. "Ben je boos?" stuurde Jade. "Nee." stuurde ik terug. "Fijn, en ik was toch even langs bij je moeder gegaan en ze heeft je naar een rehab gestuurd om van je fucking verslavingen af te komen?!!" stuurde ze. "Ja." stuurde ik terug waarna ik van plan was om mijn telefoon weg te leggen maar hij ging weer af. "Omg, ben er voor jee!! En je moeder vertelde me ook dat ik niet meer met je mag afspreken en dat wij geen vriendinnen meer zijn." stuurde ze waarna ik zuchtte, nu besloot ze ook nog eens mijn vriendinnen de deur te wijzen. "We zijn vriendinnen Jade, let niet op mijn moeder. Maar ik moet nu weg, ik ga even een douche nemen." stuurde ik waarna ik het geluid van meldingen uit zette en mijn telefoon in mijn nachtkastje stopte. "Ik ben even een douche nemen." kondigde ik aan nadat Daniel klaar was met zijn telefoongesprek en in zichzelf begon te mompelen. Ik legde mijn tas op mijn bed en haalde er ondergoed, een shirt en een broek uit en ook nog mijn badjas. Ik had mijn kleding nog geen halve dag aan maar de rookgeur had zich verspreid over mijn kleren en als ze erachter zouden komen dat ik rookte was ik de pineut. Ik haalde er ook mijn shampoo en conditioner uit waarna ik de badkamer in liep en hem achter me sloot. Maar ik deed hem niet op slot, ik was bang voor sloten, ik kwam een keer vast te zitten in een wc en ik heb er een soort van trauma aan over gehouden. Ik kleedde me uit en ging onder de douche staan. De koude stralen die over mijn huid heen druppelden voelden geweldig.

Anoniem
YouTube-ster

Envy schreef:
'Huh, wat?' Ik had niet echt opgelet, en plotseling zag ik Sarah niet meet in de kamer. Wel zag ik haar tas open op bed, dus ik ging er vanuit dat ze aan het douchen was. Een soort intercom werd aangezet en er werd wat omgeroepen.
'Houd er rekening mee dat er vaste tijden zijn voor het ontbijt, middageten, avondeten en de lessen. Ook is er een avondklok. als je medicatie gebruikt word dit geregeld via de medicijnenbalie. Er zijn therapie sessies en je kunt je ook aanmelden voor een sport. Op ons buitenterrein kan worden getennist, er kan voetbal worden gespeeld en er is een mogelijkheid voor hockey. We hebben computerlokalen en een recreatieruimte met een tv en een tafel voor gezelschapspellen. Er word verwacht dat je per week minstens aan één activiteit meedoet. Tot zo bij het avondeten! En vergeet niet; doorzettingsvermogen en vriendelijkheid bergen je hier ver!' Ik kon gewoon horen dat de vrouw die alles omriep de smileyshirt-vrouw was.
Ik liep naar de deur van de douche en wc en klopte er even op.
'Sarah, heb je de mededelingen gehoord?'

Account verwijderd

schreef:
Ik spoot wat shampoo in mijn handen en wreef het in mijn haren. Voordat ik begon met douchen had ik vaak de neiging om het toch niet te doen, maar nadat ik onder het water stond wou ik er niet meer uit, zoals nu. Maar ik werd gestoord door iemand die op de badkamer deur klopte. Ik spoelde de overige shampoo uit en liep naar de deur toe en verborg mijn lichaam achter de deur aangezien ik te lui was om nu mijn badjas aan te trekken en ook vond ik dat niet zo fris aangezien ik mijn lichaam nog niet had gewassen. Ik opende de deur en stak alleen mijn hoofd uit. "Wat?" vroeg ik aan Daniel die dus net op mijn deur had geklopt. Ik had misschien beter mijn badjas kunnen aantrekken aangezien ik begon te rillen van de kou doordat mijn haren nog nat waren en ook omdat er een ventilator in de kamer stond zodat als het te warm werd we hem aan konden zetten en het was behoorlijk warm waardoor ik hem ook aan had gezet. Ook besloot ik om een korte broek aan te trekken nadat ik klaar was met douchen aangezien we misschien wel naar buiten moesten en ik had dus totaal geen zin om een broek vastgeplakt te hebben aan mijn benen door de hitte. Ik trok een wenkbrauw op en wachtte op Daniel die nog antwoord moest geven waar ik erg nieuwsgierig naar was, want wat zou zo belangrijk zijn dat hij mijn douchebeurt moest verstoren?

Anoniem
YouTube-ster

Envy schreef:
Ik staarde een enkele seconden naar Sarah. Haar natte haren, haar duidelijk geïrriteerde blik. Ik stond even met m'n mond vol tanden, en het feit dat ze waarschijnlijk helemaal naakt achter die deur stond hielp ook niet echt. Snel draaide ik mij om en schraapte ik mijn keel.
'I-Ik, euhm.. Er waren mededelingen. We moeten straks gaan eten. D-Daarom klopte ik op de deur. Sorry.' Ik liep snel bij de deur weg en plofte weer op mijn bed neer. Ik had nooit een vrouw als huis- of kamergenoot gehad, en ik had niet verwacht dat ik zo slecht kon tegen meiden. Ik snapte mijn reactie niet, ik snapte niet waar ik stond te blozen. Natuurlijk was ik niet zo'n preuts mannetje en ik wist heus wel wat opgewonden was, maar dit was anders.
Ik besloot om maar even buiten te gaan zitten en te wachten totdat Sarah klaar was.

Account verwijderd

schreef:
Ik bleef hem geïrriteerd aan kijken doordat hij me even aanstaarde. "En? Ga je nog praten?" vroeg ik met een geïrriteerde ondertoon en ik moest licht grinniken toen hij zich omdraaide en me niet meer aankeek. "Oh, is goed, ik zie je zo." zei ik nadat hij had gesproken, hij durfde me niet aan te kijken, schattig. Ik sloot de deur weer en lachte zachtjes. "Jongens.." zuchtte ik waarna ik weer onder de douche ging staan. Ondertussen hoorde ik ook dat een deur werd dicht gegooid, Daniel had waarschijnlijk de kamer al verlaten. Dat was fijn want dat betekende dat ik me kon omkleden in de kamer. Maar voor de zekerheid trok ik mijn lingerie, nadat ik had gedoucht en me had afgedroogd in de badkamer, aan. Ik opende de deur voorzichtig en keek even naar Daniels bed, hij was er gelukkig niet. Ik liep de kamer verder in met mijn broek en shirt in mijn hand. Ik verwisselde mijn lange broek voor een korte waarna ik hem aan trok en ook mijn shirt over mijn hoofd trok. Ik deed ook een paar sokken aan zodat ik mijn sneakers weer aankon. En nadat ik me had aangekleed en mijn haren had droog geföhnd, opende ik de deur en keek om me heen. Waar was Daniel? Ik moest hem zien te vinden aangezien ik niet wist waar de eetzaal was.

Anoniem
YouTube-ster

Envy schreef:
Ik stond in de gang om het hoekje, en toen ik de kamerdeur hoorde openen kwam ik weer het hoekje omlopen. Ik zag Sarah om d'r heen kijken. 'Ah, Sarah. Euhm, sorry van zonet.' Kuchte ik terwijl ik een hand door mijn haren haalde. 'Zullen we dan maar? In ben benieuwd wat voor eten ze hier serveren.' Zuchtte ik. Ik hoopte maar dat het wat eetbaar was. 'Oh, en je moet verplicht elke week deelnemen aan een activiteit hier. Ik zat er aan te denken om eens in de week te voetballen. Je moet toch wat doen. Ze hebben ook tennis en zo.' Ik haalde mijn schouders op terwijl ik de gang doorliep, zoekend naar de eethal. Al snel vond ik een deur met een bordje erboven waar 'eetkamer' op stond, en ik hield de deur open voor Sarah.

Account verwijderd

schreef:
Gelukkig stond Daniel om de hoek zodat ik niet het hele gebouw af hoefde te zoeken voordat ik de eetzaal zou kunnen vinden. Ik grijnsde klein toen hij zich verontschuldigde en schudde mijn hoofd. "Ik ben altijd chagrijnig als iemand me stoort, maar het maakt niet uit. Als je het me niet had verteld stierf ik nu vast van de honger en kreeg ik vast problemen met de medewerkers hier die me nu al niet mogen." lachte ik en knikte. "Tennissen? Serieus, verwacht je nou echt dat ik ga tennissen? Voetbal klinkt goed." lachte ik waarna ik hem volgde naar een kamer. Ik grijnsde kleintjes toen Daniel de deur voor me hield. Wat een gentleman, maar ik vond het best wel schattig dat hij voorheen zulke stoere praatjes had en na een aantal uren lichtjes begon te blozen. Ik haalde een hand door mijn haar zodat ik zeker wist dat het er goed uit zag, want als er iets was waarvan ik hield waren het toch echt wel mijn haren. Ik had erg veel geluk met mijn haren omdat het niet gauw vettig werd waardoor ik wel 2/3 dagen zonder douchen kon overleven, al deed ik dat natuurlijk niet. Ik liep de kamer (of zaal) in en nam plaats in een van de stoelen. Met heel mijn hart hoopte ik dat het goed zou smaken, want eten was eten, en ik hield van eten.

Anoniem
YouTube-ster

Envy schreef:

Omdat ik verder niemand kende, en dat ook niet echt van plan was, besloot ik om maar gewoon naast Sarah te gaan zitten. Ik had het gevoel dat ik haar ook wel zou mogen als we elkaar buiten dit gebeuren hadden ontmoet, dus ik had besloten dat ik in ieder geval zou proberen sociaal te doen. Ik merkte dat ik aardig honger had gekregen, en ik hoopte maar op iets eetbaars.

'Omdat dit jullie eerste dag is en morgen de lessen beginnen, mogen jullie uit twee maaltijden kiezen!' Smileyshirt-vrouw stapte vrolijk door de zaal met een bordje waar twee menu's opstonden. Eentje met vis en eentje met vlees.

'Mensen met een speciaal dieet op allergieën moeten dat even melden, voor hun hebben we iets anders.'

Ik zuchtte en verwachtte er maar niet te veel van.

'Wie wil het gerecht met vlees? Steek je hand op.' Vroeg ze, de handen tellend van de anderen.

Ik had totaal geen zin om een beetje mijn hand op te steken, dus ik besloot dat ook gewoon niet te doen. Ik was geen kleine kleuter.

Account verwijderd

schreef:
Ik merkte op dat Daniel naast me kwam zitten terwijl ik bezig was op mijn mobiel. Ik moest antwoorden op een berichtje maar de vrouw die te vrolijk was begon over het eten waardoor ik gauw mijn mobiel in mijn zak verstopte omdat ik niet wou dat mijn mobieltje werd ingenomen. Ik keek de vrouw aan die vroeg of we onze handen wouden opsteken als we vlees wouden eten. No way dat ik als een klein kind mijn hand zou gaan opsteken voor wat eten. Zo te zien dacht Daniel er ook zo over aangezien hij ook zijn hand niet opstak nadat ze had gevraagd of de rest vis wou. Uiteindelijk merktr de vrouw dat wij onze handen niet op hadden gestoken waardoor we ook geen eten voor onze neuzen hadden liggen. Ze keek ons eerst met een frons aan waarna ze onze kant kwam oplopen. "Waarom staken jullie twee jullie handen niet op?" vroeg ze ons met een glimlach die ze er zo te zien altijd op haar gezicht had. "Ik ben geen kleine kind." zuchtte ik waarna haar glimlach verdween. "Goed, wat wil je eten Sarah?" vroeg ze me waarna ze zuchtte. "Vlees." antwoordde ik waarna ze knikte en Daniel aan keek. "En jij?"

Anoniem
YouTube-ster

Envy schreef:

'Wat ik wil?' Ik snoof even, 'toestemming om zelf in de keuken te mogen koken, maar dat zal ik wel niet krijgen. Is er niet iets zoals keukendienst?' Ik keek naar de borden van de anderen om mij heen. Eetbaar was het wel, maar daar hield het op. Ikzelf hield ontzettend van koken, dus dit was voor mij echt afschuwelijk om naar te kijken.

'Oh, en om mij niet te behandelen als een klein kind. Als jullie willen dat wij jullie respecteren, is het misschien een handig idee om ons ook met respect te behandelen. Dat soort dingen moeten van twee kanten komen.'

De vrouw haar glimlacht verdween en ze dacht even na.

'We kunnen je wel keukendienst geven, dat is niet eens zo'n slecht idee. Maar voor nu zul je toch iets moeten uitkiezen.' Mompelde ze.

'Vlees, in dat geval. Oh, en schrijf Sarah en mij ook maar in voor voetbal. Toch?' Ik keek naar Sarah en glimlachte even.

De vrouw glimlachte en liep weg. Ik zakte achterover en haalde een hand door mijn haren.

'En vanaf dit moment vertrouwd die vrouw mij aangezien ik mij uit mijzelf opgeef voor dingen en interesse toon. Mocht ik iemand moeten omkopen, is zij degene bij wie ik de grootste kansen heb.' Mompelde ik in mijzelf, net hard genoeg voor Sarah om te horen.

Account verwijderd

schreef:
Ik knikte instemmend toen Daniel duidelijk maakte dat ze ons niet hoefden te behandelen als kinderen. Toen hij het had over koken in de keuken trok Sarah een wenkbrauw op uit verbaasdheid. Hield hij van koken en kon hij koken? "Oh, ik ben trouwens niet van plan om te koken voor al deze mensen hier, ik hou het liever voor mij zelf." glimlachte ik nep naar de vrouw waarna ze zuchtte en knikte. Ze zou toch niet verwachten dat ik echt zou koken voor deze hele groep? Dacht het dus niet. Toen hij het had over mij inschrijven bij voetbal knikte ik kleintjes waarna ik met mijn lepel door de rijst ging. Het zag er eetbaar uit, maar of het echt lekker zou zijn betwijfelde ik nog. Toen ze verdween keek ik Daniel aan en haalde weer nieuwsgierig mijn wenkbrauw op. "Kook je?" vroeg ik met een glimlach. Dat zou dus best wel fijn zijn aangezien ik zelf niet de beste was in de keuken. Ik hield het graag bij een tosti want ik probeerde eens pannenkoeken te maken, maar ik zorgde ervoor dat de keuken in brand vloog.. Daniel had gelijk, hij deed het goed door de vertrouwen van haar te winnen door zelf dingen voor te stellen, zoals klusjes of taken. Misschien moest ik dat ook maar eens doen in plaats van de wijsneus uit te hangen en elk moment in discussie te gaan met de mensen hier. Misschien zou omgaan met Daniel wel in mijn voordeel werken aangezien hij duidelijk wist hoe hij zich moest gedragen in bepaalde situaties en ik duidelijk niet. Ik ging nogmaals met mijn lepel door de rijst waarna ik er een hap van nam. Het smaakte verschrikkelijk.

Anoniem
YouTube-ster

Envy schreef:
'Ik kook al zolang als ik mij kan herinneren,' zei ik met een glimlach, 'Enigst kind, moeder overleden en mijn vader was altijd aan het werk. Weinig keuze dus. Maar ik ben er door de jaren heen dus wel goed in geworden. Ik heb ook een tijdje op een koksschool gezeten, daar heb ik ook wel wat interessante dingen geleerd.' Ik had geen idee waarom ik dit allemaal aan Sarah vertelde. Misschien omdat ik haar ergens wel vertrouwde, omdat ze niet zo irritant was en uiteindelijk waren we wel kamergenoten.
'In ieder geval eet ik altijd waar ik zin in heb als ik hier ga koken.' Lachte ik.
Ik nam een een hap van het eten en mijn gezicht vertrok.
'Had ik maar een fles drank om dit mee weg te spoelen.' Zuchtte ik terwijl ik Sarah glimlachend aankeek. Ik vond de aanwezigheid van Sarah wel prettig, en ik wist zeker dat ze ook nog heel nuttig zou zijn voor mij.

Account verwijderd

schreef:
Zo te horen kon hij wel overweg met een koekenpan in tegenstelling tot mij.. "Oh, het spijt van je verlies. Gecondoleerd." glimlachte ik zwakjes naar hem toen hij vertelde dat zijn moeder was overleden. "Mijn vader is ook overleden maar hij kon niet echt koken en mijn moeder had vrijwel geen tijd voor me dus ik leefde eigenlijk van de de bigmacs en de lekkere kip van de kfc..." glimlachte ik half schaapachtig naar hem waarna ik het bord van me af schoof. Ik zou hier toch niet kunnen eten want het eten smaakte echt verschrikkelijk en ik wou geen voedselvergiftiging oplopen. Al zou dat er misschien voor kunnen zorgen dat ik naar het ziekenhuis zou worden gebracht en dat betekende dat ik hier weg zou kunnen. Heel misschien zou ik hier niet weg willen, Daniel was fijn gezelschap. Vele malen fijner gezelschap dan mijn vriendinnen. "Maar jij moet mij dus zeker eens leren om te koken en bakken aangezien ik laatst een keuken in brand heb gestoken doordat ik niet overweg kon met een koekenpan vol pannenkoekenbeslag." zei ik zacht omdat ik me ergens wel schaamde voor mijn kookkunsten die behoorlijk slecht waren. Toen hij het had over drank verscheen er een grijns op mijn gezicht. Ik boog me naar voren tot dat mijn lip zijn oor bereikte. "Ik kan niet wachten tot je vriend komt." fluisterde ik met een grijns in zijn oor.

Anoniem
YouTube-ster

Envy schreef:
'Straks ga je mijn vriend aardiger vinden dan mij, puur omdat hij wat voor je meeneemt.' Ik trok een verdrietig gezicht en gaf haar een knipoog. 'Maar ik ben het helemaal met je eens, ik heb ook wel zin in zijn bezoek.' Lachte ik.
'En ik wil je best wel leren koken,' ik grinnikte, 'Oh, toen ik net leerde koken heb ik eens mijn vader het ziekenhuis in gekregen. Voedselvergiftiging.' Ik stond op en rekte mij even uit.
'Daniel, van plan om weg te gaan? Je hebt je eten nog niet op?' Een man kwam naar mij toe eten en ik trok een wenkbrauw op.
'Ja hallo, jullie hoeven deze prut niet te eten. Ik eet morgen wel meer, maar ik wil nu liever even op mijn kamer zijn. Ik moet nog ontzettend wennen aan dit alles. Ik denk dat jullie wel kunnen begrijpen hoe moeilijk dit kan zijn. Gelukkig heb ik Sarah, ze helpt mij ontzettend.' Ik glimlachte en ik zag de man ook glimlachen.
'Oh, ja dat begrijp ik dan wel. Ga maar naar je kamer, ik ruim je bord wel op.' Hij wendde zich tot Sarah.
'Wat goed van je! Heel fijn dat je je kamergenoot zo helpt, dit zullen we zeker onthouden.'
Ik liep langs Sarah van tafel en liep richting de deur.

Account verwijderd

schreef:
"Alleen als hij echt heel veel drank mee neemt, maar dat verwacht ik niet aangezien een cake niet zo groot kan zijn." grijnsde ik waarna ik weer naar achteren leunde en een slok nam van het glas water dat op tafel lag. "Voedselvergiftiging klinkt beter dan een keuken in brand, oh, mijn moeder was echt kwaad." lachte ik waarna ik met mijn hand door mijn haar haalde. "Maar dat is aardig van je en ik kan je hulp heel goed gebruiken." grijnsde ik waarna ook een knipoog volgde. Daniel wist zich te redden van het misselijkmakende voedsel, nu ik nog. Maar gelukkig gaf Daniel me een zetje waar ik verder op kon acteren. Met een geforceerde bezorgde blik stond ik ook op en keek de man aan. "Ik denk dat ik maar eens naar Daniel moet gaan, hij heeft het heel erg moeilijk met deze hele situatie en deze school. Het is een zware tijd voor hem en ik moet hem echt gaan steunen." vertelde ik de man voor me waarna hij knikte met een begrijpende blik, bestond die eigenlijk wel? "Goed Sarah, ik ben heel erg blij dat jullie vrienden zijn geworden en jij hem kan steunen en hij op jou kan vertrouwen. Ga maar naar hem toe." glimlachte hij waarna ik gauw knikte en met snelle passen richting de kamer liep. Onderweg kwam ik Daniel tegen waardoor ik een hand op zijn schouder legde en naar hem glimlachte. "Bedankt voor het redden." grijnsde ik dankbaar naar hem.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld