Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Ik wens jullie allemaal een hele fijne en veilige jaarwisseling toe
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina:
RPG | Ferociousness Speeltopic
Account verwijderd




Lucas zuchtte nogmaals waarna hij met zijn handen op het bed steunde aangezien de hechting weer aardig pijn begon te doen. Toen Levi vertelde dat Camille de missie had kunnen afronden zuchtte Lucas van opluchting terwijl een steek vol schuldgevoel zijn lichaam in kwam. "Het spijt me nogmaals, als ik had geweten dat er een gestoorde boswachter rond liep was ik er zeker niet in gegaan om me daar schuil te houden." zuchtte hij. "Het spijt me echt." voegde hij er achteraan. Toen Levi vroeg hoe Lucas van plan was om zijn zusje op te halen keek hij Levi aan. "Je verwacht toch niet dat ik haar in dat hotel laat? Ze is een meisje Levi, van verdomme 19 en ik wil er niet eens over na denken wat voor vuile mannen of jongens in dat hotel kunnen rondlopen. En mijn zusje is knap, knap voor haar leeftijd en ik kan het niet over mijn hart krijgen dat haar iets gebeurt. Ze rijdt ook nog eens in een fucking rolstoel, ik kan het al niet geloven dat ze aangekomen is in het hotel, heel." maakte hij Levi duidelijk. Misschien had hij wel een grote mond maar familie was een gevoelig punt voor hem. Toen Camille zei dat ze zou gaan slapen doordat ze erg moe was knikte Lucas naar haar en wenste haar een goede nachtrust. Uiteindelijk lukte het Lucas, met veel moeite, om van het bed op te staan en richting Levi, ook met veel moeite, te lopen. "Levi, alsjeblieft, wil jij mij naar het hotel brengen om samen met mij mijn zusje op te halen? Ik smeek het je, alsjeblieft. En ik kan met haar terug naar mijn appartement, ik kan goed voor mezelf zorgen en zo erg is mijn wond ook weer niet. Ik kan mijn zusje niet alleen in dat hotel laten of ik moet bij haar blijven, maar om nu in een hotel te verblijven lijkt mij ook geen slim plan.." zei hij waarna hij Levi aan keek. "Ik wet dat Cora ook een soort zusje voor je is en ik vertrouw de mensen in deze wereld niet en ze zal echt niet voor haar zelf kunnen zorgen in die rolstoel. Met mij komt het zeker weten wel goed, maar haar been is verlamd, zij kan niet lopen dus al zeker niet rennen." zei hij waarna hij zijn hand op Levi's schouder legde. Hij droeg nog geen shirt aangezien de hechtingen pas een kwartier geleden geplaatst waren maar in zijn tas had hij een extra T-shirt zitten. Je wist nooit wat er kon gebeuren dus een shirt voor de zekerheid was altijd handig. "We kunnen ook wel hier blijven als je dat wilt maar ze weet nog niets af van mijn 'baan' en dat wil ik ook graag zo houden. Ik wil haar niet afschrikken, ik wil haar niet verliezen zoals ik mijn vader heb verloren en mijn moeder aan het verliezen ben." zuchtte hij. Hij hoopte diep van binnen dat Levi er mee akkoord zou gaan en hem zou brengen aangezien hij anders een auto zou moeten besturen wat veel meer moeite zou kosten.
Anoniem
YouTube-ster



Levi was heel eventjes stil, zijn hersenen waren naar mogelijkheden aan het zoeken.
'Prima, we halen je zusje op. Ik heb nog een busje staan waar een rolstoel in past.' Levi glimlachte geruststellend naar Lucas. Levi had een mooie verzameling van verschillende vervoersmiddelen, de meesten gejat, en nu kon hij eindelijk weer eens in het busje rijden. 
'Ik heb je liever hier, en je zusje is hier ook welkom. Jack kan met zijn snelheid de boel wel even opknappen, we hebben nog wel een mooie kamer voor je zusje en we verzinnen wel iets over je baan. We kunnen altijd zeggen dat ik een belangrijke zakenman ben en dat jullie mijn rechter hand zijn, vandaar dat we af en toe moeten vergaderen. Vanwege je wond kun je toch een tijdje niet op missie, dus dan kun je hier mooi met haar blijven.' 
Levi gaf Lucas een zacht, vriendschappelijk schouderklopje. 
'Ik snap dat je je zusje daar niet alleen wilt hebben, ik begrijp het. Ik wil ook niet dat ze gevaar loopt. Dus, over mijn voorstel van zonet.. deal?' 
Anoniem
Landelijke ster



Jack werd gehaald door Levi, hij moest de boel opknappen omdat Levi's zusje hier kwam wonen. Fijn alsof hij nog niet genoeg had gedaan. Maar goed, hij zal snel klaar zijn. Snel begint hij met de materialen  die hij heeft. Binnen 5 minuten is de hele boel omgetoverd  in een warm, knus huisje. Alleen de martelkamer enz. Zijn verborgen , tja die kamers hebben  ze toch echt nodig 
HPorpgmodel
Karaoke-ster



Melissa glimlachte en zei 'Hey, hoe gaat ie?' Ze keek naar hem,toen hij zijn kleren op ruimde en glimlacht lichtjes naar hem. 
Elexis
Internationale ster



Jocelyn vond het nog steeds erg dat ze niet was ingelicht, maar ze snapte het ook wel toen Camille had uitgelegd wat er gaande was. Lucas en Levi leken beide geen aandacht aan Jocelyn te hechten. Ze wou zeggen dat het een slecht idee zou zijn om hem achter zijn zusje te sturen, maar Lucas zou daar waarschijnlijk toch niet naar luisteren. Ze bleef nog eventjes staan en hoorde dat Levi akkoord ging om zijn zusje op te halen. Bezorgd keek ze naar Lucas. Ze wist dat de kans klein was dat er iets ergs zou gebeuren, maar je wist maar nooit. "Lucas, wees voorzichtig want je wonde moet nog genezen." Zei Jocelyn zuchtend.
"Ik ga slapen guys" Vervolgde ze toen en ze wandelde de kamer uit. Traag ging ze naar haar kamer en toen ze daar aankwam had ze eigenlijk geen zin meer om hem op te ruimen. 'Morgen' dacht ze bij zichzelf. Vlug kleedde ze zichzelf om en toen kroop ze in haar bed. Jocelyn viel vrijwel meteen in slaap en zolang er geen te geluid zou zijn, zou ze blijven slapen. Ze was een lichte slaper en werd snel wakker.
Barracuda
YouTube-ster



Sommige praten 2000 regels sommige 2 ;c

HPorpgmodel
Karaoke-ster



Sommige praten 2000 regels sommige 2 ;c


Ja sorry was echt inspiloos, me volgende is wel lang.
Seaweedbrain
Internationale ster



Sam
'Nah, wel redelijk goed. En jij?' vroeg hij, terwijl hij zijn kleren opruimde. Uiteindelijk gooide hij alles weer onder het bed. Zijn opwelling dat hij eens iets zou opruimen is weer weggegaan. Hij ging weer op zijn bureaustoel zitten. Hij keek op de klok. 'Het is al laat trouwens. We kunnen beter gaan slapen. Trusten.' Sam deed zijn laptop dicht en ging op bed liggen. Uiteindelijk viel hij in slaap
Anoniem
Landelijke ster



05:50
Aristée's wekeer ging af. 
Ze stond voorzichtig op uit de armen van Derek en drukte glimlachend een kus op zijn lippen. Ze wandelde de badkamer binnen en deed haar uniform aan. Een clishé huishoudstersuniform met een typisch lapje dat gewikkeld was rond haar middel. 
Aristée zag er anders uit dan normaal, maar dat kwam grotendeels door dit soort kleding. Goedkope kleding dat ze had besteld uit een site voor huishoudsters, belachelijk. 
Ze werkte haar make-up bij en wandelde na een deugddoenende douche uit Derek's badkamer. Ze griste haar telefoon uit haar jaszak en bekeek de ongelezen berichten. Enkele van de opdrachtgever en eentje van Levi. Ze opende allereerst degene van haar opdrachtgever die nog eens op een rijtje had geschreven wat er precies moest gebeuren, maar dat wist ze nog. 
Aristée klikte zo het berichtje aan van Levi. Meteen moest ze erdoor glimlachen. 
'Allereerst, bedankt. En tweedes, ja dat weet ik nog, hihi. Ik voel nog steeds de tranen over mijn wangen toen ik hem vrij liet aangezien zijn vleugels weer in orde waren. En ik voel natuurlijk ook jouw omhelzing toen, die vergeet ik niet snel.' typte ze en drukte grijnzend op verzenden. Aristée mistte die omhelzingen en lieve woordjes wel, maar dat waren ook de dingen dat ze moest vergeten, of ze het nu wou of niet. 
Ze keek naar het tijdstip. Alles ging volgens schema, het leek net alsof de tijd haar volgde en niet omgekeerd. 
Nadat ze haar wapens in haar tas had verstopt en nog eens had gecheckt of ze alles bij had, wandelde ze uit Derek's huis. 
Ze ontgrendelde haar auto en stapte in. Haar handtas was verstopt onder haar benen. 
"Bestemming invoeren." beveelde ze haar auto. 
Die stembediening had haar al vaak uit de tijdnood geholpen. 
Nadat haar bestemming was berekend en uitgestippeld op haar gps haaste ze zich naar meneer Hoy's huis. 
Na zo'n 15 minuten was ze aangekomen.
"Ah, Aristée, kom binnen.' klonk er krakend uit de audiofoon. 
Een biep werd geluid en de deur ging met 5 klikken open. Per klik ongeveer 1,2 seconden. Dat kon ofwel een Briar- of Qslot zijn. 
Aristée wandelde binnen en draaide zich om om de deur te sluiten. Ze keek nog ever naar het slot. Aristée had gelijk, het was een Briarslot. 
Aristée draaide zich weer om en wandelde door de grote gang. Aan de wanden hingen er over zwaarden en op de vloer stonden er beelden van Griekse goden. Die kon ze allemaal zonder probleem benoemen door haar Griekse afkomst. 
"Welkom." hoorde ze. In haar ooghoeken zag ze een man in kostuum naar haar toe wandelen. Die man bleef voor haar staan. Het was waarschijnlijk een van Hoy's butlers. 
"Ik ben klaar om te beginnen. Per uur 15 euro, zoals afgesproken." begon ze kil. Ze zette een neppe glimlach op. "Toch?"
De butler stak een wenkbrauw omhoog. "Inderdaad." zei hij. De man vol met rimpels wees naar een grote kast. "Daarin ligt je gerief," begon hij op zijn beurt. Hij liet zijn hand zakken tot aan zijn broekzak en haalde daaruit een papier. Nadat hij die geopend had besefte Ari dat het een map was van Hoy's villa, bedekt met koffievlekken. Hij wees enkele bekruisde kamers aan. "In deze 4 kamer kom je niet." zei hij uitdrukkelijk en keek me dodelijk aan. Ik knikte instemmend. "Mooi, veel succes." grijnsde hij en verliet de gang. 
Een van die kamers was Hoy's bureau en juist dié éne kamer moest Aristée vinden. Ze had geluk dat ze een plan had gekregen, dat moest ze niet meer zoeken. 
Ze bekeek de doorgestreepte kamers nog eens. Alle kamers die kleiner waren dan 8 meter op 10 metet konden voor een zakenman als de deze geen bureau vormen. Met die gedachte schrapte ze 2 kamers weg, nog twee te gaan.
Om geen fouten te maken en geen tijd te verliezen dacht ze nog verder na. Kamer 1 bevond zich naast een van de zeven badkamers, en 2 bevond zich naast de derde keuken. 
Aristée dacht terug aan de woorden van haar opdrachtgever. 
'Vele kamers zijn versiering om eventuele kwaaddoeners het verkeerde pad op te leiden.'
De beste manier om uit te vinden of de keuken word gebruikt, is er om te gaan poetsen. Als het proper is, weet ze genoeg.
Ari liet een blik glijden over haar horloge. Nog 4 uur om het document te vervalsen.
Zo stopte ze een hand in een van haar zakken. 
Verdovingsstof..
Haar AK63-MF zat veilig opgeborgen in haar tas.
Ari wandelde door de grote hal. Het geluid van haar voetstappen weergalmde tegen de muren en vonden hun weg terug naar Aristée's oren. 
Bij een grote deur hield Aristée halt. Ze opende de deur waarvan de klink bedekt was met massief goud. Ze zag verschillende dweilen, borstels en schoonmaakproducten staan. Ari nam de grootste borstel en wandelde naar buiten waar ze meteen begon. Veel vuil was er niet, gelukkig maar. 

"Blanc." 
Een zware stel bevond zich achter Aristée. Meteen draaide ze zich om en zag de miljonair in levende lijve. 
"Meneer Hoy." zei ze terug. Veel enthousiasme was er niet te horen. 
"Ik zie dat je een overvolle tas vast hebt, moet ik die overnemen voor je?" vroeg de Aziatische man. 
Aristée pierde haar ogen en drukte de kostbare tas dichter tegen zich aan.
"Erg galant van u, meneer Hoy." begon Aristée, maar al snel werd ze onderbroken. "Noem me maar Lee, alsjeblieft." grijnsde hij. 
Ari ging rustig verder. 
"Maar het is goed zo, Lee." zei ze met een valse glimlach. 
Hoy's ogen lieten zich rusten op de borstel in Ari's handen. "Ik zie dat je al bezig bent, maar ik wil u graag uitnodigen op mijn bureau." zei hij kalm. 
Aristée zei voor een moment niets. Ze voelde dat Hoy slechte plannen had met haar. 
"Ik ben voorgesteld daar niet in te gaan." zei ze professioneel terug. 
"Van mij mag je alles." grijnsde hij. 
Aristée grijnsde vals. "Dat zal ik onthouden." 
Dat had hij beter niet moeten zeggen, want hij kon die simpele zin tegen hem gebruiken. 
Hoy maakte gebaar om hem te volgen, wat Aristée ook deed, met haar tas tegen haar lichaam gedrukt.

Hoy en Aristée verlieten de gang met de borstel achtergelaten en tientallen camera's die hun bewegingen volgden.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: