ORPG ft. CreepDoll - Forum - Virtual Popstar

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. CreepDoll

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Astrid:

Nadat hij de konijnen over had genomen en de klus begon te toen, bleven te een lange tijd stil. Als het vuur eindelijk goed was, en hij klaar was. Pakte ik één van mijn dolken en stak een stuk vlees er aan, hielt het boven het vuur en keek de jongen weer aan.

"Ander soort jagen?" herhaalde ik terwijl ik nog een stuk vlees op een andere dolk stak en naar hem toe hield. Eigenlijk had ik nog veel meer vragen. Storm was ondertussen naast mij haan liggen en begon zijn poten schoon te likken en zijn snuit. Hierdoor moest ik glimlachen en lette even niet op waardoor ik perrongeluk mijn hand midden in het vuur hielt. Een branderig gevoel stak meteen op en trok mijn hand terug, jep ik was wat klunzig.
"Verdomme." mompelde ik en gooide er meteen aarde over heen. Dit was het enigste middel wat ik om mij heen had en zuchtte. Telkens als ik richting Storm keek, lette ik gewoon nergens op, alleen op hem.
"Waar kom je eigenlijk vandaan?" vroeg ik toen om de pijn weg te denken, Storm had het ook op gemerkt en trok mijn hand uit de aarde en begon die te likken.

Account verwijderd

schreef:
Ciaran
Bewust gaf ik geen antwoord op haar opmerking over het andere soort jagen waarover ik had gesproken. Ik was er niet klaar voor op dit punt al mijn geheimen te verkopen, zelfs niet voor een tweede stuk vlees. Gelukkig voor mij brandde ze haar hand en leek ze voor even te vergeten wat er gezegd was. Ze trok haar hand tegen haar lichaam aan, de kleur uit haar gezicht getrokken, en bleef een seconde te lang doodstil zitten. Maar ze was taai, hervond zichzelf al heel snel en begon aarde over haar gewonde vingers te gooien. Het kwam vast wel goed, ze had mij niet nodig. Misschien maakte ik het alleen maar erger, zou ze zich schamen. Ik had ervaring met brandwonden, dus misschien kon ik genezende kruiden voor haar zoeken, als we dan nog samen zouden zijn. Dat zou binnenkort wel niet meer het geval zijn, ik moest door en zij waarschijnlijk ook. Dat was het beste, daar was ik zeker van.
Ik wees achter me toen ze vroeg waar ik vandaan kwam. 'Vraldero. Lelijk, klein dorp.' Armoedig en koud en bezaaid met ratten en rotzooi. Het was er vooruit gegaan, bewoners waren begonnen met opruimen en er werden een soort primitieve toiletten gebouwd, maar de voorzieningen waren nogsteeds om te huilen. Wat dat betreft was het maar goed dat ik binnenkort dood zou gaan.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Astrid

De pijn voelde ik nog wel, maar toch negeerde ik het en keek richting de jongen. "Vraldero." herhaalde ik en kneep mijn ogen iets samen. "Komt mij ergens vaag bekent voor, maar nooit geweest." zei ik toen en legde mijn hand op de vacht van Storm. "Mijn naam is trouwens Astrid." begon ik toen en keek hem weer aan. "En ik kom uit het dorp Bakcas. Redelijk groot." zei ik en keek even naar de lucht toen ik begon op te merken dat het zou gaan regenen. "We kunnen beter een schuil plek vinden, het gaat straks regenen." begon ik en stond op. Gooide het stuk vlees maar voor Storm zijn neus die hem meteen op at, stak mijn dolk terug in zijn scheden en gooide zand over het vuur heen, maakte het met mijn voet weer even wat open en gooide weer wat zand er over heen. De regen zal het straks beter uitmaken en keek op naar de jongen.
"Wil je zijknat worden of droog?" vroeg ik als ik zag dat hij nog bleef liggen, zelf Storm vond het niet zo prettig om nat geregend te worden, terwijl we vaak er door heen rende toen we jong waren. De geur van regen begon nog sterker te worden in een korte tijd en ook begon het te waaien.

Account verwijderd

schreef:
Ciaran
Wat maakte mij de regen nou uit? Regen was heerlijk. Het spoelde je schoon, maakte iedereen kwetsbaar en koelde zelfs het heetste heethoofd af. Ik was altijd al gek geweest op de regen en wist me er prima in te verplaatsen. 'Nee,' antwoordde ik dus ook. 'Het is oke. Ik blijf liever even in de open lucht.' Nu vond ze me me vast een beetje een vreemde vogel, maar dat maakte me niet uit. We waren niet officieel samen op reis, ze had me er ook niet naar gevraagd trouwens, en ik kon doen en laten wat ik wilde. 'Misschien komen we elkaar nog eens tegen,' voegde ik voorzichtig glimlachend toe toen ze me met onverhulde schot aan keek. Zie je? De ''Wat ben jij een mafkees'' uitdrukking lag duidelijk zichtbaar op haar gezicht.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Astrid:

Even verbaasde ik mij toen hij dat zei, en keek even weg. Het begon weer sneller te waaien en schudde uiteindelijk mijn hoofd. Waarom was ik zo aan het doen? Kom op, waarom ben ik zo bang geworden voor de regen? Dat wist ik dus echt nog steeds niet? Weer schudde ik mijn hoofd en kneep mijn ogen dicht. Al snel voelde ik enkele druppels op mij neer komen en keek omhoog. Regen was heerlijk, in het begon was het koud, maar al snel voelde je het niet meer.
"Je hebt gelijk, ik ben een een..." begon ik te mompelen en keek hem aan. Maar het bleek een hele ander gezicht te zijn dan ik bedoelde. Dat kon ik duidelijk zien aan zijn gezicht. Geweldig, dit ook weer.
"Eh, ja. Ik heb geen idee." zei ik toen en schudde mijn hoofd weer, ging dan met beide handen over mijn gezicht heen en wreef even goed. Dan haalde ik mijn handen weer weg en kreeg een glimlach op mijn gezicht.
"Ooit denk ik." zei ik en bleef hem aan kijken. Dan voelde ik Storm aan mijn kleding trekken en draaide mij om naar hem.
"Ik moet gaan. Doeg." zei ik en begon toen te rennen toen Storm ook begon te rennen.

Account verwijderd

schreef:
Ciaran
Al met al een heel raar meisje en een flink vreemde ontmoeting, compleet met wild dier en aparte reacties. Wat ze hier ook deed, het kwam vast wel goed met haar. Ondanks de korte tijd dat ik bij haar was had ik haar niet gevraagd naar haar doel hier, maar dat leek steeds minder belangrijk naarmate ze zich verder van me af begaf. Het maakte me ook gewoon niet uit, aangezien ik haar niet kende. Ze had me te eten gegeven en ik was haar dankbaar, dat was alles.
En dus zette ik mijn tocht voort, koud, maar met een volle maag.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Astrid:

Dit was de raarste ontmoeting ooit. Toch voelde ik mij niet echt zo gemakkelijk. Ik had een wild vreemde te eten geboden, terwijl hij mij zo neer kon halen. Maar waarschijnlijk dacht hij het zelfde over mij en Storm. Een zucht kwam over mijn lippen en bleef door rennen. Storm vond het helemaal geweldig en begon rond mij te rennen.
"Storm, stop daar is mee." lachte ik en voelde hoe het regen harder begon te regenen. Het voelde heerlijk aan en de grond onder mij begon al snel tot modder te veranderen waardoor mijn laarzen zwaarder aan begonnen te voelen maar bleef door rennen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld