Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mylastwish
Ik wens iedereen fijne feestdagen en een gezond en gelukkig 2026
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina:
THG Orpg met Houvanramb en Dauntless
Ladybambi
Internationale ster



Drew keek op toen het meisje van 10 eindelijk naar hem toe kwam en luisterde stil naar wat ze zei. "Je snapte de spelen echt niet he?" vroeg hij kalm en keek haar aan. "Ik hoor niet bij de beroeps. Mijn vader is de winnaar van een van de spelen en heeft er nog steeds trauma's aan overgehouden. Hij wilde niet dat ik meespeelde. Ik ben niet vrijwillig gegaan, zoals de rest. Net als jou zit ik hier omdat ik getrokken ben. Mijn vader wilde het me niet leren, zodat ik mezelf niet vrijwillig op zou geven. Mijn broer is wel opgeleid, maar door een ander beroep omdat hij het zo graag wilde. Pap wist hier niets vanaf. Toen hij getrokken werd, kon hij zich een tijdje redden maar stierf. District 1 is een vrijwilligersdistrict, maar zodra je het kind van een overwinnaar bent kan niemand vrijwillig voor je gaan. Je zit eraan vast." zei Drew rustig. "Ik kan de beroeps niets laten doen. Ze zullen me uitlachen en mij als eerste doden in de spelen. Alleen Diana weet dat ik de zoon van een beroeps ben, maar dat houdt ze angstvallig geheim voor de andere beroeps. Ik ben een schande voor mijn district" zei Drew kalm en keek over het district. "Wat jou vraag om niet meteen in het bloedbad gedood te worden betreft. Ga voor de kleine wapens. De messen en de tassen die vooraan liggen. De beroeps verdedigen voornamelijk de grootste wapens en doden je als je niet weg kunt komen. Blijf in de buitenste ring en je hebt kans om te overleven. Of beter, ga direct weg. Hun vinden de wapens het belangrijkste. Ze gaan echt niet zonder wapens op je af. Ze zijn niet gek." zei Drew rustig en stond op. "Als dat het was, ga ik terug naar verdieping 1. Het is al laat en een lange dag geweest" zei hij kalm en liep weg.
Dauntless
Wereldberoemd



"Oh en wat wil je nu een applaus om je een speciaal sneeuwvlokje bent, anders dan al die meedogeloze moordenaars uit je district. Ik hoop dat je beseft dat je verhaal niet echt geloofwaardig klinkt." Hij leek bepaald niet onder de indruk van wat ze hem vertelde. "Nee wacht er is nog iets." zei ze en rende achter hem aan. Ze greep zijn arm vast, alsof ze hem wou tegenhouden te vertrekken, maar ondertussen zette ze een kleine spuit in zijn arm. In deze spuit zat de doorzichtige vloeistof. "Wel nu wordt het pas echt interessant. Drie keer reden wie als enige het antigif heeft van wat net ingespoten is. Geen zorgen het is traag werkend, maar tja als ik bij het begin van de spelen al door één van je vriendjes wordt gedood kan ik het je ook moeilijk komen brengen." Voor hij kon antwoorden stapte ze de lift in. "Nog een goeie nacht trouwens Kievit. En voor de duidelijkheid dit is niet zoiets dat teruggevonden kan worden in je bloed dus me aangeven heeft weinig zin." De deuren sloten zich. Seraphine zakte in elkaar tegen de wand. Dit had op zoveel manieren fout kunnen lopen en nog altijd was ze niet zeker of haar plan zou lukken. Giselle stond haar op te wachten. "Wel veel meer kunnen we nu niet doen en het is belangrijk dat je genoeg slaapt." Seraphine knikte ze ging naar haar slaapkamer en hield het blauwe flesje boven haar hoofd. "Hopelijk ga jij mijn redding worden." fluisterde ze zachtjes en sloot toen haar ogen.
Ladybambi
Internationale ster



Dauntless schreef:
Is het ok als ik hier gewoon terug even iets schrijf tot het dakgesprek klaar is en we dan een ts doen?

Van mij wel
Dauntless
Wereldberoemd



Maxime zal het ook wel ok vinden
Seaweedbrain
Internationale ster



(oh wacht ik moet schrijven, helemaal vergeten)
Ik ben even kwijt wat we nu gaan doen, het laten zien aan de spelmakers wat je kan of de trainingsscores
Dauntless
Wereldberoemd



Seaweedbrain schreef:
(oh wacht ik moet schrijven, helemaal vergeten)
Ik ben even kwijt wat we nu gaan doen, het laten zien aan de spelmakers wat je kan of de trainingsscores

laten zien aan de spelmakers denk ik
Seaweedbrain
Internationale ster



(oh god ik ben echt heel erg sloom)

Hij was in slaap gevallen. De volgende dag getraind, de dag daarna 's ochtends getraind. En nu? Nu is hij echt lang aan het wachten. Iedereen heeft een kwartier. Voor Sam zijn er 9 andere districten, met 18 tributen. 18 keer 15 minuten.... Hij kon niet zo goed rekenen, maar het duurde eeuwen. Sams been begon te slapen en hij begon rond te lopen, waar hij moe van werd. Oke, hij had wel even geduld, maar niet voor 4,5 uur! 4,5 uur niets doen! In een kamer zitten met anderen, ja leuk. Die gaan allemaal toch wel dood, want de beroeps gaan toch wel winnen. Het was allemaal zo zinloos. Waarom zou hij zo lang gaan wachten om een kwartiertje boog te schieten en dan weer weg te gaan. Geniaal plan. Met een beetje geluk gaat hij een 6je halen (ja de zesjescultuur zit er behoorlijk in bij Sam). Sam besloot maar een dutje te doen. Hij was moe, en had nergens zin in, behalve dus een dutje. Hij vroeg aan Seraphine of ze hem wakker wilde maken als hij aan de beurt was. (ik laat dit open om geen godmode te doen)

Sam was aan de beurt, halleluja. Hij stapte de zaal in en keek naar boven, naar de spelmakers. "Hoi," zei hij nerveus. Geniaal Sam, geniaal. Hij liep meteen naar de boogschuttersonderdeel. Hij pakte de fijne boog en een paar pijlen. Hij was echt nerveus en stond te trillen op zijn benen. Hij legde een pijl aan en richtte op de schietschijf. Zijn hele arm schudde heen en weer. Hij ontspande zijn arm en probeerde nog eens. Hij liet zo snel mogelijk los, en de pijl zat net boven het rode rondje, net niet in het midden. Hij legde nog een pijl aan, schoot en nog een pijl. Zo ging hij een paar minuten door, totdat de schietschijf bijna helemaal vol zat. Er waren er maar vijf van de twintig in het middelste rondje, wat aan de ene kant meeviel, maar aan de andere kant eigenlijk tegenviel. Omdat zijn armen pijn deden ging Sam naar een ander onderdeel. Het vallen zetten. Hij sleep een stel takken met een scherp mes, die hij die ochtend daar nog had neergelegd en maakte een val. Daarna pakte hij een dood konijn (van het vilonderdeel, die Sam eigenlijk had vermeden) en gooide de val in. Nou, eigenlijk moest hij het dode beest even in de val leggen, omdat hij mis had gegooid. Het konijn werd eerst gevangen gezet en daarna kwam er een scherpe tak die het konijn spieste. Als het konijn niet dood was geweest, was het nu al wel het geval. De spelmakers zeiden dat hij mocht gaan. Nou, dat wordt een vier, dacht hij treurig.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: