JDBO || ft Roxy130. - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

JDBO || ft Roxy130.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"fijn dat je zelfkennis hebt." Grap ik dan even. Het is echt maanden geleden dat ik een grapje maakte. Ik snap niet hoe hij het voor elkaar heeft gekregen. Ik schrik als er plots iemand uit de bosjes springt en een foto van ons neemt. "Die zijn voor op de cover hoor." Grijnst die. Ik slik even en zie hoe hij wegrijdt in zijn auto. Hoelang zat die man daar al en wat heeft die allemaal gehoord?! "Justin." Zeg ik wat bang aangezien die misschien van mijn probleem heeft gehoord. Dat hoeft echt niet in een krant te staan of in een tijdschrift. Het zou een toffe titel zij. Hoor: Justin gaat met depressief meisje! Neen bedankt zou iets hoef ik totaal niet.

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Justin.
Ik glimlach om Yasmine. Ze laatte me zo goed voelen nu. Ik schrik als er iemand uit de bosjes sprong en zegt dat de foto's voor op de cover zijn. Even rol ik met mijn ogen en loop dan naar hem toe waar ik de camera uit zijn hand pak maar rustig voor hem blijf staan. Hij kijkt me verbaasd aan en ik haal het kaartje uit zijn camera. Vervolgens pak ik nog wat geld uit mijn broekzak. "Hier, voor een nieuw kaartje." zeg ik waarna ik de camera terug geef. Het was duidelijk meer dan geld voor één kaartje, maar het maakte me niet uit. "En als je nou eens dit alles vergeet, zou dat fijn zijn." Ik wist dat hij bij een bekend blad werkte, maar met een telefoontje had ik hem al ontslagen en omdat ik hem kende van intervieuws wist hij dat net zo goed. Ik vind het prima dat hij verhalen over me schrijft, maar als iets te ver gaat dan weet hij dat net zo goed ook.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Ik kijk Justin met een verbaasde blik aan. Eigenlijk had ik verwacht dat de man allang weg zou gelopen zijn, maar neen. Hij bleef staan. Gelukkig maar, anders had Justin het kaartje er niet uitdunnen halen. De man rent weg als Justin stopt met praten. "Je maakt mensen bang." Ik geef hem een dankbare knuffel en glimlach zwak. "Dus, gaan we terug naar mijn huis?" Vraag ik als er opeens een paar druppels op mijn handen en hoofd vallen. "Ik wil niet dat je door mij ziek word en daardoor niet meer kan zingen of optreden of allemaal andere dingen die jij wel niet moet doen." Ergens voel ik me al weer schuldig. Doordat ik ben weggelopen is hij me achternagegaan en nu begint het te regenen. Straks is die ziek en dan is dat mijn schuld dat hij zijn plannen niet kan doen. Zie je wel dat ik alleen maar ongeluk breng!

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Justin.

Ik grinnik even kort als ze zegt dat ik mensen bang maak en knuffel haar dan terug. "Ik ken hem, hij weet dat ik voor zijn ontslag kan zorgen als hij erge dingen over me schrijft... Of om mensen waar ik om geef. Nou, eigenlijk zorgt Scooter er dan voor, maar ach." mompel ik wat. Ik kijk omhoog als er druppels op mijn hoofd terecht komen en dan weer naar Yasmine. "Ik kan wel tegen een regenbuitje hoor, maar is goed." zeg ik als ze vraagt of we weer naar haar huis gaan. Ik pak voorzichtig haar hand en kijk haar aan zodat ze met me mee kan lopen richting haar huis.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"dus eigenlijk is hij niet bang voor jou, maar eerder voor scooter aangezien hij wel wat macht heeft over hem.""Je weet nooit Justin. Ik kan best dat je ziek word, want voor alles is een eerste keer. Nu vooral dat je bij mij bent dus dan moet je extra opletten." Zeg ik zacht en werp een glimp op onze handen als hij die van mij vast pakt. Ik glimlach zwak en knijp er zacht in. Justin geeft me een gevoel van veiligheid en dan laat hij me ook nog eens gelukkig voelen. "Je bent de beste weet je dat?"

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Justin.

Ik knik als ze zegt dat hij eigenlijk niet bang is voor mij, maar voor Scooter. Ik had mijn woede aanvallen wel eens gehad en een fotograaf aangereden, natuurlijk... Maar dat is ook al weer een tijd geleden en ik heb mijn leven verbeterd. Scooter probeert het alleen in de hand te houden zodat ik dat soort aanvallen niet meer terug krijg en daarvoor doet hij wat nodig is. Ik ben hem daar wel dankbaar voor, maar het hoeft niet altijd zo te zijn. Ik kan best voor mezelf zorgen als het moet. Ik krijg een zwakke glimlach op mijn gezicht als ze zachtjes in mijn hand knijpt. "Dat is lief van je, je bent 'n schat." glimlach ik naar haar terwijl we terug lopen naar haar huis. Ik haal de sleutels tevoorschijn die ik snel heb mee gegrepen toen ik haar achterna ging en overhandig die aan haar.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"niet te lief worden jij." Zeg ik als hij mij een schat noemt. Ik weet best dat ik dat niet ben. Wanneer we bij het huis aankomen, schenking Justin een rare blik als hij de sleutel tevoorschijn haalt. "Jij stiekemerd." Ik neem de sleutel van hem over en draai de deur los. De sleutel leg ik in het potje dat op de tafel staat in de gang. "Wil je nog wat doen? Of heb je speciale afspraken vandaag?" Voorzichtig laat ik zijn hand los en doe de deur van de keuken open. Voor mezelf schenk ik een glas water in en kijk naar Justin. "Kan ik je gelukkig met iets te drinken en iets te eten?" Vraag ik lief aan hem. Het liefst van al wil ik iets terug doen voor Justin omdat hij er voor me is, maar ik weet niet wat.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld