ORPG|Juno <3 - Forum - Virtual Popstar

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG|Juno <3

Anoniem
Popster

Juno schreef:
Joey

Ik schud mijn hoofd langzaam heen en weer en zak naast Hope neer op de bank. Na reen tijdje zwijgen zeg ik dat het al laat wordt en we misschien moeten gaan slapen. 1 Van de laatste stappen van mijn plan. Ik heb al besloten dat het vannacht wordt dat ik haar dood. Ik houd niet van mensen langer kwellen dan nodig. Straks als ze slaapt, sluip ik naar haar kamer, bijt ik haar en zuig al het bloed, tot de laatste druppel uit haar. Als ik merk dat ik begin te kwijlen spring ik op van de bank. Heel onopvallend veeg ik het van mijn mond en knik nog even naar Hope. "Welterusten" fluister ik zachtaardig. Ik slof naar bed. Dit is de laatste keer dat een meisje ooit iets bewegends zal zien, buiten zichzelf om dan.

5SOSVEVO
YouTube-ster

5SOSVEVO schreef:
Hope
Ik kijk naar Joey en ik glimlach klein. "Oke dan, Sleepwell." Zeg ik zacht. Ik geef hem nog een knuffel en sta dan op. Ik loop naar het bed toe en ga dan liggen. Ik doe de dekna over me heen en ik sluit dan even mijn ogen. Ik ben echt blij day ik hier kan slaprn. Ik val dan uitednelijk in slaap.

Anoniem
Popster

Juno schreef:
Joey

Onrustig kijk ik naar het plafond. Over enkele minuten ga ik een echt mens vermoorden. Dit is fout. Ik kan ook nog een paar dagen wachten en haar dan hier vast houden. Dan weet ze wat haar te wachten staat en dan wordt ze langer gekweld dan nodig, maar nu ben ik er echt nog niet klaar voor. Ik bijt op mijn lip en schud deze gedachten weg uit mijn hoofd. Het moet nu gebeuren. Anders is het alleen nog maar erger voor Hope. Ik gooi de deken van me af en met een zachte plof belandt ie op de grond. Mijn eigen benen gooi ik erachteraan. Ik vind een stabiel punt en sta op. Het donker maakt me bang, hoewel ik altijd al in het donker heb geleefd en ervan gehouden heb. Heel voorzichtig en geluidloos loop ik naar Hope, de slaapende Hope, de straks niet meer ademende Hope. Heel voorzichtig doe ik de deur een klein stukje open. Hij maakt een piepend geluidje, maar niet hard genoeg om er wakker van te worden. Ik speur Hope op met mijn ogen en kijk naar haar. Ze slaapt erg schattig en heel vast. Dat is mooi, dan zal ze er echt niks van voelen. Op mijn tenen loop ik naar Hope toe. Ik leg mijn hand op haar arm en fluister heel zachtjes "Sorry voor wat er nu gaat gebeuren," ookal weet ik dat ze me niet hoort. Ik beweeg mijn hoofd langzaam naar haar nek, maar net voordat ik bij haar nek aankom stop ik. De gedachten die ik had in bed komen in razende vaart terug en vele malen sterker. Ze overheersen alles in mijn lichaam. "Ik kan dit niet!" fluister ik iets harder dan net. Ik duw mezelf overeind en ren terug naar mijn bed. Vampiers slapen niet, maar toch dwing ik mezelf om nu in slaap te vallen.

P.s. We hebben ook nog een andere orpg he

5SOSVEVO
YouTube-ster

5SOSVEVO schreef:
Hope
De volgende ochtend word ik wakker en open mijn ogen. Ik sta dan op en rek me even uit. Ik loop dan nasr de keuken waar ik dan een ontbijtje maak voor mij en Joey. Ik glimalch zwakjes. Ik ga zo weer terug naar huis. Ik heb gewoon gelijk. Er is geen vampier. Als het klaar is zet ik het op een bord neet en ik kijk wat rnd. Ik loop dan naat Joey. Ik maak hem zachtjes wakker. "Hey wakker worden." Zeg ik zachtjes.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld