ORPG - Everything had changed - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - Everything had changed

Sofaraway
Straatmuzikant

Sofaraway schreef:
Tijmen
"Jou leren gitaar spelen," grijnst Joyce terwijl ze naast mij op mijn bed neerploft. Ze geef haar gitaar opnieuw aan mij, ik ben bang om iets te doen want straks maak ik hem weer stuk. Gelukkig helpt ze me deze keer met het goed vasthouden van haar gitaar. Ik vind Joyce echt een vriendelijk meisje, veel aardiger als ik op het begin had verwacht. "Zo, als je je vingers zo zet heb je een G akkoord," zegt ze met een glimlach terwijl ze mijn vingers op de zesde, vijfde en eerste snaar plaatst. Ik probeer te onthouden in welk vakje ze mijn vingers plaatst. De ringvinger in het derde vakje op de eerste snaar, mijn middelvinger plaatst ze in het derde vakje op de zesde snaar en als laatste plaatst ze mijn wijsvinger in het tweede vakje op de vijfde snaar. "Ga je me morgen de buurt hier tonen? En nieuwe mensen aan me voorstellen?" vraagt ze dan ineens aan me terwijl ze mijn hand weer loslaat, wat ik als ik heel eerlijk ben best jammer vind. Eigenlijk wil ik naar niet meenemen naar mijn vrienden maar ik vind het erg sneu om nee te zeggen. Ze kent hier niemand en als ik in haar situatie zou zitten zou ik best wel wat nieuwe mensen willen leren kennen. "Ja, is goed," mompel ik daarom maar. Ik probeer het enthousiast te laten klinken maar ik weet dat dit niet zo klinkt. "Moet ik nu zo de gitaar aanslaan?" vraag ik haar daarna terwijl ik mijn rechterhand over de snaren laat glijden. Het klinkt best goed, veel beter dan mijn eerste poging. "Ik word nog eens een gitarist," lach ik terwijl ik opnieuw de snaren aansla.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Joyce

Ik kijk hem lief aan en wacht op zijn antwoord, als ik hem ja is goed hoor zeggen, hoor ik aan zijn intonatie dat het wat met tegen zin is. Waarom zou hij dat nu niet willen? Ik kijk hem aan als ik zijn vraag hoor en als ik zie hoe hij het deze keer doet glimlach ik. 'Ja, zo is het goed. Klinkt ook al veel beter vind je niet?', vraag ik aan hem. Ik hoor dan wat hij zegt en lach mee. Ja wie weet. Ik wil hem juist een nieuw akkoord tonen, maar dan zie ik de deur Open gaan. Het is mijn moeder. Ik zet me recht en loop naar het raam en kijk naar buiten, met mijn rug naar haar. 'Wij gaan zo gaan slapen, wou jullie slaapwel komen zeggen,' zegt ze. Ik kijk niet naar haar en nadat zé nog wat gezegd heeft gaat ze weg. Als ik de deur terug in de klink hoor gaan draai ik me om en loop naar mijn bed. Het is nog leuk om een kamer te delen en Tijmen valt echt reuze mee, hij is zo een tof iemand. Maar dan realiseer ik me het, elke avond huil ik mezelf inslaap, omdat dan mijn gedachten telkens terug bij papa komen en ik er nog niet overheen ben. Ik wil echt niet dat hij dat ziet, maar het kan niet anders... Ik glimlach dan vriendelijk naar Tijmen. 'Als je wilt mag je nog wat spelen,' zeg ik tegen hem, ja hij kent nog maar één akkoord maar ja. Zelf neem ik mijn laptop op mijn schoot en start hem op. Eenmaal dat hij opgestart is, ga ik naar mijn afspeellijst en zet wat liedjes op. Het eerste liedje dat erop komt is I know were you been last summer. Ik vind dat echt zo een leuk liedje, ik speel ook altijd mee daarmee en zing vaak ook nog. Ik grijp naast me voor mijn gitaar, maar als ik hem niet voel kijk ik op naar Tijmen. Ja hij heeft hem nog, maakt niks uit. Ik loop naar de bureau, dat is er wel maar één voor ons beiden en neem er een pen en papier. Ik zing zachtjes mee met de tekst en zet me dan op de stoel achter de bureau. Liedjes beluisteren geeft Me altijd veel inspiratie voor van alles, dus ik schrijf samen met de muziek alles op wat ik aan denk. Dan kan ik erna een tekstje van maken, een tekstje dat ik dan in een envelop steek en waar dat papa opstaat. Die envelop steekt nog in mijn tas, maar ik ga eerst dit afschreven. Ondertussen zing ik ook zachtjes de muziek mee.

Sofaraway
Straatmuzikant

Sofaraway schreef:
Tijmen
"Ja zo is het goed. Klinkt ook al veel beter vind je niet?" vraagt ze terwijl ze zachtjes lacht. Ze komt weer naast me zitten, waarschijnlijk om me een nieuw akkoord te laten zien maar dan gaat de deur van mijn kamer open. Het is haar moeder. Vrijwel meteen staat Joyce op en loopt ze naar het raam zodat ze met haar rug naar haar moeder staat. Ik vind het best wel onbeleefd. Ik snap dat ze het niet fijn vind dat ze nu hier moet wonen maar ik zou nooit zo tegen mijn moeder doen. Ze moet blij wezen dat haar moeder nog bij haar is. "Wij gaan zo gaan slapen, wou jullie slaapwel komen zeggen," zegt ze. Joyce kijkt nog steeds niet naar haar moeder. "Welterusten," zeg ik daarom maar. "Slaaplekker Tijmen," glimlacht ze en daarna draait ze zich om en loopt ze weg. Op het moment dat haar moeder de deur sluit draait Joyce zich weer om. "Als je wilt mag je nog wat spelen," glimlacht ze tegen mij. Ik probeer opnieuw het akkoord terug te vinden. Wat was het ook alweer? Ringvinger op de eerste snaar, derde vakje. Middelvinger op de zesde snaar derde vakje en ringvinger op de vijfde snaar eerste vakje. Ik sla de snaren aan en hoor dat het niet goed klinkt. Als ik mijn ringvinger verzet klinkt het al veel beter. Trots sla ik het akkoord nog een keer aan. Joyce heeft haar laptop erbij gepakt en zit muziek te luisteren. Als ze zachtjes wat mee begint te zingen glimlach ik zachtjes. Ze kan echt mooi zingen, ze heeft veel talent. Zou ze ook zelf liedjes schrijven? Ik weet het niet maar ik denk het wel aangezien ze wat aan het schrijven is. Nadat ik even gespeeld heb sta ik op van mijn bed en zet ik haar gitaar weer terug naast haar bed. Ik pak mijn telefoon, die op het kastje naast mijn bed ligt en lees wat berichten uit groepsapps. Verveeld ga ik op mijn rug liggen, eigenlijk was ik toch best graag bij mijn vrienden geweest op dit moment. Ze sturen me allemaal foto's.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Joyce

Als alles afgeschreven is plooi ik het papier dicht. Ik loop naar mijn tas neem daar de envelop uit en steek het papier erin. Ik loop terug naar mijn bed en zie dat mijn gitaar weer naast mijn bed staat. Ik glimlach naar Tijmen ervoor. Hij zit wat op zijn mobiel, daarom zucht ik onhoorbaar. 'Was je nu niet liever bij je vrienden geweest, dan bij een onvriendelijk meisje?', vraag ik aan hem. Het is wel, ik ben best onvriendelijk, maar ik heb mijn reden. Ik moet me zo ook gaan omkleden, maar ik durf dat niet aan hem te vragen om nu weg te gaan. Ik neem mijn mobiel en ondertussen dat er muziek opstaat, leg ik me op mijn rug en kijk ik wat op mijn mobiel. Veel interessants is er niet op, waardoor ik me weer recht zet en gewoon de kamer rond kijk.

-Sorry voor kort...-

Sofaraway
Straatmuzikant

Sofaraway schreef:
Tijmen
"Was je nu niet liever bij je vrienden geweest, dan bij een onvriendelijk meisje?" vraagt ze ineens aan mij. "Natuurlijk niet," antwoord ik meteen. "Je bent absoluut niet onvriendelijk. Ik had het ook niet fijn geworden als ik moest verhuizen naar een hele andere buurt." Ik wil niet dat ze zich schuldig voelt over iets waar ze zich niet schuldig over hoort te voelen. Ze is nu al helemaal niet zo onvriendelijk meer en het maakt me niet zo heel veel meer uit dat we samen een kamer moeten delen. Ik bedenk me dat ik eigenlijk nog helemaal niet zoveel over mijn nieuwe kamergenoot en 'zusje' weet. "Waar kom je eigenlijk vandaan?" vraag ik daarom. Ik ben wel benieuwd waar ze hiervoor gewoond heeft en of ze ook een vader had. Al kan ik dat misschien beter niet nu vragen. Ik zou het ook niet fijn vinden als ze ineens over mijn moeder zou beginnen.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Joyce

Ik hoor zijn antwoord en glimlach lief naar hem. 'Ik weet ook wel hoe ik doe en je was vast wel liever daar dan hier bij mij, een meisje dat je nog maar juist kent,' zeg ik tegen hem. Het is ook waar. Ik laat mijn hoofd naar achter hangen en neem dan al mijn blonde haren vast voor het in een staart te doen. Ik doe het dan in een hoge staart en luister dan naar zijn vraag. Waar ik vandaan kom. 'Iets meer dan twee uur hier vandaan, in de buurt van Antwerpen,' zeg ik tegen hem met een glimlach. Hij is eigenlijk best lief, zeggen dat ik niet onvriendelijk ben en me wat oppeppen, dat is echt lief van hem. Ja, ik woon eigenlijk nu ook in een ander land, hier in Nederland. Maar ja, veel verschil van cultuur en taal is er niet hé.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld