ORPG ~ How many nights does it take to count - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~ How many nights does it take to count

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
"Wat heb je gedaan?" Vroeg Liam toen hij mijn blik zag. Gelijk werd mijn telefoon uit mijn handen gepakt. Ze lazen het bericht. "Die smiley? Serieus Harry?" Vroeg Zayn hoofdschuddend. "Ik wilde het niet versturen!" Schoot ik meteen in de verdediging. Gelukkig besloten we toen dat we maar beter gewoon konden beginnen met het programma. Alleen net op dat punt dat we wilde beginnen kwam onze 'manager Paul binnen. Hij leek niet heel blij. Met een zuur gezicht kwam hij op ons aflopen en gooide hij een magazine voor ons op het salon tafeltje. Ieders blik ging gelijk over de titel heen. 'Infamous boyband menber seen outside club with unknown'. "Hoe kregen ze dat zo snel op de cover?" Sprak Niall hardop uit en ik fronste. "Ik kan het uitleggen." Zeg ik dan snel tegen Paul maar hij schud zijn hoofd. "Het staat overal al Harry. Iedereen denkt nu dat je homoseksueel bent, dat je een player bent onder de jongens. Of dat je een vriendje hebt." Zegt hij hoofdschuddend. Duidelijk teleurgesteld. "Jij moet dit fixen. Ik ga je hier niet bij helpen, deze keer niet." Zei hij en hij liep weer weg. Op dat moment maakte mijn telefoon weer een geluidje. Voor ik hem kon pakken had Louis hem al. Ze begonnen te typen en verzonden toen iets. Al snel kreeg ik mijn telefoon terug. 'Kun je vanavond?' Hadden ze gestuurd. Ik schudde mijn hoofd. "Idioten, vanavond hebben we een concert." Zei ik gelijk. "Je kan daar voor toch afspreken." Zei Niall schouderophalend.

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Al snel kwam er een nieuw geluid uit mijn gsm. De jongens keken even om, maar probeerden deze keer niet mijn gsm af te nemen of iets anders. Ik las het berichtje en dacht even na. Ik kon vanavond wel, maar het was wel onze laatste avond hier. Daarna zouden we terugkeren naar onze thuisstad en zou het normale leventje weer zijn gang gaan. Ik keek er eigenlijk al vanaf dat ik hier was al naar uit om weer te vertrekken, drinken en feesten was nooit echt mijn ding geweest, maar om de één of andere reden was dat gevoel weg. Kwam dat door Harry? Ik laat de gedachte van me af glijden en zonder het zelf beseft te hebben, zie ik dat mijn gsm niet meer in mijn hand ligt. Ik kijk even op, maar zie al snel de drie jongens over het scherm heen gebogen. "Je moet met hem afspreken." Zegt Jake niet langer naar het scherm kijkend, maar nu zijn blik op mij gericht. "Maar, het is onze laatste avond hier, dat wil ik niet verpesten..." Vertel ik hem meteen hoofdschuddend. Ik had dan wel zin om naar hem toe te gaan, maar ik wou mijn vrienden ook niet verwaarlozen voor één of andere jongen die ik nog maar net kende. "Hé, geeft One Direction, de band waar hij inzit, vanavond geen concert?" Zegt Alec plots, terwijl hij ondertussen de enige is die nog op mijn gsm zit, al dacht ik niet dat het was om het bericht te lezen. "We zouden er allemaal samen naartoe kunnen gaan en dan kun jij" Hij had zijn zin nog niet eens afgemaakt of Jake en Lucas begonnen razend enthousiast in te stemmen. "Dat is een geweldig idee!" Riep Lucas uit terwijl hij Alec een kus op de wang drukte. "Maar dan moet jij wel tickets voor ons regelen." Voegde hij er aan toe met zijn aandacht nu op mij gericht. Zachtjes zuchtte ik, maar beseffend dat ik hier toch niet meer onderuit kon geraken nam ik mijn gsm uit Alecs handen en begon te typen. "Voor het concert? Dan kan ik daarna samen met m'n vrienden komen kijken." Typte ik, waarna ik meteen op verzenden tikte. "Tenminste, als jij tickets kunt regelen?" Stuurde ik in nog een tweede berichtje, niet zeker wetend of hij doorhad dat we eigenlijk geen tickets hadden.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
"Je kan hem gelijk uitnodigen voor het concert met wat vrienden, we hebben toch nog wat kaartjes over om weg te geven." Zei Liam en ik schudde even mijn hoofd. "Straks vind hij dat ik me te veel opdring. Ik bedoel, ik weet het niet eens." Mompelde ik. Ik wist niet hoe ik me over de situatie voelde maar iets in mij wilde Lewis heel graag opnieuw zien. "Wees niet zo een mietje Harold." Zei Louis en hij schudde zijn hoofd even.
Toen maakte mijn telefoon weer een geluidje. De jongens leken hem niet te willen pakken dit keer, nou niet allemaal. Zayn pakte toen ineens wel mijn telefoon en las de berichten. Hij liet het ook aan de andere lezen en ze begonnen ineens allemaal te grijnzen. Het maakte me lichtelijk bang. Toen begon Niall, die ineens de telefoon had gekregen, te typen. Toen hij het bericht verwonden had gaf hij mij mijn telefoon terug. 'Ik zal ze voor je regelen, hoeveel tickets?' Had hij gestuurd. Ik kon het niet helpen om te glimlachen bij de gedachte van het opnieuw zien van Lewis.

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Wanneer ik het bericht had verzonden, liet ik me zacht in de zetel ploffen, maar nog voor ik een geluid van een nieuw bericht hoorde, was mijn gsm al weer uit mijn hand verdwenen. Ik gaf het op om hem terug te krijgen, want ik wist dat als ze iets wouden, ze er alles aan zouden doen. Ik wacht even op een geluid en al snel hoor ik het. Al moest ik het niet echt horen om te weten dat er één was. De jongens begonnen allemaal om mijn gsm te vechten. Een zucht verliet mijn lippen bij het zien van het gevecht om mijn gsm, maar even later zaten ze dan toch terug weer allemaal in de zetel en leek het erop dat Alec gewonnen had. Al dacht ik dat hij niet had gewonnen door te vechten, maar door te zeggen dat het zijn idee was. Ik deed geen moeite meer om mijn gsm terug te krijgen en net wanneer ik vond dat het een beetje te lang ging duren om een bericht te versturen, gooide Alec de gsm in mijn handen. Het scherm stond nog aan waardoor ik meteen het bericht kon lezen. "Luidop" Riep Lucas van de andere kant van de zetel, aangezien hij en Jake, beide niet mee hadden gekeken met Alec toen hij het bericht verstuurde. "We zijn met zen vieren, dus dat zou perfect zijn (:" Las ik luidop voor. De jongens leken er geen commentaar op te hebben, net zoals ik. Toch begreep ik niet waarom ze zo graag mijn berichten wouden sturen. Ik was perfect in staat om zelf een gesprek met iemand te voeren, al kreeg ik het gevoel dat zij daar waarschijnlijk anders over dachten. Ik laat de gedachten van me af glijden en leg mijn gsm naast me neer wachtend op een bericht van Harry.

@SeriouslyLisa

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld