ORPG| Everything has a price. The price, howe - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG| Everything has a price. The price, howe

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:
Terwijl ik naar huis reed had ik ook aandacht voor Alexia haar woorden. Ik wist dat ze gelijk had, en hoewel ik er nog niet echt over had nagedacht om te stoppen wist ik ook dat dat het beste zou zijn. Ik had het haar immers al beloofd en ik zou het zeker doen om haar veiligheid te garanderen. Nadenkend beet ik zachtjes op mijn lip en keek met een strakke blik voor mij uit. 'Ik weet het, Lex... Maar ik moet dit eerst afsluiten.' Zei ik toen, en ik hoopte dat ze dat begreep. Er stonden nog opdrachten gepland, al zei ik dat niet tegen haar. Ik wilde niet dat ze zich zorgen zou maken, en ik wilde ook niet dat ze me eruit zou proberen te praten. Ik kon daar namelijk toch niet omheen.
Toen we terug bij huis waren parkeerde ik vlug en stapte uit de auto. Ik liet onmerkbaar een zucht over mijn lippen rollen. Het was inmiddels middag, maar er was zoveel gebeurd dat we niet eens tijd hadden gehad om te ontbijten of wat dan ook. In de tijd dat Alexia bij me was geweest waren de jongens tot drie keer binnengevallen en was dat bijna fataal geweest. En ondanks dat ik een speciaal moment met Alexia had gedeeld in de ochtend verlangde ik naar haar aandacht.

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Alexia.
De hele weg naar Colin's huis verder, zei ik geen woord. Ik had gewoon de kracht niet meer om weer op zijn woorden in te gaan. Maar als hij nog een keer zo iets deed, terwijl ik er vanaf wist, dan was het klaar. En ook echt klaar. Dan mocht hij wel de liefde van mijn leven zijn, degene die mij net gered had, maar ik wou gewoon niks met een crimineel. Wat hij in het verleden ook gedaan had, dat kon ik allemaal nog accepteren maar wat hij deed terwijl hij samen met mij zou zijn, dat accepteerde ik niet.
Eenmaal bij hem thuis, stapte ik uit de auto en liep ik achter hem aan naar binnen. Ik liep meteen naar de keuken waar ik een glas water pakte en meteen leegdronk. Ik had enorme dorst gekregen door de spanning van net. Toen ik het glas leeg had gedronken liep ik de woonkamer in waar ik op de bank neerplofte. Ik zou hem negeren tot hij zou zeggen niks meer te doen, dan maar kinderachtig.
-

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:
ts - few days

Enkele dagen waren verstreken. Desondanks dat er niks ernstigs was gebeurd in tussen tijd, was het moeilijk om tijd te spenderen met Alexia. Ik voelde een soort afstand, maar ik had wel zo'n idee waar dat door kwam. Wat Alexia de laatste dagen had meegemaakt was voor mij misschien 'normaal' geworden, afgezonderd van het gedeelte waar Dave een wapen op Alexia gericht had. Ik vroeg me af of hij het echt gedaan zou hebben, maar het antwoord was waarschijnlijk ja. En door alle gebeurtenissen kon ik de jongens niet langer beschouwen als mijn vrienden. Ik koos voor Alexia, en dan zou ik hiermee moeten stoppen. Ik wist dat dondersgoed, en ik was er ook mee bezig. Dat er nog een laatste opdracht was had ik niet aan Alexia verteld. Ik betwijfelde of ze het wel wilde horen en daarom hadden we de laatste dagen vooral langs elkaar heen geleefd. Het zat me dwars, enorm. Maar een betere manier om dit te doen kon ik niet bedenken.
Zodra de avond begon te vallen wist ik dat het tijd was om te gaan. Alexia was in de woonkamer met Nila aan het spelen toen ik binnenkwam. Ik ging naast haar op de bank zitten en beet even gespannen op mijn lip. 'Lex,' begon ik toen twijfelachtig. 'Vandaag is mijn laatste afspraak. En ik had het je misschien eerder moeten vertellen, maar ik wilde niet dat je ongerust zou zijn. En ik beloof je dat er niks zal gebeuren, ik wil gewoon tijd met jou doorbrengen. De plannen waar we het over hadden, om samen weg te gaan, ik hoop dat je dat nog steeds wil, als ik vanavond terug kom...'

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Alexia.
Met Nila op mijn schoot zat ik op de bank, fifty shades darker te kijken. Ik was voorbereid op een chille avond, samen met Colin. Ik aaide over Nila haar zachte vacht. De afgelopen dagen had ik in een soort van roes doorlopen. Ik had niet gewerkt, Colin had immers genoeg geld door zijn "carriére" en ik had eigenlijk alleen maar binnen gezeten. Normaal hield ik er niet van maar ik vond het wel fijn zo. In mijn hoofd was ik eigenlijk constant de afgelopen tijd aan het verwerken. Niet alleen het feit dat ik mijn leven aan mij voorbij zag vliegen maar ook het feit dat Colin en ik weer contact hadden. Een relatie wou ik het nog niet noemen. Daarvoor was te veel gebeurd. Hij zou stukje bij beetje mijn vertrouwen weer moeten winnen en dat lukte tot nu toe aardig. Hij deed zijn best voor me en dat was alles wat ik nu wou zien naast het feit dat hij stopte met die criminele praktijken.
Net toen Christian Grey zijn shirt uit trok, kwam Colin naast me zitten. Een geirriteerde zucht klonk dan ook uit mijn mond, totdat ik in zijn ogen keek. Er was wat.. Toen hij zei dat hij vanavond nog een klus had moest ik me inhouden om niet meteen uit mijn slof te schieten. Helemaal toen hij het had over "als hij terug kwam". 'Godverdomme, Colin!' schreeuwde ik dan ook uit. Nila schrok er zo van dat ze van mijn schoot af ging. 'We hadden afgesproken dat je zou stoppen! Waarom vertel je het me nu pas?! Dat ik me niet ongerust zou maken vind ik onzin want dat doe ik toch wel.' Ik keek hem woedend aan. Was mijn vertrouwen net helemaal aangevuld.. verpestte hij het nu alweer.
-

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:
Dat Alexia woedend werd was niet zo vreemd. Ik had immers iets voor haar verzwegen al was ik er zelf van overtuigd dat ik niet gelogen had. De afspraak was dat ik ermee zou stoppen, en dat deed ik ook. De opdracht die vanavond stond was al lang van te voren ingepland en iets waar ik niet omheen kon. Niet alleen de jongens rekende op me, wat me overigens niet heel veel kon schelen, maar Kevin had erom gevraagd. Ik wilde er niet over na denken wat er zou gebeuren als ik bij hem niet zou komen opdagen. Ik liet Alexia even uitrazen voor ik op haar inging. Omdat haar reactie verwacht was had ik me hierop voorbereid en kneep mijn handen tot vuisten om mijn eigen opwelling te bedwingen. Ik wilde niet schreeuwen, ik wilde niet in discussie gaan, het zou namelijk toch geen verschil maken. 'Ik ga ook stoppen, en ik heb je verteld dat dat tijd nodig heeft.' Zei ik rustig. Normaal kon ik in dit soort situaties niet rustig blijven. Maar ik was anders bij Alexia. Ik ging voorzichtiger met haar om. Zo driftig als ik normaal was zorgden er vaak voor dat ik snel ruzie had. Het kon me toch niet zo veel schelen als het om anderen ging, maar bij Alexia was dat anders. Ik liet een zucht over mijn lippen rollen wreef met een hand door mijn haar. Een antwoord dat haar tevreden zou stellen had ik niet. 'Het is beter als je zo min mogelijk weet.' Zei ik na een poosje. Ik voelde mijn telefoon in mijn broekzak trillen en wist dat het waarschijnlijk Mika was die buiten stond te wachten. Toch bleef ik nog even zitten voordat ik wegging, om nog wat tegen Alexia te zeggen. 'Ik had het eerder moeten zeggen, sorry. Ik doe mijn best,' ik gaf Alexia een kus op haar voorhoofd en stond op om te gaan. Ik trok de kluis open om de wapens te pakken, wat ik overhad zou ik toch afgeven want ik had er immers niks meer aan. Toch liet ik een handwapen liggen, gewoon voor de zekerheid. Een donkere blik verscheen op mijn gezicht toen ik de kluis weer dicht deed. Het was vreemd om vanavond mijn 'laatste opdracht' uit te voeren, omdat het nog zo vertrouwd voelde. Zou het hier dan eindelijk eindigen, na al die jaren?

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Alexia.
Niks wat hij zei kon het beter maken. Hij had het beloofd maar hij ging gewoon door. Boos keek ik hem aan toen hij zei dat hij ging stoppen maar het tijd nodig had. Hij had nog altijd het heft in eigen hand. Hij kon gewoon weg gaan wanneer hij wou, leek mij. Toen hij opstond keek ik hem na. Ik ging gewoon met hem mee, zonder dat hij het wist. Dit moest het einde zijn. Ik stond ook op en gaf Nila nog een aai. Ik liep naar de slaapkamer waar ik wat minder opvallende kleding aan deed en wachtte tot ik de deur dicht hoorde slaan.Gelukkig kon ik vanuit het raam zien welke kant hij opliep en liep ik snel naar beneden om vervolgens ook naar buiten te gaan en dezelfde kant op te lopen. Ik wist dat het vrij link was om mee te gaan maar het was niet anders. Toen ik hem in de auto zag stappen bij Mika rende ik ook naar mijn auto. Shit, hier had ik geen rekening mee gehouden. Ik startte de auto en reed de hoek om waar ik nog net de auto van Mika zag rijden. Ik was aan de ene kant heel benieuwd wat ze zouden doen vandaag aan de andere kant wou ik het eigenlijk niet weten. Ik reed zo onopvallend mogelijk achter de auto met Colin er in aan. De zenuwen ontstonden nu toch echt in mijn buik.
-

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld