Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 
Kittenpainfull schreef:
Kenna luisterde aandachtig naar alles wat Ray aan het vertellen was. Tot nu toe had ze een erg goede indruk gekregen van hem en ze had het gevoel alsof ze misschien nog wel geluk gehad had met haar kamergenoot. Ze had ook één of andere goodygoodshoes kunnen krijgen als haar kamergenoot en dan was haar tijd op school waarschijnlijk toch een stuk verschrikkelijker geweest. Natuurlijk was geen garantie dat ze nu een geweldige tijd zou hebben maar ze voelde zich toch een stuk comfortabeler met iemand die ook van een schurk kwam.
Een blik van duidelijke walging verscheen meteen op het gezicht van Kenna bij het horen van de woorden ‘die date van jou’. Met dezelfde walging in haar gezicht haalde Kenna haar wijsvinger omhoog alsof ze Ray streng aan zou spreken op iets. “Laten we hem maar niet die date van mij noemen, want dit is geen date.” Corrigeerde ze Ray. “Na deze avond heb ik niks meer met hem te maken, tenzij ik besluit hem verder te pesten.” Legde ze uit. Zodra dat uit de weg was besloot ze in te gaan op de andere woorden van haar kamergenoot. “Maar..” Begon ze dan dus ook. “... Het moet inderdaad vast niet te moeilijk zijn om meer mensen te kunnen vinden die potentiële slachtoffers kunnen zijn.” En met deze woorden was het tijd voor de twee om hun kamer te verlaten en terug te gaan naar de naïeve Brit die buiten op hun te wachten stond.
Kenna moest haast moeite doen om niet geïrriteerd naar Oliver te kijken wanneer hij opbracht hoeveel zin hij had in het bal. Het was niet zo dat Kenna er absoluut geen zin in had, al hielp het niet dat ze waarschijnlijk Oliver de hele avond om haar heen had, maar ze was lang niet zo opgewonden over het hele bal als dat Oliver dat was. Kenna verschoof haar blik naar Ray bij het horen van zijn stem. Ze kon niet anders dan het met hem eens zijn. Het was nog maar afwachten hoelang Kenna het vanavond vol kon houden voor ze haar zogenaamde date zou vertellen dat ze zich niet zo lekker voelde en ze zichzelf terugtrekken om rustig op bed te liggen. Zo ver was ze dus al wel voorbereid, ze had zeker al wel aan een excuus gedacht, het was een erg voordehandliggend excuus maar het was er 1 niettemin en ze zou hem ook zeker gebruiken wanneer de tijd ervoor kwam.
De ruimte waar het drietal in binnen kwam was toch eigenlijk best indrukwekkend, het was een grote ruimte en het was erg mooi aangekleed. Kenna liep achter Oliver aan en ging zonder de jongeman te bedanken op de stoel zitten die hij voor haar had uitgeschoven. Na te zitten keek ze even rond. Het leek er inderdaad op dat de magie in deze ruimte toch niet zo verbannen was. De stem van Ray trok de aandacht van Kenna, aangezien hij fluisterde deed Kenna haar best om zich te focussen op wat hij zei. “Dan waarom excuseer je jezelf niet even en zeg je dat je naar het toilet moet?” Vroeg Kenna met een haast speelse glimlach op haar gezicht. Ze was eigenlijk wel benieuwd wat Ray allemaal kon en besloot daarom Ray ook zeker niet tegen te houden om zijn boek op te halen. Daarna besloot Kenna met tegenzin haar aandacht naar Oliver te draaien. “Ja, wie weet wat voor magie we zullen zien vanavond.”
Kenna luisterde aandachtig naar alles wat Ray aan het vertellen was. Tot nu toe had ze een erg goede indruk gekregen van hem en ze had het gevoel alsof ze misschien nog wel geluk gehad had met haar kamergenoot. Ze had ook één of andere goodygoodshoes kunnen krijgen als haar kamergenoot en dan was haar tijd op school waarschijnlijk toch een stuk verschrikkelijker geweest. Natuurlijk was geen garantie dat ze nu een geweldige tijd zou hebben maar ze voelde zich toch een stuk comfortabeler met iemand die ook van een schurk kwam.
Een blik van duidelijke walging verscheen meteen op het gezicht van Kenna bij het horen van de woorden ‘die date van jou’. Met dezelfde walging in haar gezicht haalde Kenna haar wijsvinger omhoog alsof ze Ray streng aan zou spreken op iets. “Laten we hem maar niet die date van mij noemen, want dit is geen date.” Corrigeerde ze Ray. “Na deze avond heb ik niks meer met hem te maken, tenzij ik besluit hem verder te pesten.” Legde ze uit. Zodra dat uit de weg was besloot ze in te gaan op de andere woorden van haar kamergenoot. “Maar..” Begon ze dan dus ook. “... Het moet inderdaad vast niet te moeilijk zijn om meer mensen te kunnen vinden die potentiële slachtoffers kunnen zijn.” En met deze woorden was het tijd voor de twee om hun kamer te verlaten en terug te gaan naar de naïeve Brit die buiten op hun te wachten stond.
Kenna moest haast moeite doen om niet geïrriteerd naar Oliver te kijken wanneer hij opbracht hoeveel zin hij had in het bal. Het was niet zo dat Kenna er absoluut geen zin in had, al hielp het niet dat ze waarschijnlijk Oliver de hele avond om haar heen had, maar ze was lang niet zo opgewonden over het hele bal als dat Oliver dat was. Kenna verschoof haar blik naar Ray bij het horen van zijn stem. Ze kon niet anders dan het met hem eens zijn. Het was nog maar afwachten hoelang Kenna het vanavond vol kon houden voor ze haar zogenaamde date zou vertellen dat ze zich niet zo lekker voelde en ze zichzelf terugtrekken om rustig op bed te liggen. Zo ver was ze dus al wel voorbereid, ze had zeker al wel aan een excuus gedacht, het was een erg voordehandliggend excuus maar het was er 1 niettemin en ze zou hem ook zeker gebruiken wanneer de tijd ervoor kwam.
De ruimte waar het drietal in binnen kwam was toch eigenlijk best indrukwekkend, het was een grote ruimte en het was erg mooi aangekleed. Kenna liep achter Oliver aan en ging zonder de jongeman te bedanken op de stoel zitten die hij voor haar had uitgeschoven. Na te zitten keek ze even rond. Het leek er inderdaad op dat de magie in deze ruimte toch niet zo verbannen was. De stem van Ray trok de aandacht van Kenna, aangezien hij fluisterde deed Kenna haar best om zich te focussen op wat hij zei. “Dan waarom excuseer je jezelf niet even en zeg je dat je naar het toilet moet?” Vroeg Kenna met een haast speelse glimlach op haar gezicht. Ze was eigenlijk wel benieuwd wat Ray allemaal kon en besloot daarom Ray ook zeker niet tegen te houden om zijn boek op te halen. Daarna besloot Kenna met tegenzin haar aandacht naar Oliver te draaien. “Ja, wie weet wat voor magie we zullen zien vanavond.”
20