Forum

Gefrustreerd tikte Brad met zijn pen op het papierwerk dat naast hem lag. Hij was al een lange tijd bezig met het controleren van de uitgegeven budgetten. Ook was hij een presentatie aan het voorbereiden, op zijn laptop. Hij had de toekomstvisie van zijn bedrijf in het kort opgeschreven. Dat was belangrijk, aangezien hij deze moest gaan presenteren aan bepaalde aandeelhouders. Het was veel, maar hij kon deed het voor zichzelf, en zijn personeel. Bovendien wist hij dat zijn vader hem in de gaten hield, en die wou hij ook niet teleurstellen. 
Brad keek op toen zijn telefoon afging, en besloot deze op te nemen. Hij had wel wat afleiding nodig, wou hij nog met een ''fris'' geheugen kunnen beginnen aan de rest van het werk dat hij af moest krijgen. ''Met Brad'' begon hij, toen hij zich besefte dat hij niet eens gekeken had naar het nummer waardoor hij gebeld werd. ''Schatje met mij.'' hij hoorde de stem van Elena door zijn telefoon heen, en glimlachte even. '''Hey, wat is er?'' Brad leunde achterin zijn stoel, en begon de stoel een klein beetje te bewegen. ''Nou, ik ben dus van plan om zo te komen. Ik moet alleen een paar dingen regelen en ik zie dus staan dat we een zakenreis hebben over een paar dagen.'' Brad likte langs zijn lippen heen bij het horen van de woorden die Elena uitsprak.
''Klopt, bedoel je de reis naar Londen?'' Elena bevestigde zijn opmerking, door een korte ''ja'' en ging verder met haar verhaal. ''Ik denk dat ik dan niet mee kan. Vind je het erg om alleen te gaan of?'' Brad zuchtte. Hij snapte niet waarom Elena het nodig vond om dit met hem te bespreken via de telefoon. Ze zagen elkaar de hele dag thuis, en ze zou vandaag ook gewoon op werk verschijnen. ''Ik ga met mijn persoonlijke assistente'' meldde hij, voor hij met zijn ogen rolde. Hij wist dat Elena Sophia vandaag zou ontmoeten. Ze was altijd kieskeurig met de mensen waar hij samen mee werkte, waarom wist hij ook niet. 
''Dus je vindt het niet eens erg als ik er niet bij ben?'' door kinderachtige acties als deze was Brad snel geïrriteerd. ''Bel me niet als je me over een paar uur al ziet Elena, ik zie je straks.'' hij wachtte niet op het antwoord dat Elena hem zou geven, en hing op.
Het was inmiddels wel bijna tijd voor zijn pauze, en hij had eigenlijk ook wel trek gekregen. Hij besloot om te wachten op Sophia, zij kon immers niet weten dat hij nu al klaar was om te beginnen aan zijn pauze.

Met een kleine glimlach pakte Brad het eten dat Sophia in haar hand had voor hem aan. Hij vond het goed dat ze gelijk had gedaan wat haar was opgedragen. De sandwiches die ze in haar hand waren, waren zijn favoriet,  Verbaasd keek hij weer op toen hij hoorde dat Sophia nog iets mee had genomen, namelijk de kauwgom en pepermuntjes waar Brad om had gevraagd. Het was ook nog eens van zijn favoriete merk. maar dat zal vast toeval zijn. ''Dank je, goed dat je eraan gedacht hebt. Ga zitten.''
Hij stond op, waarna hij naar de wasbak toe liep om zijn handen te wassen. Hij had deze in zijn kantoor laten maken, in een hoekje die je niet zo makkelijk kon zien. Het was misschien niet heel erg mooi, maar zeker handig. Hij waste zijn handen, en droogde deze af voor hij naar Sophia keek. ''Je mag je handen trouwens ook wassen voor het eten, ik heb hier een wasbak.'' Brad liep terug naar zijn bureaustoel en nam plaats. Even nam hij een slok van het water, dat Estelle hem had gebracht. Ook al was zij niet zijn persoonlijke assistent meer, ze bracht hem elke dag water rond deze tijd. Dat was iets wat Sophia voortaan kon doen, vond Brad. ''Nou, heb je de reserveringen voor de hotels al gemaakt?'' vroeg Brad, voor hij de eerste hap nam van zijn sandwich. Hij vond het altijd ongemakkelijk om samen met iemand te eten. Maar omdat Sophia ook ging eten, vond hij het minder erg. 
Hij keek even naar zijn telefoon, en zag dat Elena een aantal berichtjes had achtergelaten. Ik ga zo vertrekken was de enige die hij las, voor hij zijn telefoon weglegde. Tot zijn verbazing ging de deur open, waarna Elena in de deuropening verscheen. Brad fronste even, maar begroette Elena. ''Hey'' Elena liep naar Brad en Sophia toe, waarna ze even stil stond. Ze vouwde haar armen in elkaar en keek Sophia aan. ''Wie is dat en wat doen jullie hier samen?''

Brad voelde zich een beetje beschaamd door het gedrag van zijn vrouw. Hij wist dat ze flink jaloers kon worden af en toe, maar om dan zo te doen tegen zijn persoonlijke assistente... hij vond het te ver gaan. Hij richtte zijn aandacht op Sophia, die zich netjes voorstelde. Hij vond het goed dat ze rustig en beleefd bleef, het was iets wat hij wel kon waarderen. Hij schudde zijn hoofd bij het horen van de vraag die Sophia hem stelde. Hij vond niet dat zij weg moest, alleen omdat Elena  zich grof gezegd niet kon gedragen.
''Elena, doe eens rustig.'' zei hij, voor hij een slok nam van het water dat hij naast hem had liggen. Hij had wel wat verfrissing nodig om dit mentaal aan te kunnen. ''War is het probleem? Ik zit hier met mijn persoonlijke assistente, die jij niet begroet maar in plaats daarvan-'' Elena kapte hem af, door te zuchten. ''Ik vind het gewoon vreemd.'' ze richtte haar aandacht op Sophia, en bekeek haar kort. Brad vond dit een beetje beschamend worden, maar probeerde het zo min mogelijk te tonen. Hij wou niet dat Sophia hem zo zag. Hij bleef toch haar baas, en het moest lijken alsof hij alles al op orde had. ''Waarom moet een meisje als haar perse de baan krijgen? Waarom geen man, of iemand anders?'' 
Brad wist dat dit puur jaloers gedrag was vanuit Elena's kant, en wou dat dit Sophia op geen enkele manier beïnvloedde in het doen van haar werk. Ze had misschien gelijk. Sophia zag er beter uit dan de gemiddelde vrouw, en ze was zeker weten aantrekkelijk. Maar dat was niet de reden dat Brad haar had aangenomen, waardoor hij het belachelijk vond dat Elena dat dacht. ''Het spijt me Sophia, dat je dit moet meemaken op je eerste werkdag.''