O// Recandling our past - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O// Recandling our past

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Het was fijn om te horen dat zij hem wilde helpen als hij dit nodig zou hebben. Hij had mensen zoals haar nu erg hard nodig om weer terug te raken in het normale leven. Ook vond hij het gewoon fijn om haar terug in zijn leven te krijgen. "It is so nice to hear to you guys won't ever forget about me. It did cross my mind multiple times when I was away." Hij pakte een nieuw fles bier van de tafel en opende deze gemakkelijk. Het zou wel zijn laatste biertje worden aangezien hij alsnog met de auto terug naar huis moest rijden.
"So good to hear that they are doing well and also that the restaurant is doing fine. I know how busy they were when we were together." Hij glimlachte en nam nog een slok van zijn drankje. "Your brother got married, damn good for him." Hij knikte en keek naar haar. "I'm glad your family is doing okay Rosalie, It's also so good to hear that you are happy and doing fine." Hij nam een slok van zijn bier en stapte naar voren om plek te nemen op een van de stoelen. Hij klopte op de stoel naast zich als teken dat Rosalie moest komen zitten. "Sorry, my body is getting tired easily since i'v returned. I am used to walking and climbing all day over there but it feels as if my body is finally trying to relax now that i'm home." Hij ging beter in de stoel zitten en zuchtte even diep. Het leek net alsof hij een lichaam had van iemand die tientallen jaren ouder was maar hij had die maanden gewoon zijn lichaam tot het uiterste gepushed en dat moest hij nu ondervinden.
"Are you out of the country a lot for your work?" Hij was oprecht geïnteresseerd in haar werk en hoe ze dit voor elkaar had gekregen. Hij had wel gehoopt voor haar dat haar dromen zouden uitkomen maar aan de andere kant was het ook een droom die vaak moeilijk te verwerkelijken was. Je moest maar net doorbreken en het was haar gelukt. "I'd like for you to show me some of your work sometimes."

@Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
'Don't ever think that again. We would never be able to forget you, even if we wanted. That's just impossible. You're hard to forget', zei ze met een knipoogje en ze moest zachtjes lachen. Het was zo leuk om gewoon weer gezellig te kunnen praten over normale dingen. Er waren weinig mensen waarmee ze uren kon doorbrengen en praten zonder haar te vervelen, maar met hem ging dat moeiteloos. Zeker nu ze elkaar zo lang niet hadden gezien had ze zoveel te vertellen. 'You should come to the restaurant with me one day. They will be so happy to see you. They didn't stop talking about you for all this years, especially my mom. You know how crazy she is about you', zei ze met een glimlach. Ja, zo was het echt. Haar moeder had Brandon altijd de perfecte schoonzoon gevonden en ze was minstens even verdrietig als Rosalia toen ze de beslissing hadden gemaakt om hun relatie te eindigen. Het zou zo leuk zijn om hem nog een keer mee te nemen. 'How is your family? Do you guys have a lot of contact?', vroeg ze. Daar was ze wel benieuwd naar. Ze wist ook niet of het haalbaar was om echt contact te houden wanneer hij uitgezonden werd. Zijn ouders waren echte lieverds, al had ze hen niet meer vaak gezien de laatste tijd. Ze was ook niet meer veel hier geweest dus dat was misschien wel logisch ook. Wanneer hij plaats neemt en vervolgens teken doet dat ze erbij kan komen zitten, neemt ze plaats op de stoel naast hem en legt haar een been over het andere. Ze had haar drankje mee van tafel genomen en nam hier een slok van. 'I can understand and that's no problem. You should get enough rest now you have that ability', zei ze. Nu hij eindelijk wat rust kon hebben moest hij daar maar gebruik van maken. Dat was waarschijnlijk niet altijd mogelijk geweest in bepaalde situaties waar hij in had gezeten. Ze keek naar hem en knikte bij zijn vraag. 'Yeah I have to travel a lot, it's crazy. Shoots, catwalks, meetings, looking out for new collections to add to my shop. It's crazy but I love it. It's what I always wanted and I can combine it with seeing my friends and family a lot. It's perfect', zei ze met een brede glimlach. 'I will do that! You should come to my appartment and I can show you some recent work', zei ze. Ze kijkt op wanneer ze James ziet aankomen. Hem had ze nog niet gezien vandaag. 'There you are, happy birthday', zei ze met een glimlach. Ze stond op en gaf hem een knuffel. 'I see you found our lost soldier again', hoorde ze hem zeggen. Rosalia glimlachte en knikte waarna ze weer naar Brandon keek. 'It seems like ages since I saw you two together', voegde hij eraan toe. Zo leek het ook wel ja, en zo was het ook. Een lange tijd geleden.

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
In de tijd dat ze samen waren had hij een speciale band met haar ouders ontwikkeld. Een band die hij altijd met zijn eigen ouders had willen hebben maar nooit had gehad. Hij miste haar ouders en hij vond het dan ook fijn om te horen dat het goed met ze ging. "Tell her i'd like to catch up sometime soon." Hij glimlachte en nam een slok van zijn drankje. "We stopped talking the day I went into the army, but it's not like they were in my life anyways." sprak hij kort op. Hij had niet echt zin om over zijn ouders te praten. Het gaf hem waarschijnlijk alleen een slecht gevoel en zou de sfeer bepalen van de avond.
"Sounds like a busy job." antwoordde hij bij het horen van de dingen die zij moest doen voor haar werk. "I know you've always worked hard to achieve things so you'll probably do amazing eventhough it's a lot of work and a lot of pressure on you." Hij dronk de laatste slokken waarna hij zijn lege flesje op de tafel voor zich zette. "I'd love to see some work, tell me when you're available. You can always text me, I have no work for the next couple of weeks so i'm free most of the time." Hij glimlachte en haalde zijn hand door zijn haren heen.
Bij het horen van de stem van James rolde hij lachend zijn ogen. "Here I am." grapte hij terug waarna hij naar Rosalie keek. "Yeah, we had and actually still have a lot of catching up to do." Hij greens even naar James waarna hij zichelf omhoog hief uit de stoel. Hij voelde enige steken in zijn knie maar besloot ze te negeren. Hij zou direct wel wat paracetamol in nemen en voor de rest van de avond rustig aan doen. "Are you guys staying for the after party? probably a few people and movies." Hij lachte naar zowel Rosalie en hem waarna hij wachtte op antwoord. "Fine by me." mompelde hij terug waarna hij knikte.

@Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
Ze beet zachtjes op haar lip bij het horen van zijn woorden en ze knikte. Dat had ze ergens wel verwacht. Toch had ze ergens gehoopt dat hij het intussen wel had kunnen bijleggen met zijn ouders. Al van toen ze samen waren ging dat niet super. Hij was dan ook vaker bij haar thuis geweest dan omgekeerd, vooral omdat er bij hem thuis altijd een rare sfeer hing. Ze wou het hem niet nog moeilijker maken op dat moment en veel hadden ze er dan ook nooit over gesproken. Enkele keren wel, en dat was alleen maar in een vervelende stilte geëindigd, dus na een paar keer was ze dan ook gewoon gestopt met er naar te vragen. 'I'm sorry, I shouldn't have asked that', zei ze oprecht. Hij had vast al genoeg aan zijn hoofd gehad de afgelopen tijd. Hij moest vast zoveel gezien hebben wat hij altijd zo blijven meedragen, en zo wou dit weerzien dan ook volledig positief willen houden. Zo kon hij misschien wat zijn gedachten verzetten. 'That's so sweet. I'm really glad everything worked out for the both of us. I love what you are doing', zei ze gemeend. In de tijd dat ze samen waren vond ze het verschrikkelijk moeilijk, het idee dat hij het leger in zou gaan, maar als ze hem nu zo zag kon ze enkel super trots zijn op wat hij deed, hoe hij zich zo kon geven voor het leven van anderen. 'Well I can make some time for you. You will definetly see me a lot now you are back for a while', zei ze tevreden. Dat hij terug was zou vast wel wat veranderen. Ze wou zoveel mogelijk tijd vrijmaken voor hem, want wie weet wanneer hij gewoon weer zou vertrekken. Rosalia lachte bij de woorden van James en dronk intussen haar drankje leeg, terwijl James vertelde over de after-party. 'Sounds good', zei ze instemmend en ze keek van James weer terug naar hem. Het voelde nog altijd niet echt. Alsof ze dit aan het dromen was. Het gaf haar een goed gevoel, terwijl ze toch in haar achterhoofd bleef onthouden dat hij binnenkort weer zou vertrekken. Ze mocht niet te blij zijn hiermee.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld