Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

TVDORPG | With Catalyste.

Anoniem
Princess of Pop

Nuts schreef:
You can see it. ORPG, so you are not allowed to say stuff.

__________________________________________________________________________________

Jij

Naam: Katherine Pierce.
Leeftijd: 18
Karakter: Impulsief, sadistisch en stiekem heel onzeker.
Overig: Shows no mercy.

Naam: Damon Salvatore.
Leeftijd: 24
Karakter: Charmant, zelfverzekerd, diep vanbinnen heel erg lief, beschermend.
Overig: He got the girl.

__________________________________________________________________________________

Ik:

Naam: Elena Gilbert
Leeftijd: 18
Karakter: Zorgzaam, vriendelijk, medelevend en redelijk onzeker.
Overig: Diary writer and all.

Naam: Stefan Salvatore
Leeftijd: 19
Karakter: Charmant, medelevend, lief.
Overig: Bunny diet and all.

Ik begin wel.

Anoniem
Princess of Pop

Nuts schreef:
Elena:

Ik werd wakker en staarde naar Damon. Zijn lichte, blauwe ogen staarden me vol passie aan. Er verscheen een glimlach op mijn gezicht. 'Goedemorgen,' prevelde ik zachtjes. Het was nu al een tijdje geleden dat ik Stefan had gezien. Ik had hem verteld dat ik van Damon hield, dat Damon de ware voor me was en dat was hem niet goed bevallen. Ik had hem sindsdien niet meer in het huis gezien. Ik voelde me redelijk schuldig, maar ik moest hem gewoon de waarheid vertellen. Ik wilde hem immers niet aan het lijntje houden.

Stefan:

Ik was naar New York gereisd om tot rust te komen. Mijn gevoel voor Elena was niet veranderd. Ik hield nog steeds zielsveel van haar en dat zorgde ervoor dat ik uitgeput was. Zij hield niet van mij.. In ieder geval niet op die manier.. Dus waarom besteedde ik zoveel aandacht aan het terugwinnen van Elena? Ik liep een bar binnen en besloot dat ik mezelf wel wat gratis drankjes kon veroorloven. Ik dwong de barman om me drankjes te geven en keek om me heen.

Zuko
YouTube-ster

Zuko schreef:
Katherine;

Nadat ik Mystic Falls verlaten had omdat Klaus daarheen gekomen was, had ik besloten om Stefan te volgen, omdat ik erachter ben gekomen dat ik hem terug kan winnen nu het uit is met Elena, ik zal hem terug krijgen.
Ik zag hem toen ik de bar voorbij liep en hij zag er belabberd uit. Ik nam onopvallend op de kruk naast hem plaats en bestelde een drankje. Hij merkte me meteen op en hij stond meteen op van z'n kruk. 'Wacht, ik wil met je praten', zei ik. Maar het was te laat, hij wilde niets van me weten en liep snel de bar uit en ik bleef achter. Maar ik zal niet opgeven, ik geef nooit op.

Damon;

Ik had eindelijk het meisje gekregen waar ik al zolang naar verlangde, ze was van mij.
Ik hield van haar, tot voor kort wist ik niet eens dat ik tot die emotie in staat was, maar nu wist ik het zeker.
Elena keek me met bezorgde ogen aan en ik wist dat er iets vervelends aan zat te komen, het liefst wilde ik wegvluchten met haar, naar een onbekend eiland maar dat ging natuurlijk niet. Dus ik wachte rustig af wat Elena me te vertellen had.

Anoniem
Princess of Pop

Nuts schreef:
Elena:

Ik ging iets rechter zitten. 'Waar is Stefan? Ik bedoel.. Ik wilde hem geen pijn doen en nu is hij weg. Dat was niet mijn bedoeling. Ik dacht dat hij me wel zou begrijpen,' murmelde ik bezorgd. Stefan had me een keer verteld dat hij alleen nog maar voor mij leefde. Voor hem was het eigenlijk onnodig, maar hij had mij dus hij moest wel. Nu had ik dat principe van hem afgenomen. Misschien had hij zichzelf wel iets aangedaan? En dat kwam dan allemaal door mij. Ik schudde mijn hoofd. 'Wanneer zou hij terugkomen?' Ik stelde de vraag aan Damon, maar ik wist dat ik geen antwoord zou krijgen. Het was een nutteloze vraag, want Damon wist net als mij dat niemand daar iets over kon vertellen.

Stefan:

Het was wel jammer van die gratis drankjes. Ik had niet eens de tijd om alles op te drinken en Katherine stond voor mijn neus. Ik wist dat het Katherine was. Dat moest wel. Elena en Damon hadden geen idee waar ik was en Katherine was immers zo geobsedeerd door mij dat zij wel wist waar ik was. Ze had me eeuwenlang in de gaten gehouden. Ze had iedere stap die ik zette gezien en ze had me zonder aarzelen gevolgd. Misschien kon ze zich beter een keer bezig houden met iets nuttigs.. Ik draaide me om en keek om me heen. Misschien was ze me nu alweer gevolgd? Misschien kon ik beter met haar praten, dan was ik tenminste van haar af.

Zuko
YouTube-ster

Zuko schreef:
Katherine;

Ik moest een plan verzinnen om Stefan terug te winnen, maar ik wist niet waar ik kon beginnen.
Ik besloot na lang nadenken dat ik het even liet rusten, hij zou vanzelf wel naar mij toe komen, want ik heb iets dat hij nodig heeft en daar zal hij snel genoeg achter komen. Ik weegde het amulet tussen m'n vingers door.

Damon;

De vraag van Elena kwam niet geheel onverwachts, ik wist dat we het onderwerp 'Stefan' niet konden omzeilen, maar ik had liever nog meer tijd met Elena gehad voor we het erover gingen hebben. 'Ik denk dat hij naar een plek is gegaan waar hij bekend is, New Orleans waarschijnlijk', toen ik het zei viel me iets in, 'Ik denk dat ik weet waar hij is, hij is in New York, daar heeft Alexia hem de vorige keer weten te overtuigen om zijn humanity-switch weer aan te zetten'.
Elena keek me aan met hoop op haar gezicht en ik wist waar we heen gingen, New York.
Een stilte duurde voort en niemand zei iets tot er op de deur geklopt werd.
Het was Klaus, hij zocht iets en Stefan had het van hem gekregen in de jaren '20.
Een amulet.

Anoniem
Princess of Pop

Nuts schreef:
Elena:

Ik douchte en trok toen een jurkje aan. Ik liep naar beneden en zag dat Damon aan het praten was. De jongeman had een accentje en keek doordringend. Ik begroette hem vriendelijk en kwam dichter bij Damon staan. 'Ik wil graag het amulet dat jouw broer van mij heeft gekregen. Als ik dat amulet niet binnen dertig dagen heb zal ik ervoor zorgen dat het proces versneld. Ik zal er alles aan doen om al jullie geliefden iets aan te doen. Ik heb immers een redelijk sadistische kant. Maar maak je geen zorgen. Als ik binnen dertig dagen dat amulet heb is er niks aan de hand.' Hij zei het met een emotieloze toon. Ik keek hem verward aan en zijn ogen richtten zich op de mijne. Ik werd er bang van en kneep in de hand van Damon.

Stefan:

'Katherine, wacht!' Ik zag haar lopen en liep naar haar toe. Ik moest met haar praten. Ik wilde van haar af dus ik moest wel. Ik wist dat ze me anders niet met rust zou laten. 'Wat is er?' Vroeg ik haar met een twijfelachtige ondertoon. Ik kende haar door en door en wist dat als ze iets wilde dat ze er alles aan zou doen om het te krijgen. Ik keek haar afwachtend aan.

_____________________________________________________________________________________________

Extra detail
De jurk die Elena draagt: http://data.whicdn.com/images/64954474/large.png

Zuko
YouTube-ster

Zuko schreef:
Katherine;

Ik herkende de stem die m'n naam riep, het was Stefan.
Ik draaide me rustig om en keek recht in z'n ogen. 'Waarom volgde je me naar New York?', vroeg Stefan aan me.
'Ik heb je vertelt dat mijn liefde voor jou echt was, bij Damon was het niet echt, maar bij jou wel, ik wil je terug'.
'Je hebt me teveel pijn gedaan, ik wil jou niet meer en als je dat niet accepteert, maakt dat je erg ziek', zei hij terug.
'Best, ik laat je nu met rust, maar als je straks in de problemen komt en met hangende pootjes bij me terug komt, dan laat ik je ook eerst zwoegen', zei ik. Ik zag Stefan's ogen afdwalen naar mijn amulet, zijn gezicht klaarde even op maar hij trok daarna meteen een grimas, 'Hoe kom je daaraan?', vroeg hij. 'Weet je niet meer dat je me dat amulet 80 jaar geleden hebt gegeven omdat je van me hield?'. 'Ik wil het terug, ik heb het nodig'. Ik keek hem met een valse glimlach aan en zei 'Ik zal het je niet teruggeven, want ik heb het nodig want onze vriend Klaus zoekt ernaar en als ik wil overleven moet ik iets hebben, zie het als een ruil voor mijn leven'. Ik keek hem nog één keer doordringend aan en vluchtte snel voor hij nog iets tegen me kon zeggen.

Damon;

'Ik heb het amulet niet, waar heb je het eigenlijk voor nodig?' vroeg ik. 'Dat gaat je niets aan, nog niet maar je zult er snel genoeg achter komen'.
'Stefan heeft dat amulet niet meer, dat weet ik zeker, hij heeft het waarschijnlijk aan zijn vriendinnen over de jaren gegeven, wie weet wie het nu heeft, misschien dat Elena het heeft, maar ik denk het niet'.
Klaus keek nu naar Elena, en hij vroeg haar of zij het amulet heeft gekregen van Stefan.

Anoniem
Princess of Pop

Nuts schreef:
Elena:

Ik schudde verward mijn hoofd. 'Nee. Ik heb dat stomme amulet van je niet dus maak dat je wegkomt.' Ik schrok van mijn eigen woedende stem, maar dat kwam vanzelf. Ik keek Damon aan en hij knikte voorzichtig. Klaus grijnsde en verdween. Ik kon me niet herinneren dat Stefan me ooit een amulet had gegeven. Ik kon me sowieso niet herinneren van een amulet. Ik zuchtte verslagen. Dat amulet had Stefan me dus niet toevertrouwd. Hoewel het er nu niet meer toedeed, voelde ik me toch een beetje.. bedrogen of zoiets dergelijks. 'We moeten naar Stefan,' zei ik vastbesloten. We moesten hem vinden en dat amulet van hem ook.

Stefan:

Ze wilde met me praten en legde alleen maar uit dat ze het amulet had. Ze wist dat ik het nodig zou hebben, maar ik wist het zelf nog niet eens. Ik besloot Damon te bellen. Ik moest wel. Misschien had hij het nodig.. Ik zuchtte, toetste zijn nummer in en luisterde naar de irritante piepjes.

Zuko
YouTube-ster

Zuko schreef:
Katherine;

De ochtend brak aan en ik deed m'n ring om, ik wist wat ik vandaag ging doen, want ookal deed ik bij Stefan alsof ik alles van dit amulet af wist, dat was niet zo. Ik moest met de mensen gaan praten die het amulet gemaakt hadden en daarvoor had ik afgesproken met de heks Jane-Anne Deveraux, zij kon me wel helpen om meer informatie over dit amulet te krijgen.

Ik wachtte een paar uur bij het punt waar we afgesproken hadden, tegenover een leuke bar en schuin tegenover een winkel, maar Jane-Anne kwam maar niet opdagen, dus uiteindelijk ging ik maar terug naar mijn hotel, er moest vast iets gebeurd zijn, hier had ik niet op gerekend'.

Jane-Anne;
Ik werd erdoor overvallen toen ik net wilde opstaan, er stonden vijf vampieren in m'n huis en ze keken me allemaal hongerig aan. Een van hun liep als eerste op me af en zei dat ik de regels van New York overtreden had, wat natuurlijk niet zo was zover ik wist.
'Luister Jane-Anne, we weten dat je onder één hoedje speelt met Katherine Pierce en je weet ook dat zij al jaren gezocht wordt door Klaus, maar je kunt ons helpen door te vertellen waar ze is. 'Ik zal je nooit helpen, ook Klaus niet'. Hij keek me met een oprechte glimlach aan en zei 'Dan zit er niets anders op dan je te vermoorden', hij gaf een teken en de vampieren vielen aan, er kwam een laatste gil uit haar mond maar die werd snel gesmoord.

Een nieuw slachtoffer dankzij de manipulerende krachten van Katherine Pierce.

Damon;

Voor ik het wist gingen we op weg naar New York, waar Stefan vermoedelijk zat.
We wisten alleen niet waar we moesten beginnen, dus toen we in de avond aankwamen besloten we eerst te rusten voor we een zoektocht gingen beginnen.
Ik hoorde m'n telefoon nog gaan en nam nog snel op toen ik het nummer zag dat ik meteen herkende.

Anoniem
Princess of Pop

Nuts schreef:
Elena:

'Ik hoop dat hij in New York is,' murmelde ik bezorgd. Damon nam op en ik probeerde mee te luisteren. Dat werkte niet echt. Nu was het gehoor van een vampier toch erg handig geweest. Ik mocht dan wel niet zijn vriendin zijn, maar ik gaf toch heel erg veel om hem. Niks mocht hem overkomen. Er mocht met niemand iets gebeuren, al helemaal niet door zo'n stomme vent die een amulet nodig had. Het sloeg nergens op. Ik begon me nu toch echt heel erg veel zorgen te maken en lette op mijn ademhaling. Adem in, adem uit..

Stefan:

'Damon.. Is er soms iets dat je me moet vertellen? Ik kwam Katherine tegen in New York en ze vertelde me dat ik blijkbaar een amulet nodig zou hebben. Ik kan me niet herinneren dat wij nog een klusje te klaren hadden met vijanden, maar blijkbaar heb ik dat verkeerd gedacht.' Damon begon te praten en legde alles uit. Klaus was dus degene die het nodig had en ik zuchtte. Er was weer wat drama opkomst.

Zuko
YouTube-ster

Zuko schreef:
Katherine;

Ik vond Jane-Anne's lichaam toen ik op bezoek ging bij haar, ze lag op haar slaapkamer, het was geen prettig gezicht hoe de aanvallers haar achter hadden gelaten. Eigenlijk maakte het me niets uit dat ze dood is, ik zoek wel gewoon een andere heks, die zijn er toch genoeg de laatste tijd, maar eerst ga ik nog even op bezoek bij Stefan, waarschijnlijk is hij er nu wel achter gekomen dat hij het amulet nodig heeft én mij.

Damon;

'Klaus zoekt naar het amulet, we weten nog niet waar hij het voor nodig heeft maar we moeten er snel achter zien te komen, kun je ons vertellen aan wie je het amulet gegeven hebt?' vroeg ik. Ik had een klein vermoeden dat ik al wist welke naam hij ging noemen, maar ik hoopte uit de grond van m'n hart dat het niet waar was.

Anoniem
Princess of Pop

Nuts schreef:
Elena:

Ik hoorde Damon de naam Katherine zeggen en dat zorgde ervoor dat er een koude rilling over mijn rug gleed. Ze had ons al zoveel aangedaan en nu hadden we haar ook nog nodig. Ik kon dan wel niks meekrijgen van het gesprek, maar ik wist het gewoon zeker. Katherine had dat amulet en hoe moesten wij er ooit voor zorgen dat zij het aan ons gaf? Ik keek naar de grond en voelde me verloren.

Stefan:

Damon herhaalde de naam een paar keer. 'We krijgen dat amulet wel, maak je geen zorgen.' Ik hing op en besloot op zoek te gaan naar Katherine. Ze deed niet zoveel moeite om zich te verschuilen dus ik vond haar redelijk snel. 'Katherine.. kun je dat amulet niet gewoon aan ons geven? Of aan Klaus?' Ik keek haar aan. Als ze dat deed was alles voorbij.

Zuko
YouTube-ster

Zuko schreef:
Katherine;

Ik zat tegenover Stefan op een klassiek terras waar we rustig met elkaar konden praten zonder dat iemand ons zou kunnen horen. 'Je wilt dat ik je dat amulet gewoon geef? Waar zie je me voor aan? Elena?'. Ik lachte hierom en keek hem met een glimlach aan en sprak verder, 'Je weet waarschijnlijk niet eens dat Elena gevaar loopt zodra je Klaus dat amulet overhandigt?'
Hij schudde langzaam zijn hoofd.

'Hij wil een vloek opheffen en daar heeft hij Elena's bloed voor nodig, tot op de laatste druppel'.
Stefan keek me aan met een gezicht vol walging.

Damon;

We kregen het adres van het hotel waar Stefan verbleef maar toen we daar aankwamen was er niemand thuis, we liepen naar binnen en keken rond, m'n oog viel meteen op een dagboek, Stefan's dagboek'. Ik gaf het aan Elena.
'Wat doen we eigenlijk als we het amulet hebben? Gaan we het zomaar aan Klaus geven, want we weten nog steeds niet wat Klaus ermee van plan is, zodra Stefan terug is zal ik Klaus bellen en het hem vragen'.

Anoniem
Princess of Pop

Nuts schreef:
Elena:

Ik las een pagina uit Stefans dagboek. Het was erg fascinerend om te lezen wat hij in die tijd dacht en deed.

20 februari 1920,

Vandaag was het weer zover. Ik kon mezelf er niet van weerhouden om een meisje mee te smokkelen. Ze had niet eens door dat ik haar iets aan wilde doen en ging zonder aarzelen mee. Ik voelde me schuldig toen ik haar had op ruwe wijze had leeggezogen. Ik ging weer naar mijn oude wijze van spijt tonen en probeerde haar in elkaar te zetten. Tevergeefs natuurlijk. Ik liet haar daar leeg achter. Ik kon het niet helpen. Ik was woedend en dat kwam vooral door mezelf. Ik was woest op mezelf. Ik kon mezelf nooit tegenhouden en dat was vreselijk.

Ik keek naar Damon. 'Was hij echt zo in die tijd? Zo..' Ik kon niet uit mijn woorden komen.

Stefan:

Nu moesten we er dus voor zorgen dat Klaus nooit dat amulet zou krijgen. Ik wilde niet dat Elena iets overkwam en zuchtte. Ik moest Damon inlichten en stuurde hem een sms met uitleg. Ik keek Katherine aan. 'En wat ben jij dan van plan om te doen? Waarom heb jij dat amulet nog niet gegeven dan? Jij geeft immers niks om Elena..' Ik keek haar afwachtend aan.

Zuko
YouTube-ster

Zuko schreef:
Katherine;

'Omdat als ik jou dat amulet nu geef, ik nergens meer mee kan onderhandelen bij Klaus, maar maak je geen zorgen, Elena zal ook zonder dit amulet snel omkomen' zei ik en ik lachte erbij.
Stefan wilde opstaan maar ik hield hem tegen.
'Ik zal je helpen Elena te beschermen, als jij ervoor kan zorgen dat Klaus me niet vermoord zodra hij me ziet, kun je dat voor me doen?' Ik keek hem met verwachting aan.

Damon;

'Stefan was een echte ripper in die tijd, hij gaf om niemand, maar Alexia heeft dat gelukkig verandert'.

Ik wachtte gespannen af toen ik de deur van hotel hoorde open gaan en de voetstappen de trap op kwamen.

Anoniem
Princess of Pop

Nuts schreef:
Elena:

Ik liep de kamer binnen. Het was een redelijk grote kamer met gebroken witte muren. De inrichting was modern en de lichtinval was groot. Ik keek om me heen. Hier kon ik het wel een tijdje uithouden. Er was een tweepersoonsbed en een opklapbed. Ik keek Damon aan. Ik wilde glimlachen, maar iets hield me tegen.

Stefan:

Ik wist precies waar Damon en Elena waren. Damon had me het adres ge-sms't en ik liep de kamer binnen. Ik keek even kort naar Elena. Ik ging zitten op een zwarte, leren stoel en begon met praten. 'Elena loopt gevaar,' begon ik kort. 'Klaus wil een vloek opheffen en hij heeft dat amulet daarvoor nodig. Maar hij heeft meer dingen nodig, waaronder Elena.' Ik keek Damon aan.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld