ORPG ~ Vampire - Forum - Virtual Popstar

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Ik:

Aurelia Elisabeth Pentragon ~ 16 ~ Moedig, koppig, doorzetter, haat etiquette, gelooft niet in sprookjes ~ rmjw

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ryan Gregor ~17/214~gemeen, koppig, haat alles wat hem doet denken aan zijn verleden~kan sloten forceren zonder zijn handen te gebruiken en kan dingen laten rondzweven

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
begin jij?

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
ik moet weg maar stuur maar , ik zal het op de een of andere manier wel zien.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Aurelia, of Laurel zoals iedereen haar noemde zat net op haar paard met enkele vriendinnen in een groepje naast haar. "Weet je je hoeft echt niet daar heen te gaan hoor, we geloven je zo ook wel dat er geen vampiers zitten" zei Emily die eigenlijk nog het bangst was van hen allemaal. Laurel schudde vastbesloten haar hoofd. "Jullie zullen dat pas echt geloven als ik terugkom en nee je kan me hier niet houden". Ze namen nog snel afscheid en toen vertrok ze, het duistere woud in, op een bospaadje dat al jaren gemeed werd door iedereen.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ryan was in het woud aan het jagen op een aantal eekhoorns , er was dit keer niet zo veel bloed te verzamelen maar toch bleef hij doorzoeken. Hij zou blijven zoeken tot dat zijn dorst helemaal gelest was. En dat was bij lange nog niet zo... Hij had het nu al te lang uitgesteld waardoor dat de laatste 5 dagen de dorst te groot geworden was. Ryan bleef voorzichtig van de paden van de mensen af, ook al zouden ze heerlijk zijn. Hij moest vooral nu niet gespot worden.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
In volle gallop duurde het niet lang voor ze het enorme landhuis al voor zich zag opdoemen en eenmaal daar zocht ze eerst naar een stal waar ze haar paard, Amadeus kon wegzetten. Ze plukte een hoop gras, want de tuin was zo te zien al een hele tijd niet meer onderhouden en gaf het aan hem. Daarna ging ze naar de voorkant van het gebouw en stond versteld van de grote en bedacht dat het vroeger erg mooi geweest moest zijn.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Toen Ryan s'avonds eindelijk klaar was had hij natuurlijk nog steeds zin in bloed, maar hij had al genoeg. Hij woonde al 200 jaar in zijn huis en hij was zijn huis nooit beu geworden. Heel soms kwam er eens een mens voorbij, en dan moest hij die voor zijn eigen veiligheid bijten. Niet dat het hem veel uit maakte. Hij vertrok terug naar zijn huis. Normaal duurde dat maar 1 second maar hij wou het dit keer op een normaal tempo bereiken haha.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Laurel duwde de grote houten deur met enige moeite open omdat de scharnieren helemaal verroest waren en de deur enorm klemde. Ze verbaasde zich over de binnenkant hoewel het nogal stoffig was en hier en daar duidelijk enkele reparaties moesten gebeuren leek het huis zelfs nog bewoond. 'De eigenaars, moesten vast plots vluchten' dacht ze in zichzelf terwijl ze door de grote inkomhal naar de trap liep de naar boven leidde.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ryan kwam aan bij zijn thuis en rook een mens. Was er een mens inzijn huis? Daar begon het oude liedje weer. Hij wou mensen niets aandoen maar hij moest wel want anders zeiden ze dat vampiers bestonden en hij wou niet weten wat er dan ging gebeuren. Hij sloop naar binnen, alsof hij op jacht ging.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Laurel was naar boven gegaan en een van de eerste kamers binnen gegaan. Het was een prachtige slaapkamer met een groot hemelbed, 'hier zal ik de nacht doorbrengen' dacht ze in zichzelf toen ze beneden het geluid hoorde van de piepende deur. "Hallo, is daar iemand" riep ze. "U bent toch geen vampier" riep ze er sarcastisch achterna en liet zich toen op het stoffige bed vallen.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Shit dacht Ryan, iemand had hem gehoord. Het was een meisje. Nu moest hij wel heel stil zijn. Hij stapte zo stil dat geen enkel mensenoor hem kon horen. Hij ging naar boven naar de eerste kamer die in zijn huis was.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Laurel had haar ogen even gesloten en genoot van de zachtheid van de matras. Toen ze ze weer opende stond ze oog in oog met een jongen en er ontsnapte een hoog gilletje terwijl ze iets achteruit op het bed sprong. "Wie ben jij en wat doe je hier" vroeg ze argwanend en zocht tastend naar de dolk die ze altijd bij zich droeg.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
"Dat kan ik even goed aan jou vragen." zei Ryan. "Wat doe jij hier eigenlijk?" vroeg hij en hij keek het meisje uit. Ze zat naar iets te zoeken, maar wat. Ze was natuurlijk verschoten... Maar goed ook, dan was ze voorzichtig in zijn buurt.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
"Een weddenschap" zei ze terwijl ze zich weer herstelde en terug standvastiger en moediger ging rechtstaan en hem recht aankeek. "En nu wil ik dus ook antwoord op dezelfde vraag en zeg er maar meteen bij wat je naam is."

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
"Ryan , ik woon hier sinds een maand..." zei Ryan, haar toon beviel hem niet zo. Een weddenschap, zou ze weten van die mythe dat een vampier (hij) hier woonde. "Wat voor weddenschap?" vroeg Ryan.