ORPG met Dauntless - Forum - Virtual Popstar

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG met Dauntless

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Ik : Jack Summers//16 jaar//behulpzaam//gevoelig//snel geirriteerd

Picc :

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Magdalena (Lena) Pentragon ~ 16 jaar ~ Moedig, roekeloos, zelfstandig, koppig

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Jack

De brievenbus klettert. Ik loop er naar toe een pak de dikke envelop. Ik loop terug naar de keuken en ga aan de keukentafel zitten. Ik peuter de envelop open.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
"Mam, pap" zei Lena met grote ogen terwijl ze nog steeds niet kon geloven wat er in de brief stond. "Liefje wat is er, het lijkt wel of je een spook hebt gezien" zei haar moeder die de brief van haar overnam en hem snel doorlas. "Ow liefje ik ben zo blij voor je" zei ze daarna en omhelsde haar, ook haar vader las de brief en niet veel later werd ze ook door hem bijna gewurgd in een omhelzing. Natuurlijk kwamen ook haar broers en zusjes kijken. De Pentragons waren met tien thuis, wat enorm veel was. Daarom dat Lena ook zo blij was met de studiebeurs, want om elk kind verder te laten studeren dat zou haar ouders een fortuin kosten. "Ze komen me wel vanavond al halen en ik moet nog zoveel in orde maken en afscheid nemen van mijn vrienden" zei ze toen gehaast. "Ik kan maar best nu meteen beginnen."

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Jack

Vluchtig lees ik de brief. Word ik nou gewoon gratis uitgenodigd? Ik slik even. Ze hebben toestemming van mijn ouders nodig, maar ik heb geen ouders. Ik woon al 5 jaar alleen. Mijn ouders zijn bij een auto-ongeluk om het leven gekomen. Ik ren zo hard ik kan de trap op en pak een weekendtas. Ik prop er wat kleding in het wat andere belangrijke spullen. Zoals een foto van mij ouders met mij van 10 jaar. Mijn telefoon en mijn mp4 speler. Ik vlieg de trap weer af. Ik open de deur en kijk nog één keer achterom. Daarna houd ik een taxi tegen.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Magdalena zat in de taxi en hoopte echt dat ze niks vergeten was. Ze had nog even met haar vrienden afgesproken in een cafeetje waar ze regelmatig heen gingen en ook zij waren erg blij voor haar al zouden ze haar natuurlijk missen, omgekeerd was dat natuurlijk ook het geval, maar ze zouden elkaar sms'en en er zouden wel computers zijn zodat ze konden skypen. Magdalena moest blijkbaar tijdens de rit in slaap zijn gevallen want de chauffeur wekte haar en plots waren ze ergens midden in een bos en stonden ze voor een grote ijzeren poort waar het wapenschild van de school op stond. Ze bedankte de chauffeur nam haar koffers en betaalde hem, een pad leidde tussen de bomen door naar de school die er uitzag als een oud kasteel.

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Jack

Ik geef de chauffeur zijn geld en bedankt hem. Ik pak mijn weekendtas uit de taxi en gooi de deur achter me dicht. Ik sta voor een groot bos. De bomen reiken meters hoog. Het is midden in de winter, maar er hangen nog mooie groene blaadje aan de loofbomen...

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Magdalena's adem vormde wolkjes in de lucht. Hoewel het tamelijk warm was voor de winter had ze het toch koud, Lena had het gewoon nogal snel koud. Ze besloot niet langer te wachten want de poort was in de tussentijd vanzelf geopend. Ze nam haar bagage en wandelde rustig naar de school terwijl ze de omgeving in zich opnam. Er was een groot meer en het bos leek wel eeuwenoud.

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Jack

Ik duw het hek open. Het kraakt. Het ijzer zit helemaal onder de roest. Ik sta net voor de gigantische deur als er een meisje aan komt lopen. Ik steek mijn hand uit. ''Hoi, ik heet Jack.''

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
"Magdalena, maar zeg maar Lena" zei ze en schudde zijn hand. "Ik ben nieuw hier dus ik neem aan dat dit de ingang zou moeten zijn" zei ze en klopte aan. De deur ging met veel gekraak open en een man en vrouw stonden hen blijkbaar al op te wachten. "Ah daar zijn jullie eindelijk" zeiden ze in koor.

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Jack

De man pakt mijn hand stevig beet en schud hem hevig. ''Ik ben Edward en dit is mijn vrouw Janine,'' zegt hij. ''Kom verder.'' Ik loop achter Edward aan. We lopen een grote zaal in. Het ziet er netjes uit. Ik ga op een stoel zitten en kijk naar het podium. Edward komt opgelopen. '' Welkom nieuwe leerlingen, Jack en Magdalena.'' Hij knikte. ''Jack, kom jij maar eerst naar het podium om te laten zien wat je kan.'' Ik kijk hem niet begrijpend aan. Ik loop naar het podium en sta even met een wazige blik naar de andere leerlingen. ''Wat moet ik dan laten zien?'' piep ik. Een paar jongens beginnen te grinniken, maar niet meer als ik een vuurfeniks te voorschijn tover. Ze kijken me met open mond aan. ''Hij is de feniks...''

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Magdalena was nogal geschrokken toen ze plots in een zaal vol leerlingen terecht kwamen. De hele school leek hier te zitten en dat was nogal onverwacht. Ze nam vooraan plaats terwijl Jack het podium op ging. Hij moest blijkbaar iets laten zien. Lena begon die vreemder met de minuut te vinden en toen hij plots een feniks helemaal uit vuur gemaakt tevoorschijn toverde was ze met stomheid geslagen. Blijkbaar had dit hetzelfde effect op de andere leerlingen. Lena was er zeker van dat dit niet echt was, of dat ze gek werd. Rondom haar hoorde ze gemompel, "hij is de feniks" zei iedereen al wist ze niet wat dat betekende. Nu pas viel het haar ook op dat de jongens en meisjes duidelijk van elkaar gescheiden zaten.

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Jack

Edward wordt wit. Spierwit. ''Euh, bedankt Jack,'' zegt hij duidelijk zenuwachtig. Hij heeft me nog een schouderklopje en daarna loop ik het podium af. Nu vraagt Janine of Magdalena het podium op wil komen. Ook zij kijkt zenuwachtig. Magdalena loopt met kleine stapjes het podium op, alsof zij ook zenuwachtig is. ''Doe jij maar voor wat je kan,'' zegt Janine slikkend. Magdalena vouwt haar handen open en er verschijnt een bol in. Een elektrische bol. Het spat uit elkaar en er vliegt een prachtige, elektrische feniks door de kamer. ''Een wonder!'' roept Janine. ''Normaal hebben de meisjes water er jongens natuur!'' Ze slaat har handen voor haar mond.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Magdalena werd ook op het podium geroepen. "Doe maar wat je kan" zei Janine en Magdalena fluisterde in haar oor, "maar ik kan helemaal niet zo'n trucjes" ze begon te lachen alsof ze net een hilarische mop had verteld. Ze stond daar maar terwijl de anderen haar nieuwsgierig aankeken, uiteindelijk begonnen sommige mensen tegen elkaar te fluisteren, dat ze misschien echt geen krachten had, dat er een vergissing was gemaakt. Lena werd hier echt gefrustreerd van. "Ik heb gewoon niet zo'n kracht ok" riep ze nu luider zodat iedereen het kon horen, net op dat moment begonnen de lichten in de zaal te knipperen en verscheen er in haar hand een bol elektriciteit. Deze ontsnapte en vormde een feniks gemaakt van pure elektriciteit. Lena trok bleek weg, ze had nooit geweten dat ze zoiets kon. Verbaasd ging ze snel terug beneden op haar plaats zitten.

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Jack

Magdalena komt weer naast me zitten. ''Goed, leerlingen ga allemaal naar je eigen kamer. Jack, jij trekt bij James in en Magdalena trekt bij Denise in.'' Ik sta op om te kijken of er al iemand naar me toe komt om me mee te nemen naar mijn kamer, maar er komt niemand. De zaal loopt langzaam leeg als er opeens een jongen voor mijn neus verschijnt. ''Heel indrukwekkend'' hij pakt mijn hand beet en schud hem hevig. ''Ik ben James, leuk je als kamergenoot te hebben''

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Lena wriemelde zenuwachtig met haar handen terwijl ze keek hoe de menigte mensen zich een weg naar buiten baande. En meisje bleef voor haar staan. "Hey ik ben Denise, je kamergenoot dus" zei ze en stak haar hand uit. Toen Lena deze wou schudden trok ze deze snel terug net toen ze haar hand had aangeraakt. "Aawh, je gaf me een schok" zei ze. "Sorry, dat was niet de bedoeling" zei Lena verontschuldigend en stak haar handen achter haar rug. "Het geeft niets hoor, het is best normaal dat je je kracht nog niet onder controle hebt" kom laten we snel je spullen gaan uitpakken en dan zal ik je rondleiden door de school" Denise wandelde voorop en had totaal geen aandacht voor Jack en zijn kamergenoot. Lena zwaaide nog snel naar Jack omdat ze toch wel in hetzelfde schuitje zaten en volgde Denise toen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld