Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

10 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Our strong memories(orpg met Robin)

Account verwijderd

schreef:
Wij weten de verhaallijn :3
Graag niet reageren!

Naam:Cana Heartsnake
Leeftijd:17 jaar

Geslacht:Meisje

Ouders zijn gescheiden ///(ex )beste vriendin van Blake

Cana is altijd het lieve meisje geweest, het onnozele meisje dat zich van geen kwaad bewust was en hopeloos verliefd is op haar beste vriend, toen ze 1 was zijn haar ouders al uit elkaar gegaan en met haar vader heeft ze een slecht band. Haar moeder is een jaar geleden overleden en ze woont nu samen met haar vader. Ze is heel erg verandert na haar moeders overleiden en gedraagt zich nu heel anders...
Cool kids

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:
Naam: Blake Henderson
Leeftijd: 19 jaar oud
innerlijk: Blake is eigenlijk een badboy. Hij is door zijn verleden veel veranderd in zijn puberjaren. Zijn lichaam staat vol met tatoeages, het mooiste is dat ze een betekenis hebben. Voor al zijn vrienden doet hij zichzelf voor als een aardig persoon, maar vanbinnen gaat hij kapot. Na zijn incident met alcohol en drugs gebruik is alles veranderd.
Verleden: Sinds zijn 14e jaar is Blake aan het veranderen van stijl en persoonlijkheid. Zijn ouders konden dit niet hendelen en hebben hem op 15-jarige leeftijd uit huis gezet. Zonder opleiding, zonder geld, niks. Dit heeft veel invloed op hem gehad. Hij wil ook niks meer met zijn ouders en familie te maken hebben. Ze mogen hem toch niet, denkt Blake altijd. Sinds een paar jaar heeft hij een goede vriend van hem leren kennen. Dave. Na een tijdje kwam Blake erachter dat hij vampier was, eerst wou hij het niet geloven. Want dat was toch allemaal verzonnen. Maar nee, nadat Dave het zelf heeft gezegt en alle voordelen heeft vertelt. Wilde Blake dit ook en liet zich door Dave bijten. Sinds die tijd is hij ook vampier geworden, maar al snel had hij er spijt van. Je kon jammer genoeg niet de tijd terugdraaien. Hij moest altijd bloed drinken en kon niet tegen daglicht. Zou er iemand achter komen?
Uiterlijk:

Account verwijderd

schreef:
Cana
~~~~~~~~

Ik loop naar huis na een lange dag school er was weer is veels te veel gelul geweest op school, de normale cheerleaders die over iedereen zaten te roddelen en allemaal leugens over mij aan het versrpeiden waren, waarom wouden ze mij altijd gebruiken voor hun kutleugens heb ik hun ooit wat misgedaan? Ik zucht en loop met grote passen verder, ik wil gewoon thuis zijn zodat ik een peuk kan roken, door een of andere stomme reden was ik die vergeten en ik had een hele dag moeten doen met de vieze peuken van mijn vrienden. Ik zie mijn huis in de verte en zet nog grotere stappen. Bij de deur aangekomen pak ik snel de sleutel uit mijn tas en kijk naar de hanger, die had ik ooit gekreken van mijn beste vriend, in een verleden, ik schud mijn hoofd en loop naar binnen. Ik gooi mijn tas en jas op de grond en mijn schoenen schop ik uit die ergens onder de bank verdwijnen. Ik loop snel verder naar mijn kamer niet wetend of mijn vader thuis is, die moet je ten alle kosten uit de weg gaan, altijd. In mijn kamer zie ik mijn versleten bed staan en in de hoek mijn kast waar geen kleding in zit, dat ligt allemaal op de grond. onder mijn raam staat een gammel bureau met een oude laptop van mijn moeder. Op een stapel met schoolboeken zie ik mijn peuken liggen, met een zucht pak ik ze op en trek er snel een peuk uit. Al snel heb ik een peuk in mijn mond en lig ik op mijn bed voor me uit te staren, waarom is hij weg gegaan....

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:
Vandaag was de dag, de dag dat ik eindelijk ontsnapt ben van het instituut. De afgelopen jaren leek het net een gevangenis daarbinnen, totaal niet de vrijheid die ik voor dit alles had. De reden waarom ik dit deed was makkelijk te beschrijven. Ik wil mijn oude leven terug. De vrijheid, de vrienden, alles wil ik weer terug hebben. Maar toch kan het niet zo gemakkelijk gaan, jammer genoeg. In die tijd heb ik ook veel nagedacht over Cana, wat zal ze wel niet allemaal van mij denken. Ik zou het ook raar vinden als iemand spontaan weg is zonder dat je de reden erachter weet. Ik kan haar de reden niet vertellen. Toch moet ik uiteindelijk een overweging maken om het haar te vertellen, als ik haar maar eerst vind. Voordat ik vertrok heb ik een paar speciale drankjes meegenomen uit het lab van het internaat. Vroeger wist ik niet eens dat ze bestonden, maar ze werken voor ons echt. De drankjes beschermen je voor aanrakingen van mensen zonder meteen te denken aan hun bloed. Ik wil zeker geen rare indruk maken op Cana, het is nu al raar genoeg. Ik heb sinds mijn bestaan als vampier al een ring om mijn rechterhand zitten. Hij beschermt me tegen het zonlicht. Hierdoor kan ik gewoon overdag lopen, zonder ook maar een kleine verbranding te krijgen. Ik vervolgde mijn weg steeds verder tijdens mijn gedachtes. Mijn oude school en hopelijk nog steeds de school van Cana was al inzicht.

Account verwijderd

schreef:
Cana

Ik ging te ver terug in mijn verleden, toen ik nog met Blake was. Toen alles normaal was. Het ging allemaal mis toen hij in het niets oploste,er was geen spoor van hem te bekennen en zijn ouders zeiden er niks over. Het werd alleen maar erger voor mij, nadat ik eindelijk had opgegeven op Blake was mijn moeder ook weg, overleden aan borstkanker. Het was uit het niets, ze had nooit wat verteld maar het bleek dat za het al lang wist. Ik moest verhuizen naar mijn vader maar mocht gelukkig wel op mijn vertrouwde school blijven. Mijn relatie met mijn vader is niet bepaald sterk. We haten elkaar nog net niet. Mijn peuk is al op en ik gooi hem uit mijn open raam. Niks te doen loop ik naar mijn radio en zet hem zo hard als het kan. De muziek neemt me mee naar een andere wereld zonder verdriet en ik begin mee te bewegen op de snelle beat. Op een begeven moment ben je zo erg verdwaald in de muziek dat niets er meer toe doet, je slechte gewoontes, je verklote leven en al je verdriet verdwijnt zo snel als het maar kan. Als je dan alchohol in de mix gooit dan ben je weg. Zo voelde ik me. High door de muziek en alchohol dacht ik niet aan hoe morgen eruit zou zien.

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:
Aangekomen bij mijn oude school was er geen een mens meer te bekennen. Het is al laat. Voordat ik vertrok was het al middag, dus de kans om haar gewoon hier te kunnen zien was niet groot. Toch houd ik de moed erin om naar haar te zoeken in elk klein hoekje van deze stad. Het is fijn om de stad uit je hoofd te kennen van vroeger, hopelijk is er niet al te veel veranderd. Ik liep spoedig verder. De lantaarnpalen sprongen aan toen ik weer een poosje liep. Dit was stukken handiger om alles nog goed te kunnen zien. Ik kan me Cana's huis nog helemaal voorstellen. Hoe het eruit zag van binnen en buiten, waar het is, hoe de prachtige tuin omringt was met bosrijk. Ik moet daar naartoe, hopelijk zal ze niet verhuist zijn. Aangekomen zag ik een verlaten donker huis voor me. Geen een sprankeltje was er te bekennen. Misschien zouden ze slapen? Dacht ik bij mezelf. Maar dat kan nauwelijks als er geen menselijke voorwerpen aanwezig zijn. Geen verlichting, auto's, fietsen, enz. Ik moet een slaapplek hebben voor deze nacht. Ik waagde het erop en betrad het stuk grond. Snel teleporteerde ik me naar binnen en probeerde een goede hoek te vinden waar geen felle maanlicht 's morgens kwam. De ring werkt alleen overdag, daarom moet ik 's nachts beter oppassen dan overdag. Langzaam waande ik me in een perfecte zithouding en probeerde weer als een normaal mens te gaan slapen.

Account verwijderd

schreef:
Cana

Ik had de mooiste droom ooit gehad, Blake was teruggekomen. Hij zat jammer genoeg wel onder het bloed maar dat kwam omdat hij was ontvoerd door een gruwlijk bloeddorstig beest dat hem gevangen had gehouden voor geen enkele reden. Uiteindelijk had Blake de kans gehad om het monster te vermoorden en was ontsnapt uit de hel. In mijn droom stond hij opeens voor de deur en vertelde hij mij dat hij wist waarom de draak hem had weggenomen, omdat hij niet waardig voor me was zijn woorden waren.

"De draak was mijn verleden en die had mij genomen omdat ik niet genoeg was voor jou schoonheid, mijn moedigheid was verstopt maar nu weet ik dat ik waardig genoeg ben om met jou te zijn, Cana.. wil je met me trouwen."

Natuurlijk, zoals ik al zei was dit allemaal een droom vol met liefde magische kots, prinsessen en prinsen... ik moet echt minder gaan drinken. Het wakker worden was ook niet fijn, ik had een bonkend hoofd en mijn ogen wilden maar niet scherp worden. Ik kon mijn lichaam niet bewegen en, op het puntje van de top, ik had een slapend been. De beste fucking ochtend ooit.

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:
Ik voelde lichte zonnestralen op mijn lichaam komen, die voor de eerste instantie brandde. Mijn ogen schoten meteen open en gelijk stortte mijn gedachte al naar verbranding toe, maar de zeldzame ring kalmeerde me al weer snel. Ik moet haar vandaag proberen te vinden. Het moet in een hele korte tijd lukken voordat ze op het instituut er achter komen dat ik echt weg ben. Vannacht was een rare nacht, ik had de hele tijd het gevoel alsof er iemand aan me dacht op een positieve manier. Hopelijk was dit toch Cana en niet iemand anders die ik misschien ken van vroeger. Ik verplaatste me uit het huis naar buiten. Ik wil alles, ik wil alles op dit moment. Jammer genoeg kan dit nooit zonder je eigen stappen vooruit te zetten. Ik kijk omhoog en zie de zon al midden aan de horizon staan. Dit zal misschien het perfecte tijdstip zijn om terug naar mijn oude school te gaan. Hopelijk zal ik daar Cana vinden. Ik moet er echt over nadenken hoe ik alles ga aanpakken. In mijn situatie is alles goed uit te leggen. Maar hoe leg je dit uit aan een normaal mens die niet gelooft in bovennatuurlijke krachten? Er moet ergens een oplossing te vinden zijn en die ga ik zoeken. Snel verliet ik de plek waar ik stond en liep richting de school.

Account verwijderd

schreef:
Cana

Ik had mijn favorite outfit aan naar school; een zwarte leren broek, lang wit shirt mijn altijd aanwezige chocker en zwarte makeup. Mijn haar zat in een rommelknot en in de mondhoek van mijn mond zat een ring en in mijn andere een peuk. Ik pakte mijn peuk en blies een wolk rook uit. Ik stond in een hoekje achter de school te kijken naar mijn oude vrienden, ze zaten rond de grote eik te lachen en te praten met elkaar. Mijn nieuwe vrienden zaten peuken te roken of waren bezig met een hefige make-out sessie. Soms vroeg ik me af waarom ik veranderde maar daarna herrinerde ik me weer snel al de slechte herrineringen die aan hun vastzaten. Ik nam nog een trek en keek op mijn telefoon, nog een kwartier voor de volgende les, biologie.

"Cana, wil je skippen? We gaan zo naar de hut" De hut was een oud vervallen schuurtje in het bos niet ver van de school vandaan. We hadden daar een secret stash met heerlijke dingen, shisha mijn favoriete item. Ik dacht er even overna, ik had mis bitch all the way voor leraar oh en ik had mijn werkstuf nog niet af. Ik rolde mijn ogen al om haar gedrag en knikte snel.

"Ik ga eerst mijn boeken wegstoppen wacht op me bij je auto" Ik nam een laatste huf en gooide mijn peuk op de grond. Ik pakte mijn boeken op en liep naar mijn kluisje. Ik was net klaar en had mijn jas gepakt toen ik me omdraaide...

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:
Het duurde niet lang tot ik de school in de verte zag verschijnen. Er was al volop volk aanwezig, wat ik zelf wel fijn vond om niet zo op te vallen bij de menigte. De enigste die ik dus wel door deze menigte moest vinden was Cana. Dit zal moeilijk zijn voor alle maanden ik haar niet heb gezien. Zal ze veel veranderd zijn in uiterlijk en persoonlijkheid of niet? Ik verroerde me niet en drukte me door de menigte heen opzoek naar haar. Veel verschillende groepen waren er rondom, in en buitenom te bekennen, hoe kun je personen toch zo indelen? Vroeger was dit ook al het geval, maar niet zo opvallend als je nu kunt zien. Voor mijn eigen veiligheid ging ik de school binnen. De binnenkant van de school is in het opzicht van net, totaal niet veranderd. Nog steeds overal dezelfde opstelling met dezelfde saaie kleuren die je al meteen een gevoel van saaiheid geeft. Ik vervolgde mijn weg verder naar boven toe, waar nog meer kluisjes te zien waren. Het is hier nog steeds een verzameling van die irritante kastjes. Een bekend persoon stond voor de kluisjes. De lijnen van haar lichaam kwamen me te bekend voor, maar de kleur van het haar totaal niet. Ik bleef naar haar kijken toen ze zich omdraaide. Ik had gelijk, dit is Cana. Anders als vroeger, maar nog steeds mijn Cana. 'Cana?'......

Account verwijderd

schreef:
cana

Geschokken keek ik hem aan met mond open. Een normale dag was in een seconden verandert in, nou ja de beste freaking dag van mijn leven, ik wist niet of ik hem ging vermoorden, ging knuffelen of in tranen uit ging barsten, uiteindelijk deed ik het allemaal. Ik rende naar hem toe en sloeg mijn armen om hem heen de tranen bleven maar stromen en ik sloeg op zijn borst met mijn vuisten. In mijn gedachte sloeg ik best wel hard maar hij merkte het niet eens. Nadat ik klaar was met mijn uitbarsting keek ik op in zijn ogen en kwamen er meer tranen.

"Wa-waaromm h-heb j-je me al-alleen-n ge-gelaten st-stomme mongol!" Zei ik door mijn tranen heen, nu werd ik pas echt boos. "JE DENKT DAT JE ME ALLEEN KAN LATEN VOOR FREAKING MILJOEN JAAR EN DAN GEWOON TERUG KAN KOMEN ALSOF ER NIKS GEBEURT IS!!"

*pats*

Mijn hand maakte contact met zijn wang, en ik hoop dat het pijn deed, wat een idioot, ik haat hem! IK HAAT HEM!! maar je houd ook van hem. Een klein stemmetje zat in mijn hoofd te praten over wat hij allemaal had gedaan voor mij. Als je nu niet ophoud met praten dan vermoord ik jou ook! schreeuwde ik in mijn hoofd, de stem hield op. Ik dacht dat ik bij zou zijn als hij terug was maar de woede die ik voelde was 10 keer sterker dan mijn blijheid.

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:
Een agressieve en verdrietige Cana heb ik van haar gemaakt. Ik had haar reactie wel kunnen weten van te voren. Hierin is ze echt niet veranderd. Mijn wang klopte even snel als mijn hart. Het doet me zoveel dat ik haar weer in levende lijven zie. Het maakt me niets uit, ze mag er alles uit gooien wat ze wilt. Ik zal er me echt niet druk om maken, het enigste wat telt is weer dat ik haar zie. 'Ik kan het je uitleggen, maar niet hier.' Zei ik op een kalme toon om haar ook kalm te maken. 'Ik kan het je allemaal uitleggen, maar blijf dan rustig alsjeblieft.' Verschillende gedachten spoelde zich door mijn hoofd. Wat zal ze zelf niet van me denken. Het enigste wat ik me kan bedenken is dat ze de waarheid van al het gebeuren niet weet en misschien zal ze die ook nooit te weten komen. Hopelijk heeft ze haar vrienden van nu niets verteld over mij, anders moet ik daar ook leugens voor verzinnen. Ik wil eigenlijk helemaal niet tegen haar liegen, maar het moet. 'Gaat het al wat beter?' Vroeg ik aan haar met veel pit in mijn stem. Hopelijk wordt het niet moeilijker als het nu al is.

Account verwijderd

schreef:
Ik probeer te luisteren maar mijn gedachtes zijn overal. Mijn concentratie is weggezakten en de tranen blijfen komen. Uiteindelijk ben ik te moe door al mijn frustratie en zak ik nog net niet neer op de grond. Ik knik kort op zijn laatste vraag en ik geef hem een knuffel terwijl er nog steeds tranen over mijn wangen rollen. Ik knik nog een keer terwijl ik aan zijn shirt trek. Hij is hier en dat is nu het belangrijkste, mijn woede is nog steeds aanwezig maar ik wil eerst zijn verhaal weten. Daarna beslis ik wel verder.

"W-waar wil je heen?" Vraag ik Blake.

Ik neem een stap naar achteren en veeg de tranen van mijn wangen af. Terwijl ik wacht op een antwoord kan ik goed naar hem kijken, hij is geen jongen meer dat kan je wel zien aan zijn lichaambouw. Zijn haar is een warboel alsof hij net uit bed komt en ik kan een stukje tattoo zien. Wat zou hij wel niet van mij denken, ik heb nu blauw haar en ik ging uit min dak toen ik hem zag, ik zag er waarschijnlijk uit als een doorgedraaide freak. Ik kijk om me heen of er mensen staan te kijken maar niemand is aan het kijken. Gelukkig.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld