Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Ik wens jullie allemaal een hele fijne en veilige jaarwisseling toe
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
18 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar
ORGP Before you start a war you better know w
Ladybambi
Internationale ster



Hele titel: Before you start a war you better know what your fighting for?
Wij weten jij niet
1 keer onthouden
Tips en tops mogen
Geen reclame

Ik:
Phirdo ~ 16 jaar~ half fenix~ genezende tranen~mjw~picca

Merk je wel


Fenix


Jij + begin
Dauntless
Wereldberoemd




Luciana (Lucy) Pentragon ~ 17 ~ Will-o-Wisp ~ (In de picca zou het vuur wel blauw moeten zijn)





MayheM
YouTube-ster



nice
Dauntless
Wereldberoemd



"We moeten ze naar het westen zien te drijven." 
"Nee naar het noorden daar zijn de moerassen betere verborgen"
Luciana stond stiekem de gesprekken die haar vader met de rest van de raad voerde af te luisteren. Omdat ze nog geen achttien was mocht ze nog niet meevechten en dus ook niet meedoen aan de raad. Zelf vond ze het belachelijk. Wat maakte dat ene jaartje nu uit. Ze voelde dat ze er nu al klaar voor was en kon niet wachten met het verslaan van de fenixen. De oorlog tussen rood en blauw vuur was er één die al jaren aan de gang was. Niemand wist precies meer hoe hij ontstaan was, al was het overduidelijk de schuld van de fenixen geweest. Dat was toch wat haar altijd was verteld.
"Wat doe je daar." 
Luciana schrok op. Ze was betrapt, wie weet wat ze nu met haar zouden doen, misschien dachten sommigen wel dat ze een spion was. Toen ze zag van wie de stem afkomstig was veranderde haar angst in woede. "Uriah, ik zou rennen als ik jou was." zei ze met op elkaar geklemde tanden terwijl haar haren in brand schoten en ze achter haar beste vriend rende die het leuk vond constant flauwe grappen met haar uit te halen. 
Hij was niet zo snel als zij en na een spurtje had ze hem ingehaald en sprong naar hem om hem onderuit te halen. Jammergenoeg was hij wel sterker en lukte het hem al snel uit haar greep weg te komen. "Komaan Lucy, in plaats van je zorgen te maken over de toekomst moet je genieten nu je nog niet dagelijks moet gaan vechten. Kom met met mee naar het woud we houden er een feest. Een feest dat kon ze moeilijk weerstaan. Ze pakte zijn uitgestoken hand en liet zich rechtop trekken daarna volgde ze hem het bos in.
Ladybambi
Internationale ster



Phirdo
"Phirdo, wat doe jij hier? Je bent nog te jong voor de vergaderingen" hoor ik mijn vader vragen, terwijl ik rustig aan tafel zit. De tafel waar de raadsvergaderingen worden gehouden. De vergaderingen over hoe de oorlog tegen de Will-o-Wisp gaat en hoe we ze gaan bestrijden. "Ik moet het toch een keer leren pap. Als ik niet bij de vergaderingen ben, hoe weet ik dan hoe de wereld er buiten deze saaie muren aan toe is?" vraag ik.
Sinds ik klein ben, ben ik nog nooit buiten de muren van het kasteel geweest. Het is te gevaarlijk volgens pap en mam. Stel dat de Will-o-Wisp zouden komen en me zouden doden? Alsof ze zo dom zijn om hier te komen. Midden in de oorlog met allemaal bewakers en strijders die ze willen doden. Waarom doden zul je je afvragen? Tsja het is al jaren oorlog. Nog voor mijn geboorte dus. Geen idee hoe de oorlog is gekomen, maar het maakt me ook niet veel uit. Het belangrijkste is dat de Will-o-Wisp's ermee zijn begonnen en ons in de positie hebben gezet dat we machteloos zijn. Dat we niets meer kunnen doen. Onze kinderen het slachtoffer zijn geworden van deze oorlog. De Wisp-o-Wisp's moeten gestopt worden. Zo snel mogelijk nog wel. "Je bent nog te jong. Je mag over een paar maanden de vergadering bijwonen" zegt pap. Bij ons mag je vanaf je 17e vechten en vanaf je 18e is het verplicht, tenzij je een hele goede reden hebt natuurlijk. "Wat maken die laatste 2 maanden voor mijn verjaardag uit pap?" Ik wil nu alvast mee kunnen spreken" zeg ik kwaad. "Meneer, het zou leerzaam voor de jongen zijn" begint een generaal zich ermee te bemoeien en pap zucht. "Goed dan" zegt pap. "Blijf maar spreek niet" zegt hij vervolgens
Dauntless
Wereldberoemd



Van ver zagen ze het kampvuur al en konden ze het gelach en de muziek horen. Het was geen groot feest, gewoon een groep van ongeveer tien personen die samenkwamen om wat lol te trappen. Iemand gaf haar een beker gevuld met een helderblauw drankje. Wat er precies allemaal inzat wist Luciana niet maar een stevige scheut alcohol in ieder geval wel.  Ze klinkte met Uriah en goot het in een teug naar binnen. Vanuit haar ooghoeken spotte ze Celeste, een goede vriendin van haar die al wel achttien was en dus al wel mee mocht vechten.
"En hoe vorderen de gevechten?" vroeg ze nieuwsgierig.
"Hetzelfde als gewoonlijk, het schiet niet veel op. Zij winnen een keer, wij winnen een keer, het is altijd hetzelfde liedje."
"Als ik mee mocht vechten zou het snel voorbij zijn. Ik heb de laatste tijd veel energie gestoken in het bedenken van een goede strategie en ik ben er zeker van dat we hiermee kunnen winnen, als mijn vader me nu maar zou laten meevechten.
"Lucy zo makkelijk is het niet. Denk je niet dat er wisps voor jou zijn geweest die goede strategieën hadden of uitstekend kunnen vechten? Laten we alsjeblieft over iets anders praten, die hele oorlog komt me het strot uit."
Hoewel Luciana het jammer vond had ze ook begrip voor haar vriendin en veranderden ze van gespreksonderwerp. Tot in de late uurtjes bleven ze bij het vuur zitten samen met de anderen.
Ladybambi
Internationale ster



Phirdo
"We moeten dit gevecht beëindigen. Dit duurt al veel te lang en gaat ten koste van onze kinderen" begint mijn vader de vergadering. "De wips zijn sterk, maar wij hebben de kracht van genezing. Wij kunnen gedood worden, maar niet gewond. Wij hebben een groot voordeel op de tegenstander. Waarom gebruiken we die niet?" vraagt pap en slaat tegen de tafel aan. "Heer, zo gemakkelijk gaat dat niet. We kunnen het alleen gebruiken als we niet vechten. Dat weet u." "Wat ik weet, is dat er niet genoeg wips gedood worden" antwoordt pap en even bijt ik op mijn lip.
Op dat moment komt een generaal naar voren. "Heer, ik heb een plan om ze te verslaan. Echter is daar een offer voor nodig" zegt hij. "Vertel op" antwoordt mijn vader. "Onze prins en hun prinses moeten tegen elkaar strijden. De winnaar wint de oorlog" begint hij voorzichtig en even bijt ik op mijn lip. "Dat is op zich geen slecht idee, maar het is te gevaarlijk" zegt pap tegen de man en ik kijk ze beide aan. Waarom mag ik nu niet praten? ik wil het best. Ik wil het proberen. Om mijn volk te beschermen en vrede te bezorgen.
Dauntless
Wereldberoemd



De volgende ochtend werd Lucy wakker op haar kamer. Ze kon zich niet meer herinneren hoe ze er gekomen was. Wanneer er alcohol werd geschonken dronk Luciana dit vaak in overvloed. Haar uitbundige feestgedrag was een van de redenen waarom haar vader haar nog niet klaar vond om mee te doen aan de oorlog. Soms kon ze zich zo onvolwassen gedragen. Ze was zich daar wel van bewust, maar kon de verleiding van dansen, zingen en vrolijk zijn niet weerstaan.
Ze was er bijna zeker van dat Uriah haar naar huis had gedragen, dat was al wel eerder gebeurd. Jammergenoeg merkte ze toen ze beneden aan tafel aanschoof dat haar vader het had gezien. Sinds de dood van hun moeder was hij extra beschermend tegenover haar. Momenteel zag hij er echt uit als een wrak. Zwijgzaam begon Luciana te eten, zijn blik ontwijkend.
"Je krijgt je zin." zei hij uiteindelijk. Een droevige zucht verliet zijn mond. "Gisteren zijn we met de raad tot een besluit gekomen dat er een duel zal plaatsvinden. Tussen jou en de zoon van de leider van de feniksen. Er is een raaf verzonden met een brief en we wachten tot ze hun goedkeuring steunen."
Luciana kon wel gillen van blijdschap maar hield zich in. 
"Papa. Ik beloof dat ik zal winnen. Ik maak voor eens en altijd een eind aan deze oorlog."
"Lucy. Ik weet hoe gedreven je bent maar je kent die jongen niet eens. Wie weet hoe sterk hij is. Ik wil je gewoon niet kwijtraken, niet na wat er met mama is gebeurt."
Luciana drukte een kus op haar vaders hoofd en omhelsde hem. "Dat zal niet gebeuren. Je moet gewoon wat meer vertrouwen in me hebben."

Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld