Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
RaspberryPie
DezeShoutIsErgLeuk
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG FT Katnissx
Ladybambi
Internationale ster



Vl:
Ik heb er één: de ene is een een kind van Jupiter en een menselijke vrouw waardoor die dus halfgodin is en de andere is half engel half demon, een jongen. Het is liefde op het eerste gezicht maar als ze het tegen hun vaders zeggen mogen ze elkaar nooit meer zien want het is niet van het zelfde 'ras'. De 2 proberen alles er aan te doen om toch bij elkaar te zijn.
Wat vind je er van? En is het goed dat jij de jongen bent?

Niet meedoen behalve als je katnissx heet.
Tips en tops mogen
Niet te vaak onthouden
Geen reclame
Veel gezeur dus dat houdt nu op xD

Ik:
Diana Demons~17 jaar~Half engel half demon~meer demonachtig~1 witte vleugel en 1 zwarte~mjw~picca



Jij + begin
Anoniem
Internationale ster



Naam: Tobias Waldorf, zoon van Jupiter, romeinse god en hermelijn waldorf, menselijke vrouw, waardoor hij dus halfgod is.
Leeftijd: 19 jaar
Karakter: hulpvaardig, stoer, dapper
Extra: de rechter hand van zijn vader
Foto:

 (kan foto momenteel niet verkleinen)

Ik moet altijd alles doen wat vader zegt, ga eens bij Diana zien hoe het met haar is en kijk eens hoe het met Hercules is, ik ben dat zo beu! Als ik bij mijn moeder woonde dan moest ik dat niet doen, alhoewel Diana is geen misse. Pff, hoe ben ik nu bezig das toch niet om aan te horen! "Vader volgende vrijdag ga ik bij mijn moeder op bezoek, oké?" "Ja Tobias dat mag kom wel vrijdag avond terug want ik heb een taak voor jou." "Ik ben 's avonds terug vader." als ik heb geantwoord vertrek ik naar mijn kamer maar ondertussen ga ik eerst nog eens bij Apollo kijken, hij is een goeie gast.

Ladybambi
Internationale ster



Diana
Met snelle passen loop ik door mijn vaders kasteel in de hel. Duisternis vormt zich als een keten om mijn polsen, wat een fijn gevoel geeft. Duisternis geeft me kracht. Veel meer dan het licht ooit zou kunnen doen. Maar dat komt misschien ook omdat ik ben geboren in de hel, niet in de hemel. Mijn weg volgt zich door de vele gangen naar beneden, naar de ondergrondse kerkers. De plek waar alle engelen gevangen worden gehouden. Ook de half engelen, die voor het licht hebben gekozen zoals mijn broer. Een grijns verschijnt op mijn lippen als ik zijn witte vleugels zie. "Nog steeds wit?" vraag ik en hij kijkt op. "Laat me eruit Diana, trouwens jou vleugel is ook wit" zegt hij en wijst naar mijn ene witte vleugel. Even kijk ik over mijn schouder. "Helaas wel, die wil niet zwart worden" zeg ik en leun tegen de muur aan. "Ik laat je er pas uit als je voor de duisternis kiest. Dat weet je. Eerder kan het ook niet eens." grijns ik. Het zijn magische muren. Alleen de duisternis kan er in en er uit. Het licht kan erin en er niet meer uit. Dat is het leuke aan die kooien. "Je moet je niet laten overhalen naar het duister. Je weet dat het slecht is. Wij zijn beter dan dat" zegt Damien en ik zucht zacht. "Duisternis is alles. Duisternis is geweldig en ik wil niets anders. Het licht is voor zwakkelingen broertje" zeg ik en heel even trillen de muren om ons heen, waarna ik me omdraai en terug naar boven loop.
Anoniem
Internationale ster



"Hey hoe is het Apollo?" "Goed maar ik moet weg." en dan ben ik weer alleen. Ik ga naar mijn kamer en begin te denken hoe ik tegen mijn moeder ga doen vrijdag. "Tobiaaaaaaaaaaaaaaas!" Hoor ik vader roepen. Ik snel naar de grote zaal en vader begint met een uitleg. Er is iets gebeurt in Rome en ik moet terplekke gaan om te kijken want ik ben de enigste halfgod buiten Hercules maar ja. "Ik ben al weg vader!" Ik vertrek naar de mensen wereld. Ik probeer van alles in te schatten maar ik zie niks wat belangrijk is dus ik ga weer naar de godenwereld. Eenmaal daar roept mijn vader mij bij hem. Mijn vader tegen Juno: " Kijk eens naar mijn zoon vrouw, wat vind je van hem?" "Hij is sterk gebouwd, hij ziet er naar uit dat hij alles aankan en hij is heel knap." "Voilà dat vind ik nu ook." Na dat gesprek begin ik tegen mijn vader te praten. "vader wat wil je hier mee doen? Waarom moest ik naar hier komen?" "Om je te tonen dat je iedereen kan krijgen wie je wilt! Zie je dat dan niet? Je bent nu 19 en je hebt nog steeds niemand gehad!" "So what?! Ik heb niemand nodig nu!" nadat ik dat geroepen heb loop ik snel weg want ik heb vader boos gekregen en ja nu gaat het in de mensenwereld gaan donderen en bliksemen door mij maar ja ik woon daar niet dus mij maakt dat echt niet veel uit, maar als ik dan nog bij hem ben dan krijd ik bliksems naar me toe gegooid wat maar voor even pijn doet maar dan nog.
Ladybambi
Internationale ster



Diana
De duisternis om me heen streelt mijn huid, terwijl ik naar mijn vader loop. Hij heeft me net geroepen en ik ben benieuwd waarom. "Diana, goed dat je er bent. Ik wil dat je haat en ellende gaat zaaien op de aarde. Geniet van de menselijke angst. Voed je er mee. Laat het je sterker maken en de engelen zwakker" zegt hij en ik grijns. "Zoals u wenst pap" zeg ik en vertrek naar de aarde. Ik kom uit in Rome en grijns klein. Rome, de stad van vele geschiedenissen die mij niets interesseren. Voor vele is het een interessante stad, maar voor mij niet. Even kijk ik om me heen. Waar zou ik eens beginnen. Gewoon wat kleine ongelukjes of de grotere? Uiteindelijk besluit ik eerst voor de kleinere te gaan. Elke keer als iemand op een scheur in de tegels staat, laat ik diegene verschrikkelijke pijntjes voelen. Overal. Hoofd, rug, benen en ga zo maar door. Tot het begint te onweren. Even kijk ik om me heen. "Jupiter is kwaad" fluister ik zacht en grijns. Mooi zo, kan ik meer lol maken. Daarom besluit ik om grotere ongelukken te maken en laat met behulp van duisternis de bliksem inslaan op een huis, dat meteen in brand vliegt.
Anoniem
Internationale ster



Ik zie dat er ergere dingen gebeuren op aarde maar ik laat het er bij en zeg het door aan een andere god. Als ik in mijn kamer ben word ik pas echt boos op mijn vader. Mijn gave is dat ik de beschermer ben van de mensenwereld door dat ik half menselijk ben en volgend jaar word ik nooit meer ouder dus ja... Iemand anders kan zich deze keer om de mensenwereld bekommeren, ik ben het zat met mijn vader hij wilt altijd dat ik iemand zoek maar ik ben blij met mijn leven zo en wil helemaal al niet zoals hem worden met al zijn bastaard kinderen. Hij kan nog meevallen maar zoals nu, ik haat dat! Ik ga nu alle vrouwelijke goden ontwijken en nu minstens nog tot volgend jaar geen relatie beginnen. Ik ben volgend jaar 20 jaar voor altijd dus ik heb de tijd van mijn leven! Eigenlijk nog oneindig lang!
Ladybambi
Internationale ster



 Diana
Het vuur knettert heet en verspreidt zich naar het huis ernaast. "HELP! HELP ONS!" wordt er vanuit de huizen geschreeuwd. "Doe iets, ons huis staat in brand!" "Ons kindje! Red ons kindje" en ga zo maar door. Sommige weten nog uit hun huizen te vluchten en staan machteloos toe te kijken en te wachten tot de brandweer komt. "Alsjeblieft red ons kindje!" roept een vrouw die net naar buiten is gevlucht en valt op haar knieën en ik loop grijnzend dichter naar het vuur. IK doe mijn handen om hoog en laat het vuur harder knetteren. "Arm kindje, gaat nu dood" grijns ik en in de verte hoor ik de sirene van de brandweer. Die komt niet meer op tijd. Niet voor het kind in elk geval. Luid gehuil klinkt uit het huis. Samen met gehoest. Vele kunnen dat niet horen, maar ik wel. Handig van gevoelige oren. Net op het moment dat de brandweer aankomt is het gehuil en gehoest gestopt. "Arm ding" grijns ik en de brandweer duwt me aan de kant. "Mevrouw, niet dichterbij komen. Dit is gevaarlijk" zegt hij en ik knik. "Natuurlijk meneer" grijns ik en loop rustig weg. "Red ons kindje alstublieft" roept de vrouw nog een keer naar de brandweer en die rent naar binnen
Anoniem
Internationale ster



Dan hoor ik dat er door mijn schuld mensen zijn gestorven doordat ik niet naar de mensenwereld wou gaan voor die branden. Ik ben ook zo dom! Ik ga me dit mezelf nooit vergeven! Die vader van mij het is zijn schuld! Ik ben nu heel boos en doordat ik van mijn vader en deel van zijn krachten heb geërfd begint het in de mensen wereld heel licht te donderen en te bliksemen maar vooral is het heftig aan het regenen. "Vader door jouw stomme schuld, door mij boos te maken zijn er nu mensen gestorven in de mensen wereld!" "Tobias jij bent de beschermer van de mensenwereld het is jouw eigen schuld dat er mensen gestorven zijn, steek de schuld niet op mij!" Roept hij terug met zijn heersers stem waar niemand iets op kan tegen zeggen en ik loop weg naar buiten. Als ik dan de deuren uit ben zie ik bijna alle goden en godinnen daar staan en ons gesprek af te luisteren. "Het spektakel is voorbij jullie kunnen naar huis hoor!" Riep ik en loop weg.
Ladybambi
Internationale ster



Diana
Ik sla mijn vleugels uit en vlieg naar boven toe. Vlak boven het huis blijf ik vliegen. De hitte streelt mijn huid maar door de rook ben ik niet te zien. Grijnzend kijk ik toe hoe de brandweer met een kinderlijkje naar buiten komt. "Arm kind" lach ik sarcastisch. Ik heb geen medelijden met mensen. Moeten ze maar niet zijn waar ik ben. Het was even stil met onweer, maar dan komt er een hele hoop regen en een lichte onweer. De regen blust het vuur en snel maak ik me onzichtbaar. "He, jammer. Ik hield net zo van het vuur" mompel ik zachtjes en verdwijn naar de hel. Ik heb intussen al gehoord dat er nog iemand was overleden. Een jonge vrouw van 25 jaar oud. Net afgestudeerd als kapster. Best jammer, mijn haren kunnen wel weer geknipt worden. Moet dus opzoek gaan naar een andere kapper. Ja, dat is de enige reden waarom ik medelijden met iemand heb. Als ik ze zelf goed kan gebruiken. Anders niet. Iets in me heeft wel medelijden hoor, ik ben niet helemaal gevoelloos. Mijn engelenkant vind het verschrikkelijk, maar de duisternis is gewoon te sterk. Het trekt teveel aan me. Diegene die zegt dat het goede altijd van het kwade wint, heeft het mis. Goed kan onmogelijk van het kwade winnen. Daar ben ik het bewijs van
Anoniem
Internationale ster



Het is eindelijk vrijdag en ik ga vandaag bij men moeder. "Vader ik ben weg naar men moeder." En ik loop weg. Ik kom aan bij mama en ze is heel blij dat ze me nog eens ziet. "Ik heb je zo gemist zoon! Heb je het nieuws gehoord? Er was onlangs een brand en er zijn 2 mensen om gekomen." "Ja mama dat heb ik gehoord en het is mijn schuld, er was een bliksem ingeslagen in een huis en ik was boos op vader dus ik heb er niks tegen gedaan." "Hoe durf je dat te doen zoon door jouw schuld zijn er 2 mensen dood!" "Sorry mama." Ik ga het huis van mama binnen en neem iets om te drinken. "Mama hoe gaat met jou?" "goed lief dat je het vraagt en jij?" "ook goed."
Ladybambi
Internationale ster



De rest van de week gaat langzaam voorbij. Ik heb geen zin om ongeluk te brengen, dus lig ik verveeld in mijn zwarte kamer op bed. "Waarom moet het zo saai zijn hier?" murmel ik zachtjes en kijk even naar mijn grote vleugels. Nog steeds snap ik niet hoe het kan dat ik 1 witte vleugel heb. Heb ik dan toch iets goeds in me? Maar dat kan niet. Ik doe van alles wat god verboden heeft. Hij kan niet van me houden en ook niet voor me vechten. Mijn vleugels horen zwart te zijn. Zo zwart als een nacht zonder sterren of een maan. Zonder lichtgevende lampen in de huizen, of kaarsjes voor de gezelligheid. Gezellig voor mensen, voor mij ideaal om onrust te brengen. Om een vuurtje te stoken.
Anoniem
Internationale ster



Het was leuk bij mijn moeder maar nu ben ik terug bij vader en moet ik weer de mensen beschermen. "Zoon kan jij niet naar de mensenwereld gaan om te kijken of er iets is?" "Ja is goed." en ik ga naar de mensenwereld, daar kom ik een knap meisje tegen en beslis om te gaan flirten. "Hey, ik ben Tobias en jij bent?" "Ik ben Margo, aangenaam kennis met je te make." "Jij ook Margo. En hoe is het met jou?" en ik start een gesprek met haar. Ze is een heel mooi tof slim meisje. Na dat gesprek neem ik afscheid en ga ik terug naar mijn wereld. "Tobias wie was dat meisje." Hoor ik vader vragen. "Oh dat is Margo een leuk meisje waarom?" "Ze is ook wel heel knap. Maar ja jij wilt er niet over praten dus ga maar." "Das een heel goeie zet vader." en ik ga weer weg.Ik en Margo een koppel nee dat niet ik ken haar amper.
Ladybambi
Internationale ster



Diana
Na een tijdje ga ik terug naar huis en vertel mijn vader wat er is gebeurt. "Het ging wel erg makkelijk" mompelt hij zachtjes. "Hoe bedoeld u?" vraag ik beleefd. "Nou de engelen of de zoon van Jupiter hebben je niet tegen gehouden, terwijl ze je altijd in de gaten houden" gromt hij en ik bijt op mijn lip. "Daar heeft u gelijk in" zeg ik zakelijk. Wat was er aan de hand met die beschermertjes? Er zijn 2 personen overleden! Wat hebben ze in die tussentijd zitten doen? Niet dat ik het erg vind dat ze niets hebben gedaan, maar alsnog. Het is niets voor hun om dit toe te staan. "Bedenk je volgende zet maar en rust wat uit" zegt mijn vader en ik knik met een kleine buiging waarna ik wegloop
Anoniem
Internationale ster



Men vader had gezegd dat er binnenkort een vergadering is met de onderwereld en ik moet er bij zijn. Het is al over morgen! Ik moet mee omdat hij een dochter heeft en ik moet met haar onderhandelen. Ik wou dat ik een gewone mens was want dit jaar moeten we naar de onderwereld gaan voor de onderhandelingen het is altijd een beurtrol waar het is maar ik ben niet graag in de onderwereld. Ik heb er als kleine jongen eens in vast gezeten en sindsdien heb ik daar zoveel schrik dat ik het daar altijd ontloop. "Vader ik ga even in de mensenwereld gaan helpen bij de opbouw van het huis. Tot straks." en ik ga weg. Als ik daar ben help ik bij de opbouw, ik doe de zwaarste klusjes omdat ik ook de sterkste ben.
Ladybambi
Internationale ster



Diana
Rustig loop ik door de lange gangen naar mijn donkere kamer en doe de deur op slot. Vervolgens haal ik diep adem en druk op een klein knopje verstopt onder een schedel. Meteen veranderd mijn kamer van puur zwart met bloed rode inrichting naar een witte met lichtblauwe. Ik doe me altijd slecht voor, maar op sommige momenten vraag ik me af hoe het is om goed te zijn. Net zo goed als mam en Damien. Damien is de enige die weet van mijn twijfel. Al laat hij het niet merken. Hij weet dat we dan beide in de problemen komen. Rustig laat ik me op het witte bed zakken en bijt op mijn lip. Overmorgen is er hier een onderhandeling met Jupiter en zijn zoon. Als kind heb ik de jongen al eens gezien. Toen Damien ook nog vrij was. We hadden hem laten verdwalen, waardoor hij vast kwam te zitten. Hoewel hij vast niet meer weet dat wij het waren.
Anoniem
Internationale ster



Als het avond wordt ga ik naar huis. Ik heb echt geen zin in morgen, helemaal niet. Ik val snel in slaap als ik op mijn bed lig en wordt 's nachts plotseling wakker van een nachtmerrie. Het ging over toen ik in de onderwereld verdwaalt ben geraakt en dat ik er ben achter gekomen door wie, een meisje dat kleiner en jonger dan mij was, zo leek het toch, en zij was volgens mij de dochter van. Nu ik het opeens weer allemaal weet ben ik echt bang, want het is met die dochter dat ik moet onderhandelen. De rest van de nacht kon ik niet meer slapen van schrik. Toen ik zeker wist dat Jupiter, mijn vader, wakker was ging ik naar hem en vertelde ik dat ik niet mee wou: "Vader ik wil je zeggen dat ik niet mee ga naar de onderwereld, Apollo kan mijn plaats in nemen ofzo." Ik wil weg wandelen, maar mijn vader zegt dan met zijn stem dat niemand mag negeren dat ik moet en dat ik me moet klaarmaken omdat we bijna vertrekken.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Pagina: | Volgende | Laatste