ORPG || Safe Haven - Forum - Virtual Popstar

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG || Safe Haven

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Met Haelinea

Katherine Allison Eduards - 21.

Jij mag beginnen!

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Katherine
Ik hield maar op toen ik merkte dat hij geïrriteerd terug reageerde. ''Dat geldt anders wel voor jou, ja.'' zei ik. Ik dronk mijn glas leeg. ''Raak me niet aan.'' mompelde ik toen hij aan mijn haren zat en duwde zijn hand weg. Soms deed hij verschrikkelijk aardig, dat was meestal om het weer goed te maken omdat hij mij daarvoor had aangevallen. Ik stond op en liep naar de kamer van Ethan en mij toe. Ik plofte neer op het bed en dacht na over wat ik hieraan moest doen. Langzaam keek ik de kamer rond zodat ik misschien een idee kreeg als ik iets zag, en ja, opeens kreeg ik een idee. Ik zou gewoon weg kunnen gaan, zonder dat hij het wist. Nee, eigenlijk was dat toch geen optie. Ethan is een detective, waardoor hij mij direct zou kunnen vinden. Er zag eigenlijk maar één ding op..

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Katherine
Ik zuchtte eventjes en kneep mijn ogen dicht. Later deed ik ze weer open en keek uit het raam, het was prachtig weer maar ik heb er nooit echt van genoten. Beneden hoorde ik Ethan roepen en glas vallen. Ik hoorde zijn voetstappen harder worden, hij kwam hier naartoe. Toen hij in de kamer was, keek ik hem niet eens aan, ik bleef gewoon uit het raam kijken. Ethan knielde voor mij neer. Dat deed hij eigenlijk zelden, alleen als hij ergens echt spijt van had. Daarbij begon ik ook een beetje medelijden met hem te krijgen toen hij begon te smeken, maar die medelijden negeerde ik, ik moest hard blijven. Ik liet hem mijn gezicht zijn kant op draaien en keek naar zijn blauwe ogen. ''Ethan.. Ik zou je graag willen geloven, maar dat zeg je iedere keer, en toch doe je het weer.'' zei ik. Ethan dacht altijd dat hij was geminderd of was gestopt, wat eigenlijk helemaal niet zo is. Het was irritant dat hij zichzelf dat de hele tijd wijs probeerde te maken, want dan had ik zogenaamd weer ongelijk.

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Katherine
''Ethan! Je mindert niet eens! Stop, stop met het zeggen dat je bent verminderd. Dat is niet waar!'' riep ik. Ik kon erg lang doorzeuren, ik wachtte alleen tot dat hij zelf zou toegeven dat hij eigenlijk helemaal niet is verminderd, en nog steeds erg vaak drinkt. Hij drukte kussen in mijn hals, maar daardoor zou ik me niet beter door voelen. ''Ophouden'' zei ik bot tegen hem. Ik lachte hem uit toen hij dat zei ''Mij hou je niet meer voor de gek.'' ik schudde mijn hoofd en keek naar de tijd, het is al best laat en ik had daarbij ook geen zin meer in deze discussie. ''Het is laat, ik ga slapen.'' zei ik en pakte mijn pyjama's. Ik kleedde me om en ging uiteindelijk in bed liggen. ''Nou.. ga je nog naar beneden?'' vroeg ik en keek hem er vragend bij aan. Als hij daar zo bij mijn voeten bleef zitten, zou de discussie ook gewoon doorgaan.

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Katherine
Ik werd wakker en keek naar de klok, die een klein beetje licht uitstraalde, het was midden in de nacht. Ik keek naast me maar er was niemand. Ik ging toch eventjes voelen voor de zekerheid, maar ik voelde nog steeds niets. Ethan was misschien zo laat nog op. Ik stond op en trok mijn zachte sloffen aan. Zachtjes liep ik de trap af en liep de woonkamer binnen. Een geur van wijn kwam me tegen moet. Stiekem had ik het wel kunnen weten, Ethan dacht natuurlijk dat ik het niet zou merken en heeft weer heel wat flessen leeg gedronken. Op de grond lagen namelijk lege flessen. Ik ruimde het een beetje op en keek in de koelkast. Ik haalde alles eruit en ik zag verstopte flessen. Hoe zou hij anders aan drank komen? Daarbij viel het me ook op dat hij niet eens thuis was. ''Ethan!'' riep ik toch voor de zekerheid, maar ik kreeg geen antwoord terug. Ik liep de tuin in en gooide alles keihard in de container, zodat ze allemaal kapot waren. Daarna liep ik weer naar boven en ging weer in bed liggen. Ik zou hem morgen wel ondervragen.

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Katherine
Ik hoorde de vogels al vanaf onze slaapkamer fluiten. Een prachtig geluid om wakker mee te worden. Ik wreef goed in mijn ogen en liep toen naar de kledingkast. Ik koos leuke kleding uit en pakte ook de koffer, vulde die met heel veel kleren en verborg de koffer ergens. Ik had misschien wel plannen voor vandaag, of morgen, dat kon ook. En Ethan keek toch nooit in mijn kledingkast.
Langzaam liep ik naar beneden. Eerst ging ik wat tv kijken maar uiteindelijk kreeg ik honger. Ik maakte ontbijt voor mezelf en ging aan tafel zitten. Ik genoot van mijn ontbijt omdat Ethan altijd over het ontbijt zeurde, dat het nooit lekker was.
Toen ik klaar was, ruimde ik de tafel op en hield een kleine schoonmaak. Het was nog maar vroeg in de ochtend en dan had ik nooit zin in een grote schoonmaak, dat deed ik altijd later. Net wanneer ik de keuken in liep, zag ik iemand in de tuin staan. Ethan. Ik zag dat er iets van zijn hand afdroop. Hij had zeker in de container gekeken. Ik wist niet eens meer of de zak daar nog zou liggen, misschien heeft hij het wel verplaatst. Waarom zouden zijn handen anders zo nat zijn? Daarbij, wachtte ik niet eens op hem in de keuken en ging gewoon verder waar ik mee bezig was. Het zou maar goed voor hem zijn dat hij de sleutels bij zich had, want ik zou niet zo snel de deur voor hem open doen en hem met een warm welkom weer het huis in laten.

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Katherine
Ik merkte dat Ethan het huis binnen ging en ik zei helemaal niets tegen hem en waarschijnlijk zou hij ook niets tegen mij zeggen, dat dacht ik dan. Ik negeerde hem gewoon toen hij goedemorgen tegen mij zei en ging verder met waar ik mee bezig was. Ik voelde Ethans ogen in mijn rug priemen. Stiekem wist ik wel dat hij er erg veel spijt van had van wat hij gisteren had gedaan. ''Ik red het wel.'' antwoordde ik met een scherpte toon op zijn vraag. Ik zuchtte eventjes, hij zou helemaal niet beginnen over wat hij gisteren had gedaan en natuurlijk zou hij nu proberen te vluchten door te gaan douchen. Ik zou wel gaan beginnen, hierover moest gepraat worden. ''Hmm, wacht. Laten we eens praten over wat je gisteren gedaan had.. Hoeveel flessen heb je leeg gedronken? 3, 5, 10?'' Vroeg ik maar door. ''Ik dacht dat je me wat beloofd had.'' zei ik en keek hem eindelijk aan.

-

Sorry dit is echt een slecht stukje hahahaha.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld