Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

10 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. CreepDoll

Anoniem
YouTube-ster

motherofdragons schreef:
Ik: Julia Kyelle - 18 - Fotografie - Schrijven
Jij: Peter Parker + Begin

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Peter Parker - 23 - spider-man - foto's

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Peter:

De dag begon zoals gewoonlijk vroeg, afgelopen nacht had ik best veel klappen gehad. Het leek of de normale boeken steeds meer snufjes kregen om hun werk te kunnen doen. Een zucht kwam over mijn lippen en kneep even mijn ogen samen toen ik mijn tas op mijn schouder hing toen ik uit de metro stapte. Het gebouw van de Daily Bugle kwam al snel weer in zicht. Weer een dag werken, steeds had ik mazzel gehad dat ik kon blijven, vaak stond ik op het randje om ontslagen te worden. Even schudde ik mijn hoofd en stapte niet veel later de voordeur binnen van het gebouw en liep naar de lift, stapte daar naar binnen en drukte op de knop om omhoog te gaan. Helemaal boven aan het gebouw daar zat Jameson in zijn kantoor weer iedereen uit te schreeuwen, dat kon hij goed, in de vroege ochtend zijn stem omhoog gooien. Toen ik bij deze verdieping was, hoorde ik hem al voordat ik de lift uit was.
"Kom op mensen, is het zo moeilijk om een goede foto te nemen van die spider dude!!" schreeuwde hij. Meteen moest ik lachen en liep naar hem toe. "Zijn deze goed genoeg sir?" vroeg ik toen en legde een map op zijn bureau met wat foto's van afgelopen nacht.

Anoniem
YouTube-ster

motherofdragons schreef:
"Sorry!" riep ik en hield mijn grote map goed vast, ik was al veel te laat voor mijn eerste dag bij de Daily Bugle. Ik rende door de menigte heen en kwam toen eindelijk bij de voordeur aan, ik haalde diep adem. Ik deed mijn haren wat uit mijn gezicht en liep toen naar binnen met mijn tas over mijn schouder en de map tegen mijn borstkas aangedrukt, ik liep naar binnen en keek om me heen, op één van de muren stond enorm "Daily Bugle" en tussen de woorden in zo een hoorninstrument. Ik werd wat aangestoten door wat mensen die druk in de weer waren. Toen ik een jongen een map neer zag leggen slikte ik en keek naar de man die tegenover hem stond en wachtte tot zij klaar waren.
Mijn naam is Julia Kyelle, ja, Kyelle van dan irritante reclamespotje dat je niet tegen wil komen bij een coole film of tussen het nieuws door. Ik was de dochter van Ralph Kyelle, de man die je soms tegen kon komen op een billboard. Ik was heel anders dan mijn familie, ik was niet zo netjes, altijd te laat en gaf niet om het geld. Ik hield van biologie, schrijven, foto's maken, al dat soort dingen waar mijn ouders geen interesse in hadden. De reden dat ik altijd te laat was was waarschijnlijk omdat ik alles wat ik deed uitstelde, dat was nu zo en ook op de middelbare school zo geweest.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Peter:

"Parker." zei Jameson en keek mij aan maar pakte al snel de map met foto's en bekeek ze. "Je kan gaan." zei hij toen en ik knikte. "Wilt u dat ik nog ergens heen ga?" vroeg ik toen, hij wuifde alleen maar en ik haalde mijn schouders op, draaide mij om en botste bijna tegen iemand op. "Oh, sorry." zei ik en keek de persoon aan. Dan zag ik de map in haar armen en glimlachte. "Good luck." zei ik met een glimlach en liep toen verder naar het bureau waar ik neer was geplant enkele dagen geleden. Plofte neer op de stoel en bleef naar haar kijken en hielt Jameson in de gaten. Hopelijk vloog hij niet uit naar haar, daar kon ik totaal echt niet tegen.
In mijn hoofd telde ik hoe vaak hij tegen mij uit was gevolgen en kwam op redelijk veel uit, schudde mijn hoofd weer en pakte mijn laptop uit mijn tas, opende die en begon het internet af te struinen naar bepaalde dingen. "Hey Peter, je ziet er niet zo wakker uit." hoorde ik toen een stem zeggen en keek op. Het was Judy, een aardige vrouw die mij steunde toen ik hier voor het eerst kwam. "Eh ja, Spider-Man was laat nog er op uit om de inbraak tegen te houden." zei ik en glimlachte. "Hier heb je wat koffie, word je wakker van." zei ze en ik knikte. 'Bedankt." zei ik en nam de beker aan. Nadat ik de beker op tafel had gezet, liep ze weer weg en gaf de andere ook hun beker of kop koffie.

Anoniem
YouTube-ster

motherofdragons schreef:
Toen de jongen met de map zich omdraaide glimlachte ik zwakjes tegen hem toen hij dat zei. "Jij.." zei Jameson en bewoog zijn hand zo dat ik wist dat ik naar voren moest komen. "Sir, ik ben Julia.. Kyelle." zei ik zachtjes. "Ik versta geen hond van wat je zegt." zei hij luid tegen me en ik slikte. "Ik ben Julia Kyelle." zei ik nu wat harder. "Oh.. The rich girl." zei hij met een norse blik en ik keek even wat naar beneden. "Je bent hier voor het schrijfgedeelte toch?" vroeg hij aan me en ik knikte. "Ja, dat klopt." zei ik toen, mijn handen trilden wat van nerveusheid, ik opende mijn map voorzichtig en haalde mijn laatste stuk eruit en gaf het aan Jameson. Hij las het allemaal snel door en zuchtte. "Is dit alles?" vroeg hij op een rude toon en ik keek hem aan en slikte. "Nope." zei ik en ik gaf hem er nog een, hij las het weer door en knikte toen. "Dit is goed, dit wil ik lezen. Ga maar naar Parker hij wijst je de weg wel." zei hij nors en ik pakte mijn map. "Ehm.. Bedankt." murmelde ik en ik liep weg van Jameson en slikte, ik haalde diep adem en woelde even wat door mijn haren, geen idee wat ik nu moest doen aangezien ik niet wist wie 'Parker' was.
Ik haalde eventjes diep adem, sommige mensen die ik kende waren alleen geïnteresseerd in mijn vaders fortuin, ik had nog weinig echte mensen voorbij zien komen. Door mijn achternaam had ik nooit echt vrienden gehad, geen echte vrienden in ieder geval. Dat deed me soms best pijn maar ik hoopte gewoon dat er ooit eens iemand langskwam die me wel waardeerde voor wie ik echt was.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Peter:

Met een zucht klapte ik mijn laptop dicht en stopte die terug in mijn tas, hier kon ik echt totaal niet concentreren, zeker niet met het geschreeuw van Jameson. Even rekte ik mij uit en hoorde toen mijn naam vallen en keek richting het meisje die weer het kantoor uit kwam van Jameson. Een wenkbrauw trok ik op en stond op. Waarom stuurde hij haar naar mij? Ach wat maakte het uit. Rustig stond ik op en liep naar haar toe. "Heeft de oude knar je naar mij toe gestuurd?" vroeg ik toen met een glimlach. "Dat hoorde ik Parker!" riep hij toen door de intercom en ik moest mijn lach in houden. "Ik ben Peter, en jij bent?" vroeg ik toen en bleef haar aan kijken. Even keek ik over haar schouder naar Jameson die weer de foto's bekeek. "Wees gerust, hij heeft een aardige kant hoor, alleen die komt niet altijd naar voren, zeker niet in de ochtend." zei ik en keek haar weer aan. "Goed, ik laat je het gebouw even zien, dan weet je ongeveer waar alles is." zei ik en begon al richting de hal te lopen, maar stond gelijk weer stil en keek naar buiten toen ik mijn spidy-sense voelde. Kom op mensen, het is nog ochtend. Dat moet maar even wachten, als het erger word ga ik er wel achter aan. "Goed, wil je eerst eigenlijk wat drinken?" vroeg ik toen aan haar.

Anoniem
YouTube-ster

motherofdragons schreef:
Julia
Ik keek naar hem en ik knikte toen. "Jup.." zei ik en ik haalde een hand door mijn haren heen. "Julia." zei ik tegen hem en ik glimlachte lief en ik knikte toen, dat geloofde ze best wel. Hij was tot nu toe alleen maar chagrijnig geweest tegen me en de mensen om hem heen. Kort schudde ik mijn hoofd. "Nee dankje." zei ik tegen hem en ik glimlachte. "Hoe maak je die foto's überhaupt? In ieder geval heb je wel skills." zei ik tegen hem en voelde toen ineens gerommel, als een soort van aardbeving, de lichten gingen allemaal uit en ineens was het super donker. Ik slikte en voelde een piep in mijn oren, iedereen werd wat onrustig en ik keek naar buiten en liep naar het raam, daar zag ik een zwart stipje die telkens groter werd, een enorm luide piep werd door de hele stad afgezonden en de ramen barstten, het voelde als of mijn hersenen zouden exploderen en ik proefde wat bloed doordat ik een bloedneus had, ik had mijn handen op mijn oren gedrukt en kneep mijn ogen dicht. Ik was duidelijk niet de enige, die dit had. De enige die er blijkbaar geen last van had.. Was Peter.
-
sorry dat het kort is! sad

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Peter:

We liepen nog een paar meter verder. "Foto's, ja ik heb eigenlijk geen idee, heb mazzel denk." zei ik en glimlachte haar, maar die stopte al snel tot ik voelde dat alles begon te schudden en de lichten uitvielen. Voor ik het wist, stond Julie bij het raam. Ik liep naar haar toe en hoorde de ramen al rinkelen voordat het glas rond slingerde trok ik haar naar de grond en ging voor haar zitten zodat het glas niet op haar kwam. Als het over was, zag ik dat ze haar handen over haar oren heen hielt. Ik hoorde wel een piep, maar zo hard was die niet. "Alles oke?" vroeg ik en keek haar aan. Een kleine knik zag ik en stond op. "Blijf hier." zei ik toen en liep snel naar de achter kamer en kleden mij snel om, sopte mijn eigen kleding weg en opende het raam. "Goed, laat eens zien wat er deze ochtend zo maakt." zei ik en sprong het raam uit, schoot een web omhoog en lande niet veel later op het gebouw van de Daily Bugle, keek rond maar zag niks. "Kom op, kom op laat je zien." mompelde ik.

Anoniem
YouTube-ster

motherofdragons schreef:
Julia
Ik knikte kort toen hij dat vroeg en toen was hij weg. Als of hij er nooit geweest was. Ik haalde diep adem en ik keek naar het glas, het was open dus was er best wel veel wind. Toen zag ik ineens een soort grijparm die zich om mijn lichaam zette, hij greep me uit het gebouw en toen zag ik wat het was, ik gilde keihard aangezien ik gewoon vastgehouden werd door iets wat ik niet kende. "Let go of me!" riep ik en ik keek naar de machine die zich vast klampte aan het gebouw en naar beneden liep met me. Ik slikte en werd best bang nu, wat wilde het met mij? Maar toen bedacht ik me dat mijn vader veel geld had, misschien wilde ze me kidnappen zodat hij geld zou betalen, ik slikte en kreeg tranen in mijn ogen. Ik zag dat mensen op de grond naar boven keken, ik hoopte gewoon dat iemand of iets me zou bevrijden. Ik sloot mijn ogen maar en probeerde me nog steeds los te krijgen, maar bedacht me toen dat als ik los zou komen ik sowieso zou vallen en dan.. Zou ik dood zijn, en dat wilde ik ook weer niet.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Peter:

Ik dacht dat er niks meer zou komen, tot ik voelde dat het gebouw trilde, keek naar beneden en zag toen dat Julie door een grijparm werd gepakt. "Daar komt niks van in." zei ik en sprong naar beneden, schoot mijn web naar de grijparm toe en trok die omhoog. "Laat haar los." zei ik kwaad en trok nog een keer hard aan het web waardoor de arm los kwam waar zij in vast werd gehouden. Zij kwam los en ik ving haar op en slingerde weg van dat ding. Niet veel later lande ik met haar achter het gebouw en zette haar neer. "Alles oke?" vroeg ik aan haar en keek even snel om, hopend dat dat ding achter ons aan was gegaan, maar al snel hoorde ik weer gegil en zuchtte. "Blijf uit de buurt oke." zei ik en draaide hierbij om om terug te gaan naar het ding. Ik wilde eens zien wat het nou was.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld