Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Lynx

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Daniela Fletcher.

Jij mag beginnen!

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Steve Celdar

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Steve

Ik zag nog steeds de angstige ogen van mijn vader voor me. Hij in zijn sterfbed, ik naast hem, in zijn favoriete stoel.
'Zoon, jij moet dit stadje zo goed mogelijk onderhouden. Ik heb heel mijn leven hierin gestoken. Zorg dat je een mooie vrouw vind en word gelukkig.'
Dat waren zijn laatste woorden. Ik zit nu al dagen in mijn kamer, met de deur op slot. Ik wilde nooit koning worden, ik had gehoopt altijd prins te kunnen blijven, maar dat was natuurlijk onzin. Dit was de droom van mijn vader, niet van mij.
Woest stond ik op en smeet een houten stoel door de ruimte. Hij kwam tegen de grijze bakstenen aan, een meter verderop. Ik schreeuwde en negeerde de wachters die angstig op de deur stonden te kloppen. 'Waarom heb je me hiermee achtergelaten?!' riep ik. Het weergalmde na tegen de stenen muren.
Ik herhaalde dit zinnetje talloze keren en uiteindelijk belande ik op mijn bed. Dit was de eerste keer dat ik huilde. Mijn gevoelens durfde toe te laten. Ik miste mijn vader.

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Daniela

Met een groot bak op mijn schouder, liep ik naar de put. Ik vulde het bak met wat water en ging toen voor het huis zitten. Snel begon ik kleding te wassen, hoe eerder ik begon, hoe sneller ik klaar was natuurlijk. Er liepen mensen lang en af en toe hoorde ik roddels over de koning, dat hij op sterven lag. Toen ik klaar was, liep ik het huis in. ''Is het waar, gaat de koning echt dood?'' vroeg ik aan mijn vader. Hij knikte, dus het was echt waar. Ik vond het wel jammer, hij was een erg goede koning. Nu zou zijn zoon de koning worden. De meeste mensen wisten niet of ze hem konden vertrouwen, ze dachten dat hij niet goed voor het land zou zorgen. Er werd namelijk verteld dat hij helemaal geen koning wou worden.
Mijn gedachten werden gewekt door mijn roepende zusje, ze wou graag naar de markt. Ik knikte en hing de kleding buiten op zodat het kon drogen. Ik kreeg een klein beetje geld van mijn vader zodat we benodigdheden konden kopen. Ik pakte haar kleine hand vast en liep samen met haar richting de markt.

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Steve

Ik besloot dat ik het beste voor mijn vader wilde. De delen van de kapotte stoel gooide ik in de hoek van de kamer en ik besloot een rondje te maken door het dorp, om de burgers beter te leren kennen. Ik wilde hun graag wat macht geven, om samen met mij beslissingen te nemen.
Toen ik de deur open draaide, viel er zowat vijf bewakers mijn kamer binnen.
'Ik heb toch gezegd dat ik niet zoveel bewaking wil aan mijn deur?' ik klonk boos. Ik haatte al die aandacht. Ik liep langs de verbaasde mannen heen, de poort uit.
Een paar burgers die op straat liepen, keken me raar aan of ze condoleerde me met het verlies van mijn vader. Ik knikte alleen maar. Eenmaal aangekomen op de markt, keek ik bij een aantal kraampjes.
Achter een van de kraampjes zat een vrouwtje van middelmatige leeftijd, met haar kleinkind. Ze zag er erg arm uit. Ik kocht bij haar een appel en liep verder.
Opeens viel me iets op. Een meisje met haar kleine zusje liep bij een kraampje te kijken. Het was duidelijk de het zusje wat wilde, maar dat ze het geld er niet voor hadden. Ik liep er naar toe en keek naar wat het meisje aan wees.
Ik pakte de armband van de tafel en gaf de man zijn geld. Daarna deed ik het bandje om de dunne pols van het meisje. Ik glimlachte naar haar.

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Daniela

Onderweg praatte mijn zusje erg veel, over wat ze allemaal later zou willen en over nog veel meer dingen. Ik knikte en lachte bijna alleen maar.
We waren eindelijk aan de markt aangekomen. Ik liep samen met mijn zusje naar een paar kraampjes. Ik kocht fruit, groente, alles wat we nodig hadden. We hadden nog erg weinig geld over, dus ik dacht na over wat we nog meer nodig hadden. Maar mijn zusje had andere dingen in gedachten. Ze trok me mee naar een sieraden kraam, ze verkochten er erg mooie dingen. ''Mag ik deze?'' vroeg ze. Ik bukte voor haar neer en streek door haar haren. ''We hebben momenteel niet zoveel geld bij ons, wanneer we weer komen, ga ik het zeker voor je kopen!'' zei ik. Daar kon ik niet zo zeker van zijn, ze leken best wel duur allemaal. We hadden altijd amper geld, nog maar net genoeg om te kunnen overleven.
Opeens kwam de koning naar ons toe, ik had niet eens gemerkt dat hij op de markt was. Hij kocht de armband die mijn zusje van mij vroeg. ''Dankjewel!'' zei ik glimlachend, het was echt heel lief wat hij deed. ''En ehm.. gecondoleerd..'' zei ik wat later.

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Steve

Ik was blij iemand gelukkig te kunnen maken met een armbandje. De oudere zus van het meisje condoleerde me en ik keek naar de grond. Het was een ongemakkelijk moment.
'Ik ben Steve.' Ik reikte mijn hand naar de hare, maar toen ze deze niet schudde, trok ik hem weer terug. Dit was een stomme actie. Iedereen kende me hier, dus zij zal dat ook wel doen.
Ik sloeg mijn hand tegen mijn nek en werd rood. Ik mompelde een 'gedag' en liep met gebogen hoofd terug naar mijn kasteel.

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Daniela

Ik merkte dat hij het erg ongemakkelijk vond, dat was het ook wel. Het was echt heel erg om iemand te verliezen. Ik had namelijk mijn moeder verloren en het duurt wel een tijdje voordat je er echt overheen bent.
Ik lachte eventjes. Ik lachte hem niet uit, maar ik vond het schattig. Hij was de koning tenslotte, iedereen wist zijn naam natuurlijk. Ik schudde zijn hand niet maar zei uiteindelijk wel mijn naam. Ik moest nog harder lachen toen hij rood werd. ''Het is niet erg hoor.'' zei ik keek hem achterna toen hij wegliep. Hij was best wel aardig.
Ik keek naar mijn zusje, die nog steeds erg trots was op haar armband. Ik kocht nog een paar dingen van de markt en liep toen weer met haar terug naar huis.

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Steve

Ik dacht er even goed over na dat ik een heel erg goed leven had. De mensen in het dorp waren arm en ik had alles wat ik maar wilde. Ik werd al rood bij de gedachten dat ik een verwend kind was.
Mijn gedachten probeerde ik te richten op het meisje wat ik vandaag ontmoet had, maar haar naam was ik vergeten. Ik sloeg mijn hand tegen mijn voorhoofd. Ik was zo verwend dat ik niet eens een naam kon onthouden.
Als ik morgen weer naar de markt zou gaan, moest ik haar vinden. Haar een diner aanbieden voor heel haar familie? Dat begon een beetje overdreven. Een onschuldige picknick dan, met haar zusje er bij? Dat moest kunnen.
Met mijn hoofd vol ideeën ging ik aan tafel zitten en at in stilte.

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Daniela

Onze vader vroeg direct hoe mijn zusje aan die armband kwam. ''De koning.'' zei ik zacht. Mijn vader zei altijd dat we nooit zomaar iets moesten aannemen van mensen die we niet kenden. Vooral zoiets niet, het was erg duur namelijk. Hij schudde zijn hoofd en liep weg. Wat moest ik anders doen? Tegen iemand van adel zeggen dat hij dat niet moest doen? Natuurlijk ging hij dan niet luisteren. Ik hoorde naar hem te luisteren, en hij niet naar mij. Zo ging het hier.
Ik keek naar buiten, zou ik morgen weer naar de markt gaan? Misschien zou ik de koning weer tegen komen. Hij leek me een erg leuk persoon om mee te praten. Trouwens, het werd best donker en het was bijna etenstijd. Dus het zou handig zijn als ik begon met koken. Ik stond met tegenzin op en begon aan het eten.
Toen het klaar was, legde ik alles klaar en we gingen met z'n allen aan tafel zitten.

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Steve

Ik staarde naar het plafond. Het lukte maar niet de slaap te pakken te krijgen. Ik was klaarwakker en dacht steeds aan het meisje. Opeens schoot haar naam me te binnen. Daniela.
Tevreden draaide ik me om in mijn tweepersoons bed. Het fluwelen deken kietelde mijn tenen. Voor de zoveelste keer sloot ik mijn ogen en eindelijk nam de dromenwereld me in zijn greep.
***
De volgende ochtend probeerde ik in te schatten hoe laat Daniela naar de markt zou gaan. Of ze zou niet gaan. Ik kon natuurlijk ook heel de dag blijven hangen daar, maar ik moest ook nog wat koninklijke dingetjes doen. Het laatste waar ik zin in had. Ik besloot om het ontbijt over te slaan en direct naar de markt te gaan, misschien was ze één van de vroege vogels.

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Daniela

Ik ruimde alles af toen we klaar waren. Na een tijdje, nadat we allemaal hadden gepraat en gezellig hadden gelachen, was het tijd om te gaan slapen omdat het erg laat was. Voor ons dan. Ik ging op de matras liggen die op de grond lag, mijn zusje lag naast mij. Ik dacht na over vandaag, het was een leuke dag en ik had er van genoten. Ik zou het wel over willen doen. Misschien was morgen die dag wel..
-
Ik werd wakker door het geluid van fluitende vogels en het licht dat naar binnen scheen. Ik rekte me uit en stond toen op. Mijn zusje was natuurlijk al op. Snel gingen we ontbijten, ik wou graag weer naar de markt, ik wist alleen nog niet zeker of ik mijn zusje mee zou nemen. Ik keek naar haar terwijl ik ondertussen ook aan het eten was. Waarschijnlijk zou ze zich erg vervelen met mijn vader in huis. Uiteindelijk besloot ik maar haar mee te nemen. Ik trok mijn jurk aan en liet mijn zusje mijn korset doen. Ze was misschien nog wel jong, maar ik had haar erg veel geleerd en ze kon het allemaal nog prima ook!

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Steve

Zodra ik een voet uit de poort had gezet, deed iedereen alsof ik een normaal persoon was. Dat leek ook zo, ik had een bruin kleed over me heengeslagen, de kroon van mijn vader lag nog in mijn kamer en ik had versleten kleren aan. Ik was onherkenbaar. Met mijn map onder mijn arm liep ik door naar het dorpsplein, waar de koning zelf of zijn hulpje dingen aankondigde. Ik hing er mijn affiche aan, waarop stond dat de burgers meer rechten kregen. Ik had geen zin in een toespraak en de daar bij horende stakingen.
Voorzichtig sloop ik weer weg en ging ergens aan de kant zitten, niemand merkte dat op. Iedereen was hier zo gelijk als wat en niks was interessant.

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Kristina

Ik deed nog een paar dingen die nodig waren voordat ik uit huis ging. Mijn vader vroeg waarom ik alweer naar de markt ging, want we hadden niks nodig voor vandaag. Ik haalde gewoon mijn schouders op en liep met mijn zusje het huis uit, op naar de markt.
Toen we er waren, zag ik niet alle mensen de hele tijd een bepaalde kant op kijken. Dat deden ze meestal als de koning er was. Dus hij was er niet. Ik zuchtte eventjes en liep was door de markt. Ondertussen zag ik ook affiches staan waarop stond dat we meer rechten zouden krijgen, dat was nieuw. Het boeide me eigenlijk niet zo heel veel dus ik liep door naar het bos. Het was daar altijd erg rustig en het geluid van dieren was er altijd zo mooi. Het was mijn lievelingsplek. We liepen richting het bos, en toen we er waren, gingen we aan de vijver zitten. Ik vond het wel leuk om naar de vissen te kijken. Ik sloot mijn ogen en luisterde naar geluiden die uit de verte kwamen.

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Steve

Ik merkte Daniela op en het was duidelijk dat ze mij niet zag. Haar zusje had me wel gezien, maar ze hield haar mond. Toen Daniela weg liep, sloop ik achter de twee aan.
Ze zaten bij de vijver in het bos. Ik kwam hier nauwelijks, maar het was een prachtige plek. De vogeltjes floten hun liedje en het water gaf me een rustgevend gevoel.
Ik liep dichterbij en toen ik achter Daniela stond, legde ik zachtjes mijn hand op haar schouder. Ik was bang voor haar reactie, maar het leek even alsof ze me niet herkende. 'Ik ben het, Steve.'

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Daniela

Ik haalde diep adem en mijn zusje bleef maar door ratelen over van alles en nog wat. Ik luisterde eigenlijk niet eens, dat merkte ze ook wel maar het boeide haar niet en ze bleef gewoon door gaan. Ik focuste me niet op haar, maar nog steeds naar de geluiden.
Opeens hoorde ik dat er iemand aan kwam, ik deed mijn ogen open en bleef naar voren kijken. Waarschijnlijk zou die persoon gewoon doorlopen. Maar nee, die persoon legde zijn hand op mijn schouder. Ik keek naar achter en het was een persoon dat ik niet herkende. Ik keek hem verwarrend aan en wachtte tot hij iets zou zeggen. ''Oh, sorry! Ik herkende je niet!'' lachte ik toen hij zei dat hij Steve was. Hij zag er vandaag er anders uit. Een beetje.. Zoals ons, hij had versleten kleding aan. ''Dit is de eerste keer dat ik een koning zoiets zie dragen.''

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld