Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
 Ik wens jullie allemaal een hele fijne en veilige jaarwisseling toe
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
Forum
Startalk
Blogstatistieken
Vriendenbeheer



Topics   Berichten
21 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Pagina: | Volgende | Laatste
Orpg ft Dauntless
Capitol
Straatmuzikant



Capitol schreef:
Wij weten jij niet :)

Rose - 16 jaar - soms brutaal - rmjw.
17
Posts: 2279
Datum: 13-06-2015 21:38
Dauntless
Wereldberoemd



Dauntless schreef:
Hadrian Pentragon ~ 18 (in werkelijkheid zo oud dat hij zijn exacte leeftijd niet meer kent) ~ vampier 


ivm met de verhaallijn is het misschien het makkelijkst dat jij begint c:.
18
Posts: 18672
Datum: 13-06-2015 21:42
Capitol
Straatmuzikant



Capitol schreef:
Rose.

Het was weer een normale schooldag. Iedereen was net gekleed zoals altijd behalve ik. Ik vond de stijl vreselijk wat ze droegen. Mijn moeder haatte me kledingstijl maar ik trok me er niks van aan. Ik ging bij mijn vriendengroepje zitten en ze hadden het zoals altijd weer over vampieren. Iedereen geloofde er op school in. Ik natuurlijk niet vampieren zijn gewoon nep het zijn spookverhalen die door de jaren zijn doorverteld. Iedereen vond het knap dat ik het niet geloofde maar ik trok me er niks van aan. 
17
Posts: 2279
Datum: 13-06-2015 21:46
Dauntless
Wereldberoemd



Dauntless schreef:
Hadrian wandelde doelloos rond in het grote landhuis. Zijn stappen echode door de gangen. Het werd steeds moeilijker en moeilijker om ongezien in het dorp te jagen. Mensen werden steeds voorzichtiger, bang voor de vampiers die s'nachts op de dool waren. De manieren waarop ze zich probeerden te beschermen mochten dan wel de grootste flauwekul zijn die Hadrian ooit had meegemaakt, hun extra waakzaamheid, maakte het alsnog moeilijker ongezien toe te slaan. 
Ook waagde niemand meer in het bos. Zelfs reizigers die van verre steden kwamen waren op de hoogte van het oude vervloekte landhuis. De laatste dagen had Hadrian op dieren moeten overleven en dat maakte zijn humeur niet bepaald opgewekt, al was er niemand buiten zichzelf waar hij het op kon afreageren. 
Hij er wel eens aan gedacht er zelf een einde aan te maken, aan al deze ellende. Het eeuwige leven. De eerste jaren was het fantastisch, maar het ging snel vervelen. Uiteindelijk waren er meer nadelen dan voordelen. In het begin had hij niet gesnapt hoe dit ooit een vloek kon zijn, maar nu, nu hij al eeuwen op de aarde ronddoolde werd hem dat duidelijk.
18
Posts: 18672
Datum: 13-06-2015 21:53
Capitol
Straatmuzikant



Capitol schreef:
Rose.

Een meisje komt naar me toe en zegt ''oke, dus jij bent toch niet bang voor vampieren? bewijs het ga vanavond in het bos slapen waar ze zeggen dat er vampieren zijn'' en ze glimlacht gemeen. Ik werd toch een beetje bang maar ik zeg snel ''oke is goed, vampieren zijn nep dat overleef ik makkelijk'' en ik glimlach gemeen terug. Sinds ik ''ja''heb gezegd heeft iedereen het erover er komen veel mensen naar me toe en zeggen ''ga je het echt doen?'' ik snap gewoon niet wat mensen inzien in vampieren. Vampieren zijn gewoon beesten die zijn verzonnen en verder niks.
17
Posts: 2279
Datum: 13-06-2015 21:56
Dauntless
Wereldberoemd



Dauntless schreef:
De avond viel, Hadrian had nood aan voedsel. Aangezien hij enkele dagen geleden de stad in getrokken was zou hij zich nu tevreden moesten stellen met een hertje of een ander boswezen. Verveeld slenterde hij het landhuis uit. Hij had geen haast, hij had tijd genoeg om te doen wat hij wilde. Zelfs de zon hield hem niet tegen. Een amulet gemaakt van lapis lazuli zorgde ervoor dat hij zelfs midden in de dag over kon gaan en staan waar hij wilde. 
Het was een frisse avond. Een briesje ging voorbij en voerde met zich allemaal verschillende geuren mee: dieren, planten, een mens. Wacht, rook hij dat goed, een mens in het bos. Eindelijk was het geluk aan zijn kant. Hij snoof nog een keer, om zeker te zijn dat zijn honger hem niet bedroog. Nee, er was absoluut een mens in het bos en als zijn neus hem niet bedroog was het een jong meisje, heerlijk dus. In zijn hoofd bedacht hij al hoe haar bloed zijn mond in stroomde. Hij zou haar natuurlijk niet meteen bespringen, maar het rustiger aanpakken. Hij zou hier iets speciaal van maken.
18
Posts: 18672
Datum: 13-06-2015 22:26
Capitol
Straatmuzikant



Capitol schreef:
Rose.
Ik loop in het bos en het word toch wel wat enger.. Ik zet mijn tentje op en ik leg de spullen klaar voor vannacht. Ik snap nooit waarom ik hier aanmeedoe maarja ik moet het bewijzen dat ik niet bang ben. Ik hoor wel wat geritsel maar dat is vast een vogel of een diertje. Want er zijn veel dieren in het bos. Er is ook een heel groot landhuis wat een eindje verderop staat. Het is erg mooi en ik zou er wel eens in willen kijken. Zelf woon ik in een niet zo groot huis. En ik woon ook met mn hele familie in een huis en dat is soms zwaar. Want als je de oudste bent ben je toch wel verstandig en er zijn vooral jonge kinderen die de hele tijd schreeuwen. 
17
Posts: 2279
Datum: 13-06-2015 22:31 | Aantal keer gewijzigd: 1
Dauntless
Wereldberoemd



Dauntless schreef:
Hadrian volgde de geur. Hij hield zich op een afstandje verborgen in de schaduwen. Zijn prooi had een tent opgezet. Dit meisje moest ofwel dom zijn, ofwel roekeloos dat ze hier durfde overnachten. Hij stapte uit het donker naar de tent en kuchte om zijn aanwezigheid bekend te maken. "Als je wilt mag je ook de nacht bij mij doorbrengen, dat is zoveel comfortabeler dan in een tent. Het is hier trouwens s'nachts niet zo veilig, roofdieren zoals beren en wolven verkiezen op dit tijdstip te jagen. Ik woon niet zo ver hier vandaag, het grote landhuis. Waarschijnlijk heb je er wel verhalen over gehoord." Hadrian lachte en leunde tegen een boom aan, wachtend op haar antwoord.
18
Posts: 18672
Datum: 14-06-2015 12:11
Capitol
Straatmuzikant



Capitol schreef:
Rose.

Als er opeens een jongen komt bied hij aan of ik in zijn huis wil slapen.. Ik kijk hem aan en ik zeg ''uhm... oke is goed'' hij zegt dat het s'nachts niet zo veilig is toen hij het over beren had en wolven. Was ik al gelijk bang dus ik twijfelde niet aan mn antwoord. Als hij zegt dat hij in het grote landhuis woont. Kijk ik naar het landhuis en ik zeg zachtjes ''je droom komt uit Rose'' Ik zeg tegen de jongen ''wat is je naam eigenlijk?''
17
Posts: 2279
Datum: 14-06-2015 13:32
Dauntless
Wereldberoemd



Dauntless schreef:
"Hadrian, Hadrian Pentragon, met wie heb ik het genoegen?" vroeg hij terwijl hij haar naar het landhuis begeleidde. "Wat doet een dame als u trouwens op dit tijdstip in het bos, als ik zo onbeleefd mag zijn het te vragen." zei hij terwijl hij de deur van zijn woonplaats achter hen sloot en deze op slot deed zonder dat ze het zou merken. 
Hij was nieuwsgierig naar wat haar hier bracht, een heerlijke maaltijd vlak voor zijn deur. 
Het landhuis was stoffig en hier en daar vervallen. Hadrian ruimde wel op maar echt poetsen was net een stap te ver. Vroeger in zijn menselijk leven had hij daar personeel voor gehad. Hij ging haar voor naar de tweede verdieping en liet haar binnen in een kamer met uitzicht op de tuin. In het midden stond een groot hemelbed en links tegen de muur een gigantische kast van mahoniehout. "Ik hoop dat dit geschikt is. Er zijn nog wel een paar andere kamers, maar deze heeft het mooiste uitzicht." De volle maan verlichtte het geheel met een zilverachtige gloed.
18
Posts: 18672
Datum: 14-06-2015 14:17
Capitol
Straatmuzikant



Capitol schreef:
Rose.
Ik stel me zelf voor en ik zeg ''Rose, Rose hattaway'' we gingen richting het landhuis. Het was super mooi en heel erg groot. Als hij vraagt wat ik hier doe antwoord ik ''Misschien als je het al weet, geloven mensen in dit land in vampieren ik geloof er dus helemaal niks van dus ik moest het bewijzen om in dit bos te gaan slapen'' ik loop verder het huis en Hadrian begleid me naar de tweede verdieping. Ik kwam in een hemels kamer. Het was zo groot. Er was een gigantische kast en een super mooi hemelbed. Ik kijk hem aan en ik zeg ''wauw dit is echt mooi, als klein kind droomde ik van deze kamer'' en ik ga op het bed zitten. Het bed is lekker zacht en als het moet slaap ik er zo in weg.
17
Posts: 2279
Datum: 14-06-2015 14:26
Dauntless
Wereldberoemd



Dauntless schreef:
"Vampieren, wie gelooft daar nu in." Zei Hadrian lachend terwijl hij rustig de deur op slot draaide en de gordijnen dichttrok waardoor de kamer totaal duister werd. Hij trok zijn jas uit en hing deze rustig over een stoel. "De mensen zouden nog hun eigen kinderen doorboren, bang dat ze vampiers waren. Het doet me goed te horen dat er tenminste nog één iemand is met gezond verstand. Jammer dat ik je nu ga doden. Ik krijg niet zo vaak bezoek zie je en het zou geweldig zijn om nog wat met je te praten, maar het is al weer een hele tijd geleden dat ik gegeten heb en je hebt er geen idee van hoe moeilijk het is om me op dit moment te beheersen. Het zit zo, al die mensen hebben gelijk. Vampiers bestaan wel degelijk en jij hebt de eer er eentje in levende of beter gezegd dode lijve te ontmoeten. Dus als je zo vriendelijk wilt zijn op het bed te gaan liggen, dit zal maar even pijn doen." Het kleine beetje maanlicht dat nog binnenviel verlichtten zijn scherpe hoektanden en rode ogen die nu zichtbaar waren.
18
Posts: 18672
Datum: 14-06-2015 16:08
Capitol
Straatmuzikant



Capitol schreef:
Rose.

Als hij de deur opslot doet en de gordijnen wat dicht doe zeg ik een beetje angstig "wat doe je...." als hij zn jas uitrekt vraag ik me af wat hij wilt doen. Als hij zegt dat die me gaat doden ga ik met stapjes achteruit op het bed. En ik kijk hem beangstigd aan. Als hij zegt dat vampieren bestaan en dat ik er nu een in levende lijven heb gezien wil ik het nog niet geloven. Als ik zn rode ogen zien en zn hoektanden word ik super bang ik blijf verstijfd op dat bed liggen. Ik kan nu niks doen ik heb te maken met een vampier ik ben machteloos.
17
Posts: 2279
Datum: 14-06-2015 16:17
Dauntless
Wereldberoemd



Dauntless schreef:
Hij grijnsde toen hij haar bange uitdrukking zag, ze kon geen kant meer op en beseft dat maar al te goed. "Precies de reactie waarop ik hoopte." zei hij en plaatste zijn tanden in haar hals. Al snel stroomde haar overheerlijke bloed zijn mond in. Gulzig dronk hij en besefte dat als hij haar in leven zou laten hij voor altijd bloed zou hebben. Hij zou haar als zijn eigen kleine buffet kunnen houden en zij kon leven in het kasteel waar ze altijd van gedroomd had, een eerlijke deal. Net voor het punt dat ze teveel bloed zou verliezen om te sterven hield hij op. De bijtwond op haar hals genas vrijwel meteen. Een beet veranderde haar niet in een vampier, nee daar was heel wat meer voor nodig. Hij liet haar bewusteloze lichaam achter op het bed. De kussens en lakens zagen rood van het bloed. Nu ze hier toch was kon ze ook als zijn bediende werken, verzet bieden kon ze niet, want dan zou hij toeslaan en haar meteen doden. Hij ging de kamer uit, weg van de geur van bloed. Hij mocht dan wel al oud zijn, nog altijd was hij niet zeker of hij zich kon bedwingen toch de laatste druppels uit haar te drinken. 
18
Posts: 18672
Datum: 14-06-2015 16:24
Capitol
Straatmuzikant



Capitol schreef:
Rose.

Als Hadrian zn tanden in mn hals zet kreun ik van de pijn hij zuigt letterlijk bijna al mn bloed eruit. Het duurde lang tot dat hij stopte de wond ging gelijk weg. Ik vroeg me af hoe dit kan maar ik heb al te veel meegemaakt ik ben nu een buffet van een vampier. Ik sliep bewusteloos in slaap..... op het mooie hemelsbed. Ik rook nog wel wat bloed maar verder niks. Ik sliep door tot dat ik op een gegeven moment wakker werd. Ik word verschrikt wakker en ik kijk om me heen. Opeens was al het bloed weg. Ik loop voorzichtig naar beneden en ik zeg tegen de jongen die in de woonkamer zit ''wa..waar ben ik... ik sliep toch buiten Hadrian?'' en ik kijk hem verschrikt aan.
17
Posts: 2279
Datum: 14-06-2015 16:45
Dauntless
Wereldberoemd



Dauntless schreef:
Hadrian zat rustig door een dik, oud boek te bladeren toen Rose de woonkamer in kwam. "Geheugenverlies treedt vaak op na een tekort van bloed. Het is best mogelijk dat alles dat gisteren gebeurd is nogal wazig is, maar misschien dat je je dit nog wel herinnert." Even ontblootte hij zijn hoektanden en ging toen rustig door met lezen. 
"Ik was van plan je te doden, weet je, maar toen kreeg ik een veel beter idee. Jij blijft hier, wonen in het huis waar je altijd van hebt gedroomd en ik drink af en toe je bloed. Je kan trouwens toch niet weg. Alles zit op slot en zelfs als je ontsnapte zou ik het meteen ruiken en je binnen enkele seconden inhalen." Hij sloot het boek en stond op.
"Zo waarschijnlijk heb je wel honger. Ik ben s'ochtends vroeg de stad in gegaan om eten te kopen. Het is al een tijd geleden dus wist ik niet precies wat en hoeveel je precies at, maar er zal toch wel iets tussen zitten dat je lust."
18
Posts: 18672
Datum: 14-06-2015 18:56
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Pagina: | Volgende | Laatste
© 2024 | CONTACT | VOORWAARDEN & PRIVACY | KOOP CREDITS