Orpg w// CreepDoll - Forum - Virtual Popstar

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg w// CreepDoll

Anoniem
Straatmuzikant

TheGreyLady schreef:
Mijn personage:
Naam: Kristen Natalie Bell
Leeftijd: 16 jaar
Hobbies: lezen, schrijven (ze wilt schrijver worden), muziek luisteren
Persoonlijkheid: Ze kan lief zijn als ze je goed kent, maar tegen mensen die ze niet persoonlijk kent kan ze nogal hard overkomen. Verder is ze iemand dat hard werkt om te bereiken wat ze wilt.
Uiterlijk: Komt nog

Anoniem
Straatmuzikant

TheGreyLady schreef:
Kristen:
De kamer staat vol met verhuisdozen. Kristen zucht. Ze wilt niet verhuizen. Ze woont er al vanaf haar geboorte en haar vrienden heeft ze hier. Straks moet ze nieuwe vrienden maken, maar Kristen heeft geen idee hoe ze dat gaat doen. " Kris de verhuiswagen is er, help je even met de dozen in de verhuiswagen zetten? " vraagt José, de moeder van Kristen.
" Ik wil niet eens verhuizen dus waarom zou ik mee helpen? " Vraagt Kristen geïrriteerd. " Je hebt geen keus, we verhuizen toch wel, dus dan kan je net zo goed even helpen. " zegt José. Kris pakt een doos en brengt hem naar de verhuiswagen. Wanneer ze de doos erin heeft gezet en ze weer naar binnen wilt lopen staat ze ineens oog in oog met haar beste vriendin, Francine. Kristen schrikt en begint dan te lachen. " Fran wat doe je hier?! " vraagt ze enthousiast. " Ik kom je uitzwaaien natuurlijk. Je verhuist naar de andere kant van het land. " zegt Francine. Kristen knikt. " Er moeten nog wat dozen in de wagen, help je mee?" Als even later alle dozen in de wagen staan, loopt Kris nog een laatste rondje door het huis. " Ik ga het hier missen. " zucht ze. Ze omhelst Francine en stapt in de auto.

Anoniem
Straatmuzikant

TheGreyLady schreef:
Kristen:
Die avond en nacht hebben ze alle spullen uit de verhuisdozen uitgepakt en opgeruimd. Bestek in de bestek la, waar moet die leuke vaas? Op dat kastje of op de tv kast naast de tv, waar ze ook al een uur mee bezig zijn geweest om dat ding aan te sluiten. Kristen loopt rond 3:00 uur 's nachts dood moe naar boven. Haar kamer is nu wel groter en hij is super leuk ingericht. Kristens vorige kamer is nooit iets aan veranderd sinds ze zes was. Roze behang met prinsesjes erop... Ze had wel een grotere bed gekregen want toen ze 9 was groeide ze heel snel. Ze was al groter dan het gemiddelde kind uit haar klas, maar omdat ze dat bed al vanaf haar 10e heeft, heeft ze een nieuw bed gekregen voor in het nieuwe huis. Wat ze rond half een 's nachts nog in elkaar heeft gezet en heeft opgemaakt met haar nieuwe beddengoed. Vroeger had ze altijd een eenpersoonsbed maar nu heeft ze een tweepersoonsbed wat Kristen dus heerlijk vindt. Kristen laat zich vallen op haar bed en zucht. Ze draait zich om en valt binnen een paar seconden in slaap. Na 4 uur slapen gaat haar wekker. Moe en chagrijnig slaat Kris dat ding uit. Ze staat op uit bed en stapt onder de douche. Oja, nog een voordeel, een eigen badkamer, maar nog steeds zou ze niets anders willen dan terug naar haar oude huis. Wanneer Kristen klaar is met douchen, droogt ze haar krullerige haar, kleedt ze zich aan en doet wat make-up op. Dan loopt Kris naar beneden en pakt wat yoghurt uit de koelkast. Ze doet de yoghurt in een grote kom en gooit er wat cruesli bij. Haar ouders liggen nog op bed. Haar moeder hoeft overmorgen pas te beginnen met werken en haar vader werkt bij de brandweer. Hij doet nachtdiensten. Hij moet vanavond beginnen. Wanneer Kris haar yoghurt op is ziet ze dat ze nog maar 10 minuten heeft om op school te komen. Dat wordt doortrappen. Ze pakt haar tas en sleutel en springt op haar fiets. Als ze op school is loopt ze een trap naar boven en een gangetje in. Lokaal 119, 118, 117, 116, 115, 114, 113, 112, 111, 110. Ze opent de deur van lokaal 110 en ziet dat iedereen al in de klas zit. De leraar loopt naar haar toe en schudt Kris haar hand. " Hallo, jij bent Kristen? Ik ben meneer van den Heuvel. Daar is nog een plekje vrij, naast dat meisje met het zwarte haar. " Kris loopt naar haar plek toe en pakt haar boeken.

Anoniem
Straatmuzikant

TheGreyLady schreef:
Kristen:
Een paar minuten later gaat de deur van het klaslokaal ineens open. Er verschijnt een knappe jongen in de deuropening. Hij kijkt de klas rond en zijn blik blijft op Kristen rusten. Ze keek de jongen recht in de ogen en Kirsten voelt zich ineens raar. Alsof er een lichte, koele wind om haar heen dwarrelt. Ze haalt haar hand door haar haren en kijkt dan naar haar bureau. " Wat was dat? " mompelt Kris.
De bel gaat. Kristen staat op en doet haar boeken in haar tas, hangt haar tas over haar schouders en loopt richting de volgende les.

Anoniem
Straatmuzikant

TheGreyLady schreef:
Kristen:
Ze kon het lokaal niet vinden en besloot maar een lesje te skippen. Kris loopt naar buiten en ziet de jongen onder een boom zitten. Alweer had ze dat gevoel, de wind.. Kristen liep door naar een picknick bankje waar niemand op zat en ze ging zitten, pakte haar telefoon uit haar tas en deed oortjes in. Ze luistert muziek die niet veel mensen luisteren. Metal, klassiek. Die staan eigenlijk tegenover elkaar, maar ze vindt het allebei even mooi.

Anoniem
Straatmuzikant

TheGreyLady schreef:
Kristen:
Ze zat een beetje in haar telefoon met haar gedachtes, maar voelde even later iets heel sterks. Wat weet ze niet. Kristen deed haar ogen van haar telefoon af en ze gingen meteen naar de boom waar die jongen zat. Zat..... Ze keek voor zich. " Ehh, hi " De jongen zat ineens tegenover Kris aan de picknick tafel. Gek genoeg ergerde ze zich er niet aan.

Anoniem
Straatmuzikant

TheGreyLady schreef:
Ik ga ook even in de ik-persoon praten. Is wel iets makkelijker
------------------------
Kristen:
" Opzich wel ja. " Lieg ik wanneer hij vraagt of ik de weg kan vinden. " Stan. " Herhaal ik. Die naam heb ik m'n moeder weleens horen zeggen wanneer ze een discussie met mijn vader had. " Kris, nouja eigenlijk Kristen, maar noem me maar gewoon Kris. " Ik kijk Stan aan en voel de wind of wat het ook is sterker worden. Is dit wel menselijk? Vraag ik me af. " Ik luister graag naar metal en klassiek. " Hij zegt dat als ik iets wil weten dat ik het aan hem moet vragen. " Thanks, jij bent ook aan het skippen he? " Ik glimlach naar Stan

Anoniem
Straatmuzikant

TheGreyLady schreef:
Kristen:
Mijn ogen werden even groot. " Ik heb niet eens de tijd ervoor om m'n huiswerk voor morgen te doen. Als we die krijgen tenminste. " Mijn hoofd is een grote warboel waardoor ik me nooit kan concentreren. In mijn leven gebeuren teveel dingen die zoveel tijd innemen, dat ik bijna geen tijd meer voor mezelf heb. " Heb je iets tegen rokers of wil je ook? " vraag ik terwijl ik mn pakje sigaretten uit mijn tas haal. " Als je er iets tegen hebt wacht ik wel na schooltijd. " Ik kijk Stan aan.

Anoniem
Straatmuzikant

TheGreyLady schreef:
Kristen:
Ik steek een sigaret aan. " Ah dat is aardig van je. " Ineens stond Stan op. Er is iets vreemds aan hem, maar dat maakt hem juist leuker. " Zou je dat willen doen? " vraag ik wanneer hij aanbiedt dat hij nu wel wilt helpen.

Anoniem
Straatmuzikant

TheGreyLady schreef:
Kristen:
Wanneer we klaar zijn met mij bij te spijkeren, gaat de laatste bel. Stan en ik hebben zowat alle lessen geskipt. Op mijn eerste dag. Eventjes glimlach ik. " Heel erg bedankt, Stan, dat je de moeite voor mij hebt genomen. Tot morgen! " Zeg ik en ik sta op en ik kijk Stan na terwijl hij weg loopt. Dan loop ik richting huis. Ik voel me vreemd. Alsof de wind van elke kant tegen mij aan blaast. Het is deze keer een warme wind. Ik voel me koortsachtig worden en ik besluit ergens op een bankje te gaan zitten. Mijn gedachtes lijken zich te blokkeren. Ik kan niet logisch meer nadenken. Ik probeer me op een gedachte te focussen. De eerste beste gedachte die langskomt. " Stan. " mompel ik.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld