Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Ik wens jullie allemaal een hele fijne en veilige jaarwisseling toe
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Pagina: | Volgende | Laatste
Orpg w// Mellifluous
Anoniem
Straatmuzikant



Met dubbelrol. Mijn personages:
 
Naam: Vanessa Bennett (wordt het liefst Nes of Nessie genoemd)
Leeftijd: 17 jaar
Soort wezen: Heks
Persoonlijkheid: Lief, kan makkelijk vrienden maken, als ze je niet mag dan laat ze je lijden.
Verleden: 
De moeder van Vanessa is overleden toen ze jong was. Ze zeggen een auto-ongeluk, maar Vanessa heeft het gevoel dat dat niet het geval is. Ze gebruikt haar krachten om erachter te komen wat werkelijk is gebeurt. Vanessa haar vader was weggegaan bij haar moeder toen hij erachter kwam dat Vanessa's moeder zwanger was. Toen Vanessa haar moeder overleed heeft ze een hele tijd bij haar tante genaamd Josie gewoond, maar toen raakte ze voor een deel verlamd door een ziekte, waardoor ze niet meer voor Vanessa kon zorgen. Vanessa haar vader besloot voor Vanessa te gaan zorgen toen ze 14 was. Sindsdien heeft Vanessa een erg goede band met haar vader, ookal heeft hij haar en haar moeder in de steek gelaten. 
Uiterlijk: http://data.whicdn.com/images/149182751/superthumb.jpg

Naam: James Oliver Vanderbilt
Leeftijd: Op zijn 18e is hij in een vampier veranderd, dus hij ziet er ook uit als een 18 jarige. In werkelijkheid is hij 192 jaar oud.
Soort wezen: Vampier
Persoonlijkheid: Hij komt heel hard over, maar als je hem leert kennen en hij mag jou, dan is hij heel lief en zorgzaam.
Verleden: 
De familie Vanderbilt gaat meer dan 1000 jaar terug. Dochters en zoons werden door hun ouders op de 18e levensjaar veranderd in vampiers, maar iedereen uit de familie werd vermoord door vampieren jagers, behalve James. Hij besloot zijn gevoelens uit te zetten en te vluchten. Tot de dag van vandaag staan zijn gevoelens nog steeds uit en is hij nog steeds op de vlucht. Telkens als hij naar een andere stad/dorp gaat maakt hij veel slachtoffers en gaat hij weer verder, maar deze keer gaat dat anders...
Uiterlijk: http://weheartit.com/entry/185618136/search?context_type=search&context_user=alexxcano&page=9&query=handsome+man
Anoniem
Straatmuzikant



Vanessa:
Vanessa schrikt wakker door een schrille gil. Ze kijkt naar haar wekker. 4 uur 's nachts gadverdamme. Denkt ze. Ze staat met veel moeite op en schuift haar gordijn opzij. Niks, ze ziet niks verdachts. "Ik zal wel weer gedroomd hebben" mompelt Nes. 

James:
"Je bent niet sneller en niet sterker dan ik. Dus blijf staan, rennen heeft geen zin." Zegt James dreigend tegen een vrouw in de 20. Hij rent in zijn snelheid naar haar toe en bijt haar in haar nek, maar dan begint ze te gillen dus hij trekt met een ruk haar hart eruit. Dan rent James weer terug naar een verlaten boerderij waar hij veilig is, voor nu. 
Mellifluous
Straatmuzikant



Lucia White (Lucy) ~ 16 jaar ~ Sylfide, een soort vuurgeest in vaste vorm, leven langer dan mensen maar kunnen wel dood gaan aan ouderdom. Vroeger waren de "natuurgeesten" de meest elegante wezens die er waren maar in de loop der jaren hebben ze zich goed aangepast en passen goed onder de mensheid. Ze hebben krachten van hun eigen element ~ Lucia is meestal een lief en elegant meisje, maar kan erg bot zijn als het nodig is ~ Ze heeft nooit echte ouders gekend en is daardoor erg zelfstadig ~ Ze heeft diep blauwe ogen, licht rood haar en een paar rode vlekken in haar gezicht die ze goed probeert te verbergen.

Jayson Bellamy Moore ~ 18 jaar ~ Weerwolf ~ Hij heeft twee totaal verschillende kanten, een goede en verzorgende kant en een koude, harde kant ~ Hij heeft bruin haar dat net lang genoeg is om er een hand doorheen te halen en bruine ogen ~ Ik moet m nog even verder uitwerken maar dat doe ik later wel ^^

In een oud dorpje dat net verlaten lijkt, gebeurt bijna niets. Totdat een oude mannelijke vampier terugkeert en er steeds meer mensen verdwijnen. 3 andere magische wezens ontmoeten elkaar op een speciale school voor magische wezens buiten het dorp. Ze praten met elkaar over de verdwijningen en besluiten degene die de verdwijningen veroorzaakt te achterhalen en te vermoorden, maar als ze hem gevonden hebben wordt een meisje verliefd op de jager. 

Mellifluous
Straatmuzikant



Lucia
'Oh nee, nee!' Lucia probeerde tevergeefs met haar voet het vuurtje dat ze zojuist per ongeluk had gemaakt uit te stampen. Ze zuchtte geïrriteerd toen het niet uit wou gaan. Ze zag hoe de vlammen aan de lange grassprieten begonnen te likken.
'Aah, dit was niet de bedoeling, absoluut niet de bedoeling!' Fluisterde ze zachtjes in haarzelf.

Jayson
Jayson tikte zenuwachtig met zijn voet tegen de muur. Het was nog vroeg, maar Jayson had geen besef van de tijd. Hij dacht alleen maar aan hoe hij het onschuldige meisje aan stukken had gescheurd. Zo wou hij helemaal niet zijn, niet dat hij er veel aan kon doen, maar toch.
Anoniem
Straatmuzikant



Vanessa:
Binnen een paar seconde valt Vanessa weer in slaap. Om 7:00 uur wordt ze weer wakker. Ze zucht en staat op uit haar bed, maar dan valt ze weer achterover op haar bed. "De zwaartekracht werkt niet echt mee vandaag of wel?" Lacht Nessies vader die met een ontbijtje op een dienblad bij Vanessa's deur staat. Vanessa lacht en loopt naar haar vader toe en geeft hem een kus op zijn wang. "Hoi pap". Wanneer hij Vanessa het dienblad geeft knikt Vanessa dankbaar en ze gaat weer in bed zitten. Als ze haar ontbijt op heeft, loopt ze naar de douche en zet hem aan. Even later staat ze voor haar spiegel. Vanessa doet wat mascara op en krult de onderkant van haar haren en dan ziet ze dat het al 10 voor half negen is. Ze grijpt haar tas van haar stoel en rent naar beneden. "Doei pap!" Roept ze. "Succes op je eerste dag op school!" Roept hij terug. 
Als ze op school is rent ze meteen door naar het Engels lokaal. Wanneer ze binnenkomt staart iedereen Vanessa aan. De docente loopt naar haar toe en geeft Nes een hand. "Hallo, ik ben mevrouw Parkinson. Jij bent Vanessa?" "Nes" verbeterd Vanessa haar. Ze haat het wanneer mensen haar hele naam noemen. "Vanessa daar is nog een plekje vrij, ga maar zitten" zegt mevrouw Parkinson. Vanessa ziet een meisje met licht rood haar zitten en gaat naast haar zitten. Ze glimlacht naar het meisje en pakt dan haar boeken uit haar tas. 

James: 
James wordt rond 7:30 wakker op een bankje in de schuur van de verlaten boerderij. Er staat een fles met drank naast hem en hij neemt een grote slok. Het stilt zijn dorst niet, maar hij kan niet naar buiten om te jagen. Het is overdag en James kan niet tegen daglicht. Hij heeft weleens gehoord van heksen die een spreuk over een vampier uitspraken waardoor ze in het zonlicht konden komen, maar hij heeft in zijn vele levensjaren geen een heks kunnen vinden. Zouden ze wel bestaan? Vraagt James zich af. 
Mellifluous
Straatmuzikant



Lucia
Lucia keek vluchtig om zich heen, geen mens te bekennen. Ze slikte even en liep langzaam weg. Er was geen enkele mogelijkheid dat ze dit in haar eentje uit zou kunnen krijgen. Bovendien had ze geen mobieltje bij zich. Toen de zon net boven de horizon opkwam, was ze in haar kleine gezellige huisje. Ze had gewoon een heel brandend bos achter zich gelaten, hoe stom is dat?! Ze hadden het inmiddels wel geblust, toch?
Een paar uur later liep Lucia het klaslokaal in. Zuchtend liet Lucia haar tas op tafel ploffen en pakte haar boeken. Ze richtte haar aandacht op de stoelpoot van de tafel daarvoor. Zouden er dieren in dat bos wonen? Het bleek een steeds slechter idee geweest om gewoon weg te lopen. Lucia schrok op uit haar gedachten toen er iemand naast haar kwam zitten.

Jayson
Toen hij op zijn elleboog overeind kwam en zijn shirt lostrok van het zweet doordrenkte matras, voelde Jayson de pijn in zijn spieren. Kreunend rolde hij zijn bed uit. Jayson richtte zijn ogen op de klok. Met een grote haast trok hij zijn kleren aan, poetsten zijn tanden en smeerde wat gel in zijn haar. Hij pakte zijn tas, die hij over zijn schouder gooide, en rende naar zijn fiets. Jayson had inmiddels een vaardigheid ontwikkeld; opschieten. Hij sliep de laatste tijd veel meer dan voorheen, en had dus ook minder tijd om zich klaar te maken of even rustig te eten.

Anoniem
Straatmuzikant



Vanessa:
Vanessa kijkt om zich heen. Ze ziet geen een andere heks. Ze ziet wel andere wezens die ze nog nooit gezien had. Ze kijkt naar een lege viskom. Zouden er vroeger vissen in hebben gezeten? Vanessa kijkt nogmaals om zich heen. Zouden er mensen naar haar kijken? Nee. Ze concentreert zich op de kom en fluistert een spreuk. Ineens vult de kom met water. " Vanessa! Nu is niet de tijd om viskommen te vullen met water. Opletten nu en als je nog een spreuk doet ga je maar naar buiten. " zegt mevrouw Parkinson boos. Nes trekt haar wenkbrauw omhoog en wilt reageren, maar besluit dan dat ze beter haar mond kan houden.
Mellifluous
Straatmuzikant



Lucia
Lucia grinnikte toen de kom zich met water vulde, toen zij hier voor het eerst op school kwam had ze bijna precies zoiets gedaan. Maar dan zonder water, en vissenkom, uiteraard.

Jayson
De bel ging toen Jayson zin fiets afstapte. Hij was te laat. Hij rende naar het juiste lokaal en klopte op de deur. Zachtjes schoof hij hem open. De lerares keek hem streng aan.
'Jayson, dat ik al de derde keer, ga je maar melden,' Jayson perste zijn lippen op elkaar. Hoewel dit een school was voor bovennatuurlijke wezens leek het erg veel op een normale. Hij keek de klas even in, er was een nieuw meisje, er kwamen niet zo vaak nieuwe leerlingen hier op school. 'Jayson, nu!' Snauwde ze.
'Ja, ja, ik ga al,' zuchtend keerde hij zich om en strompelend naar de balie.
Anoniem
Straatmuzikant



Vanessa: 
Ineens komt er een knappe jongen de klas in gelopen. Nes bijt op haar lip. Wanneer de jongen die blijkbaar Jayson heet haar aankijkt glimlacht ze naar hem. Wat een stom wijf is die Engels lerares. Wanneer mevrouw Parkinson haar hand naar haar glas water rijkt, fluistert Vanessa een spreuk waardoor het glas omvalt. " VANESSA GA MAAR ERUIT! EN EEN BRIEFJE HALEN. " Schreeuwt ze kwaad. Vanessa zucht, raapt haar tas op en loopt de klas uit. Dan ziet ze Jayson bij de balie staan. " Jayson is het toch? Moet ik hier een uitstuurbriefje halen? " ze glimlacht naar Jayson
Mellifluous
Straatmuzikant



Jayson
Jayson zuchtte toen hij te horen kreeg dat hij de vloer moest vegen. Hij was maar een paar keer te laat gekomen, en ze zou wel moeten begrijpen dat het gewoon niet makkelijk is. Jayson draaide zich om.
'Jayson is het toch? Moet ik hier een uitstuurbriefje halen?' Jayson knikte en wenkte naar de balie.
Anoniem
Straatmuzikant



Vanessa:
" Oke bedankt " ze lacht vriendelijk naar Jayson en loopt naar de balie. " Ik kom een uitstuurbrief halen. " De vrouw achter de balie schudt haar hoofd minachtend en geeft Vanessa een briefje. " Leuk je te ontmoeten mevrouw Bennet. " zegt de vrouw. " insgelijks. " antwoordt Nes terwijl ze haar lach inhoudt. Vanessa loopt naar de aula en gaat aan een tafel zitten en pakt haar oortjes en telefoon en ze zet wat muziek op. 
Mellifluous
Straatmuzikant



Jayson
'Maar,' kreunend keek Jayson hoe het meisje naar de aula liep en haar telefoon pakte. Hij zuchtte hoorbaar en ging door met het boenen. Mevrouw Bennet had altijd een zwak voor meisjes, vooral het soort meisjes als Vanessa.
Anoniem
Straatmuzikant



De vrouw achter de balie had het tegen Vanessa haha want de achternaam van mijn personage is bennett, maar geeft niet.
------------------------------
Vanessa:
Een paar minuten later staat Vanessa op en pakt nog een bezem uit de kast en begint dan de vloer te vegen. Jayson kan vast wel wat hulp gebruiken, denkt ze. 
------------------------------
sorry dat het zo kort is, heb niet zoveel inspiratie
Mellifluous
Straatmuzikant



Lucia
Lucia zag de rook nog in de lucht hangen. De brand was inmiddels geblust, het had drie uur geduurd voordat alles helemaal uit was geweest. Gelukkig waren er geen gewonden. Lucia had niet langer op school kunnen zitten zonder constante stres, ze was na het tweede uur naar het bos gegaan, waar nu een zwarte vlaag lag. Een eind verderop stonden wel nog bomen, maar veel was er niet van over gebleven.
Met een ruk draaide Lucia haar hoof op toen de een gil hoorde, niet lang, een paar seconde maar. Had ze het zich verbeeld? Langzaam begon ze te lopen.

Jayson
Hij keek het meisje dat nu ook een bezem pakte even aan. Wat zou ze zijn? Ze zag er niet uit als een elf, en Jayson had het wel geroken als ze ook een wolf zou zijn.
'Bevalt het je hier een beetje?' Vroeg hij toen, hoewel hij wist dat het toch nog maar twee uren waren geweest die ze hier had doorgebracht, de helft daarvan zittend aan een tafel.
Anoniem
Straatmuzikant



Vanessa:
Ze kijkt Jayson aan. " Ja ik denk het wel, al zijn de docenten nogal streng hier.. Ik ben nog nooit onder zoveel bovennatuurlijke wezens geweest. Ben benieuwd wat iedereen is.. "

James: 
James kon het nauwelijks uithouden, de hele dag binnen zitten al doet hij dat al voor 174 jaar. Het blijft saai. Hij heeft niks anders te doen dan zich de hele dag een beetje te bezatten en te slapen. In het schuurtje staan alleen belangrijke spullen. James z'n kleren liggen er, een bank die hij ooit in de nacht heeft gestolen, hij kan toch niet gepakt worden en douchen doet hij bij random mensen thuis die op dat moment niet thuis zijn. 
Mellifluous
Straatmuzikant



Lucia
Uitgeput zakte Lucia op haar knieën, er was iets geweest, iets groots. Ze hoorde iets grommen,
iets volgde haar.

Jayson
'Ja ik denk het wel, al zijn de docenten nogal streng hier.. Ik ben nog nooit onder zoveel bovennatuurlijke wezens geweest. Ben benieuwd wat iedereen is..' Jayson keek haar even aan.
'Wat ben jij?' Vroeg hij toen. Ze vroeg zich af wat iedereen was, maar, hij wou er het liefst niet over praten. Jayson was niet trots op zijn weerwolf- zijnde.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Pagina: | Volgende | Laatste