Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Ik wens jullie allemaal een hele fijne en veilige jaarwisseling toe
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar
ORPG ~ I don't care how complicated this gets
Dauntless
Wereldberoemd



 I don't care how complicated this gets, I still want you. 


Ik: 

Efsthatios Pentragon ~ Ziet er 18 uit, maar is in werkelijkheid veel ouder ~ kelpie



Anoniem
Straatmuzikant



Naam: Emily Nikita Diamond
Leeftijd: 17 ( in werkelijkheid 38 )
Wezen: Vampier
Extra: Emily kan gewoon in het daglicht komen door een ketting dat ze altijd draagt. Een heks heeft de ketting betoverd. De ketting ---> 
https://img1.etsystatic.com/021/0/8072182/il_340x270.502166697_tiyf.jpg
Verleden:
Toen Emily 17 jaar was, werd ze ontvoerd en door een groep jongens toegetakeld met messen en andere wapens. Ze lag op sterven toen ze gevonden werd door haar ouders. De moeder van Emily werd net na de geboorte van Emily in een vampier veranderd door de dokter omdat ze bijna stierf, dus toen ze Emily vonden hebben ze haar ook veranderd zodat ze niet zou sterven. Een paar dagen later werd de moeder van Emily vermoord door vampier jagers. Haar vader werd zo depressief dat hij zelfmoord pleegde. Emily is gevlucht en is erg zelfstandig geworden. Ze doet zich nu voor als een gewone 17 jarige leerlinge. 
Uiterlijk:
Dauntless
Wereldberoemd



"Ben je zeker dat we dit moeten doen Ef." Het meisje dat hij vannacht bij zich had was terughoudend, maar daar hield hij wel van. Het was zo leuk om hen te overhalen. Om hen naar hun dood te trekken zonder dat ze het doorhadden. "Rose, je moet dit echt zien, het is fantastisch, zeker op dit uur." Ze baanden zich een weg door het dichte struikgewas en kwamen aan bij een prachtig meer. Door het maanlicht leek het water net vloeibaar zilver. De takken van een treurwilg, raakten net het wateroppervlak. Het meisje bleef stilstaan van verbazing. 
"Wat zei ik."
"Ef dit is echt prachtig."
"Het is nog prachtiger omdat jij er bij bent." zei hij en kuste haar op haar mond. Een tijdje keken ze elkaar romantisch in de ogen. Tot Rose plots wegrende. "Wie het laatst in het water is, is een sukkel." 
Efstathios grijnsde. Opnieuw was zijn plan gelukt. Hij ging achter haar aan en dook het water in. Toen de druppels zijn huid raakten begon hij meteen zijn ware gedaante aan te nemen. Hij trok haar onderwater, genoot van de verbazing en de angst in haar gezicht. Ze probeerde te gillen, maar er kwam niet meer uit dan een paar bellen, een verspilling van de geringe zuurstof die ze nog in zich had. Net voor ze haar bewustzijn zou verliezen zette Ef zijn tanden in haar. Er bleef niets van haar over op een stapeltje botten na dat naar de bodem van het meer zonk. 
Anoniem
Straatmuzikant



" Jen, wil je ook een glaasje? " Emily houdt een fles met oranje achtige drank omhoog. Jennifer, Emily's roommate, schudt minachtend haar hoofd. " Het gaat op hoor. " Emily grijnst en slaat de fles achterover. " Em! Over vijf minuten moeten we naar school en dan ben jij dronken! Straks schorsen ze je! Je bent pas 17! " Zegt Jennifer bezorgd. " Daar maak ik me niet zo druk over.. " Zegt Emily geheimzinnig. Even later staan Emily en Jennifer buiten. " Zie je zo op school! " Roept Emily als Jennifer in de auto stapt. Emily beweert altijd aan Jennifer dat ze liever wandelt, maar ze gaat voor schooltijd altijd gauw even naar het bos om te jagen. Zodat ze haar honger in controle kan houden. En ze is sneller op school door via het bos op vampieren snelheid erheen te rennen, dan met de auto te gaan. In het bos ziet ze algauw een hert. Dat gebeurt niet vaak, meestal moet ze het maar doen met een haas of een eekhoorn. Emily zet zich af en springt op de hert af, bijt het beest in z'n nek en drinkt het bloed. Ze drinkt door tot de aderen kurkdroog zijn en laat het beest voor dood achter. Zonder na te denken over de sporen die ze na laat, rent ze naar school. Normaal dumpt ze haar slachtoffers in het meer die je vindt als je iets verder het bos in gaat, maar dat vergat ze deze keer te doen. Als ze op school aankomt, ziet ze de auto van Jen nog niet staan. Ze loopt naar binnen en kijkt op haar telefoon naar het rooster. Eerste uur: Geschiedenis. " Fantastisch.. " mompelt ze. Emily loopt gauw naar de wc en kijkt in de spiegel. Ze pakt een wc papiertje en veegt haar mondhoeken schoon. Dan loopt ze richting het geschiedenis lokaal en ziet dat er nog een paar mensen voor de deur staan. " Is mevrouw Williams er nog niet? " Vraagt Emily. " Nee en de deur zit ook nog op slot. " antwoordt een roodharig meisje uit Emily's klas. Emily zucht, maar ziet even later de docente eraan komen lopen en daarachter loopt de rest van de klas. Als de deur open is, gaat Emily achterin zitten. Ze zet haar tas op de stoel naast haar omdat ze geen zin heeft om naast iemand te moeten zitten. 
Dauntless
Wereldberoemd



Hij was bijna vergeten dat hij zich had ingeschreven in de middelbare school in het dorp. Het was de perfecte plaats om op zoek te gaan naar nieuwe potentiële prooien en ook een goeie alibi voor moest iemand zijn moorden ontdekken. Wie zou een gewone, onschuldige schooljongen, nu van zo'n gruwelijke daden verdenken. Het grootste deel van zijn tijd bracht hij in het meer door. Al was er vlakbij een jagershut, die hij als zijn menselijke huis beschouwde. Hij had het kleine huisje wat opgeleukt en bewaarde daar al de spullen die hij als mens nodig had. 
Hij propte de boeken die hem eerder al waren bezorgd in een rugzak, samen met anderen spullen die hij zeker nodig zou hebben. Daarna fietste hij naar school. Hij beschikte niet over bovenmenselijke snelheid en nu van gedaante veranderen was niet echt praktisch. 
Aangekomen moest hij nog achterhalen in welk lokaal hij moest zijn. Op zijn lessenrooster stond dat hij geschiedenis had, maar hij was net een paar minuten te laat en de gangen waren uitgestorven. Toen hij eindelijk had achterhaald waar hij moest zijn, rende hij zo snel mogelijk naar het juiste lokaal. Gelukkig was de leerkracht ook wat later en zag ze het voor deze keer door de vingers. Alle plaatsen waren al bezet behalve achteraan, naast een meisje die haar tas zo gepositioneerd had dat het vrij duidelijk werd dat ze geen gezelschap wou. "Sorry maar alle anderen plaatsen zijn al bezet." zei Efstathios die de tas op de grond zette en op de stoel plaatsnam. 
De les nam aan. De leerkracht richtte haar blik op hem en vroeg of hij zich wilde voorstellen. Efstathios stond recht en keek even rond in de klas. "Hallo iedereen. Ik ben Efstathios, maar zeg maar Ef. Voor de rest is er niet echt iets belangrijks te melden. Mocht je vragen hebben over mijn o zo interessante leven, kom ze dan gewoon stellen."
Anoniem
Straatmuzikant



Ineens komt er een jongen de klas in. Emily kijkt om zich heen en ziet dat er geen plekken meer vrij zijn. " Ga alsjeblieft op de grond zitten. " mompelt ze. De jongen is redelijk knap, maar ze heeft gewoon echt geen zin in gezelschap. Wanneer de jongen haar richting op loopt en naast haar gaat zitten, zucht ze en kijkt hem geïrriteerd aan. De jongen moet zich voorstellen. Bij de laatste zin grinnikt Emily en steekt haar hand op, bedenkt dan dat wat ze wil zeggen respectloos is en doet haar hand weer omlaag. " Wilde je wat vragen Emily? " vraagt de docent. " Nee laat maar. " Ze kijkt even naar Efstathios en dan weer naar de docent. 
Dauntless
Wereldberoemd



De blik van het meisje naast hem sprak boekdelen. Het was duidelijk te zien dat de vraag die ze wou stellen over hem ging en dat het niet bepaald aardig was. Daar hield Efstathios wel van, een uitdaging. Iemand die hij stukje bij beetje moest overtuigen. Een prooi waar hij tijd aan besteedde en op het einde extra van zou kunnen genieten. 
"Weet je, als je het niet durft te vragen, kan je het altijd opschrijven." fluisterde hij een schoof een stukje papier in haar richting. De leerkracht merkte het niet en was begonnen met haar les. Geschiedenis, hier zou Ef niet moeten opletten. Uiteindelijk had hij het merendeel van deze gebeurtenissen zelf meegemaakt. Ze moesten eens weten hoe lang hij al op deze planeet rondwandelde. Hoeveel vrouwen en mannen door hem van hun leven beroofd zijn.
Anoniem
Straatmuzikant



Emily zucht. " Nee sorry, gewoon vooroordelen die nergens op slaan maarja en ik durf het zeker wel te vragen, maar het is gewoon respectloos en met die vraag bereik ik ook niks. Wat ruik je raar trouwens. " Ze schrikt van zichzelf. " Dat was niet lullig bedoelt. " Ze draait zich om en pakt haar telefoon uit haar tas om het gesprek af te kappen, maar of het werkt? 
Dauntless
Wereldberoemd



Het feit dat ze zich van hem afwendde zou er niet voor zorgen dat hij niet meer met haar zou praten. "Vreemd ruiken?" herhaalde hij haar woorden. Men had al veel dingen over hem gezegd, maar dit was voor het eerst dat een meisje hem zei dat hij vreemd rook. Hij besloot er niet verder op in te gaan. Hij moest ook niet te opdringerig worden.
"Efsthatios zou je je hoofd bij de les kunnen houden in plaats van bij je buurvrouw en Emily je weet net zoals elke leerling hier dat gsm's niet op school getolereerd worden. Kom hem maar inleveren."
Anoniem
Straatmuzikant



Emily kijkt de docente met een arrogante blik aan. " Ja daaag, denkt u nou echt dat ik ga opletten? " De docente fronst. " Je voelt je wel heel wat aangezien je altijd tienen haalt of niet? " Vraagt ze. Emily schudt haar hoofd. De docent begint ineens allemaal gebeurtenissen op te noemen waarvan Emily jaartallen moest noemen die bij de gebeurtenissen horen. " Fout! " Schreeuwde de docente ineens. Emily lacht. " Die oorlog was eerder begonnen, maar toen begonnen mensen het pas te merken door het geweld mevrouw. Zoek maar op. " De docente typte wat op haar laptop, werd helemaal rood en gaf de klas de opdracht om wat opdrachten in het werkboek te maken. De hele klas kijkt Emily aan alsof ze ongedierte is.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld