Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Ik wens jullie allemaal een hele fijne en veilige jaarwisseling toe
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Pagina: | Volgende | Laatste
MMO} Dragon Hunt
ORPGlover
Straatmuzikant



Miyanna Miyagi//17//Jong//Voorzichtig//Wijs//Snel//ijdel//Girl.
Suoh Hashimoto//20//Aardig//Vrolijk///Zelfstandig//Boy.

Eerste keer voor mij om een Anime ORPG te doen, dus ik hoop dat het lukt.
Aan jou de eer om te beginnen. :)




Account verwijderd




Akatsumi Yona Hiyama, 19. Onafhankelijk, op zichzelf, impulsief en goed met wapens. Gebruikt vooral pijl en boog.



Hiro Hiraku Yagami, 18. Richt zich vooral op zijn trainingen met wind magie en heeft geen tijd voor onzin. Ook is hij erg dapper. 



Begin:

Akatsumi haalde haar handen door haar haren heen. Opnieuw, opnieuw. Nog een keer schieten, Akatsumi. Haar ogen deed ze voor een paar seconde dicht, om ze gelijk weer open te doen. Ze was in het donkere woud belandt, daar ging ze dan ook vaak heen om even op zichzelf te komen of te trainen. Nu haalde ze een pijl uit haar koker met pijlen en zette deze vast in de boog. Goed richten. Net wanneer ze op de boom wil schieten, vliegt er een hert langs. De pijl laat ze los, vervolgens schiet deze in de richting van het hert. Raak. Fijn, heeft haar familie weer wat te eten vanavond. Langzaam liep ze naar het hert toe om de pijl met gif eruit te halen. Ja, gif daar maakte ze vaak gebruik van. Het was dan ook zeer zeldzaam. Je kon er moeilijk aankomen, maar ze had zo haar bronnen.


Hiro glimlachte naar zijn kleinere broertje toen deze een trucje deed met zijn water magie. Ja, hij leefde eenmaal in een magische familie. Iedereen bezat wel elementale magie. Vuur, water, wind, aarde. ''Kijk Aiko, je moet het zo doen. Maak een kleine draaiing.'' legde hij uit. Met zijn pols draaide hij en deed nog een paar andere bewegingen, waardoor er een windvlaag ontstond. Zijn broertje Aiko was vijf jaar en had haast nog geen ervaring met magie, hij daarentegen maar al te goed. Een paar keer was hij al op missie geweest om vreemdelingen te redden van kwade dieven, ect. Altijd had hij daar wel een kleine beloning aan over gehouden. Maar goed ook, want zo heel rijk was zijn familie niet.

ORPGlover
Straatmuzikant



Miyanna
Miyanna rende dieper het bos in. Er zat een gevaarlijke beer achter haar aan, helaas was ze haar wapens vergeten. Ze zag een groot bosje waar ze gemakkelijk in zou passen. Duikend springt ze erin. Ze ziet de beer stoppen met rennen. Zo'n grote beer had ze nog nooit gezien. Hij was heel groot, zwart met rode ogen. Ze ging steeds dieper het bosje in. Ze kon opzich wel met stenen gooien, totdat die dood was, maar ze weet niet of dat wel zo slim was. Dus daarom besluit ze om gewoon maar stil te zitten in het bosje wachten tot de grote, zwarte beer met rode ogen weg zou zijn.

Suoh
Hij zat aan tafel met zijn grote familie van 10 personen. Hij had 3 broers, 4 zussen, een vader, een moeder en hij zelf. Hij vond het fantastisch om in zo'n grote familie te leven. Samen op jacht, samen huilen, ja hij was een jongen die hield van gezelligheid. Zo is hij ook altijd opgevoed. Rustig nam hij paar grote slokken brandnetel soep die hij samen met zijn jongste broertje gemaakt. Zijn jongste broertje was 6. Hij was de grappigste jongen uit ons hele gezin. Hij vond het ook altijd fijn om bij kleine kinderen te zijn. Maar soms heeft hij ook zo zijn behoefte om alleen te zijn. Dan gaat die jagen of zoekt hij avontuur. Hij hield ook fantastisch van de omgeving waar hij woonde. In het grootste bos uit het hele land woonde hij. Ja, hij had een fantastisch leven. 
Account verwijderd




Akatsumi haalde de pijl met het gif eruit en keek even naar het hert. Het was de natuur, geen medelijden tonen. Het hert stopte ze in een grote zak en sloeg die om haar schouder heen. Nee, ze mocht niet te veel aandacht trekken in het kleine dorpje, Sunwang. Sunwang, daar leefde ze al negentien jaar lang. Ze liep het bos uit, het dorp in. Vanuit haar ooghoeken zag ze jongens en meiden van haar leeftijd naar haar staren. Vreemd genoeg dacht ze altijd dat ze zo staarden, omdat ze haar raar vonden. Elke dag het bos in om te jagen, elke dag trainen.. Ook was ze nogal op zichzelf, zou dat er soms ook mee te maken hebben? Een paar jaar geleden had ze op school een beste vriendin, maar dat was alles. Dat was de enige vriendin die ze ooit gehad had.

Buiten hoorde Hiro allerlei geluiden. ''Hoor je dat ook?'' vroeg Aiko aan hem, hij knikte. ''Ja..'' mompelde hij. Hiro wist dat zijn familie aan de gevaarlijke kant van het dorp woonde. Elk dorp had een minder leuke kant, toch? Er leefden hier in het westen vooral dieven. Ze waren al een paar keer bestolen van hun bezittingen. Het leek wel een ritueel hier, bestolen worden en vervolgens weer voor geld zorgen. Alsof dat zo makkelijk was. Aiko rende naar buiten, Hiro stond meteen op. ''Aiko, niet g-'' Dieven, opnieuw. Dieven op de markt, overal. Aiko rende er maar tussen door. ''Aiko, kom hier!'' Hiro rende achter hem aan. 
ORPGlover
Straatmuzikant



Miyanna
De beer kijkt nog om zich heen maar geeft het op. Hij rent snel weg. Opgelucht haalt Miyanna adem. Ze kruipt het bosje uit als de beer niet meer te zien is. Ze glimlacht even. Dan ineens ziet ze buffel. Ze grijnst breed en gaat voorzichtig de bosjes weer in. Ze pakt haar geweer en richt hem op de buffel. Als die aan het eten is, schiet ze. Ze grijnst als die raak is. Eindelijk heeft ze een keer iets groots gevangen! Ze rent naar de buffel. Ze slikt even. Hij is nog niet helemaal dood. Miyanna pakt haar geweer en richt hem op de buffel. Ze slikt en schiet maar weer. Ze heeft de buffel uit zijn leiden gelost. Ze voelt zich trots dat ze zo'n groot beest heeft gevangen, maar ze voelt zich ook een dierenbeul. Maar ik heb eten nodig, ook mijn familie. Dus ik kan niet anders.

Suoh
Als zijn familie klaar is met eten, helpt hij met de tafel afruimen, net als wat iedereen hier doet. Hij haalt een hand door zijn pik zwarte haren heen. Hij grijnst eventjes naar zijn zusje die met de pijl en boog aan het puzzelen is. Hij schudt lachend zijn hoofd en zet de borden op een tafel. Zijn oudere zus zou zo de borden van hout zo wel schoonmaken in het meertje hier in de buurt. Omdat hij in zo'n grote familie leeft, hoeft hij niet veel te doen. Iedereen doet een beetje, samen is dat vrij veel. 'Kan ik nog iets doen?' Vraagt hij aan zijn vader. 'Nee.' Zegt hij grommend. 'Waarom zo boos?' Vraagt hij fronsend. 'Het fruit is op.' Zegt hij. 'Dan halen we toch nieuw fruit?' Vraagt Suoh. Hij haalt zijn schouders op. 'Alles in de natuur is bijna op.' Zegt de vader. Suoh schrikt, als het fruit bijna op is. Heeft het land een groot probleem. We gebruiken dan wel vlees om van te eten, maar fruit is goed voor je en je word er sterk van. Er zitten ten slotte veel vitamine in. 
Account verwijderd




Maar toen Akatsumi eens even goed rond keek, zag ze dat de dorpelingen niet naar haar staarden maar naar iets achter haar. Abrupt draaide ze zich om en zag een vreemdeling, die haar volgde. Hij of zij had een zwarte cape om, maar je kon nog net blonde pieken zien uitsteken. Gelijk draaide ze zich om, ze zou de vreemdeling benaderen wanneer het hier iets rustiger was. Toen ze in een donker steegje waren drukte ze degene zachtjes tegen de muur. ''Wie ben jij?'' mompelde ze. Net onder de capuchon van de cape zag ze de vreemdeling grijnzen. ''Akatsumi Hiyama, ik heb een opdracht voor je.'' 

Het was te laat, een dief had Aiko al vastgepakt. Hiro rolde even met zijn ogen, dacht hij nou echt dat hij van Hiro zou winnen? Het was Natsu, al sinds de kleuterschool had Hiro hem gehaat. Natsu was namelijk het tegenovergestelde van hem, een dief, een meisjesverslinder.. Hiro maakte wat bewegingen met zijn armen waardoor er windkracht op Natsu afkwam. ''Aiko, ren.'' zei hij. Aiko begon te rennen, terug naar hun krotje. Terug naar hun familie, en Hiro wist dat het wel even zou duren voordat hij van Natsu af was. Natsu was namelijk altijd al erg sterk geweest, sterk dan hij? Misschien. 
ORPGlover
Straatmuzikant



Miyanna
Ze haalt een hand door haar haar heen. Hoe zou ze dit beest moeten meenemen? Ze aarzelt geen moment en doet met haar element die ze heeft, namelijk wind. Richting de buffel. De buffel gaat richting het huis waar Miyanna met haar gezin woont. Ze grijnst. Ze kan het steeds beter merkt ze! Ze voelt zich trots en houd de buffel hoog in de lucht. Via het bos loopt ze naar het huis. Het begon al avond te worden dus er waren weinig mensen die nu het bos in waren. Als ze bij haar huis is aangekomen, gooit ze het beest in de schuur waar veel dode dieren lagen. Ze rent naar binnen en vertelt het aan haar familie. Ze lopen met haar naar buiten richting de schuur. Ze geven Miyanna een knuffel als ze het beest zien. 'Hier kunnen we weken van eten!' Zegt de moeder van Miyanna. Miyanna knikt kort en glimlacht de hele tijd.

Suoh
Suoh loopt de deur uit richting de voorraadschuur. Hij loopt de schuur in en kijkt om zich heen. Voorlopig genoeg voor de dagen die eraan komen. Hij loopt de schuur uit en doet er een zware steen voor die hij met gemak kan optillen. Hij loopt weer naar binnen en kijkt zijn moeder aan. 'Ik neem een douche.' Zegt hij. De moeder knikt en geeft een aai over het hoofd van Suoh. Hij zucht. 'Laat me.' Zegt hij. Hij loopt naar buiten en glimlacht naar het meertje. Hij kleed zich helemaal uit tot hij naakt staat. Hij kruipt het ijskoude bad in. 'Oef.' Zegt hij en kruipt er snel uit. Veel te koud. Hij weet even niet wat hij moet om het bad warm te maken. Na even nadenken rent hij met zijn shirt voor zijn lichaam naar binnen. 'Zus, help met je vuurelement.' Zegt hij en hij rent naar buiten met haar. De zus warmt het bad om. 'Bedankt.' Zegt Suoh glimlachend. Hij kruipt het bad in met een brede, brede grijns. Heerlijk zo'n grote familie. 
Account verwijderd




''Een opdracht?'' Akatsumi liet hem voorzichtig los en keek de jongen - voor wat als mogelijk was - aan. ''Ja, kom vannacht om 1 uur naar de oude kerk..'' Net toen ze de capuchon af wilde trekken was hij ineens weg. Had hij transportatie krachten gebruikt? Zouden die dan echt bestaan? Zachtjes zuchtte ze en liep ze met het hert naar huis toe. Wanneer ze thuis aankwam stond haar moeder al in de keuken. ''Kijk eens wat ik meegebracht heb.'' De zak met het hert gooide Akatsumi op tafel. ''Goed werk.'' Ze liep de trap op, naar boven. Even rust, even nadenken. Zou ze vannacht echt naar de oude kerk gaan?

Natsu stond bekend om zijn vuurkrachten. Hij zou opgevoed geweest zijn door een draak, maar of dat waar was? Daar had Hiro zijn vraagtekens bij staan. Na een halfuurtje had hij hem verslagen en was hij op weg naar huis. ''Aiko, wat was dat? Je weet dat we binnen moeten blijven als de dieven er zijn.. Toch?'' Hij haalde een hand door zijn haar heen en zuchtte zacht. Aiko wist nog helemaal niets van deze wereld, hij was pas vijf jaar. ''Als jij hier blijft dan zal ik naar de winkel gaan om een nieuwe staf voor je te kopen. Goed?'' Aiko glimlachte breed en begon hevig te knikken. ''Ja, ja! Hiro, ja!'' Moeder was niet thuis, dus ze kon het hem ook niet verbieden. ''Blijf hier zitten, ik ben terug over een kwartiertje.'' Daar ging Hiro, op weg naar de markt.
ORPGlover
Straatmuzikant



Miyanna
'Je bent fantastisch, wat had ik zonder je gemoeten?' Zegt de moeder van Miyanna. Oké, Miyanna hield van aandacht, maar dit ging haar iets te ver. 'Ja ja.' Zegt ze. 'Kan ik verder nog iets doen?' Vraagt ze aan haar ouders. 'We hebben water nodig bij de waterput hier een paar kilometer van af. Gaat dat lukken?' Vraagt haar vader. Miyanna bijt op haar lip. Ze durfde nog niet veel. Dit is een grote stap voor haar om dit in het pikke donker te doen. 'Ja, prima. Komt goed.' Zeg ik. Ze wou zo goed mogelijk zijn voor haar ouders zodat haar ouders trots op haar zouden zijn. Ze pakte haar pijl en boog en nam het mee naar de waterput voor als er nog iets zou gaan gebeuren. Ze zuchtte even diep en liep toen het terrein af richting de waterput. 

Suoh
Hij sloot zijn ogen en genoot van het warme bad wat tintelde op zijn vieze huid. Zijn mond verliet een brede grijns. Heerlijk. Toen ineens voelde hij wat gespetter op zijn hoofd. Hij fronste en opende zijn ogen. Hij zag iets zwart, hij wist niet precies wat het was. Maar het was raar. Het was ook pikdonker, dus lastig om te zien. 'Hallo?' Vroeg hij. 'Goede avond, ik wil dat je om 1 uur bij de oude kerk bent. Ik heb een opdracht voor je.' Zei het zwarte. Suoh fronste en keek wat beter. Maar zo snel als het wezen te voorschijn kwam, zo snel ging hij ook weg. Wat was dat eigenlijk? Hij vroeg zich ook af hoe laat het zou zijn. Half 11 ongeveer?
Account verwijderd




Nadat ze alle vier benadert waren door het vreemde figuur met de blonde haren, was het al tijd om te verzamelen voor de oude kerk.

Akatsumi hoorde dat het stil in huis was en propte nog wat wapens in haar riem, voor de zekerheid. Ze kon het niet laten om zonder wapens weg te gaan, nee. Dat zou haar nutteloos maken. Voorzichtig knoopte ze de lakens aan elkaar en klom zo via het raam naar beneden. Niemand had het door, want iedereen was al gaan slapen. Ze waren diep in slaap, want door deze muren kon je alles horen. Akatsumi hoorde haar broertjes snurken. Nu liep ze door de straten heen, eigenlijk rende ze want het was al half 1 en de oude kerk was minstens vijf minuten lopen.

Hiro wreef in zijn ogen, hij was net in slaap gevallen en nu was het al redelijk laat. O ja, hij zou naar de kerk gaan. Voor die opdracht, waarschijnlijk zou hij daardoor wat bij verdienen en kon hij later nieuwe handschoenen kopen. Van al dat trainen gaan je handen namelijk nogal pijn doen. Hiro kleedde zich weer aan en sloop het huis uit, gewoon via de voordeur. Hij was goed in het huis uitsluipen, want dat deed hij soms wel vaker. Om even tot rust te komen, om wat stiekems te doen.. Hij haastte zich naar de oude kerk.
ORPGlover
Straatmuzikant



Miyanna
Ze zuchtte diep toen ze eindelijk bij de waterput was. Ze moest opschieten. Want onderweg was er een wezen die vertelde dat ze een opdracht moest doen. En wat extra geld is altijd handig. Ze liep snel met de 2 zware emmers water naar huis. Na een paar minuten, zette ze het water in huis. 'Dank je wel schatje.' Zei haar moeder. Miyanna knikt. 'Waarom ben je nog wakker?' Vraagt Miyanna aan haar moeder. 'Ik kan niet slapen door de hoofdpijn.' Zegt ze. 'Onder mijn bedje ligt een houten pot waar gedroogde bladeren liggen. Als je die eet, gaat de pijn over.' Zei Miyanna. 'Oké, maar uh. Ik moet nog even wat doen want ik ben mijn pijl vergeten.' Zei ze. De moeder fronste maar knikte. 'Tot zo!' Zei Miyanna. Ze rende de deur uit richting de oude kerk. Ze rende zo hard ze kon. 

Suoh
Hij stond al voor de kerk maar zag niks. Het was ook nog maar half 1. Dus tja, vrij vroeg. Hij kijk om zich heen maar zag helemaal niks. Hij zuchtte en ging op een steen zitten bij de deuren van de kerk. Hij bleef maar zuchten, steunen en gapen. Hij was moe. Hij had weinig gedaan vandaag maar toch slaapt hij niet elke nacht goed. Dan ineens ziet hij het wezen. Alleen nu ziet hij het beter. Een man met een zwarte cape waaronder je fel blonde lokken ziet. De blonde lokken waren bijna wit. Hij voelde een rilling over zijn rug lopen. In dit land is het bijzonder als je mensen met vel blond haar ziet. Maar het is wel erg aantrekkelijk vind hij. Bij vrouwen dan. Suoh keek het wezen aan. 'Hallo?' Zei hij. 'Hallo, je weet mijn naam al. Meer hoef je niet te weten. We wachten tot de rest komt.' Zei het wezen. Suoh fronste. 'Meer?' Het wezen knikte met een brede grijns. 




















Account verwijderd




Akatsumi arriveerde op de plaats van bestemming, bij de oude kerk. Ze zag daar de vreemdeling staan en een andere jongen. Even fronste ze en liep erheen. Haar hand om haar boog geklemd. ''Wat is dit? Wat doet hij hier?'' mompelde ze. Degene met de capuchon deed deze af. Het was een jongen, met blonde pieken. Er was iets mysterieus aan hem. Vanuit haar ooghoeken keek ze naar de jongen met het pik zwarte haar. ''Ik dacht dat ik dit alleen moest doen, nu moet ik zeker ook de buit delen? Fijn..'' Akatsumi sloeg haar armen over elkaar en leunde tegen de muur aan.

Hiro kwam een aantal minuten later aan en zag de anderen al staan. Wat deden zij nou hier? Hij dacht dat hij alleen een taak had gekregen, nou waarschijnlijk niet dus. Wel gezellig, zo met meer. Hij zette zijn staf op de grond en keek naar de twee anderen. Ze moesten met zijn vieren zijn, dat verwachtte hij. Er zou dus nog één moeten komen, als de jongen het goed had uitgekozen.. Een meisje. Hiro besloot niets te zeggen en rustig te wachten, hij haalde zijn handen door zijn haar heen. Man, de wind was sterk hier.
ORPGlover
Straatmuzikant



Miyanna
Ze kwam aan en fronste toen ze een paar mensen zag staan. 'Hallo?' Zeg ik tegen iedereen en kom erbij staan. Iedereen staat awkward bij elkaar en zegt niks tegen elkaar. Ook niet echt gezellig. 'Uh, de opdracht. Kunt u meer vertellen?' Vraagt ze aan het wezen met de blonde lokken. Hij grijnsde. 'Jullie gaan naar Aiko.' Zegt hij. 'Maar dat is hier heel ver vandaan.' Zegt Miyanna. Het wezen knikte. Ik dacht na maar snapte toch niet echt wat nou precies de bedoeling was. Ik kijk iedereen aan en glimlachte zwakjes naar ze. Wat heeft dit precies te betekenen? Miyanna snapte het niet.

Suoh
Toen iedereen er was glimlachte hij breed. Hij hield van gezellig! 'Zo, vertel maar eventjes wezentje.' Zei Suoh. Hij wou wel eens weten wat er precies aan de hand was. 'Naar Aiko? Prima, maar wat moeten we doen?' Vroeg Suoh. Dat was hier wel erg ver vandaan. Hoe moesten we er naar toe? Hij zuchtte eventjes en snapte er weinig van. 'Wie zijn dit allemaal?' Vroeg Suoh. Hij had honderden vragen in zijn hoofd maar durfde ze op één of andere manier niet te stellen.
Account verwijderd




"Zoek de priester op, hij weet wat de volgende stap is.." zei de jongen. "Ga nu.." Akatsumi fronste opnieuw. "Moeten we je gewoon blindelings vertrouwen?" Natuurlijk deed ze dat niet, dat zou ze nooit doen. Ach, ze had wel zin in een avontuurtje. "Jullie krijgen er 2.000.000 voor.." Akatsumis mond viel een beetje open. Zoveel? Als ze het met zijn vieren moesten delen was dat 500.000 per persoon. Dan zouden ze eindelijk een normaal huis kunnen komen. "Deal.." Ze haalde haar hand door haar haren heen en keek de anderen aan. Wat achterdochtig, want ja zo is ze nou eenmaal. "Doen jullie ook mee?" Haar blik bleef wat langer hangen bij de jongen met het zwarte haar.

Hiro zuchtte zacht. Aiko, dat was wel dichtbij. De dorpnaam deed hem denken aan zijn broertje, Aiko. Zou alles goed met hem gaan als hij weg zou gaan voor een klus? Vast wel. Toen hij de beloning hoorde beet hij op zijn onderlip. 2.000.000? "Ik doe ook mee.." stemde hij in en sloeg zijn cape wat meer om. Het was koud. Om met deze vreemden op pad te gaan vond Hiro wel leuk, misschien kon hij wel nieuwe vrienden krijgen? Van enthousiasme klapte hij in zijn handen. De opdrachtgever keek hem even vervreemd aan, maar dat kon Hiro totaal niets schelen.
ORPGlover
Straatmuzikant



Miyanna
Miyanna wist niet wat ze moest doen maar wat ze hoorde over het geld maakte haar opgewonden. 'Ja, ik doe mee.' Zei ik en glimlachte blij. Ik keek iedereen aan. Iedereen was blij. Dat is fijn. Het lijkt me leuk om met deze groep een avontuur te beleven. Maar het lijkt me ook anders. Ik woon namelijk niet in een hele grote familie. Ik, mijn vader en mijn moeder. Heel klein eigenlijk. Dus het is anders om met andere mensen te wonen. Best leuk eigenlijk. Ik bleef maar lachen. Wauw, wat had ik er zin in.

Suoh
Hij grijnste toen hij het bedrag hoorde. Hij keek naar de knappe dame met wit haar. Wat zei Suoh over meiden met wit haar? Hij vond het aantrekkelijk. Hij glimlachte naar haar. 'Ja, ik doe zeker mee. Zonder twijfel.' Zei hij vrolijk en grinnikend. Hij keek naar het meisje. Ze was volgens mij wel een beetje zenuwachtig. aan haar gezicht te zien. Hij keek om zich heen. 'Nu de priester nog vinden.' Zei hij en krabbelde op zijn hoofd. Het was pikdonker dus het lijkt me vrij lastig om de priester te zoeken. 
Account verwijderd




"Ga nu.." hoorde Akatsumi de jongen zeggen. Ze knikte en keek naar de anderen. "Kom, als we de hele nacht doorreizen dan komen we er nog morgenochtend.." De jongen met het blonde haar wilde dat ze lopends gingen, dat was duidelijk. Akatsumi was dat wel gewend. Ze liep strak langs de anderen en botste met haar schouder tegen die van de jongen met het donkere haar. Heel even keek ze hem aan, maar daarna draaide ze haar hoofd weer om. "Mijn naam is Akatsumi, voor als jullie dat nuttige informatie vinden.." 

Hiro grinnikte toen iedereen had besloten dat ze meegingen.  "Op naar het avontuur!" Hij liep achter het meisje met het witte haar aan. Akatsumi heette ze dus, het leek hem maar een pittig type. "Ik ben Hiro!" Nu keek hij het andere meisje aan, wachtend op haar naam. Daar was hij wel nieuwsgierig naar. Niet omdat ze een meisje was, maar omdat ze met zijn alle op avontuur gingen. Op avontuur naar Aiko, naar de priester. Het wandelen naar Aiko duurde wel lang, dat wist hij wel. Hiro keek nu ook even naar de andere jongen en glimlachte lichtjes.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Pagina: | Volgende | Laatste