Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG // Ft. Deadly

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Gebaseerd op Akatsuki no Yona ^.^

Hak(u)

Miyuki

Account verwijderd

schreef:
Akatsumi

Hiro

Account verwijderd

schreef:
Akatsumi haalde haar handen nog een keer door haar haren heen. ''Haal nog een haar ornament.'' mompelde ze tegen een van de bedienden. Ze moest zich mooi maken, want Hiro zou weer komen! Sinds hun geboorte waren Hak, Hiro en Akatsumi onafscheidelijk geweest en nog steeds! Inmiddels waren ze allemaal al rond de zeventien jaar oud. Ze schrok weer uit haar gedachten op toen de bediende aan kwam rennen met het ornament. De bediende deed het ornament in haar haren. Akatsumi zuchtte zachtjes, ze zag er nog steeds niet perfect uit. Perfect, dat moest ze zijn voor Hiro. Hiro was perfect.. Haar vader stond aan de andere kant te praten met Hak, haar andere beste vriend. Maar nooit had ze Hak gezien als.. Als iets anders, nee.. Hiro was het helemaal voor haar..

Hiro was onderweg naar het paleis. Nog een aantal minuten en hij zou weer aankomen, aankomen bij Akatsumi. Hij zou moeten doen alsof hij haar leuk vond, want eigenlijk had hij al een vriendin. Miyuki, ze was precies het soort vriendin dat precies bij Hiro paste. Het zou nog maar even duren en hij werd koning, koning van dit koninkrijk. Hij zuchtte even toen ze aan waren gekomen bij het paleis en stapte de koets uit. Hiro liep onder begeleiding naar binnen, daar stonden de koning en Hak al samen te praten.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Hak
'Is ze zich nog steeds aan het klaarmaken?' De koning kwam aanlopen, Hak gaf een kort knikje.
'Ja, hij komt vandaag,' fluisterde één van de werksters en bloosde. Nogmaals gaf Hak een knikje en mompelde iets wat alleen hij kon horen. 'Och, ze ziet er prachtig uit.' Fluisterde de werkster. Ja, dat was inderdaad zo. Hak draaide zich weer om naar de koning.
'Hoe ging de ceremonie?' De koning was altijd erg vriendelijk tegen zijn volk, het was spijtig dat de koning er niet meer voor hem was. 'Zoals je kan zien is het klaar,' zei hij met een lachje. Met een schuin oog keek hij naar Akatsumi die met haar haar bezig was. 'Ja, sorry, ik..' mompelde Hak en nu lachte de koning hardop. 'Het was goed.' Zei hij en vouwde zijn handen in elkaar terwijl hij zich tevreden naar zijn dochter omdraaide.

Miyuki
Miyuki draaide aan stengels van haar haar terwijl ze comfortabel op de rode zetel zat.
'Hoe dan ook, hij krijgt het voor elkaar, hij krijgt altijd alles voor elkaar,' grijnsde ze in de richting van Michiko, die instemmend knikte. Kort sloot Miyuki haar ogen. Hoe zou het zijn? Al dat pracht en praal, oh. Een glimlachje verscheen op haar gezicht en in een soepele beweging stond ze op.

Account verwijderd

schreef:
Toen Hiro het gebouw binnenkwam had Akatsumi het nog niet eens door, ze was veel te druk bezig met haar uiterlijk. "Breng me mijn andere jurk! Deze staat niet goed genoeg!" Ze keek in de spiegel en zag achter zich Hak en daar was hij.. Hiro. Abrupt draaide ze zich om en rende op hem af, als een klein kind. "Hiro! Hiro!" Hij moest haar wel gezien hebben, hoe kon het dan ook anders. Zij was de prinses hier en zag er nu top uit. Akatsumi sloeg haar armen om Hiros middel heen om hem te omhelzen.

"Wat ziet ze er prachtig uit.." Hiro glimlachte eventjes naar Hak en de koning. Hij kon wel lachen, het was zo dom. Niemand had door dat hij helemaal niet voor dat wicht viel, dat het allemaal fake was. De koning glimlachte terug naar Hiro. Toen hij weer naar Akatsumi wilde kijken had ze hem al in een omhelzing getrokken. Hij duwde haar voorzichtig iets van zich af. "Oh, Akatsumi.. Wat ben ik blij om je weer te zien.." Het was niet helemaal gelogen, vroeger was het ook niet gelogen. Alles was echt. Alleen zijn doel veranderde nu gewoon, geen Akatsumi meer. Alleen de troon.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Hak schrok op uit zijn gedachten toen hij een bekende stem naast hem hoorde; Hiro. Hij gaf een knik als begroeting. De koning glimlachte vriendelijk en zette een stap opzij toen Akatsumi aan kwam rennen. Vroeger waren Akatsumi, Hiro en Hak erg close geweest, en blijkbaar voelde Akatsumi dat nog steeds. Hak zag een glinstering in Hiro zijn ogen die hij niet kende, maar nam niet de moeite zijn aandacht erop te vestigen. Hiro was een stuk langer dan in Hak zijn herinneringen. Maar hij bedacht zich dat ze allemaal waren opgegroeid.

Miyuki bestudeerde haar nagels even goed.
'Misschien een andere kleur?' Haar wenkbrauwen trokken zich naar elkaar toe en een diepe zucht verliet haar lippen toen ze merkte dat Michiko haar aandacht totaal niet bij haar was.
'Hallo?' Michiko mompelde iets onverstaanbaars en opnieuw liet Miyuki zich op de zetel ploffen. Hetwas hier zo saai zonder Hiro.

Account verwijderd

schreef:
Akatsumi keek even naar Hak en daarna weer naar Hiro. Sinds Hak een wachter was geworden was de band veranderd, ze zag Hak nog wel als een vriend maar.. Minder.. Het moest allemaal zo formeel mogelijk blijven. "Hak, zou je de prinses even naar haar kamer willen brengen? Ik heb nog wat onafgeronde zaken met Hiro.." zei de koning. Akatsumis ogen werden een beetje groot, wat? Moest ze hem nu alweer achterlaten? "Maar.. Maar.." De koning rolde met zijn ogen. "Lieverd, je hebt straks nog genoeg tijd om tijd door te brengen met Hiro.. Ga nu eerst met Hak mee.."

Hiro fronste toen de koning hem alleen wilde spreken. Samen liepen ze naar een andere kamer en zetten ze hun gesprek voort. "Waarom wilt u mij spreken?" vroeg hij aan de koning. Serieus, dit was te makkelijk. Nee, hij zou vannacht zijn kans grijpen om hem te vermoorden. Nu nog niet, 's nachts.. "Ik weet dat mijn dochter je verschrikkelijk leuk vindt, Hiro. Als jullie samen een relatie willen beginnen, heb je mijn toestemming. Je bent een vriendelijke man, altijd al geweest.." Hij moest eens weten. "Ik moet er nog even een nachtje over slapen, ik wil geen gehaaste beslissingen maken.." mompelde hij.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Terwijl Hak door de grote gangen liep bedacht hij wat hij zou zeggen, of hij wel iets zou zeggen.
'Je bent blij dat hij hier is, mm?' Zei hij zacht terwijl zijn ogen strak op de grond gericht waren. Dat was wel te merken aan haar begroeting. Sinds hij een wachter was geworden was het leven veel ingewikkelder, alle nieuwe conventies en geboden, die hij voorheen niet had, gingen rollen spelen in de relatie die hij met mensen had. Veel vrienden had hij er niet aan overgehouden.

Hoewel Miyuki zich mateloos ergerde aan het gezelschap, ze stuurde Michiko niet weg. Michiko staarde maar naar die verdomde plant,.. Het was de enige plant in heel dit huis, eerlijk gezegd had Miyuki een hekel aan planten, maar aangezien het, het enige was dat ze had van haar moeder, gaf ze het elke dag een klein scheutje water, en daar was dan ook wel alles mee gezegd.

Account verwijderd

schreef:
Akatsumi knikte en keek naar Hak. ''Ja, ben jij niet blij dan Hak? We zijn eindelijk weer een keer met zijn drieën..'' mompelde ze. Het viel haar op dat hij haar niet eens aankeek, dienaren deden dat ook niet maar toch. Dit voelde raar. ''Hak? Waarom kijk je me niet aan als je tegen me praat?'' Dit keer fluisterde ze het. Toch besloot Akatsumi om nu naar de grond te kijken. Misschien wilde hij wel niet naar haar kijken? Hij zou zich vast irriteren aan haar gedrag, haar kinderlijke gedrag.

De koning knikte, waarna hij wegliep en Hiro achterliet in de kamer. Hiro zuchtte en dacht aan Miyuki. Vanavond zou ze hier komen, om samen met hem de koning te doden. Ze zouden het hele koninkrijk voor zichzelf hebben en afrekenen met Akatsumi en Hak. Hij keek de kamer rond en er kwamen opnieuw herinneringen naar boven. Hier hadden ze gespeeld toen haar vader bezig was met koninklijke zaken. Ze hadden hier gelachen, gehuild..

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
'Jawel,' Hak wist niet wat hij ervan moest vinden, hij had Hiro zo een lange tijd niet gezien.
'Hak?' Hak spitste zijn oren, hoezo voelde het zo lang geleden dat ze zijn naam gezegd had? Ze zei zijn naam wel vaker? Toch? 'Waarom kijk je me niet aan als je tegen me praat?' Normaal had Hak dit opgevat als een soort bevel, maar het was anders, haar stem klonk zacht en teer. Hij zweeg, en stopte met lopen, iets voor haar kamer.

Enthousiast sprong Miyuki op toen er drie maal op de deur werd geklopt. Toen ze hem opende stond er een jongeman voor de deur, zijn uniform hing losjes om zijn magere gestalte.
'Wat kan ik voor je doen?' Ze hief haar hoofd naar hem op.
'Ik heb een uitnodiging van ene meneer Azuma, hij zou u graag willen ontmoeten op het zijdenfeest voor zijn zoon, Seka. Met die woorden drukte hij een brief in haar handen en liep weg, met een overlaadde tas papier.

Account verwijderd

schreef:
Akatsumi had nu pas door dat ze hem bij zijn gewone naam had genoemd, meestal noemde ze de wachters niet bij hun naam. Maar dit was Hak, dit was anders. Toen hij stopte met lopen stopte ze ook en keek hem aan. Ze waren al bijna bij haar kamer gearriveerd, maar eigenlijk wilde ze nog langer met Hak praten. Waarom was hij zo stil? ''Hak, waarom stop je? We zijn nog niet bij mijn kamer?'' mompelde ze. ''A..Als je niet wil dat ik je zo noem..''

Hiro liep naar buiten om daar zijn plan nog even door te nemen. Oké, zodra Akatsumi naar bed was.. Rond half drie zou hij naar buiten gaan en daar Miyuki opwachten, dan zouden ze de kamer van de koning insluipen. Miyuki had al ingestemd met het feit dat Hiro hem zou vermoorden, omdat hij dat graag wilde. Deze koning was helemaal niet zo goed als iedereen dacht.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Voor de eerste keer in eeuwen keek Hak Akatsumi aan, en zijn hart begon sneller te kloppen.
'Sorry, ik,' hij hief zijn hand naar Akatsumi haar onderarm, 'het is goed, kom.' Zwijgend bracht hij haar naar haar kamer. Hak opende de deur voor haar. Normaal zou hij nu terug lopen, maar hij bleef staan, niet lang, maar lang genoeg om een kleine glimlach op zijn gezicht te toveren.

'Seka, Seka' mompelde Miyuki, 'wie on earth is Seka?!' Ze had de naam eerder gehoord, ze kon zich er zelfs een gezicht bij voorstellen. Maar elk detail was uit haar geheugen gewist. Met haar vinger tikte ze tegen haar kin en keek naar de uitnodiging die geopend voor haar op de lage tafel lag.

Account verwijderd

schreef:
Toen Hak haar onderarm aanraakte beet ze zacht op haar lip. ''Hak..'' Ze waren al bij haar kamer aangekomen en hij deed de deur voor haar open. ''Ik wil nog niet dat je gaat, kom even zitten. Asjeblieft.'' Dit is een van de eerste keren dat ze asjeblieft zei tegen hem, tegen het hele personeel. Akatsumi ging op de grond zitten en keek hem aan. ''Ik wil je nog wat vragen. Als dat kan, kom asjeblieft bij me zitten..'' Ze voelde de hitte al naar haar wangen stijgen en keek weg, naar de grond.

Hiro stond nog steeds buiten. Zijn vogel kwam aangevlogen, hij pakte het papiertje uit zijn zak dat hij voor Miyuki had geschreven en deed het aan de poot van de vogel. ''Laat het Miyuki weten, Aiko..'' Aiko was de naam van de vogel, hij had hem al sinds zijn dertiende.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Hak tikte zenuwachtig met zijn ene nagel tegen de ander, hij bleef nog even staan, maar deed toen wat ze van hem vroeg. Hij zakte tegenover haar op de grond. Deze kamer was één van de grootste van het paleis, na alle basiszalen natuurlijk. Vroeger had hij hier ook vaak gekomen, en hij dacht aan hoe Niro hem met de houten zwaardjes achterna rende.
'Wat wou je vragen, Akatsumi?'

Miyuki schrok op toen een luid getik haar concentratie verstoor.
'Verdomme,' mompelde Miyuki toen ze struikelde en op de grond belandde. Het zachte gegrinnik van Michiko deed Miyuki een woeste blik naar haar werpen en onhandig opende ze het raam, waar een vogel doorheen kwam fladderen. De vogel klapperde hard met zijn vleugels. 'Zit stil,' fluisterde Miyuki en pakte het briefje van zijn poot. Ze gaf een kort knikje en de vogel raasde het raam weer uit.

Account verwijderd

schreef:
Hij noemde haar bij haar naam.. Normaal noemde hij haar altijd prinses. Zachtjes beet Akatsumi op haar lip en keek hem met een rood hoofd aan. ''Eh.. Eh.. Hak? Weet je toevallig.. Of Hiro me ziet zitten? Jullie zijn toch beste vrienden, zoiets vertelt hij toch wel aan je?'' Akatsumi kwam iets dichterbij en plaatste haar handen op zijn knieën. ''Asjeblieft, als je iets weet Hak.. Vertel het me dan.''

Het werd steeds donkerder, Hiro liep maar weer naar binnen en ging aan de tafel zitten. Het was tijd voor het diner, want hij hoorde de bellen ringen. Hij herinnerde zich dit van vroeger. Eigenlijk had hij wel honger en de thee van het paleis was verrukkelijk.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Hak glimlachte kort. Natuurlijk zou ze vragen over Hiro, ze vond hem geweldig.
'Ik heb nog geen woord met Hiro gesproken,' zei hij en perste zijn lippen op elkaar. 'Maar ik weet zeker dat hij..' Zijn zin werd onderbroken toen de luide bellen ringde. Hak pakte haar handen die op zijn knieën lagen en stond op.
'Kom, we kunnen de koning niet laten wachten,' in feite kon Hak de koning niet laten wachten, Akatsumi was de prinses, natuurlijk kon ze hem laten wachten.

Miyuki glimlachte toen ze het las. Het was tijd om te gaan, ze beet even op haar lip. De reis van hier tot het paleis was niet kort. Miyuki keek naar het meisje dat nog steeds wezenloos naar de plant aan het staren was en grijnsde. Zonder iets te zeggen liep ze naar buiten waar de wind haar huid liet tintelen. Ze stapte in de eerste de beste kar die voorbij kwam.
'Maar het paleis.'

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld