Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

OUATO ll Oh, captain!

Account verwijderd

schreef:
Belle Hood

Robin Hood

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Killain Jones

Elise Camilla Rosette

Elise zat op haar kamer in het grote kasteel, ze lag op haar bed op een absoluut on koninklijke houding waar haar vader waarschijnlijk een rolberoerte van zou krijgen mocht hij haar zien. Gelukkig voor haar kwam haat vader nooit langs, hij interesseerde zich werkelijk totaal niet in haat, eerder het tegenovergestelde. Ze borstelde met haar vingers door haar land witblonde haren, als het los hing kwam het al tot bijna over haar billen en ze moest het eigenlijk maar eens knippen, zeker als ze aan haar toekomstplannen dacht. Voor het gemaakt begon ze met invlechten, dan zou ze er in elk geval geen last van hebben bij het trainen. Toen ze klaar was rolde ze de vlecht op rond haar hoofd en stak deze vervolgens vast met een pin. Voorzichtig stond ze op van haar bed en liep op haar tenen door de kamer, er stond altijd iemand naast haar deur. Zogenaamd voor de veiligheid maar Elise wist dat het was omdat ze in de gaten werd gehouden. Ze opende haar houten kist en pakte vanuit een verborgen vak in de onderkant een lang en dun zwaard dat ze snel aan haar riem hing die ze al om had. Een jurk was niet geheel makkelijk om in te trainen, maar het zou ook wel weer een extra uitdaging geven, besloot ze.
Luisterend naar de geluide buiten haar kamer sloop ze naar het raam toe, via het raam ontsnappen was lastig, maar viel in het donker nog te doen. Ze zou uitkomen op een wat donkere binnenplaats van het kasteel want haar kamer bevond zich natuurlijk niet aan de buitenmuur, dat was te 'gevaarlijk'. Of eigenlijk was haar vader bang dat ze zou ontsnappen.

Killian leunde met zijn ellebogen op de reling van de Jolly Roger en keek uit over het kleine havenstadje waar ze langzaam hun weg naar toe vonden. Zijn mannen waren druk bezig om te zorgen dat ze konden aanmeren, hij zelf hoefde natuurlijk enkel bevelen te geven, al hielp hij vaak wel. Nu echter was hij in gedachten verzonken en gleed hij met de vingers van zijn gewone hand over zijn haak heen, iets wat hij vaak deed als hij nacht. Hij lette er zelf niet eens meer op. Er stak een windje op en Killian streek door zijn toch al warrige haar en draaide zich om baar zijn bemanning. 'Uitstekend.' Zei hij met een licht verhefde stem. Hij deed een paar passen over het schip en bekeek een aantal knopen die gleegs waren, maar alles was uiteraard prima. Zonder nog verder iets te zeggen of uitleg te geven liep hij via de aangelegde loopplank de steigers op. Na een keer achterom te hebben gekeken volgde hij zijn weg het havenstadje in. Veel mensen kende zijn naam, zijn verhalen en zijn reputatie (met vrouwen of met vechten) en hij wist dat hij niet lang onopgemerkt bleef. Maar nu vond hij dat hii nog niks te vrezen had, waarom zou hij ook?

Account verwijderd

schreef:

Een korte zucht verlate Belles mond terwijl ze haar rugzak voor de zoveelste keer vol propte. Er zaten twee soort dingen in. Het onderscheid was heel eenvoudig te maken; 1) dingen die je wel nodig hebt wanneer je gaat stelen en 2) dingen die je niet nodig hebt wanneer je gaat stelen. In de eerste categorie behoorde haar mes, haar kleiner en groter mes en haar zwaard. Haar broer Robin was degene die goed overweg kon met pijl en boog, maar Belle zelf was verliefd op haar zwaard. Dingen die tot de tweede groep behoorde waren haar lees-, en gedichten boek en haar pen. "Ja, ik kom eraan!" schreeuwde Belle naar haar broer wanneer hij vroeg waar ze bleef. Ze liep snel naar hem toe en stak haar zwaard in de schede die al aan haar riem hing.

Geïrriteerd stond Robin te wachten op zijn kleine zus, Belle. Ze gingen vandaag de Jolly Rogger beroven en iemand had hem gezegd dat kapitein Haak en een groot.deel van zijn bemanning nu van boord waren, dus konden ze geen tijd verliezen! "Komaan Belle, waar blijf je toch?" vroeg hij aan haar en nog geen minuut later stond ze voor hem. "Oké, komaan Belle", zei hij en liep samen met haar naar.de haven. Wanneer Robin de Jolly Rogger zag liggen grijnsde hij even en liep dan zachtjes naar de boot. Er was bijna niemand aanboord, alleen een paar mannen maar die waren niet echt oplettend, waardoor hij en Belle heen makkelijk binnen raakte in de kajuit van de kapitein. Robin keek rond en vulde snel zijn zakken. Hij zag dat zijn zusje weer naar de boekencollectie keek, waardoor hij met zijn ogen rolde.

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Elise klom via een moeilijke weg naar beneden, maar ze had het intussen al zo vaak gedaan dat het in een mum van tijd gebeurd was. Op de grond aangekomen keek ze vlug om zich heen en trok de mantel steviger aan met de kap over haar hoofd. Ze verwachtte niemand tegen te komen, dar was namelijk zelden gebeurd en altijd kwam ze er op tijd achter en had ze zich een hachelijke situatie kunnen voorkomen. Ze sloop een stukje langs het raam en rende toen het donker in, over het gras richting het kleine open veldje in de paleistuine. Waar snachts niemand kwam. Deze plek was niet te bereiken vanuit buiten de kasteel muren maar er kwamen snachts ook geen bediendes of andere mensen. Gelukkig waren de muren dik genoeg om geluiden buiten te sluiten en zolang ze oplette of de zon op zou komen had ze genoeg tijd en privacy om te kunnen trainen.

Killian drentelde wat door de haven en keek wat om zich heen. Het leek alsof hij ongestoord rond liep maar toch kon hij een onbehaaglijk gevoel niet van zich afschudden. Er knaagde iets aan hem, maar hij kon er absoluut de vinger niet op leggen. Meer als in een instinctief besluit dan dat hij er volop over na had gedacht draaide bij zich om en versnelde zijn pas. Hij had geleerd zijn intuïtie te volgen, en dus liep hij terug richting de Jolly Roger.

Account verwijderd

schreef:
Geïnteresseerd keek Belle naar de boeken maar ze voelde een paar ogen op haar rug branden, die van Robin. Ze keek hem aan en dan naar de grond. Ze liep naar een kistje. Wanneer ze die open deed, verschoot ze hard. "Haken?" zei ze en keek naar Robin. "Kon je niet even zeggen dat we op het schip van Hook zitten?!" schreeuwt ze nu bijna, maar gelukkig hoorde niemand haar. Ze zuchtte en stak het kistje in haar zak. "Hoe rijk kan je zijn", zei ze en beet op haar lip. Niet dat rijkdom haar zo kon bekommeren, maar dit had ze gewoon niet verwacht van een piraat.

"Ssst!" zei Robin tegen zijn zusje als ze bijna schreeuwde. "Ik wist dat je dan niet ging meekomen", zei hij terwijl hij dichter bij haar kwam. Hij keek rond en hoorde iemand op de Jolly Roger stappen, Hook. Hij liep zo snel hij kon naar het raam dat aan de kant van de haven stond, zodat hij niet in het water zou vallen. "Belle!" zei hij nog, maar ze hoorde hem niet. Hij zag het luik boven open gaan en sprong door het raam. Belle was nu zeker te laat om nog te ontsnappen, maar Robin liep door. Hij zou haar morgen vroeg wel komen redden, maar nu kan hij niet weer het schip op.

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Killian stapte zijn schip op en hoorde op dat moment een geluid alsof er iemand aan wal sprong. Hij keek pp en zag dan ook een jonge man wegrennen, zijn schip af en de haven in, met een zak spullen in zijn hand. Killian vloekte, trok zijn zwaard en gaf een seintje aan de mannen op het dek die direct handelingen troffen om te vertrekken. Hij zelf liep zijn kajuit in onder het dek, zijn zwaard in de aanslag. Hij opende de deur en besefte dat hij onvoorzichtig was geweest, normaal gesproken deed hij dit wel op slot. Hij stapte de kajuit binnen en keek om zich heen, verwachtte een ravage te zien, maar zijn blik viel op een persoon die een van zijn kistjes vast had. Hij deed dreigend een stap naar voren, op dit moment kon het hem niet schelen dat het een vrouw was. Ondanks zijn woede en onderdrukte paniek straalde hij een vreemd soort kalmte uit. 'Leg dat neer en vertel me je naam, als je leven je lief is.' Zei hij zacht, met een dreigende ondertoon in zijn stem. Als ze slim was zou ze luisteren, ontsnappen ging nu toch niet want ze vaarde al langzaam de haven uit, ze zat in de val.

Elise oefende allerlei handelingen met haar zwaard en traine haar behendigheid door in te hakken op een boom. Na een tijdje pakte ze een van de laaghangende takken vast en hees zichzelf op. Ze klom snel de boom in en checkte of niemand haar had gehoord, maar ze was nog steeds volledig alleen in het donker. Ze kwam langzaam overeind en stapte voetjes voor voetje over de dikke stam heen, oefenend op haar balans beet ze zachtjes op haar onderlip uit concentratie.

Het is dat het nodig is voor het RPG, maar echt bizar dat robin weg rent als z'n eigen zus in gevaar is. He be like 'nah doe ik morgen wel' HAHA

Account verwijderd

schreef:
"Wat is er?" vroeg Belle aan haar broer die ze nog hoorde maar niet meer zag. Hij was gewoon weg gegaan. Dat was echt niets hoor hem. Belles ogen werden groot als ze een mannenstem achter zich hoorde. Langzaam draaide ze zich om. Een stoor van angst gierde door haar lichaam wanneer ze zag wie het was, Hook. Ze liep het kistje snel vallen en nam haar zwaard. "Mijn naam", zei ze en zag dat haar zwaard bibberde, "is Hood, Belle Hood." Ze zette een stapje naar achter en slikte.

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Killian rolde met zijn ogen en deed een stap naar voren, hij pakte in een snelle beweging het zwaard van haar af. 'Die heb je niet nodig, het lijkt me geen goed plan om in een gevecht verzeild te raken. Bovendien ben je me iets verschuldigd gezien je hier duidelijk bent om mij te beroven van mijn spullen. Die ik trouwens eerlijk verdiend of geruild hebt, mocht je denken dat ik net als hij mensen besteel.' Hij raapte het kistje op en zette dit op zijn grote schrijftafel. 'Ik neem aan dat die man van net je broer was? De beruchte Robin Hood. Erg eervol hoor, stelen.' Zei hij en hij keek haar even minachtend aan. 'Goed waft heeft hij meegenomen?' Hij liep naar zijn bed en checkte daaronder of een belangrijke kist van hem er nog stond, gelukkig was dat zo en hij zuchtte opgelucht en kon de opluchting ook niet van zijn gezicht verbergen. Dit was zijn kostbaarste bezit.
daarna liep hij maar de deur en sloot deze zodat ze nergens heen kon, hij was absoluut niet van plan haar zomaar te laten gaan.

Account verwijderd

schreef:
"Robin steelt van de rijken en geeft aan de armen, dat is héél eervol", zei ze en nam snel haar mes uit haar rugzak als Hook naar zijn bed liep. "Je weet mijn naam, nu wil ik de jouwe weten. Ik neem aan dat Hook niet je echte naam is", zie ze, bijna lachend. Ze liep langzaam naar achter en zag dat de boot al van wal was, dus ze kon niet meer ontsnappen. "Robin komt me helpen", zei ze, meer tegen zichzelf dan tegen Hook, want ergens in zichzelf geloofde ze dat niet. Waarom was hij weg gegaan? Langzaam zette ze een paar stappen achteruit. Hij was eigenlijk best knap. Belle! Ze betrapte zichzelf er op dat ze hem mooi vond. Ze schudde zachtjes met haar hoofd om het gedacht uit haar hoofd te schudden.

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Killian keek op en kreeg een geïrriteerde frons op zijn gezicht terwijl hij het kistje weer veiligstelde. 'Rijken? Volgens mij zijn de rijke de gene die geen belasting betalen en geld van de armen aftroggelen terwijl ze ook het voedsel wegkapen.' Hij liep naar haar tie en ging voor haar staan. 'Ik ben een piraat, dat is iets heel anders. En volgens mij ben jij niet in de positie om vragen te stellen juffrouw Hood.' Zei hij. Hij had de dolk opgemerkt en deed een paar stappen dichterbij, vrouwen waren meestal vrij gecharmeerd door hem en daar maakte hij nu gebruik van door steeds dichterbij te komen en uiteindelijj zijn hand om die van haar te sluiten en de dolk af te pakken. 'je ziet er niet uit als een meisje dat graag vecht' fluisterde hij en hij trok zacht de dolk uit haar handen. Hij legde hem op tafel en sloeg zijn armen over elkaar. 'Nou, ik mag hopen dat je broer vind dat je veel waard bent? Mocht hij ooit voor je terugkomen. Want denk maar niet dat ik je laat gaan.'

Account verwijderd

schreef:
Belle keek redelijk boos als hij zei dat zij geen vragen mocht stellen, maar negeerde het dan toch maar. Langzaam liet ze de dolk vallen, door het gevoel van zijn, verbazend zachte hand op de hare. 'Oké, Hook', zei ze en zette zich neer op een stoel en kruiste haar benen. 'Robin heeft veel voor me over', zei ze, nu zelfverzekerder. Ze keek even naar haar nagels en dan weer naar Hook. Ze vond het nog steeds irritant dat ze niet gewoon zijn naam zei, maar ze kon er mee leven. 'Wat ga je nu met me doen?' vroeg ze fluisterend en redelijk bang. Ze kon wel wat vechten, maar ze was nog steeds een vrouw die zou moeten vechten tegen een man met een haak als hand, dus veel kans maakte ze niet.

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Killian leunde tegen zijn tafel aan en bekeek haar langzaam. 'Ik weet niet wat je over me gehoord hebt maar wees maar niet bang. Veel meer dan je gevangen houden en ruilen voor mijn spullen plus een goede vergoeding voor de schade ga ik niet doen.' zei hij. Ze zag er onschuldig uit, slim, misschien een tikkeltje naïef. 'Ik wil dat je me verteld waarom jullie hier waren. Waar waren jullie naar op zoek? Waarom mijn schip? Had iemand jullie getipt?' Hij streek met zijn hand over zijn haak. 'Laten we hopen dat je gelijk hebt over je broer. We varen op dit moment namelijk de haven uit dus ik hoop dat hij je probeert te vinden.'

Account verwijderd

schreef:
Belle slikte even en haalde haar schouders op. Ze had er genoeg van dat hij vragen mocht stellen en zij niet. Zo makkelijk kwam hij er niet van af! 'Misschien waren we opzoek naar iets, maar misschien ook niet. Wie zal het zeggen?' zei ze en grijnsde even, omdat ze zichzelf even stoer vond. 'Jij antwoordt niet op mijn vraag, dus antwoord ik ook niet op de jouwe', zei ze en keek even weg, terwijl ze haar armen kruiste. Ze zwaaide even met haar haar.

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Killian trok zijn rechter wenkbrauw op en grinnikte even. 'Aha.' Zei hij enkel. Hij speelde met zijn haak en keek daarna wat afwezig uit het raam. 'Goed dan vertel je het niet.' Zei hij. 'Laat ok je waarschuwen dat je geen mogelijkheid tot ontsnappen hebt, mocht je het wel proberen dan kan ik je verzekeren dat je gevaar loopt.' Hij fronste. 'Dit is een vraag en je hoeft niet te antwoorden, maar waarom bleef je achter? Werd je afgeleid door iets? was je geboeid door iets op mijn schip?'' hij keek terug naar haar en hield z'n hoofd wat schuin. Zijn gezicht stond wat vriendelijker nu.

Account verwijderd

schreef:
Zonder dat Belle het door had gaf ze antwoord. 'Ik.. Ik was naar je boeken aan het kijken', mompelde ze en zuchtte omdat ze haar eed nu al verbroken had. 'Ik wist niet dat piraten lazen', zei ze en keek hem aan. 'Maar die staan er waarschijnlijk alleen maar voor de show.' Ze voelde dat ze honger kreeg en keek even naar de grond, maar dan weer naar hem. 'Als ik toch niet kan ontsnappen, mag ik dan tenminste gewoon op het dek wandelen, of moet ik hier helemaal alleen blijven zitten?' vroeg ze en fronste even.

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Killian keek naar zijn boeken en glimlachte verrast. Het was een vriendelijke glimlach die mensen niet snel te zien kregen. Belle was een vreemd meisje, eerlijk, een flapuit. Maar op een leuke manier. 'Ik ben niet altijd piraat geweest.' Zei hij alleen maar. 'Ja ik lees.' Hij stond op en ijsbeerde wat door zijn kamer. 'Dat mag maar dan ben ik genoodzaakt iemand van mijn bemannING je in de gaten te laten houden. En je moet zelf beslissen of je je tijd op het dek met iemand als hen wilt besteden.' Hij haalde zijn schouders op. 'En ik wil je wapens hebben.'

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld