Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O | Japanese Imperial Demon Army

Account verwijderd

schreef:
Met TaylorSwift333

Yumi Yona Hiyama
17

Jij mag beginnen ^.^

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Nobu Shimoda
18 jaar (maar eigenlijk 123)

Even geduld, begin in volgend bericht x ben hier nieuw in haha

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Nobu haalde even zijn neus op zonder dat het iemand op viel. Dat deed hij nou bij iedere keer als ze over vampiers begonnen. Hij was er namelijk zelf 1 maar dat maakte hem niet uit. Het gedrag van zijn soortgenoten vond hij ronduit walgelijk. Daarom was hij dan ook bij het Japanese Imperial Demon Army , niet dat 1 van hen hier wist dat hij een vampier was. Ze zouden hem doden als ze het wisten. Hij liep dan maar door de gangen van het gebouw , hij moest naar zijn wapentraining, ja, zelfs een vampier had dat nodig. Vooral dan om niet op te vallen tussen al de mensen die er waren. Hij maakte altijd wel sterke vorderingen tegenover de rest. Hij kwam al snel aan terwijl ze al uitleg aan het geven waren. Niet dat ze op hem letten als hij iets te laat kwamen. Hij luisterde dan maar naar de uitleg.

Account verwijderd

schreef:
Yumi zuchtte zachtjes en liep door de gangen heen in het schooluniform. Sinds de dag dat ze uit de vampierenwereld was ontsnapt had ze zich bij deze school aangesloten. Nobu, hij bleef daar achter.. Hij zou wel vermoord kunnen zijn. De bel ging en ze liep het lokaal in. Iedereen zat al op zijn of haar plek. Oh, was ze te laat geweest? Waarschijnlijk. Vandaag was het de eerste schooldag en ze was al te laat. Wat een slechte indruk. "Mevrouw Hiyama? Komt u maar binnen, hoor. U bent nog net op tijd.." Het was een kleine vrouw die haar toesprak, ze had rode haren en een grote bril op. Met een kleine blos op haar wangen liep Yumi het lokaal in, richting een plaats die nog over was. Ze ging naast een meisje zitten met blonde haren. "Mijn naam is Asuna.." zei ze. Yumi knikte. "Yumi." Nu begon de vrouw weer te praten. "Vandaag gaan we leren over vervloekte wapens.."

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Nobu lette eigenlijk maar half op. Zijn oren vingen de woorden wel op en dat was genoeg. De jongen die naast hem zat stootte hem aan. ''Nobu, het antwoord?'' Vroeg de leerkracht nu en hij keek op. ''Je moet onderhands aanvallen.'' Zei hij snel en blijkbaar was zijn antwoord corect want de leerkracht ging gewoon verder. ''Ik ben Isamu.'' Stelde de jongen naast hem zich zachtjes voor. ''Nobu, maar dat had je al door.'' Zei Nobu nu zacht met een kleine glimlach. Hij was na al die jaren een prof in het verbergen van z'n rode ogen en extra-scherpe hoektanden. Dat was wel nodig om niet op te vallen tussen mensen. Het was de eerste schooldag (alweer) en dus was het normaal dat hij niet iedereen hier kende. ''Je hebt echt wel geluk gehad hé met dat antwoord?'' Fluisterde Isamu nu en Nobu knikte. ''Beginnersgeluk.'' Zei Isamu nu met een glimlach en Nobu knikte. Whatever hij het wou noemen, beginnersgeluk of niet. ''Isamu? Het antwoord?'' Vroeg de leerkracht nu die het ook was opgevallen dat ook Isamu niet aan het opletten was. ''Eh, weerstand bieden?'' Zei hij gewoon random maar dat antwoord was natuurlijk fout. ''Waarom vertel je ons niet gewoon wat interessanter was dan de les te volgen?'' Zei de leerkracht nu en Isamu schudde zijn hoofd. ''Beter van niet.'' Zei hij nu en een paar anderen grinnikten om zijn antwoord.

Account verwijderd

schreef:
Na twintig minuten besloot de docente dat ze naar de wapentraining moesten gaan en in een grote rij van leerlingen liepen ze erheen. Vreemd genoeg, was de training in de kelder. In de kelder stonden verschillende oefenpoppen die ze konden gebruiken. ''Kies een pop en begin..'' mompelde de roodharige docente. Yumi knikte en liep even langs de rijen poppen. Hm, ze stonden verspreid over de hele ruimte. Daar, helemaal achteraan die zou ze nemen. Niet veel zouden haar daar zien trainen. Yumi liep naar achteren en pakte haar zwaard uit haar riem. Ja, het zwaard droeg ze overal naar toe. Wat als ze ineens aangevallen zouden worden? De docente begon af te tellen. ''Drie, twee, één..'' Alle leerlingen begonnen hun poppen aan te vallen, maar Yumi kon het niet laten om naar de anderen te kijken. Sommige waren vreselijk goed, maar anderen konden er geen barst van. Ze slaakte een diepe zucht en begon nu zelf ook de pop aan te vallen, haar zwarte haren zwiepten door de lucht heen.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Nobu keek op als de leerkracht zei dat we naar de kelder zouden gaan om te trainen. Niet dat hij het erg vond. Isamu leek het anders heel erg leuk te vinden. Als snel stonden ze op en gingen op weg naar de kelder. Zijn eigen zwaard waarmee hij moest oefenen had hij al bij de hand. Ze waren er al snel maar de leerkracht had hen onderweg al duidelijk gemaakt wat we moesten doen want er zouden ook andere leerlingen zijn en daar dan uitleg geven zou hen uit hun concentratie halen. Daar kon Nobu best wel inkomen. Ze stapten dan maar naar binnen en ze mochten een pop kiezen die ze meteen mochten aanvallen. Nobu liep door de zaal op zoek naar een plek die minder op viel aangezien dat hij niet wilde dat als er iets gebeurde aan zijn ogen ofzo iemand het zou opvallen. Plots zag hij een meisje met zwarte haren dat hem heel erg bekend voor kwam. Het was Yumi. Hij wist wel dat ze in dit gebouw zou zijn op de een of andere manier maar dat hij op eenzelfde plek als haar zou zijn? Ze wist nog niet eens dat hij nog leefde. Na even begon hij zijn pop dan maar aan te vallen zoals het hoorde. Alleen moest hij zijn eigen wezen temperen want die was te sterk voor de pop en dan zouden al te snel door hebben wat hij was. Dat hoorde niet te gebeuren. Hij ging dus maar gewoon menselijk verder.

Account verwijderd

schreef:
De beelden vlogen steeds door haar hoofd heen. Nobu liggend op de grond, de plas bloed.. Op een gegeven moment werd Yumi zo moe van het aanvallen dat ze op de grond viel met tranen in haar ogen. De flashbacks stopten niet. Nobu en Yumi lachend op een bankje, samen aan de eettafel.. ''Stop asjeblieft..'' mompelde ze zachtjes en kneep haar ogen strak dicht. Niet denken aan het verleden, ze had een nieuwe familie hier gekregen op deze school. Nobu was verleden tijd, Nobu was vermoord door vampiers. Snel veegde ze de tranen die over haar wangen liepen weg met haar mouwen. ''Gaat het wel, Yumi?'' Het was Asuna. ''Het is niets, het is niets..'' Ze deed haar ogen weer open en schudde het van zich af. Sterk blijven Yumi, doe het voor Nobu. Wraak, daarom was ze hier. Ze wilde wraak nemen op de vampiers die hem hadden vermoord. Yumi wilde het niet alleen, ze verplichtte het zichzelf.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Nobu dacht even terug aan de tijden die hij en Yumi samen beleefd hadden, de hele mooie momenten van hen samen. Hij had altijd niets anders dan liefde voor haar gevoeld maar nou ja, hij was 'dood' nu. Of zijn emoties dood waren wist hij niet, hij wist dat hij op dit moment gewoon emotieloos was. De keer dat ze samen lachend op een bank gezeten hadden of samen aan tafel gezeten hadden, al die keren waren mooi geweest maar hij had haar vandaag nog niet eens echt goed bekeken om te zien of het echt Yumi was. Hij bleef dan gewoon aanvallen. Hij zou zijn soortgenoten die ervoor hadden gezorgd dat Yumi en hij uit elkaar waren gehaald doden. Zijn concentratie werd gebroken door een zacht gesnik en de woorden ''gaat het wel , Yumi?'' Als gestoken keek hij om en zag vanuit een verre afstand hoe ze gehuild had. Als zijn hart niet al lang gestopt was met slaan zou het nu onmiddelijk gebroken zijn. Maar ze kon hem niet zien, wie zei dat het goed zou zijn als ze hem zag? Zover zij wist was hij vermoord door vampiers. Als ze hem 'levend' en wel zou zien zou ze weten dat er iets aardig mis was. Hij moest weg kijken van haar of hij wist niet wat hij gedaan zou hebben. Yumi was echt belangrijk geweest in zijn leven.

Account verwijderd

schreef:
Asuna beet op haar lip. ''Yumi, misschien moet je even een pauze nemen?' fluisterde ze. ''Nee, Asuna. Ik moet verder, ik moet dit doen voor hem.'' Yumi stond abrupt op en ademde diep in en uit. Haar grip om het zwaard werd alleen maar sterker en ze begon opnieuw aan te vallen. Ze voelde Asunas stekende blik. ''Voor hem?'' vroeg ze. Yumi keek haar strijdlustig aan. ''Voor Nobu.. Ga nu trainen, Asuna.'' Ze wist zeker dat als ze Asuna te veel vertelde over Nobu, dat alle herinneringen weer zouden opduiken en ze opnieuw in tranen uit zou barsten. Nu was niet het moment. De docente met de rode haren liep langs de rij vechtende leerlingen. ''Oké, genoeg zo. Ik wil dat jullie nu jullie partners kiezen, twee tegen twee asjeblieft.'' Net toen Asuna wilde vragen of Yumi haar maatje wilde zijn, vroeg een jongen het al aan haar. Oh en nu? Asuna was de enige in de klas waarmee Yumi echt had gepraat..

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Nobu probeerde vooral niet op haar te letten. ''Hey Nobe, wat dacht je van Aruna en mij tegen jou en dat meisje daar?'' Vroeg Isamu nu en Nobu keek in de richting die Isamu uitkeek. Hij had het blijkbaar op Yumi. Was dat wel zo'n goed idee? ''Kom op maat, het is alles of niets hé, of durf je niet?'' Vroeg Isamu nu en Nobu rolde met zijn ogen. We gingen dan maar op haar af aangezien hij niet wou dat Isamu dacht dat hij bang was voor iets en al zeker voor een meisje. Hij kwam van achter haar dus zij kon hem niet meteen zien. ''Wil je samen met mij vechten?'' Vroeg Nobu nu onzeker of ze zijn stem zou herkennen. Ze zou hem zo wel herkennen als ze om keek maar hij wist nog steeds niet of dat wel zo'n goed iets was. Helemaal niet eigenlijk. Ze dacht dan ook nog steeds dat hij vermoord en dus 'dood' was. Hij was niet echt dood maar ook niet levend. Dit ging nog raar worden maar Isamu zag er blijkbaar al naar uit, hij ook weer.

Account verwijderd

schreef:
Yumi hoorde wat en keek achterom. ''Hm?'' Haar hart begon sneller te kloppen, de jongen.. Hij leek te erg op Nobu, het was niet normaal. Even knipperde ze met haar ogen en schudde haar hoofd. ''Dit kan niet..'' mompelde ze zacht. Misschien verbeelde ze het zich weer, dat deed ze wel vaker. ''Sorry, maar ik heb al een partner.'' Ze speurde de kelder af voor een alleenstaand meisje of alleenstaande jongen. Een paar meter van ze vandaan, het was een meisje. Yumi trok haar aan haar arm naar zich toe. ''Misschien een andere keer?'' vroeg ze wat nerveus. Nee, ze kon niet samen met hem vechten.. Hij leek veel te veel op hem, ze konden wel tweeling zijn. ''Wie ben jij?'' mompelde het meisje, maar Yumi gaf geen antwoord. ''K-kom, we gaan tegenstanders zoeken.'' De twee liepen snel weg.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
''Een andere keer is goed.'' Zei Nobu licht opgelucht. ''Wow, Nobe wordt afgewezen door een meisje.'' Zei Isamu als Yumi weg was . Hij haalde zijn schouders op. Het was beter zo, hij had herkenning in haar ogen gezien. Natuurlijk , ze hadden te veel tijd samen doorgebracht om elkaar niet meer te herkennen. Veel te veel mooie tijden samen met Yumi. Iemand anders kwam zich al aanbieden om samen met Nobu te vechten en opgelucht knikte hij. Natuurlijk waren zijn stem en uiterlijk niet de enige dingen die Nobu kenmerkten, maar ook zijn precisie. En dat was nou net iets wat hij niet kon uitschakelen om te vechten. Isamu en Aruna waren nu hun tegenstanders. Ze begonnen dan maar meteen aan 'het gevecht'. Maar zijn precisie zou hem verraden, dat wist hij ook wel. Hij kon alleen maar hopen dat Yumi niet zijn kant op zou kijken want dan zou zijn precisie hem verraden en dat kon hij nu wel missen.

Account verwijderd

schreef:
Yumi beet op haar lip en keek nog een keer achterom, zijn blonde haren, die stem.. Het kon niet, Nobu was vermoord. ''Twee meisjes, hm? Suoh, kom deze kunnen we wel aan.'' hoorde ze een jongen zeggen. De twee jongens kwamen op hen afgelopen en begonnen te vechten. Yumi had ze niet in haar eerste klas gezien, deze zaten dus bij die andere twee in de klas. De jongen met de naam Suoh begon haar aan te vallen, maar ze was te snel voor hem. Hij was veel te sloom en moest nadenken over elke actie. Voordat ze het wist lag hij al op de grond. Haar teamgenote had het moeilijk met de andere jongen. ''Yamato, je kan het!'' zei Suoh. Yumi glimlachte en haalde een hand door haar haren heen. ''Jullie gaan verliezen, jongens.'' Het was waar, het meisje maakte hem toch nog in. De jongens stonden beide weer op en liepen naar een ander tweetal voor een gevecht. ''Nu mag jij kiezen, Lis.'' Lis was de naam van haar teamgenote, dat had ze gehoord. Lis wees naar de Nobu look-a-like en de andere jongen. Langzaam liepen Yumi en Lis naar hen toe.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Kyro, Nobu's partner, kreeg spontaan een glimlach op z'n gezicht toen hij twee meisjes zag aankomen. Als ik zag dat het Yumi en het andere meisje stootte ik hem snel aan. ''Hmmm, vind je eentje leuk ja?'' Vroeg hij maar Nobu rolde met zijn ogen. Hij mocht vooral niets verkeerds doen. ''Weet je, jij neemt die met het zwarte haar, ik die met het blonde haar.'' Zei Kyro nu zacht. Nobu had een paar minuten eerder Isamu nog verslagen. Maar het leek niet of Kyro wilde onderhandelen dus moest het maar. Zo ging Nobu's precisie zeker opvallen voor Yumi. Tuurlijk had hij dat nu weer. Kyro ging al meteen op af het meisje met de blonde haren af. Dat was niet zijn slimste zet aangezien hij beter was in de verrassing. Dat was Nobu al opgevallen. Hij schudde zijn hoofd en nam Yumi dan maar voor z'n rekening, hij moest alleen zorgen dat hij niet ook nog haar naam zou uitspreken want behalve zijn precisie zou ook dat zijn identiteit kunnen veraden voor Yumi.

Account verwijderd

schreef:
Toen Yumi zag dat de andere jongen Lis aan begon te vallen, keek ze even naar de blonde jongen. Als het Nobu echt niet was, had ze nu al een zwak voor hem gekregen. Hij leek gewoon zo erg op hem en stiekem had ze vroeger wat gevoeld voor Nobu, dus dit maakte het allemaal nog ingewikkelder. Er was ruimte tussen hen, ze begon nu op hem af te rennen met het zwaard hangend naast haar. Toen ze dichtbij genoeg was begon ze met haar zwaard te zwaaien en probeerde ze hem onderuit te krijgen, maar dat lukte niet zo snel. De jongen was zeker weten sterk. ''Waarom lijk je zo erg op hem?'' fluisterde ze zachtjes tegen zichzelf, waardoor ze haar concentratie verloor. Voor ze het wist lag ze op de grond, maar ook tackelde ze hem.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld